Απροκάλυπτη αποδοχή της παναίρεσης του οικουμενισμού σε ναό στο Ρέθυμνο!
Αγαπητοί μου αδελφοί, χαίρεται εν Κυρίω.
Κάποιοι από σας γνωρίζεται ότι είμαι στην γενέτειρά μου Κρήτη.
Σας στέλνω ένα μήνυμα γεμάτο πόνο απ'την λεβεντογέννα Κρήτη.
Απ'τη νήσο του ασκητισμού των Αστερουσίων ορέων. Τη νήσο που ο Άγιος Γρηγόριος ο Σιναϊτης διδάχθηκε τη νοερά προσευχή απ’τον Άγιο Αρσένιο και την μετέδωσε στο Άγιον Όρος.
Τη νήσο που η λεγόμενη ´´πανορθόδοξη´´ Σύνοδος καταβυθίζει την Εκκλησία ακόμα περισσότερο στην αίρεση και ξεθεμελιώνει (όπως χαρακτηριστικά έλεγε ο Άγιος Νεκτάριος για τον παπισμό) τον Χριστό απ’την Εκκλησία μας.
Διαμένω στο πατρικό μου στο Ηράκλειο. Αποφασίσαμε μετά της συζύγου Γεωργίας να μεταβούμε για λίγες μέρες στα Χανιά. Η μετάβασή μας έλαβε χώρα το πρωί της Κυριακής που μας πέρασε (16/7/17). Κάναμε στάση στο Ρέθυμνο για να εκκλησιαστούμε κατά τις 8:00 το πρωί στον Ι.Ν. Πέτρου και Παύλου (ενορία Μισιρίων) στην ανατολική είσοδο της πόλης.
Ημέρα λαμπρή της Ορθοδοξίας, οδοδείκτης πορείας για όλους μας.
Δ´ Οικουμενική Σύνοδος των 630 θεοφόρων πατέρων που εξέδωσαν όρο Δογματικό περί της υποστατικής ενώσεως των δύο εν Χριστώ φύσεων.
Αυτοί οι άγιοι άνδρες μαζί με άλλους, που συγκρότησαν τις Οικουμενικές Συνόδους υπό την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος, ανέπτυξαν το αληθινό νόημα της πίστεως προς τον εν Τριάδι Θεό μας και άναψαν το παγκοσμίου ακτινοβολίας φως της Ορθοδοξίας.
Δογμάτισαν την άρρητη και ασύγχυτη ένωση στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού των δύο φύσεων, της θείας και της ανθρώπινης. Έτσι οι Πατέρες ονομάστηκαν «Φωστήρες».
Κατά το κήρυγμα του ιερέως έγινε μια τυπική αναφορά στην Δ´ Οικουμενική Σύνοδο και στους πατέρες που συμμετείχαν. Έγινε μια απλή μονόλεπτη αναφορά στις αιρέσεις (ονομαστικά) χωρίς να επεξηγείται τι πρέσβευαν αυτές οι αιρέσεις και χωρίς να γίνει σύνδεση με το παρόν. Βέβαια…. σύνδεση έγινε κατά τον εξής τρόπο (αναφέρω κάποια λόγια του Ιερέως):
“Εποχές τότε δυσκολότερες από σήμερα … (αναφερόμενος στην ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου και την άγνοια του λαού γι'αυτήν είπε) πολλοί δεν ξέρουμε τι είναι η Θεία Κοινωνία ή το αντίδωρο και έχουμε άποψη για θέματα περί πίστεως… καλύτερα να μην ασχολούμαστε με τέτοια λεπτά ζητήματα” και πολλά άλλα ποταπά φληναφήματα.
Φεύγοντας απ’ τον Ιερό Ναό μαθαίνω απ’ τη σύζυγο, ότι στο αριστερό κλίτος του Ναού κάθονταν τρεις “παπικοί” λαϊκοί και κατά τις επιταγές του Πάπα εκκλησιάστηκαν μέχρι τέλους. Ευτυχώς δεν κοινώνησαν.
Μετά απ’αυτά αναρωτιέμαι τι είδους και πόση ακόμα οικονομία πρέπει λαός και κλήρος να κάνουμε βλέποντας να τελούνται τέτοια ανοσιουργήματα. Ή μήπως να πούμε ότι το θέμα της αίρεσης δεν αφορά τη σωτηρία μας.
Κάποιοι θα έλεγαν ότι πρέπει να κάνουμε την λεγόμενη οικονομία.
Δεν είμαι θεολόγος αλλά ποτίστηκα όπως όλοι μας μέσα στο βαφτιστήρι την Ελληνορθοδοξίας. Έχω πλέον την αίσθηση ότι αυτή η λεγόμενη οικονομία που άλλοτε προστατεύει ψυχές από μεγαλύτερες πτώσεις αποτελεί μια καλή δικαιολογία για να μην πιάσουμε στα χέρια μας τα αναμμένα κάρβουνα της αιρέσεως. Να αφήσουμε κατά το κοινώς λεγόμενο να βγάλουν άλλοι το φίδι απ’την τρύπα. Άλλοι και σε άλλες εποχές .
Σημείωση: Ἐπειδή οι Οiκονομίες εἶναι δύο ειδών, δηλαδή αυτές οι οποίες γίνονται σέ προσωπικό επίπεδο καί αυτές οι οποίες γίνονται σέ γενικό και εκκλησιαστικό, δέν δυνάμεθα νά τίς συγχέωμε καί, τίς γενικές καί εκκλησιαστικές, νά τίς αντιμετωπίζουμε, όπως ακριβώς τίς προσωπικές.
Μια οικονομία λοιπόν που μου φαίνεται ότι θα οδηγεί την Εκκλησία όλο και ποιο βαθιά στην αίρεση. Μια τέτοιου είδους οικονομία επέτρεψε πάνω από μισό αιώνα την εκκλησία μας να βυθιστεί στην αίρεση. Κάποιοι μας λεν να μην ανησυχούμε. Γιατί εκκλησία είναι και ο λαός. Κι εγώ απαντώ. Ο λαός λοιπόν που είναι μέλος του σώματος δεν του αναλογεί ευθύνη για το σώμα;
Δεν είμαι σίγουρος πια, εάν οποιαδήποτε οικονομία που επιτρέπει σε παπικούς να εκκλησιάζονται σε ορθόδοξους ναούς, σε Ιερείς να υπερασπίζονται την αίρεση, σε αρχιερείς να συνεύχονται, να συνπροσεύχονται, να εφαρμόζουν το λεγόμενο “κοινό ποτήριο” να επιτρέπουν σε αιρετικούς να εισβάλουν στην Αγία Τράπεζα, έχει κάποια ωφέλεια για τα μέλη ή το σύνολο της Εκκλησίας που αλλιώς δεν θα ήταν δυνατόν να επιτευχθεί.
Είναι χαρακτηριστικό εν προκειμένω το περιστατικό που συνέβη επί Πατριαρχίας του Κ/πόλεως Γερμανού Β΄ (1222-1240), όταν η Πατριαρχική Σύνοδος θέλησε να φανεί προς στιγμήν επιεικής και να επιτρέψει στη Κυπριακή Ιεραρχία «κατ’ οικονομίαν» να συμμορφωθεί με ορισμένους όρους που έθεσαν οι Λατίνοι κατακτητές. Μόλις έγινε γνωστή η απόφαση εξοργισμένα πλήθη κληρικών, μοναχών και λαϊκών εισόρμησαν στην αίθουσα της συνεδριαζούσης Συνόδου και αφού δήλωσαν ότι τη συμμόρφωση αυτή τη θεωρούν άρνηση της πίστεως απαίτησαν από τον Πατριάρχη την ανάκληση της αποφάσεως. Η Πατριαρχική Σύνοδος σεβομένη την συνείδηση του πιστού λαού ανακάλεσε την κατ’ οικονομία ληφθείσα απόφασή της.
Ελπίζω να σας προβλημάτισα . Η πυρκαγιά δεν είναι πια στο δάσος. Έφτασε στο σπίτι μας.
*Με συγχωρείται αν κάποιους από εσάς σας πρόσβαλα ή σας στενοχώρησα
Αριστείδης Π. Δασκαλάκης