ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
Θέμα αλήθειας δεν υπάρχει. Την ξέρουμε την αλήθεια και την βλέπουμε όλοι. Υπάρχουν τόσα ντοκουμέντα, βίντεο, φωτογραφίες, δηλώσεις, διατυπώσεις, συνεντεύξεις κλπ που δε χωράει αμφιβολία. Εξάλλου και ο ίδιος δεν το κρύβει. Δεν είναι ότι ενεργεί μυστικά κι εμείς απλά τον «τσακώσαμε». Όχι. Τα λέει και τα κάνει με πολύ θάρρος. Αν ήταν απλά ένας επίσκοπος θα ήταν μικρότερο το κακό. Αλλά είναι ο καπετάνιος. Ο αρχηγός. Ο καραβοκύρης της ορθοδοξίας… Η αλήθεια λοιπόν είναι ορατή και δε χρειάζεται κανείς να πείσει κανέναν. Εδώ όμως αρχίζουν τα δύσκολα. Στην αποδοχή και την διατύπωση της. Γιατί αμέσως μετά έρχεται το κόστος. Ό,τι και να επιλέξεις, κάτι χάνεις και κάτι κερδίζεις. Οι γεροντάδες της Αγίας Παρασκευής επέλεξαν την αναρχία. Μόνο που οι αναρχικοί καταστρέφουν τις περιουσίες των άλλων. Αυτοί βάζουν σε κίνδυνο τη δική τους, αν θεωρηθεί περιουσία ο τόπος που διαμένουν και η αμοιβή από το λειτούργημά τους. Πολλοί τους κατηγόρησαν για αταξία. Αλλά εδώ που τα λέμε… αν καίγεται το σπίτι σου δεν ψάχνεις να σώσεις τους τίτλους της ιδιοκτησίας. Κάποιοι πιο καλοπροαίρετοι και φιλειρηνικοί πρότειναν να έχουν απλά τις απόψεις τους και να τηρούν το τυπικό. Να μην επαναστατούν κι ας διαφωνούν με το σύστημα. Η ιστορία όμως με το βατραχάκι που όταν αποφάσισε να βγει από το καζάνι που σιγόβραζε αλλά δεν είχε πλέον τις αντοχές και παραδόθηκε, μας λέει πολλά για την έγκαιρη αντίδραση.
Από την άλλη… όταν ξέρεις τον Μεγάλο προσωπικά και σου κάνει την τιμή να ανταποκριθεί στο κάλεσμα σου και σου υπόσχεται να ξανάρθει και κάνεις τόσες ετοιμασίες και ενώ είσαι άσημος παίρνεις λίγο από το φώς του… ε, δεν τον απαξιώνεις… Τι να του πεις δηλαδή; Όχι παναγιότατε μου δεν πράττεις σωστά; Είσαι ανθέλληνας και φιλοοικουμενιστής; Τι δουλειά έχεις με αυτούς εσύ; Όχι δα. Δεν τα αναφέρεις ούτε ακροθιγώς. Βάζεις και λίγο νερό στο κρασί σου έστω κι αν μετά δεν πίνεται. Αλλά τον αρχηγό δεν τον διαγράφεις. Ποιον διαγράφεις όμως;;
Είναι απίστευτο τι ελιγμούς κάνει το μυαλό για να αποφύγει την αλήθεια. Την αλήθεια που σέρνει θλίψη και μοναξιά αλλά σε βοηθάει στην πνευματική ανάπτυξη που έρχεται μόνο αν είσαι προσανατολισμένος/η σε αυτήν. Είναι απίστευτο το πόσο ελευθερώνει η αλήθεια. Μόνο που την ελευθερία δεν την θέλουν πολλοί, επειδή πάει χέρι χέρι με την υπευθυνότητα, την ενηλικίωση, την ανάληψη ευθυνών. Οπότε η παραχώρηση της ελευθερίας σε έναν ανώτερο πνευματικό πατέρα, που συχνά είναι γονεϊκό υποκατάστατο, είναι η λύση που επιλέγουν πολλοί στο όνομα της υπακοής, η οποία μπορεί να είναι μεγάλη αρετή, αλλά μπορεί να γίνει και παγίδα.
Η Ορθοδοξία βάλλεται από παντού. Από την εκκλησία και από το κράτος, ειδικά τα τελευταία χρόνια πιο έντονα. Μακάρι να παραμείνει η επίσημη θρησκεία μας και όχι απλά μια συνείδηση στις καρδιές των πιστών. Για τους ιερείς είναι πιο δύσκολα τα πράγματα γιατί μοιραία πρέπει να πάρουν θέση. Για μας τους υπόλοιπους, όλα αυτά που ακούμε και μαθαίνουμε, καλό θα ήταν να τα συνδέσουμε με τον εαυτό μας. Πόσο ισχύει τελικά το : Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα; Τι θα ήμουν διατεθειμένος/η να χάσω για τα πιστεύω μου; Υπάρχει σεβασμός στην ασέβεια; Κι εδώ κάπου αρχίζει ο εσωτερικός διάλογος. Για να κερδίσουμε και εμείς κάτι από όλη αυτή την ιστορία.
Γενοβέφα Βασιλειάδου