Ζητήματα κακοδιδασκαλίας της συνόδου της Κρήτης
Λάβαμε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (ανωνύμου συγγραφέως) και το οποίο θέτει σοβαρό προβληματισμό πνευματικής τάξεως επί τινων αποφάσεων του Κολυμπαρίου.
Διάβασα στο ιστολόγιο ‘’Κατάνυξις’’ ένα άρθρο του κ.Σαραντίδη, στο οποίο αναφέρεται και στην θεμελιώδη διάκριση μεταξύ κτιστού και ακτίστου της πίστεώς μας και σε άλλα ζητήματα, όπως το ποιος είναι 'μισαλόδοξος’ κ.λ.π.
Αυτήν την σημαντική θεολογία των πατέρων ότι μεταξύ της ακτίστου πραγματικότητος που είναι ο Θεός και της κτιστής που είναι η δημιουργία του, άυλη (άγγελοι) και υλική (άνθρωπος και υλικός κόσμος) την ανέδειξε ο π. Ι. Ρωμανίδης και την μάθαμε και την χρησιμοποιούν κατόπιν από αυτόν.
Εδώ όμως αρχίζουν ζητήματα κακοδιδασκαλίας της συνόδου της Κρήτης.
Από την άκτιστη πραγματικότητα που είναι ο Θεός, προέρχεται και η εξ αποκαλύψεως θεία διδασκαλία της πίστεως. Η φιλοσοφία και οι αιρέσεις προέρχονται από τον χώρο της κτιστότητος της ανθρωπίνης διανοίας.
Η Εκκλησία στο συνοδικό, που διαβάζεται την Κυριακή της Ορθοδοξίας την περίοδο της Μ. Σαρακοστής, καταδικάζει τις αναμίξεις της θείας διδασκαλίας με τα ανθρώπινα εφευρήματα στην Ζ’ Οικουμενική σύνοδο, το 'συνοδικό΄ είναι αποφάσεις της Ζ' Οικουμενικής συνόδου, όπου καταδικάζονται και αναθεματίζονται όσοι επιχειρούν προσμίξεις της κτιστότητος των ανθρωπίνων φιλοσοφικών εφευρημάτων με την εξ αποκαλύψεως διδασκαλία του ακτίστου δημιουργού Θεού .
Ο οικουμενισμός ως προσπάθεια αναμίξεως της θείας ακτίστου αληθείας, με τα ανθρώπινα εφευρήματα των αιρέσεων, του ακτίστου με το κτιστό, στο επίπεδο της διδασκαλίας, είναι αναθεματισμένη πράξη από οικουμενική σύνοδο.
Εδώ προκύπτουν σοβαρότατα ζητήματα προσβολής της διδασκαλίας της Εκκλησίας, όταν αναμιγνύουμε κτιστό και άκτιστο, όταν προτείνει ή σύνοδος της Κρήτης την συμμετοχή στο Π.Σ.Ε. Σημαντικά κείμενα που υπογράφηκαν εκεί υποβαθμίζουν την αποκαλυφθείσα θεία αλήθεια και την αναμιγνύουν με ανθρώπινα εφευρήματα κτιστότητος.
Προτείνει μία διαφορετική διδασκαλία η σύνοδος της Κρήτης, σε αυτό το σημείο, αντίθετη από την διδασκαλία της Ζ΄ Οικουμενικής συνόδου και εμπίπτουν οι προτάσεις της στα αναθέματα του συνοδικού της Κυριακής της Ορθοδοξίας, αναμιγνύοντας κτιστό και άκτιστο στο επίπεδο της διδασκαλίας. Η Εκκλησία ποτέ δεν δέχθηκε ‘’συζήτηση΄΄, ‘’διάλογο’’ με αιρετικούς επί ίσοις όροις, έκανε προσπάθειες μαθητείας απευθυνόμενη προς αυτούς, αυτό επιτάσσουν και οι κανόνες προς τον επίσκοπο, δεν αναμιγνύει το άκτιστο με το κτιστό σε επίπεδο διδασκαλίας και πίστεως.
Δεν είναι μισαλλοδοξία αυτό, γιατί δεν υποστηρίζει κανείς ιδικές του εγωκεντρικές απόψεις, αυτό διδάσκει η Εκκλησία, ότι δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ ακτίστου και κτιστού και δεν επιτρέπουν οι πατέρες και η Ζ’ Οικουμενική σύνοδος αναμίξεις της ακτίστου θείας εξ αποκαλύψεως πίστεως με ανθρώπινα εφευρήματα φιλοσοφίας ή εν προκειμένω αιρέσεων.
Η φιλοσοφία και οι αιρέσεις είναι και τα δύο παιδιά της κτιστότητος σε επίπεδο διδασκαλίας και σημαντικά κείμενα, που υπέγραψε η Ορθόδοξη Εκκλησία συμμετέχοντας στο Π.Σ.Ε, υποβαθμίζουν την Ορθόδοξη αλήθεια και την αναμιγνύουν με τις αιρέσεις.
Η προτροπή, να συμμετέχουμε ως Ορθόδοξη Εκκλησία στο Π.Σ.Ε, της συνόδου της Κρήτης, προσβάλει την θεολογία της Εκκλησίας, ότι μεταξύ της ακτίστου Θείας πραγματικότητος και της κτιστής πραγματικότητος της δημιουργίας δεν υπάρχει καμία σχέση, αποδέχεται και αναμιγνύει τα εφευρήματα της κτιστότητος των αιρέσεων με την θεία αποκαλυφθείσα πίστη του ακτίστου Θεού σε κείμενα του Π.Σ.Ε που έχουν ήδη υπογραφεί από Ορθοδόξους και με την συμμετοχή επί ίσοις όροις με τους αιρετικούς στην αναζήτηση κάποιας μορφής ‘κοινής εκκλησιαστικότητος’ και εμπίπτει στα αναθέματα της Ζ’ Οικουμενικής συνόδου που απαγορεύει να αναμιγνύονται το κτιστό και το άκτιστο, στο επίπεδο της διδασκαλίας.
Τα καταθέτω ως υλικό προς προβληματισμό, παρακαλώ μην τα δέχεσθε εάν δεν σας φαίνονται ορθά.
Καλό απόγευμα.
Στις 18 Ιουλίου 2017