ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ [ΜΕΡΟΣ Α΄]
- Η Αγία μας Εκκλησία εορτάζει την μεγάλη δεσποτική εορτή της Μεταμορφώσεως
του Σωτήρος. Είναι γνωστό σε όλους μας ότι η Μεταμόρφωση έγινε 40 μέρες πριν
από την Σταύρωση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Και κανονικά θα έπρεπε να
εορτάζεται μέσα στην Αγία Τεσσαρακοστή του Πάσχα. Επειδή όμως είναι κατανυκτική
περίοδος και δεν έχουμε πανηγυρικές ακολουθίες γι’ αυτό και οι Άγιοι Πατέρες
θέσπισαν να εορτάζεται η εορτή της Μεταμορφώσεως
40 ημέρες πριν μιας άλλης μεγάλης ημέρας
σαν την μεγάλη Παρασκευή που είναι η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, 14 Σεπτεμβρίου, οπότε
πάμε 40 μέρες νωρίτερα και είμαστε στην σημερινή ημέρα., 6η
Αυγούστου, να εορτάζουμε αυτό το μεγάλο Δεσποτικό γεγονός.
Πολλοί από εμάς έχουμε υπαρξιακά ερωτήματα’ γιατί υπάρχουμε,
ποιος είμαι, γιατί υπάρχει ο θάνατος, η ασθένεια, η δυστυχία. Όλα αυτά λοιπόν
απαντώνται εάν σκεφτούμε ότι ο μόνος σκοπός της ύπαρξής μας είναι ο αγιασμός
για τον οποίο ήρθαμε εδώ στον κόσμο. Το γεγονός της Μεταμορφώσεως είναι γνωστό….
Η Μεταμόρφωση λοιπόν, αυτό το γεγονός, μας δίνει πολλά αλλά
τρία να αναφέρω σημεία τα οποία θα μας βοηθήσουν να καταλάβουμε και μεις γιατί
υπάρχουμε ως μέλη της Μίας, αγίας, καθολικής και αποστολικής Εκκλησίας που
είναι η Ορθόδοξος Εκκλησία.
Το πρώτο είναι ότι ο Χριστός εκεί αποκαλύπτει την θεότητά
Του. Έρχεται μπροστά στους ανθρώπους και τους λέει: Με βλέπετε ως άνθρωπο αλλά
σκεφτείτε ότι είμαι Θεός. Για να μας δώσει το μήνυμα ότι η σχέση μας μαζί Του
είναι σχέση προσώπων. Είναι προσωπικός Θεός. Δεν είναι σχέση με την διδασκαλία
Του, δεν έρχομαι στην Εκκλησία για να εφαρμόσω εντολές, για να πάρω ένα
κατάλογο και να λέω ότι είμαι καλός αφού τα κάνω αυτά τα πράγματα. Σκοπός είναι
να ενωθώ με το πρόσωπο του Χριστού, να είμαι ένα μαζί Του, να υπάρχει μέθεξη
στην θεότητα. Ο Θεός να γίνει ένα με ‘μένα και εγώ να γίνω ένα μ’ Αυτόν. Κάτι
που δεν πρεσβεύει κανένα άλλο δόγμα και καμία άλλη θρησκεία. Γιατί και τα άλλα
δόγματα την (ίδια) διδασκαλία δίνουν: - Να είσαι καλός άνθρωπος, να μην κάνεις
αμαρτίες, να μην κάνεις μοιχείες, μα μην κάνεις κλοπές, να μην λες ψέματα. Δεν
έρχομαι γι’ αυτό στην Εκκλησία. Αλλά μπορώ να τα ‘χω και εκτός Εκκλησίας. Στην
Εκκλησία έρχομαι για να κοινωνήσω τα μυστήρια της Εκκλησίας, για να γίνω ένα
μαζί Του. Όταν λειτουργεί ο παπάς και
ευλογεί το ψωμί και το κρασί και το κάνει Σώμα και Αίμα Χριστού, να κοινωνώ
και να αγιάζομαι αφού αγωνίζομαι μέσα σ’ αυτή τη Εκκλησία. Σκοπός λοιπόν είναι η
ένωση μ’ αυτόν τον Θεό τον οποίο αποκάλυψε
εκείνη τη ώρα της Μεταμορφώσεως, και μία συμμετοχή στο Μυστικό Δείπνο και δεν σταμάτησε αυτό το
μοίρασμα να γίνεται 21 αιώνες από την
επί γης παρουσίας Του.
Το δεύτερο σημείο είναι ότι και τα ιμάτια Αυτού έγιναν λευκά.
Πήραν από το Θεό την δόξα της Θεότητας και τα υλικά πράγματα. Και ο άνθρωπος
αγιάζεται και η ύλη αγιάζει. Γι αυτό προσκυνούμε τα λείψανα των Αγίων. Ας λένε
μερικοί περιφρονητικά: - Προσκυνάτε κόκαλα! Γι αυτό προσκυνούμε τις Εικόνες στις
οποίες σκηνώνει η Χάρη. Ας λένε κάποιοι υποτιμητικά ότι ‘’ο Χριστός κατήργησε
τα είδωλα γιατί προσκυνάτε τα ξύλα’’. Δεν προσκυνούμε τα ξύλα και τα νεκρά
κύτταρα των οστών των Αγίων. Προσκυνούμε τη Χάρη που ενσκηνώνει γιατί και η ύλη
αποκτά ευλογία και σώζεται όλος ο άνθρωπος στον Παράδεισο. Δεν σώζεται μόνο η
ψυχή του, μόνο το μυαλό του. Σώζεται και το σώμα γιατί αυτό το σώμα θα
αναστηθεί. Όταν λέμε «Προσδοκώ ανάσταση
νεκρών» θα πρέπει να το μεταφράσουμε: Προσδοκώ ανάσταση νεκρών σωμάτων γιατί το
σώμα νεκρώνεται. Η ψυχή δεν νεκρώθηκε. Αυτό το σώμα θα αναστηθεί (…) και ψυχή
και σώμα θα ζήσει τη χαρά και την ευλογία του παραδείσου ή τον πόνο και την
δυστυχία της κολάσεως.
Και το τρίτο σημείο είναι αυτή η τρέλα που αποκτά ο άνθρωπος
όταν γνωρίζει τον Θεό, ότι ξεχνά τα πάντα, ότι τα προβλήματά του κάνουν πέρα,
ότι οι δυστυχίες του εξαφανίζονται, ότι ο πόνος του μετασχηματίζεται σε χαρά
και η αγωνία του σε βεβαιότητα και
ελπίδα ότι με τη Χάρη του Θεού όλα θα πάνε μπροστά. Αυτό που μέχρι χτες ήτανε
σκοτάδι σήμερα γίνεται φως και αυτό που μέχρι χτες τον βασάνιζε σήμερα γίνεται
ευλογία. Γι’ αυτό τα προβλήματά μας δεν λύνονται όχι γιατί δεν υπάρχει λύση
αλλά γιατί είμαστε μακριά από το πρόσωπό Του. Ας είμαστε μέσα στην Εκκλησία. Να μην κρυβόμαστε. Πολλές
φορές, ας πω και τα δικά μας, ας φοράμε και Πετραχήλια, δεν είμαστε κοντά στο
Θεό. Γιατί ο άνθρωπος που είναι κοντά στο Θεό είναι αλλιώς. Δεν έχει
προβλήματα, είναι χαρούμενος, μεταμορφώνεται. Τα πάθη, μας λένε οι πατέρες δεν
ξεριζώνονται,(… )μεταμορφώνονται. Δεν μπορείς να τα ξεγελάσεις, είναι η
κατάσταση που έχει η φύση μας. Αλλά το
κακό δεν θα το βγάλω εναντίον του αδελφού μου και να τον μισώ, και να κάνω 30
χρόνια να του πω καλημέρα. Θα το βγάλω εναντίον του πονηρού. Την αγάπη μου δεν
θα την βγάλω στην ύλη και στην αμαρτία αλλά θα την βγάλω στον αδελφό μου δίπλα
γιατί το πρόσωπο του αδελφού μου βλέποντας βλέπω και την παρουσία του Θεού.
Έτσι λοιπόν η Αγία
Μεταμόρφωση μας δίνει αυτά τα τρία βασικά στοιχεία τα οποία να κρατήσουμε
αδελφοί. Το πρώτο είναι ότι η σχέση μας με την Εκκλησία είναι σχέση με το πρόσωπο
του Χριστού και όχι με Νόμους και Εντολές. Αυτά αυτόματα διορθώνονται όταν
ενωθούν με το πρόσωπο του Χριστού. Το δεύτερο είναι ότι και η ύλη ευλογείτε και
αγιάζεται. Ο Θεός αγιάζει τα πάντα. Όπου είναι ο Θεός υπάρχει ευλογία και χαρά.
Όπου δεν είναι Θεός υπάρχει κατάρα και δυστυχία. Και το τρίτο είναι ότι μέσα σ’ αυτήν την πορεία του βίου μας αγωνιζόμενοι να
φτάσουμε στον προορισμό μας, να φτάσουμε στον ουρανό, μέσα στην Αγία μας Εκκλησία,
να μπορέσουμε να ζήσουμε αυτή τη χάρη του Θεού. Ας αφήσω λίγο
τη Μεταμόρφωση και επιτρέψτε μου να πω δύο λόγια για μία ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΗ.
ΣΧΟΛΙΟ:
ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΘΕΑΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΓΙΑ ‘’ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ’’
Καλή συνέχεια
Κατα Ματθαιον
(ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 23)
3.Όλα όσα σας πουν, λοιπόν, κάντε και τηρείτε, αλλά κατά τα έργα τους μην κάνετε. γιατί λένε και δεν κάνουν.