''Εξ αφορμής αναφοράς στην ‘’αρχή των πλειόνων’’ από τον Μητροπολίτη Ζιμπάμπουε Σεραφείμ και στη υποστήριξη της εφαρμογής της κατά τη Σύνοδο της Κρήτης, σε απαντητικό κείμενο του προς τον Μητροπολίτη Καλαβρύτων Αμβρόσιο, που δημοσιεύτηκε στο Βήμα Ορθοδοξίας...''

Εξ αφορμής αναφοράς στην ‘’αρχή των πλειόνων’’ από τον Μητροπολίτη Ζιμπάμπουε Σεραφείμ

Δείτε -Συμπροσευχές με τη Βασούλα.

Η ‘’ΑΡΧΗ  ΤΩΝ ΠΛΕΙΟΝΩΝ’’ ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΣΕ ΘΕΟΛΟΓΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

(Εξ αφορμής  αναφοράς στην ‘’αρχή των πλειόνων’’ από τον Μητροπολίτη Ζιμπάμπουε Σεραφείμ)

Του   Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Εξ αφορμής αναφοράς στην ‘’αρχή των πλειόνων’’ από τον Μητροπολίτη Ζιμπάμπουε Σεραφείμ και στη υποστήριξη της εφαρμογής της κατά τη Σύνοδο της Κρήτης, σε απαντητικό κείμενο του προς τον Μητροπολίτη  Καλαβρύτων Αμβρόσιο, που δημοσιεύτηκε στο Βήμα Ορθοδοξίας, θεωρούμε σωστό να σημειώσουμε ότι αυτή η αρχή δεν εφαρμόζεται σε θέματα Πίστεως. 

Σε θέματα που αφορούν την Ορθόδοξη ακρίβεια, δεν μπορεί να γίνει παρέκκλιση από την ομοφωνία δια της «αρχής των πλειόνων». Είναι απαράδεκτο να προτιμάται αντί της  ομοφωνίας η «αρχή των πλειόνων», για θέματα που σχετίζονται με την Ορθόδοξη ακρίβεια. Θα μπορούσε η «αρχή των πλειόνων», να εφαρμοσθεί για παράδειγμα σε διοικητικά θέματα. 

Να θυμίσουμε ότι παρομοίως με τη θέση αυτή του Μητροπολίτη Ζιμπάμπουε Σεραφείμ, αναφέρθηκε και ο κ. Αριστείδης Πανωτής, στο κείμενό του που τιτλοφορείτο ‘‘Μετασυνοδικές σκέψεις : Η παραβολή των κακόπιστων Αμπελουργών’’ (amen.gr),  όπου μεταξύ άλλων ανέφερε τα εξής :  ‘’Ανάλογη εξέλιξη είχε και το θέμα της ψήφου των επισκόπων μέσα σε Σύνοδο γιατί το αποτέλεσμα της κρίσεως τους συνδέεται με τη λήψη αποφάσεως που έχει κανονική και νομική ισχύ.  Η απόλυτα ιδανική βέβαια λύση για τη λήψη αποφάσεων είναι η ομόψυχη «ομοφωνία» των παρόντων!  Η αρχαιότατη βιβλική μαρτυρία του Νόμου που υπάρχει στην Έξοδο (κγ΄2) βεβαιώνει πως η ομοφωνία των παρόντων διασφαλίζεται ομαλά και όταν εκφράζεται με τη «κοινή πάντων ψήφο».  Την αρχή αυτή υιοθέτησε και η Εκκλησία στον επίλογο του 6^ου κανόνα της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, σε περίπτωση αδιεξόδου «δι’ οικείαν φιλονικίαν αντιλεγόντων».  Τότε οφείλει να θεραπεύεται η διαφωνία κατά παρέκκλιση εκ της ομοφωνίας δια της «ψήφου των πλειόνων». 

Η αναφορά του όμως αυτή στην ‘’αρχή των πλειόνων’’, ανασκευάστηκε  από τον ίδιο τον κ. Α. Πανωτή, σε επόμενο κείμενό του που τιτλοφορείτο ‘‘Η προϊστορία της Διορθοδόξου Συνόδου. Προς καταλαλούντες την Αγία Σύνοδο’’ (amen.gr).  Στο κείμενο αυτό ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής : ‘’Και τα μεν ζητήματα που απειλούν την ενότητα της επιλύονται με ειλικρίνεια «συλλογικά», τα μεν θεολογικά με «συμφωνία», τα δε κανονικά διοικητικά με την «ψήφο των πλειόνων» και όλα στερεώνονται με αγάπη στη συνείδηση του Λαού του Θεού’’. 

Αυτά πιστεύω αρκούν ως απάντηση για την υποστήριξη της εφαρμογής της ‘’αρχής των πλειόνων’’ κατά τη Σύνοδο της Κρήτης.  Και φυσικά θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε και στην αρχή της ‘’υπέρ-πλειόνων αρχής’’ (των παρευρεθέντων Ιεραρχών),  με την ‘’αντ’αυτού υπογραφή’’ στη θέση των Επισκόπων που δεν δέχθηκαν να υπογράψουν από τον Προκαθήμενό τους, γεγονός που πιστεύομε δεν βρίσκει σύμφωνο, ούτε και τον Σεβασμιώτατο Ζιμπάμπουε.