Οι διώκτες, χωρίς να το θέλουν γιατρεύουν τις ψυχές των ομολογητών

Οι διώκτες, χωρίς να το θέλουν γιατρεύουν τις ψυχές των ομολογητών

4. Δεν είναι όμως από τα εύκολα, ίσως δε να είναι κι εντελώς αδύνατο, το να προτιμήσεις το αγαθό που δεν φαίνεται, απ' όσα φαίνονται ευχάριστα σε τούτη τη ζωή, π.χ. για να δεχθεί κάποιος εύκολα, ή να πεταχθεί έξω από το σπίτι του, ή να αποχωρισθεί από την σύζυγό και τα παιδιά και τ' αδέλφια και τους γονείς και τους συνομήλικους του και απ' όλα τα ευχάριστα της ζωής, χρειάζεται η συνεργασία για το αγαθό του ίδιου του Κυρίου μαζί με κείνον που έχει κληθεί (από το Θεό) σύμφωνα με την πρόθεσή του. Γιατί, όπως λέγει ο Απόστολος, εκείνον που γνωρίζει από πριν ο Θεός, αυτόν και προορίζει και προσκαλεί και δικαιώνει και δοξάζει (Ρωμ. 8. 29-30). 
[..]Επειδή, λοιπόν η αμαρτία μπήκε στην ανθρώπινη ζωή με την ηδονή, θα εκδιωχθεί οπωσδήποτε με το αντίδοτο της ηδονής. Συνεπώς όσοι διώκουν εκείνους που ομολογούν την πίστη τους στον Κύριο, κι επινοούν τα αβάσταχτα βασανιστήρια, με τους πόνους προσφέρουν κάποια θεραπεία στις ψυχές, γιατρεύοντας τη νόσο της ηδονής με τα οδυνηρά πλήγματα. Έτσι δέχτηκε ο Παύλος το σταυρό, ο Ιάκωβος το ξίφος, ο Στέφανος τις πέτρες, ο Πέτρος το κάρφωμα στο κεφάλι. Κι όλοι οι μετά απ' αυτούς αγωνιστές της πίστης τα κάθε είδους βασανιστήρια. Τα θηρία, τα βάραθρα, τις φωτιές, τα παγώματα από τα κρύα, τις αφαιρέσεις των σαρκών από τα πλευρά, τα δεσίματα των κεφαλιών τριγύρω, τις εξορίξεις των ματιών, το κόψιμο των δακτύλων, τα σχισίματα του σώματος στα δύο από τα σκέλη, το μαρασμό από την πείνα. Όλ' αυτά και τα παρόμοια δέχονταν με ευχαρίστηση οι άγιοι ως εξαγνιστικά της αμαρτίας, ώστε να μην απομείνει στην καρδιά ούτε ίχνος που προκαλείται από την ηδονή. Επειδή αυτή η οδυνηρή και πικρή αίσθηση εξαλείφει όλους τους ρύπους που γεννιώνται στην ψυχή από την ηδονή.

Μη λυπάσαι, αδελφέ, όταν σε διώχνουν από την γη!

5. "Μακάριοι, λοιπόν, είναι όσοι διώκονται για χάρη μου"....

* ΣΕΙΡΑ "ΛΟΓΙΚΗ ΛΑΤΡΕΙΑ", ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΊΟΥ ΝΥΣΣΗΣ, "ΛΟΓΟΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΜΑΚΑΡΙΣΜΟΥΣ", ΑΡΧΙΜ. ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ ΜΠΡΟΥΣΑΛΗ, ΑΘΗΝΑ 1985, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, Σελ. 215, 219