ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ 2017, ΚΑΙ, ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΥΛΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ «ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ».... ''Ο Δάσκαλος, ένα άρρωστο πρότυπο;"

ΠΡΟΣ ΜΙΑΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ, και

ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ «δεν παραδέχονται δύο συστατικά, σώμα και ψυχή, αλλά ένα μόνο, το σώμα».

ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΥΛΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ  «ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ»

Α) ΑΠΟ ΤΑ «ΠΡΩΤΥΤΕΡΑ» ΠΡΟΤΥΠΑ, ΣΤΑ «ΠΡΩΤΟΤΥΠΑ» ΚΟΙΝΟΤΥΠΑ!  Σ’ ΕΝΑ ΔΗΛΑΔΗ ΕΜΜΕΣΟ ΕΙΔΟΣ «ΠΡΩΤΕΙΟΥ;»

ΚΑΙ Β)ΣΥΝΔΕΣΗ ΤΟΥ «ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΥ» ΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΗΣ ΘΕΜΑΤΙΚΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΜΕ ΤΟ «ΑΛΑΘΗΤΟ;» ΤΗΣ ΝΥΝ  ΕΓΚΟΣΜΙΑΣ «ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ;»

«Θεέ μου τι λέπομεν στις μέρες μας» (Μακρυγιάννης), να διδάσκουν μόνο για «Σώμα», και, ω της ειρωνείας: Και «για ταυτότητα;»!   Αλήθεια ποιοι είναι αυτοί που μιλούν μόνον για «σώμα;», χωρίς να ομιλούν μαζί και για την «ψυχή» στο χτες και στο σήμερα; Που ξεχνούν ή αγνοούν,  ότι ο Άνθρωπος, δηλαδή ο Χριστός (ως άνθρωπος) είναι «το τέλειο πρότυπό μας»; Εν πρώτοις προσβάλλουν με ένα ιδιαίτερα πονηρό-αιρετικό τρόπο Αυτόν που είναι: «Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ».

Φίλοι εκπαιδευτικοί, χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε,

Ότι ζούμε σε αποκαλυπτικά χρόνια, ουδείς διαφωνεί! Έχοντας  τώρα κατά νου α)το λόγο του Ιερού Χρυσοστόμου που λέγει ότι  «χωρίς τον μαθητή, δάσκαλος δεν υπάρχει…», αλλά και  ότι χωρίς «πρότυπα», σχολείο  πάλι δεν υπάρχει, και β) ότι, το Δημόσιο Σχολείο βρίσκεται στο στόχαστρο όλων αυτών που το θεωρούν «Άχρηστο;», καταθέτουμε κάποια «Χρήσιμα»  Πατερικά κείμενα  σχετικά με τις «έννοιες», άνδρας και γυναίκα!

ΠΡΟΣ ΜΙΑΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ: «Η ΑΝΩΤΕΡΗ ΦΥΣΙ»

"Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΥΣΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ"

«Όταν οι πιστοί ομιλούν για το ευλογημένο πρόσωπο του Αρχηγού της Πίστεώς μας, του Κυρίου Ιησού Χριστού, συνήθως τονίζουν την θεότητά του. Διότι η θεότης είνε η ανώτερη φύσι του Χριστού και αυτή πρώτον και κυρίως αρνούνται και καταπολεμούν οι άπιστοι και οι αντιτριαδίτες αιρετικοί. Εμείς στο παρόν βιβλίο θα τονίσουμε την ανθρώπινη φύσι του Χριστού. Και η ανθρώπινη φύσι του Χριστού έγινεν αντικείμενον αρνήσεως. (…)Αλλά και στην εποχή μας άλλοι…, εκτός της θεότητος, εν μέρει αρνούνται και την ανθρωπίνη φύσι του Χριστού. Λέγουμε εν μέρει για δύο λόγους. Πρώτον μεν, διότι

στο Χριστό ως άνθρωπο, καθώς και σε κάθε άνθρωπο, δεν παραδέχονται δύο συστατικά, σώμα και ψυχή, αλλά ένα μόνο, το σώμα. Η ψυχή κατ’ αυτούς είνε ανύπαρκτη. Δεύτερον δε, διότι διδάσκουν, ότι ο Χριστός … (…) Εμείς όμως θα τονίσωμε την ανθρώπινη φύσι του θεανδρικού προσώπου του Χριστού όχι τόσον εξ αιτίας των αρχαίων και των συγχρόνων αιρετικών, που προσβάλλουν αυτή τη φύσι, όσο για άλλους λόγους και κυρίως δύο. Πρώτον μεν διότι ο Χριστός, για να μας σώση, έπρεπε να γίνη άνθρωπος. Και δεύτερον διότι ο Χριστός ως άνθρωπος είνε το τέλειο πρότυπό μας»[1].

Αγαπητοί δάσκαλοι, έχοντας κατά νου την αγία αναφορά και προσφορά των Γονέων και Κηδεμόνων, που παραδίδουν στα δικά μας χέρια τα αγαπητά τους παιδιά για να τα πάρουν πίσω ακόμη πιο «σώφρονα και ιματισμένα» σας ερωτώ: προάγεται η ηθική αγωγή στο σχολείο μ’ αυτά που διαβάσαμε και αμέσως παραθέτω; Είναι από «Υλικό του ΙΕΠ»:  Κατά τις θεωρίες και προσεγγίσεις του ΙΕΠ,  «η «γυναίκα» δεν προϋπάρχει, όπως δεν προϋπάρχει και καµιά αλήθεια, καµιά πραγματικότητα(!). Είναι ...κοινωνική κατασκευή, όπως και η έννοια «άνδρας» !!

Αλήθεια, προάγεται η ηθική αγωγή στο σχολείο μ’ αυτό που διαβάσατε; Ή  «προάγεται η ηθική αγωγή στο σχολείο μ’ αυτό που διάβασα και αμέσως παραθέτω;»:

ΩΣ ΥΛΙΚΟ ΤΟΥ Ν.Ι.Σ (Θ-Φ)*

Επί τη βάσει της  Π. Διαθήκης

(…)επειδή στη γη δεν υπήρχεν άνθρωπος και μεσίτης για την σωτηρία των ανθρώπων, ο ίδιος ο Θεός έγινεν άνθρωπος και μεσίτης!

Ο Χριστός είνε πραγματικώς άνθρωπος, διότι είνε  σ π έ ρ μ α   Α β ρ α ά μ, τουτέστιν απόγονος του Αβραάμ…

Ο Χριστός είνε άνθρωπος, διότι είνε  κ α ρ π ό ς  κ ο ι λ ί α ς   του προφητάνακτος Δαβίδ…  Ο Χριστός είνε «υιός Δαβίδ» [Ψαλ. ρλα’ 11]…

Ο Χριστός είνε άνθρωπος, διότι έχει  μ  η τ έ ρ α.  Ο «αμήτωρ» ως Υιός στον ουρανό, στη γη απέκτησε μητέρα… Θ Χριστός έχει προΰπαρξι…Αλλά κατά την προΰπαρξί του ο Χριστός δεν είχε τον Θεό Θεό του….. Ο Χριστός έχει Θεό «εκ κοιλίας μητρός», όχι προηγουμένος, διότι με την σύλληψί του στην κοιλία της γ υ ν α ί κ α ς  έγινεν άνθρωπος και από τότε εξαρτάται από τον Θεό ως άνθρωπος.

Ο Χριστός είνε άνθρωπος, διότι έγινε  π α ι δ ί ο ν… Αλλ’ αφού είνε παιδί, πάντως είνε άνθρωπος. Ο προ αιώνων Θεός έγινε παιδίον νέον, άνθρωπος

Ο Χριστός είνε άνθρωπος, διότι έχει  α δ ε λ φ ο ύ ς…

Ο Χριστός είνε άνθρωπος, διότι έχει  σ ά ρ κ α  κ α ι  ψ υ χ ή .  (…)Πως επίσης λέγουν, ότι ο Χριστός και κάθε άνθρωπος δεν έχει ψυχή; Κοιμισμένοι διαβάζουν τη Γραφή; (…)μας καλούν να ξυπνήσωμε. Αυτοί να ξυπνήσουν και ν’ ανοίξουν τα μάτια τους και να προσέχουν καλά τις λέξεις και τα νοήματα της Βίβλου.

Ο Χριστός είνε άνθρωπος, διότι  έ π α θ ε ,  α π έ θ α ν ε  και  ε τ ά φ η. (…)ο Χριστός είνε «παθητός», διότι είνε άνθρωπος, Ως Θεός είνε απαθής.

Άνθρωπος ο Χριστός, όπως εμείς, αλλά με μια διαφορά, ηθικής φύσεως διαφορά. Όλοι εμείς είμαστε αμαρτωλοί, ενώ ο Χριστός είνε αναμάρτητος, ο μόνος αναμάρτητος απ’ όλους τους ανθρώπους. Λόγω της απόλυτης αναμαρτησίας και αγιότητός του ο Χριστός δεν είνε απλώς άνθρωπος, όπως είνε καθένας από μας, αλλ’ είνε ο κατ’ εξοχήν άνθρωπος, ο τέλειος και μοναδικός  άνθρωπος, ο Άνθρωπος, ενάρθρως και με άλφα κεφαλαίο.

Επί τη βάσει της Κ. Διαθήκης

(…)Ο Χριστός είνε άνθρωπος, διότι είνε α ν ή ρ . Ο πρόδρομος Ιωάννης είπε για τον Ιησού: «Οπίσω μου έρχεται ανήρ, ος έμπροσθέν μου γέγονεν, ότι πρώτος μου ην» (Ιωάν. α’ 30). Ο λόγος  είνε παράδοξος και σημαίνει: Μετά από μένα έρχεται άνδρας, που έχει προηγηθή από μένα, διότι υπήρχε πρωτύτερα  από μένα. Ο Χριστός μεταγενέστερος και προγενέστερος του Ιωάννου! Προγενέστερος ως προϋπάρχων Θεός, και μεταγενέστερος ως άνθρωπος. Και ο Πέτρος είπε για τον Ιησού: «Άνδρες Ισραηλίται, ακούσατε τους λόγους τούτους, Ιησούν τον Ναζωραίον, άνδρα από του θεού αποδεδειγμένον εις υμάς δυνάμεσι και τέρασι και σημείοις….

 Δια χειρών ανόμων προσπήξαντες ανείλετε» (Πραξ. β’ 22-23)» [1]

 «(...)και με χέρια άνομα καρφώσατε και σκοτώσατε,

 24 αυτόν ο Θεός ανάστησε, αφού του έλυσε τις ωδίνες του θανάτου, καθότι δεν ήταν δυνατό να κρατείται από αυτόν.  25 Γιατί ο Δαβίδ λέει γι’ αυτόν: Έβλεπα τον Κύριο μπροστά μου διαπαντός, επειδή είναι από τα δεξιά μου, για να μη σαλευτώ.  26 Γι’ αυτό ευφράνθηκε η καρδιά μου και αγαλλίασε η γλώσσα μου, μάλιστα ακόμα και η σάρκα μου θα κατασκηνώσει στον τάφο με ελπίδα,  27 γιατί δε θα εγκαταλείψεις την ψυχή μου στον άδη ούτε θα παραδώσεις τον όσιό σου να δει φθορά» [2]

Με τιμή

Δημήτριος  Β. Εμμανουήλ, Εκπαιδευτικός Μέσης Εκπ.

Πτολεμαΐδα 21 Φεβρουαρίου 2017

Υ.Γ

Λόγω του χάσματος που υπάρχει μεταξύ ημών των δασκάλων με τους μαθητές μας, έχει αξία πρωτίστως να γνωρίζουμε ότι: «Τίποτα δεν είναι ψυχρότερο από τον δάσκαλο, που διδάσκει πνευματικά θέματα μόνον με λόγια. Γιατί αυτό δεν είναι γνώρισμα του δασκάλου, αλλά του υποκριτή. Γι’ αυτό και οι Απόστολοι πρώτα εδίδασκαν με τη ζωή τους και έπειτα με τα λόγια τους’ και μάλιστα δεν είχαν καμιά ανάγκη από λόγια, γιατί φώναζαν τα έργα τους» (Εις Πραξ., ομιλ. Α’, 3, ΕΠΕ 15, 28-MG60, 18).

Τελικά;  Την «ύβρι» την καταλάβαμε;  

Του επιτούτου αποδομητικής φύσεως πολιτικη του «ΙΕΠ», που με πονηρό τρόπο λέγει πως: η «γυναίκα» δεν προϋπάρχει, όπως δεν προϋπάρχει και καµιά αλήθεια, καµιά πραγματικότητα(!). Είναι ...κοινωνική κατασκευή, όπως και η έννοια «άνδρας»… θα την ασπαστείτε και θα την εφαρμόσετε;

Όμως!  και «γυναίκα»  προϋπάρχει και υπάρχει, η Παναγιά μας! Και «άνδρα από του θεού αποδεδειγμένον εις υμάς» γνωρίσαμε ως τον προ αιώνων Λόγο και Θεό, τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, αλλά και «Αδάμ και Εύα» υπάρχει, και «Γι’ αυτό ευφράνθηκε η καρδιά μου και αγαλλίασε η γλώσσα μου, μάλιστα ακόμα και η σάρκα μου…» (Πραξ. β’ 24-27)

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

[1] Ν.Ι. Σ. [Θ-Φ]*  Νικολάου Ιω. Σωηρόπουλου, θεολόγου-φιλολόγου, «Ο Άνθρωπος», Έκδοσις Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Αδελφότητος «Ο Σταυρός», ΑΘΗΝΑΙ, ΣΕΛ. 9-27

[2] Πραξ. β’ 24-27