Μητρόπολη Λαγκαδά: “Σε διατεταγμένη επιμόρφωση ή μεταπατερική παραμόρφωση;”

 ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ:

Αλίμονο σ' αυτούς που φέρνουν τα σκάνδαλα...
Στους υπερήφανους αντιτάσσεται ο ίδιος ο Θεός, γι' αυτό ας προσευχηθούμε για την ανόρθωση των ιεραρχών μας από την πτώση τους στον Οικουμενισμό. Μόνο η δική μας αγάπη και συγχώρηση φτάνει για να καλύψει πλήθος ατοπημάτων τους...
Θυμίζω το λόγο του π. Σεραφείμ Ρόουζ (1977) που είπε σχετικά με την μέλλουσα "τρομακτική ογδόη σύνοδο", ότι δηλαδή θα είναι τόσο φανερά αντ-ορθόδοξη και ότι εμείς οι πιστοί δεν θα πρέπει να ομιλούμε με φανατισμό, ούτε για μικρές διαφορές να τσακωνόμαστε μεταξύ μας, και να αποφεύγουμε τον σεκταρισμό...
Εν τέλει όποιος δεν θέλει να δει τον τρόμο της απώλειας των αδελφών μας που παραδέχονται την Τρομακτική σύνοδο της Κρήτης ως "αγία και μεγάλη", αυτός κινδυνεύει να γίνει σκάνδαλο για πολλούς "οπαδούς" των οικουμενιστών ιερέων μας που έχουν πέσει θύματα του πονηρού...
Ας προσευχηθούμε και ας ενεργήσουμε λοιπόν θεραπευτικά ώστε τα πάντα να υποταχθούν κάτω από τα τίμια πόδια Του, αμήν
Με τιμή
                                                                                               

Μητρόπολη Λαγκαδά: “Σε διατεταγμένη επιμόρφωση ή μεταπατερική παραμόρφωση;”

Ιστολόγιον Κατάνυξις

Με τρόμο πληροφορούμαστε τις “χαριτωμένες πρωτοβουλίες” Αρχιερέων σχετικές με την Ψευδοσύνοδο της Κρήτης. Μια τέτοια πρωτοβουλία είναι η ίδρυση “Διεθνούς Ακαδημίας Θεολογικών και Φιλοσοφικών Σπουδών”, από την Ιερά Μητρόπολη Λαγκαδά. Όχι τόσο ως προς την υπερβολή του τίτλου της, σήμα κατατεθέν του ιδρυτού Μητροπολίτου της, αλλά ως προς τη σκοπιμότητα που καλείται να υπηρετήσει, τούτη την κρίσιμη ώρα για την Ορθοδοξία.

Αναλαμβάνει δράση ενημέρωσης “υψηλού επιπέδου”, με τη μορφή μοριοδοτούμενης πιστοποίησης, με την αρωγή βεβαίως του Οικουμενιστικού Τμήματος Θεολογίας του Α.Π.Θ. Θέμα της επιμόρφωσης; Το πλέον ακανθώδες και ελεγχόμενο για την εισαγωγή της αίρεσης, καθώς και της πρωτοφανούς Εκκλησιολογικής εκτροπής ζήτημα της αποφάσεως: “.. Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν Χριστιανικόν κόσμον ..”. Μια απόφαση  που σημειωτέον υπέγραψε φαρδιά πλατιά και ο Μητροπολίτης Λαγκαδά. (Στα αλήθεια, κάντε τον κόπο και ρωτήστε τον καταπρόσωπο, να δούμε τί απαντά στα εξής ενδεικτικά ερωτήματα: Υπάρχει η παναίρεση του Οικουμενισμού; Υπάρχει η πανθρησκεία; Τις υπηρετούν και τις δύο Ορθόδοξοι Πατριάρχες όπως ο οικουμενικός κ. Βαρθολομαίος; Ο Πάπας έχει ιερωσύνη;).

Η τεκμηριωμένη πια και δικαιολογημένη πλήρως, πικρή, εμπειρία από την άλλη θεολογική Ακαδημία, εκείνη του Βόλου, μας επιβάλλει να ορθώσουμε τείχος διαμαρτυρίας, λόγον αφυπνιστικό και ελεγκτικό για την επιχειρούμενη εκτροπή. Σταχυολογούμε αποσπάσματα, από δημοσιευμένα κείμενα που ρίχνουν άπλετο φως στη σκοτεινή αυτή υπόθεση.

Α) “ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ” ΓΙΑ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ & ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ

Μελετώντας τις επίσημες ανακοινώσεις της Μητροπόλεως Λαγκαδά, η μεθοδολογία αλα καρτ μοριοδοτούμενων επιμορφώσεων, μας ξένισε και μας θύμισε μια δήλωση του Μητροπολίτου Κίτρους ήδη από το 2014:  

“Σε συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησής μας για το ίδιο θέμα, δημοσιεύουμε και την παρούσα. Λυπούμαστε ιδιαίτερα για την παρουσία της Ι.Μ. Θεσσαλονίκης στο οικουμενιστικό αυτό συνέδριο καθώς και την συμμετοχή του νέου μητροπολίτου Κίτρους και Κατερίνης. Όσον αφορά την μεγάλη συμμετοχή κυρίως φοιτητών, από το Πανεπιστήμιο και την Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία, είναι χαρακτηριστική η απάντηση ενός φοιτητή της θεολογικής σχολής, που όταν ρωτήθηκε αν παρακολουθεί με ενδιαφέρον το συνέδριο, απάντησε: "Μπα, μια βεβαίωση παρακολούθησης ήρθα να πάρω για το μεταπτυχιακό μου …”^[1]

Β) Η ΘΛΙΒΕΡΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ

Δεν μπορούμε επίσης να ξεχάσουμε την κραυγή αγωνίας της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος Άνω Γατζέας Βόλου, που έκανε έναν θλιβερό απολογισμό για τα έργα και τις ημέρες της “μεταπατερικής” Ακαδημίας Θεολογικώς σπουδών στο Βόλο

“.. Εφέτος συμπληρώθηκαν δέκα έτη από την ίδρυση της «Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών», που διατηρεί υπό την σκέπη της η Ι.Μ. Δημητριάδος. Πολλοί εκ των πιστών της αγιοτόκου ημών τοπικής Εκκλησίας, απλά γνωρίζουν την ύπαρξή της, άλλοι ίσως την αγνοούν, όμως είναι βέβαιο πως λίγοι γνωρίζουν επακριβώς τις δραστηριότητές της και τι σκοπούς εξυπηρετεί, ιδιαίτερα στον χώρο της θεολογίας και ευρύτερα στον εκκλησιαστικό.

Για παράδειγμα, λίγοι είναι αυτοί που γνωρίζουν πως στο συγκεκριμένο «θεολογικό εργαστήρι» προσέρχονται τακτικά εκπρόσωποι αιρετικών «εκκλησιών», κατά κανόνα της Δύσεως, όπου καταθέτουν ισότιμα τις δικές τους θεολογικές θέσεις, εξυφαίνοντας έτσι παρέα με τους Ορθοδόξους οικοδεσπότες, ένα συγκρητιστικό κατασκεύασμα, που εσκεμμένα και σε βάθος χρόνου αποδομεί τις έννοιες «αίρεση» και «πλάνη», και οδηγεί στη θρησκευτική πολυ-πολιτισμικότητα, στοιχείο δομικό της Νέας Εποχής του Αντιχρίστου.

Έχει τονιστεί κατ' επανάληψιν και διαχρονικά τόσο από τους Αγίους Πατέρες, όσο και από τους χαρισματούχους γεροντάδες του καιρού μας, πως δεν είμεθα αρνητικοί στους διαλόγους μετά των ετεροδόξων, αρκεί να τηρούνται κάποιες βασικές προϋποθέσεις. Και ποιες είναι αυτές οι προϋποθέσεις; Εν πρώτοις, πως οι Ορθόδοξοι δεν κάνουμε ποτέ διάλογο «επί ίσοις όροις» με τους ετερόδοξους συνανθρώπους μας, σα να επρόκειται για πολιτική ή φιλοσοφική συζήτηση, αλλά πρόσκληση σε μαθητεία, κατά την ρητή προσταγή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος...» (Ματθ. κη΄ 19).

Οφείλουμε λοιπόν οι κατέχοντες την σωτηριώδη Αλήθεια του Χριστού να την μοιραζόμαστε με τους πεπλανημένους μας αδελφούς, εις τρόπον ώστε να τους «τραβήξουμε» στο Φώς, και όχι αυτή την Αλήθεια να την αναμιγνύουμε με το Ψεύδος του Διαβόλου –κατά τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό- που εκπροσωπούν οι αιρετικοί, οι εμμένοντες στην πλάνη και στο πνευματικό Σκότος. Επιπλέον, έχουμε χρέος να αποκαλύπτουμε στον εκάστοτε ετερόδοξο ή ετερόθρησκο συνομιλητή, την «αρρωστημένη» κατάσταση στην οποία βρίσκεται, όπως ακριβώς ο ιατρός ανακοινώνει στον ασθενή από τι πάσχει, και κατόπιν του υποδεικνύει τη θεραπεία που πρέπει να ακολουθήσει.

Όμως δυστυχώς η πρακτική της «Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών» είναι πολύ διαφορετική. Μέσα από την τέλεση πανάκριβων και πολυτελών συμποσίων και συνεδρίων, όχι μόνο δεν γίνεται μετάδοση της «ορθόδοξης μαρτυρίας» στους ετερόδοξους και ετερόθρησκους επισκέπτες της, όπως ψευδώς διαδίδουν τα στελέχη της «Α.Θ.Σ.», εις τρόπον ώστε να καθησυχάσουν το απληροφόρητο στην πλειοψηφία του ποίμνιο της αγιοτόκου ημών τοπικής Εκκλησίας, αλλά αντιθέτως η ορθόδοξη πλευρά όλο και υποχωρεί σε σημαντικά θεολογικά και δογματικά ζητήματα, με τραγική συνέπεια την εκ των ένδον φθορά και άμβλυνση του ορθόδοξου κριτηρίου και κυρίως της ορθόδοξης αυτοσυνειδησίας. Όλα τούτα δεν γίνονται ευδιάκριτα υπό των πιστών, απλούστατα διότι τις τελευταίες κυρίως δεκαετίες το ορθόδοξο πλήρωμα σταμάτησε με ευθύνη των ποιμένων να ακούει λόγο κατηχήσεως, κήρυγμα δογματικό και θεολογικό, κάτι που διευκολύνει αφάνταστα παράτολμα εγχειρήματα και θεολογικούς ακροβατισμούς, σαν κι αυτούς που επιχειρεί ανενόχλητη η «Ακαδημία».^[2]..”

Γ) ΠΟΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΔΙΑΠΝΕΕΙ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΕΣ “ΑΚΑΔΗΜΙΕΣ”;

Επιλέξαμε να ξαναθυμηθούμε από το 2012 τον χαιρετισμό του Αρ­χιμ. Α­θα­να­σί­ου Προ­η­γου­μέ­νου Ι­ε­ράς Μο­νής Με­γά­λου Με­τε­ώ­ρου,  στην η­με­ρί­δα «Πα­τε­ρι­κή θε­ο­λο­γί­α καί με­τα­πα­τε­ρι­κή αἵ­ρε­ση» της Ι.Μ.Πει­ραι­ώς, αλλά και το “Υ Π Ο Μ Ν Η Μ Α «ΣΥΝΑΦΕΙΑΚΕΣ», «ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΕΣ» ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ  «ΘΕΟΛΟΓΙΚΕΣ» ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ” του Μητροπολίτη Γλυφάδας Παύλου:

“.. Ἡ με­τα­πα­τε­ρι­κή θε­ο­λο­γί­α, σέ γε­νι­κές γραμ­μές, ἀ­πο­τε­λεῖ προ­έ­κτα­ση καί πα­ρα­κλά­δι τῶν ποι­κί­λων νε­ώ­τε­ρων θε­ο­λο­γι­ῶν, πού ἀ­να­πτύ­χθη­καν στήν Δύ­ση –κυρίως τήν προτεσταντική- (κοι­νω­νι­κή θε­ο­λο­γί­α, πο­λι­τι­κή θε­ο­λο­γί­α, θε­ο­λο­γί­α τῆς ἐ­λευ­θε­ρί­ας, τῆς ἀ­πε­λευ­θέ­ρω­σης, θε­ο­λο­γί­α τῆς ἐ­πα­να­στά­σε­ως, «μαύ­ρη» θε­ο­λο­γί­α, θε­ο­λο­γί­α τῆς συ­νά­φειας, φε­μι­νι­στι­κή θε­ο­λο­γί­α, πε­ρι­ε­κτι­κή θε­ο­λο­γί­α κ.ἄ.) καί εἶ­ναι καρ­πός τῆς ἐκ­κο­σμι­κεύ­σε­ως, τοῦ ὀρ­θο­λο­γι­σμοῦ καί τῆς πα­ρεκ­κλί­σε­ως ἀ­πό τά χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά τῆς ὀρ­θο­δό­ξου πί­στε­ως καί δι­δα­σκα­λί­ας.

Κοι­νό στοι­χεῖ­ο τῶν θε­ο­λο­γι­ῶν αὐ­τῶν εἶ­ναι ὅ­τι πα­ρα­με­ρί­ζουν τό νό­η­μα τοῦ Σταυ­ροῦ καί τῆς Ἀ­να­στά­σε­ως, τόν ἀ­σκη­τι­κό, νη­πτι­κό καί ἡ­συ­χα­στι­κό χα­ρα­κτή­ρα τῆς πί­στε­ως, τήν ἁγιοπνευματική ἐμπειρική μέθοδο τῆς ὀρθοδοξίας, τήν μετοχή στήν ἄκτιστη χάρη καί δόξα τοῦ Θεοῦ καί με­γε­θύ­νουν σέ ἀ­πό­λυ­το βαθ­μό τά κοι­νω­νι­κά καί πο­λι­τι­στι­κά δε­δο­μέ­να τῆς κά­θε ἐ­πο­χῆς. Πα­ρου­σιά­ζουν τήν πί­στη καί τήν πνευ­μα­τι­κό­τη­τα μέ τρό­πο προ­σαρ­μο­σμέ­νο στήν νο­ο­τρο­πί­α καί τήν ἐκ­κο­σμι­κευ­μέ­νη ἀν­τί­λη­ψη καί λογική τῶν συγ­χρό­νων ἀν­θρώ­πων. Ὑ­πο­βαθ­μί­ζουν τό ἀ­λη­θι­νό καί σω­τη­ρι­ῶ­δες νό­η­μα τοῦ Εὐ­αγ­γε­λί­ου σέ ἁπλή κοι­νω­νι­κή καί πο­λι­τι­στι­κή συν­θη­μα­το­λο­γί­α, σέ ἄ­νευ­ρη καί ἀ­νού­σια γνω­σι­ο­λο­γί­α καί φι­λο­σο­φί­α..”^[3]

                                        ***

“.. Στήν «Ἀκαδημία Θεολογικῶν Σπουδῶν» τῆς Ἰερᾶς Μητροπόλεως Δημητριάδος, στόν Βόλο, διοργανώθηκε στίς ἀρχές Ἰουνίου τοῦ τρέχοντος ἔτους, Θεολογικό Συνέδριο μέ θέμα:

«ΝΕΟΠΑΤΕΡΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ Ή ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ. ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΤΗΣ ΣΥΝΑΦΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ»

Tό συνέδριο αὐτό ἦταν μία «ριζοσπαστική θεολογική ἔκπληξη», ὑπό τήν ἀρνητική ἔννοια, γιά τόν ἀκροατή πού δέν εἶχε προετοιμαστεῖ δεόντως, προκειμένου νά ἀκούσει μία διαστρεβλωτική «νεοθεολογική γλώσσα». Καί δέν ἦταν δύσκολο νά ἀκουστεῖ αὐτή ἡ «γλώσσα» ἀπό πολλούς, ἐπειδή οἱ ἐργασίες τοῦ συνεδρίου μεταδίδονταν ἀπό τόν διαδικτυακό τηλεοπτικό σταθμό www.intv.gr., μέ παράλληλη μετάφραση στά ἀγγλικά καί ἑλληνικά. Θά σημειώσουμε στή συνέχεια, δειγματοληπτικά, μερικά ἀπό τά ἀνορθόξα ἀκούσματα τοῦ συνεδρίου. Εἶναι ὅμως ἀπαραίτητο νά προτάξουμε τίς παρατηρήσεις μας, σέ δύο καθοριστικούς ὅρους πού ὁδήγησαν ἐκ προοιμίου τή «θεολογική σύναξη» αὐτή σέ «θεολογικό ναυάγιο»..”^[4] 

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Προσπαθήσαμε να καταστήσουμε σαφές, στον πιστό λαό του Θεού που αγρυπνά και ανησυχεί για τον Οικουμενιστικό κατήφορο της διοικούσης Εκκλησίας, πως τέτοιου είδους επιμορφώσεις, δεν είναι απροϋπόθετες. Δεν αποτελούν κοσμική σοφία, ή ακόμη χειρότερα, δημοσιουπαλληλικής νοοτροπίας μοριοδοτούμενες ατραξιόν.

Αν δεν υπηρετούν την αλήθεια της πίστεως, αν δεν ομολογούν Χριστό και Ορθοδοξία, τότε είναι εκ του πονηρού. Μορφώνουν τον πιστό λαό και τους κληρικούς στην αίρεση. Όταν η Ορθοδοξία είναι καζάνι που βράζει, όταν η υπομονή των αγνών παπάδων εξαντλείται και ένα πρωτοφανές τσουνάμι αποτειχίσεων έρχεται, ποιον άραγε μπορεί να πείσει ο Ιεράρχης του Λαγκαδά για τις προθέσεις του, όταν ο ίδιος έχει βάλει την υπογραφή του;

Επιμορφωτικό Πρόγραμμα κληρικών και στελεχών της Ι.Μ. Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης με θέμα «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν Χριστιανικόν κόσμον»
Ανακοινώνεται η έναρξη του Εκπαιδευτικού Προγράμματος Επιμόρφωσης κληρικών και στελεχών της Ι. Μ. Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης.
Το Πρόγραμμα πραγματοποιείται σε συνεργασία με τη Θεολογική Σχολή Α.Π.Θ., καθώς και με τη Διεθνή Ακαδημία Θεολογικών και Φιλοσοφικών Σπουδών «Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος», που εδρεύει στην Ι. Μ. Αγ. Τριάδος Πέντε Βρύσεων Λαγκαδά, στο πλαίσιο της συνεχούς προσπάθειας της Ι. Μητροπόλεως για παροχή υψηλού επιπέδου επιμόρφωσης στους κληρικούς και στα λαϊκά στελέχη της Εκκλησίας. Προς αυτόν τον σκοπό υλοποιεί Εκπαιδευτικά Προγράμματα τα οποία θα είναι πιστοποιημένα σύμφωνα με το «Σύστημα Πιστοποίησης Επιμόρφωσης».
Το συγκεκριμένο πρόγραμμα είναι διάρκειας 64 διδακτικών ωρών.
Σκοπός του Προγράμματος είναι η επιμόρφωση σε σχέση με τα πορίσματα της σύγχρονης θεολογικής έρευνας και ο προβληματισμός των κληρικών, των υποψηφίων κληρικών και των λαϊκών στελεχών που υπηρετούν στην Ι.Μητρόπολη Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης σε θέματα που σχετίζονται με τα εξής:
A. Tη διαχρονική σχέση της Ορθόδοξης Εκκλησίας με τους εκτός χριστιανισμού λαούς και κοινωνίες. Οι αποδέκτες θα μυηθούν στον τρόπο με τον οποίο η Εκκλησία προσέγγιζε και μετέδιδε το μήνυμα του Ευαγγελίου στους εκάστοτε αρνητές ή αδιάφορους προς την πίστη της λαούς.
Β. Τους τρόπους και τη μεθοδολογία με την οποία η Ορθόδοξη Εκκλησία αντιμετώπισε είτε συνοδικά είτε δια των αγίων της τα ζητήματα της διάσπασης της ενότητας (5ος - 15ος αι.). Ιδιαίτερη αναφορά θα γίνει στις προσπάθειες αποκατάστασης και θεραπείας των σχισμάτων, στους διαλόγους με τους σχισματικούς, τις συνοδικές διασκέψεις, καθώς και την καταγεγραμμένη μαρτυρία των αγίων. Θα επισημανθούν οι σκοποί, οι αιτίες και οι αφορμές των διαλόγων καθώς και τα αποτελέσματά τους.
Γ. Τη διάσπαση του χριστιανικού κόσμου μετά τον 16ο αι. και τη μαρτυρία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, όπως αυτή εκφράστηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο σε συνεργασία και σύμπνοια με τα πρεσβυγενή Πατριαρχεία και τις τοπικές Εκκλησίες. Θα αναλυθούν το περιεχόμενο της μαρτυρίας, η ανταλλαγή ομολογιών πίστεως, η συμπόρευση και οι αντιπαραθέσεις μέσα σε συγκεκριμένα ιστορικά δεδομένα.
Έμφαση θα δοθεί στις ποιμαντικές και δογματικές διακηρύξεις καθώς και στην πρακτική της Ορθόδοξης Εκκλησίας έναντι των άλλων χριστιανικών ομολογιών.
Δ. Το αίτημα της ενότητας "εν τη αληθεία" που προτείνει συνεχώς η Ορθόδοξη Εκκλησία και η ανταπόκριση του υπολοίπου χριστιανικού κόσμου.
Θα επισημανθούν τα βήματα προσέγγισης και αλληλοκατανόησης των διαφορών που δεν επιτρέπουν την κοινωνία της Ορθόδοξης Εκκλησίας με τις υπόλοιπες χριστιανικές ομολογίες καθώς και την αναγκαιότητα της συνεχούς επικοινωνίας και διατήρησης των διαλόγων ώστε να αντιμετωπιστούν τα θεμελιώδη προβλήματα που απασχολούν και ταλανίζουν τον σύγχρονο άνθρωπο.
Στο πλαίσιο αυτό θα γίνει ιδιαίτερη προσπάθεια για να καταγραφεί και να γίνει κατανοητός ο λόγος των αγίων του 20ου αι. καθώς και η συνοδική έκφραση της Ορθόδοξης Εκκλησίας στις Πανορθόδοξες διασκέψεις της και στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο στο Κολυμπάρι της Κρήτης (2016) για τη θέση της Ορθόδοξης Εκκλησίας έναντι των προκλήσεων του σύγχρονου κόσμου.
Τα σεμινάρια ξεκινούν την Τρίτη 16-05-2017 και ώρες 17:00-20:00 στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων ''Κιβωτός'' του Ι. Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου στον Λαγκαδά, με πρώτο εισηγητή τον καθηγητή Πατρολογίας της Θεολογικής Σχολής του Τμήματος Θεολογίας Α.Π.Θ. κ. Χρήστο Αραμπατζή.
Τα σεμινάρια θα γίνονται κάθε Τρίτη και Πέμπτη και ώρες 17:00-20:00 στον ίδιο χώρο, από τις 16-05-2017 έως και τις 20-06-2017.
Οι συμμετέχοντες στο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα θα λαμβάνουν Βεβαίωση Πιστοποίησης μετά την επιτυχή ολοκλήρωση του Προγράμματος.

Θεματικές ενότητες:
1. Χριστιανική Εκκλησία και εθνικός κόσμος. Το παράδειγμα των 5 πρώτων αιώνων
2. Ο Χριστιανικός κόσμος από τον 6ο έως και τον 15ο αιώνα
3. Ο Χριστιανικός κόσμος και η μαρτυρία της Ορθοδόξου Εκκλησίας: 16ος-19ος αιώνας
4. Ενότητα και διάσπαση του Χριστιανικού ́κόσμου τον 20ο αιώνα.

[1] Ο Διάλογος της αγάπης μεταξύ Ρωμαιοκαθολικών και Ορθοδόξων, προσπελάστηκε 22/6/2017

[2]Η «ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΘΕΟΛΟΓΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ» ΤΗΣ Ι.Μ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΥ ΤΗΣ «ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ» (Επιστολή Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος Άνω Γατζέας Βόλου) ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΤΙΘΕΤΟΙ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΗΣ «ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ»

 impantokratoros.gr προσπελάστηκε 22/6/2017

[3] Ἀρ­χιμ. Ἀ­θα­να­σί­ου Προ­η­γου­μέ­νου Ἱ­ε­ρᾶς Μο­νῆς Με­γά­λου Με­τε­ώ­ρου, Ἁ­γί­ων Με­τε­ώ­ρων

Χαι­ρε­τι­σμός στήν ἡ­με­ρί­δα «Πα­τε­ρι­κή θε­ο­λο­γί­α καί με­τα­πα­τε­ρι­κή αἵ­ρε­ση», Ἱ­ε­ρᾶς Μη­τρο­πό­λε­ως Πει­ραι­ῶς, ΣΕΦ 15-2-2012 http://thriskeftika.blogspot.gr/2012/02/blog-post_8049.html

προσπελάστηκε 22/6/2017

[4] † Ὁ Γλυφάδας, Ἑλληνικοῦ, Βούλας, Βουλιαγμένης καί Βάρης ΠΑΥΛΟΣ ὁ Α΄,Υ Π Ο Μ Ν Η Μ Α «ΣΥΝΑΦΕΙΑΚΕΣ», «ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΕΣ» ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ  «ΘΕΟΛΟΓΙΚΕΣ» ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ,  imglyfadas.gr/}

Ακολουθήστε την Κατάνυξη στο twitter και μάθετε πρώτοι όλες τις εξελίξεις