Σιμωνιακοί κληρικοί;
«Δεν εύρον ούτε ένα, όστις να είνε απηλλαγμένος της ενοχής της Σιμωνίας. Διότι οι αρχιερείς, οι οποίοι υπηρέτησαν από το 1895 έως το 1934 εις την επαρχίαν αυτήν [της Μακεδονίας] ήσαν πιστοί μαθηταί του Σίμωνα του Μάγου. Δεν εχειροτόνουν ειμή επί χρήμασι…» (π. Αυγουστίνος Καντιώτης)
 |
| "Θέλετε να τον ακούσετε;" - Θα τα αναφέρωμεν όχι προς διαπόμπευσιν, αλλά δια να προσκαλέσωμεν την αυτοκριτικήν, δια να δώσωμεν νύξεις τινάς μετανοίας, Νινευϊτικής μετανοίας... |
Σιμωνιακοί κληρικοί!
Υπάρχουν σήμερον πολλοί περισσότεροι απ’ ό,τι δύνασθε να
φαντασθήτε. Και προς απόδειξιν θ’ αναφέρωμεν 2 ή 3 παραδείγματα. Θα τα
αναφέρωμεν όχι προς διαπόμπευσιν, αλλά δια να προσκαλέσωμεν την αυτοκριτικήν, δια να δώσωμεν νύξεις τινάς
μετανοίας, Νινευϊτικής μετανοίας, η οποία δια να είνε ριζική, αποτελεσματική και να μεταδοθή ως
κύμα της χάριτος εις όλον τον λαόν μας πρέπει να αρχίση από το Ιερόν
θυσιαστήριον, από τον κλήρον.
Υπηρετών ως ιεροκήρυξ Βορείου Ελλάδος περιώδευα ορεινήν επαρχίαν της
Μακεδονίας. Ήλθον εις προσωπικήν επαφήν και γνωριμίαν με τους κληρικούς της
επαρχίας, οι οποίοι μη έχοντες, ως φαίνεται, συναίσθησιν του τρομερού
εγκλήματος της Σιμωνίας μου διηγούντο αφελέστατα τον τρόπον, με τον οποίον εκ
του «αρότρου και της δικέλλης» εκκλήθησαν δια να γίνουν απόστολοι του Χριστού,
οικονόμοι των μυστηρίων του Θεού.
Λοιπόν, αδελφοί μου,
κλαύσατε. Όλοι οι κληρικοί της επαρχίας ταύτης Σιμωνιακοί. Δεν εύρον ούτε
ένα, όστις να είνε απηλλαγμένος της ενοχής της Σιμωνίας. Διότι οι αρχιερείς, οι
οποίοι υπηρέτησαν από το 1895 έως το 1934 εις την επαρχίαν αυτήν ήσαν πιστοί
μαθηταί του Σίμωνα του Μάγου. Δεν εχειροτόνουν ειμή επί χρήμασι…
Εις την επαρχίαν αυτήν συνέβη και το εξής ανέκδοτον: Ληστής
εξ εκείνων, οι οποίοι προ ετών ετρομοκρατούσαν την ακραίαν ταύτην περιοχήν εν καιρώ νυκτός κατέφυγεν εις οικίαν
υποψηφίου εφημερίου, όστις μετ’ ολίγας ημέρας θα εχειροτονείτο ιερεύς. Ο ληστής
κατά την νυκτερινήν επίσκεψιν ήκουσε την σύζυγον του υποψηφίου, την μέλλουσαν
πρεσβυτέραν, κλαίουσαν και οδυρομένην, διότι ο σύζυγός της δια να συγκεντρώση
το ποσόν των λιρών που εζήτει ο
αρχιερεύς δια την χειροτονίαν ηναγκάσθη να εκποιήση τα αροτριώντα κτήνη του.
Ο ληστής ήκουε με κατάπληξιν. Τέλος πριν αναχωρήση είπεν εις
την σύζυγον του υποψηφίου ιερέως: «Δόστε όσα σας ζητήση ο Δεσπότης. Εγώ θα
φροντίσω να σας τα επιστρέψω…». Ο ληστής έλαβε την απόφασιν και την
επραγματοποίησε. Πληροφορηθείς που θα εχειροτονείτο ο υποψήφιος, εφρόντισε και
ευρέθη εγκαίρως κατά την ημέραν της χειροτονίας έξω του χωρίου. Κρυμμένος εις
τους θάμνους εκαιροφυλάκτει. Ανέμενε την διεύλευσιν του αρχιερέως. Και ιδού! Ο
αρχιερεύς έφιππος μετά της συνοδείας του. Αλτ! Ακούεται από τους θάμνους και
προβάλλει αμέσως η μορφή του ληστού. Και τότε μεταξύ Επισκόπου και ληστού
διημείφθη ένας διάλογος! Θέλετε να τον ακούσετε;
Ληστής. Δέσποτα
μου, καλησπέρα ! Τι έκανες στο χωριό
σήμερα;
Επίσκοπος.
Ελειτούργησα και δίδαξα το ποίμνιόν μου !
Ληστής. Λες
ψέματα, Δέσποτά μου ! Δεν επήγες για τον
σκοπόν αυτόν. Εγώ γνωρίζω γιατί σήμερα
επήγες στο χωριό. Έχω πληροφορίες, ότι κάποιον σήμερα ελήστευσας !
Επίσκοπος. Εγώ να
ληστεύσω ! Θεός φυλάξοι, τέκνον μου !
Ληστής. Ναι ! Ελήστευσες .
Αυτόν που εχειροτόνησες.
Επούλησεν ο άνθρωπος τα βόδια του για να μαζέψη τις λίρες που του ζήτησες. Ερήμαξες το σπίτι του. Κλαίει η οικογένειά του. Άκουσέ με, Δέσποτα
! Δεν θα σε αφήσω να περάσης απ’ εδώ εάν
δεν μου δώσης ό,τι σήμερον από την χειροτονίαν αυτήν εισέπραξες. Θέλω να τα
επιστρέψω εις το σπίτι του παπά…
Ο
Επίσκοπος κάμνει ν’ αρνηθή ! Αλλ’ ο
ληστής τω θέτει δίλημμα ! ‘Η θα
επιστρέψεις τις λίρες ή το κεφάλι σου θα κυλήση εδώ στα βράχια… Κρύος ιδρώς
περιβρέχει τον Επίσκοπον. Αναγκάζεται
προ της απειλής να ανοίξη το πουγγί του- πουγγί Ιούδα- και να επιστρέψη όσα είχε λάβει δια την χειροτονίαν. Αλλά πριν
ο ληστής αφήση ελεύθερον τον Επίσκοπον, εθεώρησε καλόν να του δώση και ένα
μάθημα. Του φιλεί το χέρι και τω λέγει :
«Δέσποτά μου ! Στο καλό ! Αλλά θέλω να μου πης τώρα ποιος από τους δυό μας
είναι ο πραγματικός ληστής : Εγώ ή ‘συ;…»
Σιμωνιακοί
κληρικοί εις την Β. Ελλάδα; Ναι ! Σημειωτέον ότι οι αρχιερείς , οι οποίοι
εχειροτόνησαν τους κληρικούς τούτους επί χρήμασι, δεν ζούν πλέον. «Απέθανον και ετάφησαν». Που άρα γε να
ευρίσκονται αι ψυχαί των ; Κατά τον
Δάντην αι ψυχαί φιλαργύρων Επισκόπων θα κατέχουν το κέντρον της κολάσεως !
Σιμωνιακοί εις την Β. Ελλάδα. Αλλά και
Σιμωνιακοί εις την Νότιον Ελλάδα και εις τας νήσους ! Χρειάζονται δάκρυα πολλά εκ μέρους παντός
πιστού τέκνου της Ορθοδόξου Εκκλησίας, και θερμαί προσευχαί δια ν’ αναστήση ο
Κύριος «την σκηνήν την πεπτωκυΐαν» Και ο Κύριος δια μιάς κοινής δράσεως του λαού μας
θα την αναστήση. Ναι ! Θα την
αναστήση ο Νεκρεγέρτης ! Να είσθε βέβαιοι !
Αρκεί να γίνη σύνθημα των Ορθοδόξων Χριστιανών της Ελλάδος ο λόγος του
Μ. Βασιλείου : «Εκκαθαρίσατε την
Εκκλησίαν τους αναξίους αυτής απελεύνοντες» και πρώτον τους Χριστεμπόρους !
ΑΦΙΕΡΟΥΤΑΙ
ΕΙΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΟΙΤΙΝΕΣ ΗΓΩΝΙΣΘΗΣΑΝ ΚΑΙ Θ’ ΑΓΩΝΙΣΘΟΥΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΚ ΤΩΝ ΔΕΣΜΩΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΠΗΓΗ: «ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΚΑΙ ΖΩΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ», ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ Ν.
ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ, Έκδοσις Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Αδελφότητος
«Ο ΣΤΑΥΡΟΣ», Αθήναι 1998 (Έκδοσις Β’), Σελ. 34, 35