 |
| ΥΔΡΑΓΩΓΕΙΟ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑΣ |
ΜΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΝΟΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΚΑΙ Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ κ. ΑΝΘΙΜΟΣ, ΑΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΤΟΝ ΠΕΙΡΑΣΜΟ ΤΗΣ «ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗΣ» ΤΟΥ ΠΑΥΣΗΣ
[ ΑΧΡΙ ΚΑΙΡΟΥ ΦΥΣΙΚΑ, ΚΑΙ ΧΑΡΙΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΑΠΛΑ]
Αλήθεια, τα τέσσερα δήθεν ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ* του π. Νικολάου τα ακούσαμε σεβασμιότατε, αλλά για τα «τέσσερα σχοινιά» με τα οποία κατέβασαν τον παράλυτο μπρος τα πόδια του Ιησού, τι γνωρίζουμε όλοι μας;
Μας γνωστοποίησαν το ΜΜΕ τα τέσσερα αδικήματα του π. Νικολάου Μανώλη: Α) «σχίσμα», Β) «απείθεια και καταφρόνηση της προϊσταμένης μου εκκλησιαστικής αρχής», Γ) «σκανδαλισμό πιστών», Δ) «εξύβριση και συκοφαντία»,αλλά, τι λέγει ο πρώην άγιος Ναυπάκτου, καθώς και ο νυν και αεί Άγιος της Θεσσαλονίκης, ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, «για τους τέσσερις παράγοντες από την πλευρά μας, (τους πλέον) αναγκαίους για την σωτηρία μας»;
«Η σωτηρία μας, αδελφοί μου, είναι από τον Χριστό. Αλλά κάτι πρέπει να κάνουμε και ‘μεις για να την λάβουμε. Για τον παραλυτικό του σημερινού Ευαγγελίου ακούσαμε ότι τον βάσταζαν τέσσερις άνθρωποι και χάλασαν την στέγη του οίκου, όπου κήρυττε ο Χριστός, για να τον φέρουν μπροστά Του. Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, που εορτάζουμε σήμερα, την Β’ Κυριακή των Νηστειών, έχει μια πολύ ωραία ομιλία στην σημερινή ευαγγελική περικοπή (Βλ. ΕΠΕ τομ. 9), όπου μιλάει για τους τέσσερις παράγοντες από την πλευρά μας, αναγκαίους για την σωτηρία μας (η «οικεία κατάγνωσις», η «εξαγόρευσις των προημαρτημένων», η «υπόσχεσις αποχής των κακών», και η «δέησις προς τον Θεόν»):
- Ο πρώτος παράγοντας είναι η «οικεία κατάγνωσις», η αυτομεμψία’ το να έχουμε, δηλαδή, ταπεινό φρόνημα και να πιστεύουμε ότι είμαστε αμαρτωλοί’ ότι είμαστε παράλυτοι στην ψυχή και έχουμε, λοιπόν, ανάγκη θεραπείας.
- Ο δεύτερος παράγοντας είναι η «εξαγόρευσις των προημαρτημένων», η εξομολόγηση, δηλαδή, σε πνευματικό ιερέα.
- Το τρίτο που πρέπει να κάνουμε είναι η «υπόσχεσις αποχής των κακών», να αποφασίσουμε, δηλαδή, να διορθωθούμε, να διακόψουμε την σχέση μας με την αμαρτία.
- Και ο τέταρτος παράγοντας, αδελφοί, εκ μέρους μας για την σωτηρία μας, είναι η «δέησις προς τον Θεόν», η προσευχή, δηλαδή’ γιατί με την προσευχή θα λάβουμε την Χάρη του Θεού να πετύχουμε τα παραπάνω, α αναγκαία για την σωτηρία μας.
Αλλά πρέπει να χαλάσει και η στέγη! Ποια είναι αυτή; Στέγη είναι ο νους, που είναι φορτωμένος με πάθη, με χαλασμένα υλικά. Αμαρτία κυρίως είναι η ασθένεια του νοός’ αυτό είναι το προπατορικό αμάρτημα. Αυτός, λοιπόν, ο νους, ο φορτωμένος με πάθη, θέλει «χάλασμα»! Θέλει κάθαρση» [1]
Κατά συνέπεια, λοιπόν, λέμε στον μητροπολίτη κ. Άνθιμο, πως όσα γράφτηκαν από αδελφούς μας προς το «πρόσωπό του», κατ’ ουσίαν σχετίζονται με τον νου του, και όχι με το πρόσωπό του! Και υποστηρίζουμε αυτό, γιατί ποιος από τους Ορθοδόξους Σχολιαστές δεν γνωρίζει ή καλύτερα δεν έχει κατά νου τον παρακάτω λόγο του αείμνηστου π. Ιωάννου Ρωμανίδη που λέγει:
- «Οι Πατέρες λένε ότι κατά την πτώση του ανθρώπου εσκοτίσθηκε ο νους του ανθρώπου. Εσκοτίσθη ο νους του Αδάμ. Δεν ασχολούνται οι Πατέρες με τον Αδάμ ως Αδάμ, άλλα με τον νουν του Αδάμ, ο οποίος Αδάμ αρρώστησε, επειδή εσκοτίσθηκε ο νους του. Οι Πατέρες μιλάνε για ασύνετον νουν. Παντού στην Πατερική γραμματεία το θέμα της πτώσεως είναι ο σκοτασμός του νοός του ανθρώπου»;
- Και ακόμη ό,τι ο Άγιος Νείλος πάλι λέγει: «η προσευχή είναι το ανέβασμα του νου στον Θεό»;
Ποιος; Ποιος, λοιπόν, δεν γνωρίζει ότι: «Λυτρωτής δεν είναι (α’) το χρήμα, δεν είναι (β’) η επιστήμη, δεν είναι (γ’) η κοσμική δόξα’ (Αλλά) Λυτρωτής είναι (δ’) ο Ιησούς Χριστός, ο υιός της Παρθένου Μαρίας»;
Αδελφοί, «σκοπός της Μ. Τεσσαρακοστής είναι να ζήσουμε το βάπτισμά, γιατί στο βάπτισμα των κατηχουμένων αδελφών μας κατέληγε η γλυκειά αυτή κατανυκτική περίοδος. Και το βάπτισμά μας, αδελφοί, εμείς οι βαπτισμένοι το βιώνουμε με την μετάνοια’ γιατί με την μετάνοια ξαναποκτούμε την χάρη του αγίου βαπτίσματος, που χάσαμε με τα αμαρτήματά μας. Μετάνοια, αδελφοί: λύπη, πένθος για τα αμαρτήματά μας. Και η νηστεία της Μ. Τεσσαρακοστής –και σήμερα είναι η Β’ Κυριακή των Νηστειών- δεν γίνεται για τα πάθη του Χριστού, για τα οποία έχουμε την νηστεία της Μεγάλης Εβδομάδος, αλλά η νηστεία της Μ. Τεσσαρακοστής γίνεται για τα αμαρτήματά μας» [1]
«Λυτρωτά, ο Θεός ευλογητός ει» [2]
ΚΑΛΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ Μ. ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ, ΑΜΗΝ
Με τιμή
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ, Ιεροψάλτης
Πτολεμαΐδα 15 Μαρτίου 2017
[1] Ιερεμίου Φούντα Αρχιμανδρίτου, «Κυριακοδρόμιο Ευαγγελίων», Έκδοση Περιοδικού «Θυμίαμα», Μάνδρα Αττικής- 1995, σελ. 152,153
[2]
ᾨδὴ ζ´. Ὁ Εἱρμός.
Ἄφραστον θαῦμα! ὁ ἐν καμίνῳ ῥυσάμενος, τοὺς ὁσίους Παῖδας ἐκ φλογός, ἐν τάφῳ νεκρός, ἄπνους κατατίθεται, εἰς σωτηρίαν ἡμῶν τῶν μελῳδούντων· Λυτρωτά, ὁ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ.
Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.