Σελίδες

Τρίτη 2 Μαΐου 2017

Οπως είναι αυτό το απόσπασμα θα μπορούσε να είναι γραμμένο σε μια αντίστοιχη κοινή δήλωση με τους Φαναριώτες; Δυστυχώς….

Κοινό βάπτισμα για Κόπτες & Παπικούς: Να ετοιμαζόμαστε κι εμείς οι Ορθόδοξοι;

vartholomaios-papas-aigiptos.jpg

Το επιχείρημα που χρησιμοποιεί το τέρας του Οικουμενισμού
Του Μανώλη Κείου
Θεολογικό σεισμό έχει προκαλέσει , όπως πρώτο το pentapostagma.gr αποκάλυψε, η κοινή δήλωση, υπογεγραμμένη από τον Πάπα Φραγκίσκο και τον Κόπτη Πάπα & Πατριάρχη Ταγουάρδο, και στην οποία Ρ/Καθολικοί και Κόπτες δηλώνουν για πρώτη φορά ότι θα αναγνωρίσουν εκατέρωθεν το μυστήριο του βαπτίσματος του άλλου.
Στη δήλωση αναφέρεται: «Δεν θα επαναλάβουμε το βάπτισμα που είχε δοθεί σε καθεμία από τις Εκκλησίες μας για οποιοδήποτε πρόσωπο επιθυμεί να ενταχθεί στην άλλη».
Στο χωνευτήρι του ισοπεδωτικού οικουμενισμού, που δεν αναγνωρίζει την μία αλήθεια του Κυρίου μας, αλλά επιχειρεί να την μασκαρέψει με “αδελφικούς” μανδύες , έχει ρίξει για τα καλά ο Πάπας Φραγκίσκος την Χριστιανοσύνη και σαν μέγιστος αλχημιστής ανακατεύει με ψεύδη και νοθεύει την συνταγή της πίστης μας!
Μετά τους Κόπτες πρέπει να ετοιμαζόμαστε και εμείς οι Ορθόδοξοι;
Η ενωτική θεωρία του Πάπα στηρίζεται στα περί “κοινωνίας του Αγίου Πνεύματος” αντίθετα με την μη ύπαρξη κοινωνίας των Ορθοδόξων με τους Ρ/Καθολικούς.
Η πονηρή επιχειρηματολογία για να στηρίξει το κοινό βάπτισμα αντικατοπτρίζεται πλήρως στην κοινή δήλωση του Πάπα Φραγκίσκου με τον Κόπτη Πατριάρχη και μένει να δούμε αν θα την χρησιμοποιήσει και για εμάς τους Ορθοδόξους και κατά πόσο βέβαια είμαστε έτοιμοι να την αντικρούσουμε!
Στο κείμενο λοιπόν της κοινής δήλωσης που θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει πηδάλιο για έναν αντίστοιχο κείμενο με τους Φαναριώτες οικουμενιστές -αν και το απευχόμαστε- αναφέρονται τα εξής :
“Ο βαθύς δεσμός μας, φιλίας και αδελφότητας, έχει την καταγωγή του στην πλήρη κοινωνία που υπήρχε μεταξύ των Εκκλησιών μας κατά τους πρώτους αιώνες και εκφράστηκε με πολλούς διαφορετικούς τρόπους μέσα από τις πρώτες Οικουμενικές Συνόδους, που χρονολογούνται από τη Σύνοδο της Νίκαιας το 325 και τη συμβολή του θαρραλέου Πατέρα της Εκκλησίας Αγίου Αθανασίου, ο οποίος κέρδισε τον τίτλο «Προστάτης της Πίστης». Η κοινωνία μας εκφράστηκε με προσευχή και παρόμοιες λειτουργίες, με εκτίμηση των ίδιων μαρτύρων και αγίων και με την ανάπτυξη και διάδοση του μοναχισμού, ακολουθώντας το παράδειγμα του μεγάλου Αγίου Αντωνίου, γνωστού ως Πατέρα όλων των μοναχών”.
Οπως είναι αυτό το απόσπασμα θα μπορούσε να είναι γραμμένο σε μια αντίστοιχη κοινή δήλωση με τους Φαναριώτες; Δυστυχώς….
Και η δήλωση συνεχίζει:
“Αυτή η κοινή εμπειρία της κοινωνίας πριν από τον χρόνο του διαχωρισμού έχει ιδιαίτερη σημασία στις προσπάθειές μας να αποκαταστήσουμε την πλήρη κοινωνία σήμερα. Οι περισσότερες από τις σχέσεις που υπήρχαν τους πρώτους αιώνες ανάμεσα στην Καθολική Εκκλησία και την Κοπτική Ορθόδοξη Εκκλησία συνεχίστηκαν μέχρι σήμερα, παρά τις διαιρέσεις και πρόσφατα αναζωογονήθηκαν. Μας προκαλούν να εντείνουμε τις κοινές προσπάθειές μας να επιμείνουμε στην αναζήτηση ορατής ενότητας στην ποικιλομορφία, υπό την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος.
Αυτό το ανανεωμένο πνεύμα προσέγγισης μας επέτρεψε να διακρίνουμε για άλλη μια φορά ότι ο δεσμός που μας ενώνει ελήφθη από τον έναν Κύριό μας την ημέρα του βαπτίσματος μας. Διότι μέσω του Βάπτισης γινόμαστε μέλη του ενός Σώματος του Χριστού που είναι η Εκκλησία. Αυτή η κοινή κληρονομιά είναι η βάση του προσκυνήματος μας μαζί προς την πλήρη κοινωνία, καθώς μεγαλώνουμε στην αγάπη και στη συμφιλίωση.»
Για την συμφιλίωση μίλησε πολύ εκτεταμένα και ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος στην τελευταία ομιλία του στην κοινότητα Ταιζε στη Γαλλία…. Τυχαίο;
Και η δήλωση συνεχίζει:
«Καθώς ταξιδεύουμε προς την ευλογημένη ημέρα που τελικά θα συγκεντρωθούμε στο ίδιο ευχαριστιακό τραπέζι, μπορούμε να συνεργαστούμε σε πολλούς τομείς και να επιδείξουμε με απτό τρόπο τον μεγάλο πλούτο που μας ενώνει ήδη. Μπορούμε να μιλήσουμε μαζί για τις θεμελιώδεις αξίες όπως η ιερότητα και η αξιοπρέπεια της ανθρώπινης ζωής, η ιερότητα του γάμου και της οικογένειας και ο σεβασμός για όλη τη Δημιουργία που μας εμπιστεύτηκε ο Θεός. Μπροστά στις πολλές σύγχρονες προκλήσεις όπως η εκκοσμίκευση και η παγκοσμιοποίηση της αδιαφορίας, καλούμαστε να προσφέρουμε μια κοινή απάντηση βασισμένη στις αξίες του Ευαγγελίου και στους θησαυρούς των αντίστοιχων παραδόσεών μας. Από αυτή την άποψη, ενθαρρύνουμε να διεξαγάγουμε μια βαθύτερη μελέτη των Ανατολικών και των Λατίνων Πατέρων και να προωθήσουμε μια καρποφόρα ανταλλαγή στην ποιμαντική ζωή, ιδιαίτερα στην κατήχηση, και στον αμοιβαίο πνευματικό εμπλουτισμό μεταξύ μοναστικών και θρησκευτικών κοινοτήτων”.
Όπως αντιλαμβάνεται κανείς το έγκλημα είναι προσχεδιασμένο και αργά ή γρήγορα θα χτυπήσει την πόρτα μας με αυτό το μοντέλο επιχειρηματολογίας!