Σελίδες

Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2016

''[...]Η αγάπη αυτή, η οποία ενώνει εις ένα τους αδελφούς και δημιουργεί μίαν πνευματικήν οικογένειαν, είναι θαύμα, θαύμα μεγαλύτερον από τας θεραπείας των νοσούντων. Δε το λέγομεν ημείς....''

«Τοις αγαπώσι τον Θεόν πάντα συνεργεί εις αγαθόν»


«ΘΑΥΜΑΤΑ»
Στο βιβλίο του αείμνηστου π. Αυγουστίνου Καντιώτη με τίτλο, «ΘΑΥΜΑΤΑ»,
γράφει:
<<Η αγάπη -λέγει- αυτή, η οποία ενώνει εις ένα τους αδελφούς και δημιουργεί μίαν πνευματικήν οικογένειαν, είναι θαύμα, θαύμα μεγαλύτερον από τας θεραπείας των νοσούντων. Δε το λέγομεν ημείς. Το κηρύττει ένας εκ των λαμπροτέρων εκπροσώπων της μοναχικής ζωής και πολιτείας, ο άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης. Ας τον ακούσουμεν τον ίδιον πως χαρακτηρίζει την αγάπην’ «Ίσως να σκέπτεταί τις, ότι τούτο είνε των μεγάλων θαυμάτων και τερατουργημάτων, το να είνέ τις άγιος και να εκδιώκη δαίμονας, να θεραπεύη τυφλούς, ή να καθαρίζη λεπρούς, ή να ανιστά νεκρούς, ή να μεταβάλλη στοιχεία, ή να μετακινή όρη, ή να ξηραίνη θαλάσσας, ή να αναβλύζη ύδατα εκ γης ανύδρου, ή κάτι άλλο παρόμοιον να κάμη. Εγώ όμως νομίζω, ότι τούτο δεν είνε τόσον θαυμαστόν, όσον θαυμαστόν είνε τούτο’ εν ονόματι του κυρίου ημών Ιησού Χριστού να συναχθούν άνθρωποι εκ διαφόρων τόπων και χωρών, διαφόρου γένους, γλώσσης και ηλικίας, και να γίνουν ένα σύνταγμα, ένα συνάθροισμα, και να ενωθούν και να συναρμολογηθούν εις ένα σώμα πολύψυχον και πολυκάρδιον, ομογνωμικών και ομοκάρδιων ουχί προς κακόν τι, αλλ’ εις την βουλήν του θεού και προσκύνησιν και λατρείαν της Αγίας Τριάδος, όπερ ουδείς δύναται ν’ ανατρέψη, ούτε άνθρωπος, ούτε αρχαί και εξουσίαι, ούτε δυνάσται, ούτε βασιλείς, ούτε αυτός ο προστάτης των δαιμόνων>>[1]

 [1] (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ ‘’Ο ΣΤΑΥΡΟΣ’’ ΑΘΗΝΑΙ 1968, Σελ. 14).