ΟΙ ΔΥΟ ΣΙΩΠΗΛΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΕΙΝΑΙ, Η ΚΤΙΣΗ ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ

ΟΙ ΔΥΟ ΔΑΣΚΑΛΟΙ!

''Οι δύο δηλαδή αυτοί δάσκαλοι μας δόθηκαν από την αρχή, η κτίση και η συνείδηση και χωρίς να μιλάει κανένας από αυτούς τους δύο, σιωπηλά διαπαιδαγωγούσαν τους ανθρώπους.'' 

- ΘΕΟΓΝΩΣΙΑ

Α') ΠΗΓΕΣ ΤΗΣ Η ΘΕΑ ΤΗΣ ΚΤΙΣΕΩΣ ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ

ΠΡΩΤΗ ΠΗΓΗ ΤΗΣ (ΘΕΟΓΝΩΣΙΑΣ) Η ΘΕΑ ΤΗΣ ΚΤΙΣΕΩΣ

Από την αρχή της δημιουργίας ο Θεός προνοούσε για το γένος μας και μας εδίδαξε τα ωφέλιμα, προτού να βρεθούν τα γράμματα και να δοθεί η Αγία Γραφή… γιατί με τη θέα της κτίσεως μας οδήγησε στη θεογνωσία. (Περί Άννης, 2, ΕΠΕ 8 Α, 14 MG  54, 634)

Η ΥΛΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗ ΘΕΟΓΝΩΣΙΑ

Ένας λοιπόν είναι ο τρόπος της θεογνωσίας, η παρατήρηση ολόκληρης της κτίσεως. Άλλος τρόπος, όχι μικρότερος, είναι η ύπαρξη της συνειδήσεως, τον οποίον τρόπον αναπτύξαμε λεπτομερώς με πολλά επιχειρήματα σ΄άλλη ευκαιρία, δείχνοντας ότι η γνώση του καλού και του κακού είναι έμφυτη και ότι η συνείδηση εσωτερικά μας πληροφορεί για όλα αυτά, τα καλά και τα κακά. Οι δύο δηλαδή αυτοί δάσκαλοι μας δόθηκαν από την αρχή, η κτίση και η συνείδηση και χωρίς να μιλάει κανένας από αυτούς τους δύο, σιωπηλά διαπαιδαγωγούσαν τους ανθρώπους. Γιατί και η κτίση,

εκπλήττοντας με την εξωτερική όψη το θεατή, παραπέμπει τον παρατηρητή στο θαύμα του Θεού, ο οποίος την εδημιούργησε, και η συνείδηση που αντηχεί μέσα μας, μας υπαγορεύει όσα πρέπει να πράττουμε. Καταλαβαίνουμε τη δύναμη της συνειδήσεως και την απόφασή της από τις εξωτερικές εκδηλώσεις του ανθρώπου. Όταν δηλαδή κατηγορεί εσωτερικά την αμαρτία, συγχύζει και ταράσσει εξωτερικά το πρόσωπο και το σκεπάζει με πολύ στεναχώρια. Όταν πάλι κυριευθούμε από κάτι αισχρό, μας κάνει ωχρούς και περίτρομους και δεν ακούμε μεν τη φωνή της, παρατηρούμε όμως την εσωτερική ταραχή στην εξωτερική όψη. 

(Περί Άννης, ομιλ. Α’ 3, ΕΠΕ 8 Α 20-MG  54, 636). [ΣΕΛ. 150,151]

-ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ

Κάποιος δικός τους νομοθέτης όρισε με νόμο οι δούλοι να μην αθλούνται ούτε να έχουν ομοφυλοφιλικές σχέσεις, παραχώρησε όμως στους ελευθέρους πολίτες αυτό το δικαίωμα της παιδεραστίας, ή καλύτερα αυτήν την αισχρότητα… Κι’ αυτό το έκαμε ο σοφώτατος λαός των Αθηναίων και ο μεγάλος νομοθέτης τους ο Σόλων. Υπάρχουν όμως και πολλά άλλα βιβλία φιλοσόφων που περιγράφουν και εγκρίνουν αυτή την αρρώστια της ομοφυλοφιλίας… Αυτά δηλαδή που παθαίνουν οι πόρνες γυναίκες, τα ίδια παθαίνουν και αυτοί, ή καλύτερα χειρότερα από αυτά. Γιατί σ’ αυτές, αν και είναι παράνομη η σαρκική μίξη, είναι σύμφωνη με την φύση, ενώ η ομοφυλοφιλία είναι και παράνομη και αντίθετη με την φύση…[ΣΕΛ. 568]

«ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΙΩ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ», ΤΟΜΟΣ Γ’  ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ-ΠΙΣΤΗ, ΑΘΗΝΑ 1995, ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Δ. ΧΑΡΩΝΗ-ΟΥΡΑΝΙΑΣ Α. ΛΑΝΑΡΑ