Σελίδες

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2017

"ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ" ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ





ΟΙ ΜΑΓΕΙΡΕΣ ΤΗΣ «ΘΕΜΑΤΙΚΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ» ΞΕΧΑΣΑΝ ΤΟ ΑΛΑΤΙ…

Φίλοι και φίλες της εκπαίδευσης, αγαπητοί συνάδελφοι, «χαίρετε καὶ ἀγαλλιᾶσθε, ὅτι ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τοῖς οὐρανοῖς·» (Ματθ. 5, 12).
Είναι γνωστό ότι φέτος το ΥΠΠΕΘ καθιέρωσε ένα νέο θεσμό αυτόν της Θεματικής Εβδομάδας. Για το σχολικό έτος 2016-2017επιλέχθηκε η θεματική «Σώμα και Ταυτότητα» με τρεις βασικούς άξονες:
Α) τη διατροφή και την ποιότητα ζωής,
Β) την πρόληψη του εθισμού και των εξαρτήσεων και
Γ) τις έμφυλες ταυτότητες.
Καλό είναι πριν την προσωπική μου καρδιακή κατάθεση- «λόγος» καρδιακός- να προκαταλάβω τους αναγνώστες του κειμένου τούτου με έναν «λόγο» ποικιλίας, «περί σιωπής».
Ο Σουηδός θεατρικός συγγραφέας  August  Strindberg ( 1849-1912) λέει πως «Στη σιωπή δεν μπορείς να κρύψεις τίποτα… όπως μπορείς στα λόγια», αλλά και ο οικείος μας Ποιητής, ο  Όμηρος ( 800-750 π.Χ.), είπε προς τους Έλληνες όλων των εποχών πως «στα δύσκολα η ντροπή δεν ωφελεί σε τίποτα. Η σιωπή είναι σύμμαχος αυτού που μιλάει». «Αιδώς γαρ εν κακοίσιν ουδέν ωφελεί. Η γαρ σιωπή τω λαλούντι σύμμαχος».  Ας επιστρατεύσουμε τέλος, ακόμη δύο Αρχαιοελληνικές  παροιμίες κλειδιά: α) «Ο σιωπών συναινεί», και β) «Φησίν σιωπών» δηλ. «μιλάς με τη σιωπή σου» (Ευριπίδης, 480-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός ‐ Ορέστης).
Αγαπητοί συνάδελφοι, πέρασαν μόλις 13 ημέρες από την εορτή των τριών Ιεραρχών, των προστάτων της Παιδείας μας, αλλά δυστυχώς μέσα στην «εξισωτική» πολυλογία του αιώνα μας, κρύψαμε ή καλύτερα θάψαμε κάθε «λόγο» και «έννοια», ελληνική και Χριστιανική. Είπε άφρων εν τη καρδία αυτού: Δικαιώματα! Ο σύγχρονος  επιστημονικός «Εξισωτικός λόγος», περί των περίφημων και πολυφήμων «Δικαιωμάτων» του ανθρώπου, τείνει να εκτροχιάσει το Άρμα του εντόπιου πολιτισμού μας, που δεν μοιάζει απλά με μηχανικό βαγόνι ή τρένο, αλλά μάλλον με αυτές τις ράγες του σιδηρού δρόμου, δηλ.  της  «επιστημονικής γνώσης» από την μια, και της αναζήτηση της «αληθινής γνώσης του θείου έρωτα» από την άλλη.  Η ψευδοπάλη του δήθεν «καλού λόγου», με το «όντως πονηρό» λόγο, που εκφράζουν οι «Βασιλείς και Άρχοντές» της Παιδείας μας, δίνουν την αίσθηση ότι οι άνθρωποι αυτοί αγνοούν το λεχθέν υπό του Γ. Παυλάκη (Έλληνα Ιατρού επιστήμονα): ‘’Πατάμε πάνω σε ώμους γιγάντων'' ! Αν οι επιστήμονες της σήμερον ημέρας θαυμάζουν τις γιγαντιαίες πατημασιές των «λόγων» τους, ας έχουν υπόψη ότι τόσο οι ίδιοι, όσο και εμείς που εκφράζουμε διάφορη γνώμη, βρισκόμαστε μέσα στις τσέπες τους…, και το λέγω σύμφωνα με έναν άλλο Καθηγητή του Χάρβατ, τον Γιώργο,  που διδάσκει συγκριτική Φιλοσοφία, της οποίας τα μεγέθη ανακαλύπτει απές (ενν. μέσα)  σε κείμενα του 12ου και 13ου αιώνα, ίσως κάποιας ρομαντικής εποχής. «Και Άφες …»!
Επιτρέψτε μου, πάλι με την σιωπή ως δάσκαλο καλό και σιωπηλό, να ειπώ «λόγο» εξισωτικό κι εγώ. Ο ένας της τριάδος των Ιεραρχών, ο θείος Χρυσόστομος, ο γεμάτος από θείο έρωτα, ρωτά-μαζί και γω- Αν έχουν υπόψη τους οι σχεδιαστές του 21ου αιώνα, του «πρωτοποριακού» και «καινοτόμου», τους δύο σιωπηλούς «λόγους» ή αλλιώς «δασκάλους». Ποιοι είναι  οι Α και Β, οι δύο αυτοί δάσκαλοι που μας δόθηκαν από την αρχή, προτού ακόμη  Α) να βρεθούν τα γράμματα και  Β)πριν ακόμη-ακόμη δοθεί η Αγία Γραφή;
Πράγματι, «Στη σιωπή δεν μπορείς να κρύψεις τίποτα… όπως μπορείς στα λόγια»!Ας ακούσουμε λοιπόν  κι ας διδαχτούν οι αληθινοί δάσκαλοι του γένους των Ανθρώπων… Αν θέλουν!  Ας ακούσουν λοιπόν «οἱ φιλόσοφοι τοὺς σοφούς, οἱ Ἱερεῖς τοὺς ποιμένας, οἱ ἁμαρτωλοὶ τοὺς προστάτας, οἱ πένητες τοὺς πλουτιστάς, οἱ ἐν θλίψεσι τοὺς παραμυθοῦντας, τοὺς συνοδίτας οἱ ὁδοιπόροι, οἱ ἐν θαλάσσῃ τοὺς κυβερνήτας, οἱ πάντες τοὺς πανταχοῦ θερμῶς προφθάνοντας», ας ακούσουν τον ένα από τους τρεις «θείους Ἀρχιεράρχας» που λέγει:
-          Από την αρχή της δημιουργίας ο Θεός προνοούσε για το γένος μας και μας εδίδαξε τα ωφέλιμα, προτού να βρεθούν τα γράμματα και να δοθεί η Αγία Γραφή… γιατί με τη θέα της κτίσεως μας οδήγησε στη θεογνωσία. (Περί Άννης, 2, ΕΠΕ 8 Α, 14 MG  54, 634)
-          Ένας λοιπόν είναι ο τρόπος της θεογνωσίας, η παρατήρηση ολόκληρης της κτίσεως. Άλλος τρόπος, όχι μικρότερος, είναι η ύπαρξη της συνειδήσεως, τον οποίον τρόπον αναπτύξαμε λεπτομερώς με πολλά επιχειρήματα σ΄άλλη ευκαιρία, δείχνοντας ότι η γνώση του καλού και του κακού είναι έμφυτη και ότι η συνείδηση εσωτερικά μας πληροφορεί για όλα αυτά, τα καλά και τα κακά. Οι δύο δηλαδή αυτοί δάσκαλοι μας δόθηκαν από την αρχή, η κτίση και η συνείδηση και χωρίς να μιλάει κανένας από αυτούς τους δύο, σιωπηλά διαπαιδαγωγούσαν τους ανθρώπους. Γιατί και η κτίση,εκπλήττοντας με την εξωτερική όψη το θεατή, παραπέμπει τον παρατηρητή στο θαύμα του Θεού, ο οποίος την εδημιούργησε, και η συνείδηση που αντηχεί μέσα μας, μας υπαγορεύει όσα πρέπει να πράττουμε. Καταλαβαίνουμε τη δύναμη της συνειδήσεως και την απόφασή της από τις εξωτερικές εκδηλώσεις του ανθρώπου. Όταν δηλαδή κατηγορεί εσωτερικά την αμαρτία, συγχύζει και ταράσσει εξωτερικά το πρόσωπο και το σκεπάζει με πολύ στεναχώρια. Όταν πάλι κυριευθούμε από κάτι αισχρό, μας κάνει ωχρούς και περίτρομους και δεν ακούμε μεν τη φωνή της, παρατηρούμε όμως την εσωτερική ταραχή στην εξωτερική όψη. (Περί Άννης, ομιλ. Α’ 3, ΕΠΕ 8 Α 20-MG  54, 636).

Αν τώρα ο «λόγος» του Αλβέρτος Αϊνστάιν ( 1879-1955) έχει ουσία! Αν…, «Αν το Α είναι η επιτυχία, τότε ο μαθηματικός τύπος είναι Α=Χ+Υ+Ζ, όπου Χ ίσον δουλειά, Υ ίσον παιχνίδι και Ζ ίσον να κρατάς το στόμα σου κλειστό»..., τότε Χριστιανοί φίλοι μου, και κάθε καλής θελήσεως άνθρωποι, η επιτυχία της «σιωπηλής» σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης των νέων, αιώνες τώρα, στοιχειοθετούν την ΑΒ της ελληνικής επιτυχίας!
Είδος σιωπής, και εξισωτικός είναι και ο διπλός «λόγος» του κυρ. Δημήτρη (Κτηνοτρόφου):
Α. Εδώ βλέπεις να φιλιούνται στο δρόμο ένα αγόρι και ένα κορίτσι και δεν σου αρέσει, όχι δύο αγόρια.
Β. (και πάλι είπε:) Το κοράκι ζει περίπου 200 χρόνια-έτσι άκουσα…- και ζευγαρώνει μία φορά. Αν χάσει το ταίρι του δεν ξαναζευγαρώνει. Για το «λόγο» αυτό οι κυνηγοί λένε’ κοράκι μην σκοτώσεις, γιατί η μοναξιά του θα ‘ναι μεγάλη!
Σαν την μοναξιά που νιώθεις απές συν παιδεία που ξέχασε ή καλύτερα έθαψε το ΑΒ της Ορθόδοξης Πίστης μας στην «Μία, αγία, καθολική και Αποστολική Εκκλησία» Του. Αμήν.
Όσο για τους «θείους Ἀρχιεράρχας, ἐγκωμιάζοντες οὕτως εἴπωμεν∙ Πανάγιοι Διδάσκαλοι, σπεύσατε ἐξελεῖν τοὺς πιστούς, ἐκ τῶν τοῦ βίου σκανδάλων, καὶ ῥῦσαι κολάσεων, τῶν αἰωνίων ἡμᾶς».
Με τιμή
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ, Γυμναστής στην Πτολεμαΐδα Κοζάνης , Ιεροψάλτης.
Πτολεμαΐδα 12 Φεβρουαρίου 2017, Κυριακή του Ασώτου

ΕΠΙΜΕΤΡΟ
Α)
«12 Χαίρετε και αγαλλιάζετε, γιατί ο μισθός σας είναι πολύς στους ουρανούς. Γιατί έτσι καταδίωξαν τους προφήτες που ήταν πριν από εσάς. 13 Εσείς είστε το αλάτι της γης.Αν όμως το αλάτι αλλοιωθεί, με τι θα ξαναγίνει αλμυρό; Σε τίποτα δεν αξίζει πια  παρά μόνο, αφού πεταχτεί έξω, να καταπατιέται από τους ανθρώπους.  14 Εσείς είστε το φως του κόσμου» (Ματθ. 5, 12-14).
Β)
Δόξα.   Ἦχος πλ. α’.

Σαλπίσωμεν ἐν σάλπιγγι ᾀσμάτων∙ χορεύσωμεν ἑόρτια, καὶ σκιρτήσωμεν ἀγαλλόμενοι, ἐν τῇ πανδήμῳ πανηγύρει τῶν Διδασκάλων ἡμῶν, Βασιλεῖς καὶ Ἄρχοντες συντρεχέτωσαν, καὶ τοὺς Ἱεράρχας κροτείτωσαν ἐν ὕμνοις, ὡς δογμάτων βλύσαντας, ποταμοὺς ὑπερμεγέθεις, τρεῖς καλλιρρόους ἀειζώους τοῦ Πνεύματος∙ ποιμένες καὶ Διδάσκαλοι, τοὺς τῆς σεπτῆς Τριάδος, τρισσοὺς Ἱερομύστας, συνελθόντες εὐφημήσωμεν∙ οἱ φιλόσοφοι τοὺς σοφούς, οἱ Ἱερεῖς τοὺς ποιμένας, οἱ ἁμαρτωλοὶ τοὺς προστάτας, οἱ πένητες τοὺς πλουτιστάς, οἱ ἐν θλίψεσι τοὺς παραμυθοῦντας, τοὺς συνοδίτας οἱ ὁδοιπόροι, οἱ ἐν θαλάσσῃ τοὺς κυβερνήτας, οἱ πάντες τοὺς πανταχοῦ θερμῶς προφθάνοντας, θείους Ἀρχιεράρχας, ἐγκωμιάζοντες οὕτως εἴπωμεν∙ Πανάγιοι Διδάσκαλοι, σπεύσατε ἐξελεῖν τοὺς πιστούς, ἐκ τῶν τοῦ βίου σκανδάλων, καὶ ῥῦσαι κολάσεων, τῶν αἰωνίων ἡμᾶς.