Ο ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΣ Π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ ΜΑΣ ΕΙΠΕ:
- «Υπάρχει η παναίρεση του Οικουμενισμού, η οποία έχει πιάσει από το σβέρκο πατριάρχες και αρχιεπισκόπους ανά τον κόσμον όλο.
Πατριάρχες και αρχιεπισκόπους ανά τον κόσμο όλο, ξέρετε έρχετε από πίσω….
Έτσι λοιπόν ο διάβολος, η αίρεσης αυτή (του), η παναίρεσης αυτή του Οικουμενισμού, αυτή τη στιγμή έχει πιάσει πολύ, πολύ, πολύ ψηλά κεφάλια. Κι αρχίζει να κατεβαίνει προς τα κάτω. Προς τον λαό!
Αυτή τη στιγμή όμως, έχει πιάσει υψηλά κεφάλια. Παγκοσμίως, το ξαναλέγω! Ε, λοιπόν, δε ξέρω αυτός που θα έρθει, στην Αμερική φερειπείν υπάρχουν πρεσβύτεροι, οι οποίοι κηρύσσουν Οικουμενισμό. Έχω μια κασέτα, μου έχουν δώσει, που κηρύσσουν Οικουμενισμό. Τι θα κάνεις, δε πρέπει να δεις ποιος είναι αυτός ο οποίος είναι ο πρεσβύτερος της Ενορίας σου; Ή ο επίσκοπος, ή ο αρχιεπίσκοπος, ή ο πατριάρχης; Τι θα κάνεις; Θα ‘σαι χαζός;
Αν αυτός δηλαδή γίνεται οικουμενιστής, θα γίνεις και εσύ; Ακόμη ε, πολλά ακόμα, ε, παραλείψεις, παραβάσεις, θα μπορούσαν να σκιαγραφήσουν τον κακό ποιμένα. Ο ποιμήν ακόμη μπορεί να είναι αιρετικός, όχι μόνο εις το θέμα-προσέξατέ με- του Οικουμενισμού, κι άλλες αιρέσεις. Η,η,η, ένα σωρό.
Έτσι ο λαός του Θεού έχει όχι μόνο το δικαίωμα… έχει όχι μόνο το δικαίωμα, έχει και την υποχρέωση να αγρυπνά, το τι οι ποιμένες του, του δίδουν, και ποιοι είναι! Έχει υποχρέωση.
Έτσι ευγενώς θα δει, θα πει, θα διορθώσει. Ξέρετε όταν, παρακαλώ, ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα είδον τον θαυμάσιον…. τον Απωλό, αυτός υπολείπετο! Και τον έπιασε η Πρίσκιλλα και τον διόρθωσε. Δηλαδή η διδασκαλία του(Απωλό) να είναι ακριβεστέρα! Όταν κανείς έχει κάποια έλλειψη, με ευγένεια, ο λαϊκός θα πα να του πει’ πάτερ, αυτό το πράγμα ακριβώς δεν είναι έτσι, κι όταν έχει ο ποιμήν μια διάκριση, μια τέλος πάντων, ένα σεβασμό-πως το λένε- μία ταπείνωση, το δέχεται. Όταν όμως επιμένει σε πράγματα αιρετικά, τί θα κάνει το πρόβατο δεν θα φύγει;
Όταν πάω στην εξομολόγηση και μου πει ο παπούλης, ότι μπορώ να έχω φιλενάδα ή φίλο, θα ξαναπάω σ’ αυτόν τον πνευματικό; Δεν θα ξαναπάω ποτέ μου! Και ούτω καθεξής. Λοιπόν, όχι μόνο δικαίωμα, αλλά και υποχρέωση έχει ο λαός του Θεού να αγρυπνεί στα θέματα της Πίστεως και της Πνευματικής Ζωής».
[https://www.youtube.com/watch?v=jOyg6Dl9oUc]