ΜΝΗΜΗ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΘΕΝ «ΑΓΙΑ» ΕΝ ΚΟΛΥΜΠΑΡΙΩ «ΣΥΝΟΔΟ» ΚΑΙ
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ «ΠΑΠΑ» ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΡΩΜΗΣ
ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ
Θέμα: «Ευχολόγιο - Κοινή προσευχή. Ταξίδι στον χρόνο»
«Ποιά τρύπα στο καλάθι να βουλώσουμε εκεί που φθάσαμε;
Το αντιλαμβάνεσθε και μόνοι σας. ..» (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)*
«Με ιδιαίτερη χαρά υποδεχόμαστε σήμερα στη Λέσβο τον
Πάπα Φραγκίσκο. Θεωρούμε καθοριστικής σημασίας την παρουσία του στον τόπο μας,
στα χώματα της Εκκλησίας της Ελλάδος. Καθοριστική διότι μαζί, υπογραμμίζουμε
ενώπιον ολόκληρου του χριστιανικού, και όχι μόνον, κόσμου τη σύγχρονη τραγωδία
των προσφύγων. ..» (Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος)
Αγαπητοί,
Σήμερα που τα σύνορα των χωρών είναι
διάτρητα και αποτελούν τον λόγο για θανατηφόρα τραύματα ή άλλες φθορές αλλά και
την αφορμή για κοινή προσευχή υπέρ της κατάργησης των συνόρων, σήμερα που η
επανένωση των (αιρετικών) κλάδων ή σχισμάτων της άλλοτε ενωμένης «μίας
καθολικής Εκκλησίας» γίνεται πράξη δια των συμπροσευχών, αξίζει να αναφερθούμε
σε ένα από τα δέκα ιερά Βιβλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας, το Ευχολόγιο.
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ
Διαβάζοντας
κάποιος το συναξάρι (που έχει άμεση σύνδεση με ένα άλλο Ιερό Βιβλίο: το
Τυπικό) του Αγίου Αποστόλου Βαρθολομαίου που μαρτύρησε με σταυρικό θάνατο
στην Αρμενία, δίκαια μπορεί να πει: «Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοὶς ἁγίοις αὐτοῦ» (Ψαλμός ξζ' 36). Θαυμαστός είναι ο Θεός στις προστασίες που παρέχει στους Αγίους Του, που είναι αφοσιωμένοι σ' Αυτόν.
Κοιτώντας
πάλι το βιογραφικό του αιρετικού και καλουμένου Πάπα Ρώμης που επέλεξε μετά την
εκλογή του τον Μάρτιο του 2013 το όνομα Φραγκίσκος προς τιμήν του «Αγίου»
Φραγκίσκου της Ασίζης, δίκαια λοιπόν, μπορούμε να πούμε «θαυμαστό το έργο της
Φιλανθρωπίας» μιας και στόχος του «Αγίου» των παπικών ήταν η φροντίδα των
φτωχών στους οποίους και «έδειχνε έμπρακτα την αγάπη του. (…)
Διωγμένος και αποκληρωμένος από τον πατέρα του, έγινε ερμηνευτής των αισθημάτων
που ήταν διαδεδομένα στην εποχή του: κήρυξε την ισότητα, την ειρήνη, την
περιφρόνηση του πλούτου και την υπεροχή της φτώχειας, την αγάπη προς όλα τα
δημιουργήματα του Θεού, έμψυχα και άψυχα, τη στοργή στους λεπρούς» [1]…
ΚΟΙΝΗ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ «ΠΑΠΑ» ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΡΩΜΗΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ (ΚΑΙ
ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ)
Δύο μήνες πριν από την έναρξη της ψευδοσύνοδου του Κολυμπαρίου, στις 16
Απριλίου 2017, από την νήσο Λέσβο οι Πάπας – Πατριάρχης - Αρχιεπίσκοπος «με
κοινή τους δήλωση… απηύθυναν έκκληση προς τη διεθνή
κοινότητα να ανταποκριθεί με θάρρος στη αντιμετώπιση της τεράστιας
ανθρωπιστικής κρίσης» [2], ΚΑΙ προσευχήθηκαν από κοινού «Μία προσευχή για
τους πρόσφυγες»! [Βάση ποιου «Ευχολογίου»;]… Ευχήθηκαν και είπαν όλοι μαζί
ΚΑΙ ο καθένας χώρια:
-
«Ελπίζω να μην ξαναδούμε ποτέ παιδάκια να
ξεβράζονται στις παραλίες του Αιγαίου» (ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος).
- «Μην χάνετε
την ελπίδα σας, σας αγκαλιάζω όλους με στοργή», «Δεν είστε μόνοι σας» (ο Πάπας
κ. Φραγκίσκος).
- «Δίνουμε
υπόσχεση ότι ποτέ δεν θα σας ξεχάσουμε, ότι ποτέ δεν θα σταματήσουμε να μιλάμε
για εσάς», «Η φοβερή κατάσταση όλων όσων επηρεάζονται από την παρούσα
ανθρωπιστική κρίση, συμπεριλαμβανομένων πολλών Χριστιανών αδελφών μας, απαιτεί
συνεχή προσευχή από μέρους μας» (ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος)…
Ένα χρόνο και
δύο μήνες πάλι μετά από την ακάθαρτη οικουμενιστική «Σύνοδο» της Κρήτης και επί
τη ευκαιρία του νέου Εκκλησιαστικού έτους ο Πάπας και ο Οικουμενικός μας
Πατριάρχης δίνουν ταυτόχρονα στην δημοσιότητα «Κοινόν Μήνυμα διά τήν
παγκόσμιον ἡμέραν προσευχῶν διά τήν
δημιουργίαν»! Τι είπαν και με ποια βάση; «Μέ βάσιν τό
κοινόν μέλημα διά τήν προστασίαν τῆς δημιουργίας τοῦ Θεοῦ καί ἀναγνωρίζοντες τήν γῆν ὡς κοινόν αγαθόν», και κάλεσαν από κοινού «ὅλους τούς ἀνθρώπους καλῆς θελήσεως νά ἀφιερώσουν χρόνον προσευχῆς διά τό περιβάλλον τήν 1ην Σεπτεμβρίου»[3]! [Βάση
ποιου κοινού «Ευχολογίου»;]
Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΖΩΗ
Αδελφοί,
αιώνες τώρα στην Ορθόδοξη Λειτουργική ζωή δεν υπάρχει αναρχία αλλά το κάθε τι
είναι κανονισμένο, έχει δηλαδή τη θέση και τον ρόλο του όπως έχουν και οι
λαϊκοί εν τη Εκκλησία… (Δυστυχώς! Οι μόνοι αναρχικοί σήμερα είναι ο επίσκοποί
μας!) Έτσι όχι μόνο τα άμφια των ιερέων είναι κανονισμένα αλλά και τα ιερά
σκεύη μαζί και τα ιερά βιβλία. Ιερά βιβλία είναι βεβαίως το Ευαγγέλιο και ο
Απόστολος που διαβάζει ο ιερέας και ο ψάλτης αντίστοιχα αλλά και πολλά άλλα
όπως: το Ωρολόγιο, τα 12 Μηναία, το Τριώδιο,
το Πεντηκοστάριο, η Παρακλητική, το Ψαλτήριο, το Ευχολόγιο, το Τυπικό (Σύνολο δέκα Ιερά Βιβλία!) [4].
Το Ευχολόγιο που περιέχει περιστασιακές ευχές,
δεήσεις και τελετουργικές ακολουθίες αλλά και το Τυπικό που περιέχει σαφείς οδηγίες για την τάξη με την
οποία πρέπει να γίνονται οι ιερές ακολουθίες, εν σχέσει και με την εορτή του
αγίου της ημέρας, έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον μιας και συνδέουν τοπικά και
τροπικά όλους εμάς τους ορθοδόξους που ζούμε τη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας μας,
ο καθένας φυσικά στον τόπο του ανά τον κόσμο!
Η Εκκλησία του
Χριστού έχει έναν μοναδικό λατρευτικό και ευχετικό τρόπο! Στο Ευχολόγιο
λοιπόν «περιλαμβάνονται ευχές που επικαλούνται το έλεος (αγάπη) του θεού για
χάρη των φυτών, χώρων, του καιρού, οικιακών σκευών, μηχανημάτων και
γενικά όλων των αναγκαίων για τη ζωή του ανθρώπου» και όταν υπάρχει κάποια
ανάγκη προσευχής οι ιερείς και οι Αρχιερείς της Εκκλησίας μας αναζητούν
την καταλληλότερη ευχή για να προσευχηθούν. Αν δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτό κάτι
σχετικό με το αίτημα του πιστού, ο ιερέας επιλέγει μία από τις πολλές ευχές,
την καταλληλότερη, δίχως να καινοτομεί στον τρόπο προσευχής! Με τον ένα
και μοναδικό ευχετήριο τρόπο οι ιερείς μας σε όλο τον κόσμο δηλώνουν την
ενότητα της Πίστεως! Ας είδωμεν…
Α΄ Ο ΚΑΤΑΚΕΡΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΕΥΧΟΛΟΓΙΟΥ
Έξω
και πέρα από την απίστευτη ποικιλία των προτεσταντικών «Εκκλησιών» το πρόβλημα
της «διπλωματικής» Αγγλικανικής Εκκλησίας ήταν και είναι η «μετ’ αλλήλων
εκκλησιαστική κοινωνία»! Ο Π. Τρεμπέλας στο βιβλίο του με τίτλο «Οι
λαϊκοί εν τη Εκκλησία» μιλάει σχετικά με την «ιερωσύνη» των Αγγλικανικών. Ο
αείμνηστος πατήρ απαντά στην Ι. Σύνοδο της Εκκλησίας (2 Απριλίου 1971) που ζητά
έγκυρη γνώμη για το ποιά θα πρέπει να είναι η στάση «της Εκκλησίας
της Ελλάδος έναντι της Οικουμενικής Κινήσεως»!
Η απάντηση που
δημοσιεύτηκε τον Φεβρουάριο του 1972 και φέρει τον τίτλο «Επί της
Οικουμενικής κινήσεως και των θεολογικών Διαλόγων ημιεπίσημα έγγραφα»
έχει σχέση ΚΑΙ με το Ευχολόγιο το οποίο θεωρείται ως ΜΙΑ από τις τέσσερις
προϋποθέσεις ενότητας του πολυδιασπασμένου προτεσταντικού εκκλησιαστικού χώρου!
Για να ανήκεις στην Αγγλικανική «Εκκλησία» ως μέλος αυτής «απαιτείται
απαραιτήτως η παραδοχή μόνον των εξής τεσσάρων προϋποθέσεων και όρων: Πρώτον
Του επισκοπικού εν τη Εκκλησία αξιώματος, εν τω οποίω ιδία υπό της
λεγομένης Υψηλής Εκκλησίας, ουχί όμως κατά το πλείστον και υπό των λοιπών
μερίδων, πιστεύεται, ότι διετηρήθη η αποστολική διαδοχή. Δεύτερον
η θεοπνευστία της Βίβλου, ήτις και έχει ευρύτατα κυκλοφορήσει παρά τω λαώ. Τρίτον
η χρήσις του αυτού υπό πάντων Ευχολογίου εν τη κοινή λατρεία και Τέταρτον
η αυθεντία του Στέμματος, όπερ συνεκέντρωσεν εις εαυτό την εξουσίαν, την οποίαν
είχε προ της Μεταρρυθμίσεως ο Πάπας…»[5]!
Ω, της υποκρισίας! Τριακόσιες δέκα οχτώ
προτεσταντικοί οχτροί της πίστεώς μας ασκούν την «κοινή λατρεία» χάριν ενότητος
δι’ ενός «ευχολογίου» και εμείς οι Ορθόδοξοι, λαϊκοί και ιερείς όλων των
βαθμίδων ανεχόμαστε ακόμη τον «Πρώτο» των επισκόπων που ακόμη και την θεοπνευστία
της Αγίας Γραφής έχει αρνηθεί με το να χαρακτηρίζει άλλες γραφές και θρησκείες
ως δρόμους σωτηρίας! ΑΙΣΧΟΣ!!! Ντροπή στους επισκόπους μας που τον
παραδέχονται ως «ορθόδοξο» Πατριάρχη αλλά και κρίμα στους πανεπιστημιακούς
παραδοσιακούς θεολόγους μας που άλλα έλεγαν πριν από την ονομαζόμενη «Αγία και
Μεγάλη Σύνοδο» και αυτό που πρέπει να κάνουν αρνούνται να το πράξουν φοβούμενοι
μήπως χωριστούν από την ΠΑΝαίρεση των ΟΙΚΟΥμενιστών επισκόπων μας !!!
ΜΝΗΜΗ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΗΘΕΝ «ΑΓΙΑ» ΕΝ ΚΟΛΥΜΠΑΡΙΩ «ΣΥΝΟΔΟ»
Αδελφοί, από την αγία ζωή και τα έργα του αγίου Νεκταρίου
καταθέτουμε σύντομα στην αγάπη σας δύο ευθείες γραμμές, μια από την εισαγωγή
του Βιβλίου του Αγίου με τίτλο «ΠΕΡΙ ΑΘΑΝΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ - ΠΕΡΙ ΙΕΡΩΝ
ΜΝΗΜΟΣΥΝΩΝ» όπου φαίνεται καθαρά η απόρριψη της Ιεράς Παραδόσεως από τον
«άγιο» των προτεσταντών Λούθηρο, και μία από γνωστή προσευχή προς τον Άγιο (για
όσους διώκονται λόγω Πίστεως).
-
«Ακριβώς δε η πώλησις των συγχωροχαρτίων
εξήγειρε το 1517 τον αρχηγό του Προτεσταντισμού Μαρτίνον Λούθηρον εναντίον των
παπικών καταχρήσεων και τον ωδήγησεν εις το άλλο άκρον, να απορρίψη τουτέστιν
αυτήν την αυθεντίαν συμπάσης της Εκκλησιαστικής Παραδόσεως και μετ’ αυτής την
αξίαν των μνημοσύνων»[6].
«Ἅγιέ του Θεοῦ Νεκτάριε, δυνατέ στήν πίστιν καί ὑπόδειγμα τῆς ὑπομονῆς καί καρτερίας, τῆς ταπεινοφροσύνης καί ἀνεξικακίας, εὐλαβῶς τιμῶμεν την ἱεράν σου μνήμην καί παρακαλοῦμεν ἐσέ, ποῦ ἀδίκως ἐσυκοφαντήθης καί δεινῶς ἐδοκιμάσθης ἀπό τούς διωγμούς και την ἀποπομπήν σου ἐκ τοῦ κλίματος Ἀλεξανδρείας, ὅπως συγχωρήσης τούς προαπελθόντας διώκτας σου, ἠμᾶς δέ πάντας, νά περιφρουρήσης καί διαφυλάξης, ἀπό παντός κακοῦ καί ὀλισθήματος», αμήν.
Μετά τιμής
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ
Ιεροψάλτης, Εκπαιδευτικός
Υ.Γ.
Για προσέξτε την αντωνυμία που κυριαρχεί στο μήνυμα του Πάπα! «Μην χάνετε την ελπίδα σας, σας αγκαλιάζω όλους με στοργή», δεν είστε
μόνοι σας». Εγώ δηλαδή, ο μόνος
αντιπρόσωπος του Χριστού επί Γης και του Αποστόλου Πέτρου τον θρόνο του οποίου εγώ έχω κληρονομήσει, σας αγκαλιάζω
όλους στοργικά. Όσο έχετε εμένα δεν είστε μόνοι και εγώ είμαι η ελπίδα σας. Εγώ
εύχομαι για όλον τον κόσμο. Εγώ θα
σώσω τον κόσμο. Για Ευχολόγια θα
μιλούμε τώρα!...
[5] Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ «ΟΙ ΛΑΪΛΟΙ ΕΝ ΤΗ ΕΚΚΛΣΙΑ», ΕΚΔΟΣΙΣ
ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ‘’Ο ΣΩΤΗΡ’’, ΣΕΛ. 126
[6] ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ «ΠΕΡΙ ΑΘΑΝΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ - ΠΕΡΙ ΙΕΡΩΝ ΜΝΗΜΟΣΥΝΩΝ»,
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΑΣ. ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ (ΕΙΣΑΓΩΓΗ, ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΧΡ. ΔΕΛΗΔΗΜΟΥ), ΣΕΛ.
4