Σελίδες

Δευτέρα 9 Οκτωβρίου 2017

“Τὴν ἀρχὴν ὅ,τι καὶ λαλῶ ὑμῖν” (Ιω.8,25) - π. Παϊσίου Παπαδόπουλου [17 ΙΟΥΝΙΟΥ]


Αρχιμ. Παΐσιος Παπαδόπουλος

Όταν ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός ομιλούσε στους κακοπροαίρετους Ιουδαίους αποκαλύπτοντας την σχέση του με τον Θεό Πατέρα, αυτοί έχοντας υποστεί πνευματική πόρωση δεν ήθελαν να καταλάβουν τί τους έλεγε. Γι΄αυτό όταν επέμεναν να τον ερωτούν για κάτι πού ήδη τους το είχε πει τους απάντησε: “Τὴν ἀρχὴν ὅ,τι καὶ λαλῶ ὑμῖν” (Ιω. 8, 25). Αν, τώρα, δεν είναι στην πραγματικότητα κανείς «θεολόγος» με το να πάρει μόνο πτυχίο από την Θεολογική Σχολή και  διδάσκει θρησκευτικά ή ακόμη, επειδή γράφει στο διαδίκτυο άρθρα περί ορθοδοξίας αντιγράφοντας τους Πατέρες, χωρίς διόλου να συγγενεύει με αυτούς στο ήθος και κυρίως στο πνεύμα,  έχοντας συνεχώς μια εριστική διάθεση, και γράφει για να γράφει και, περισσότερο, για να μπερδεύει τους αδελφούς του, τότε οπωσδήποτε είναι σαν τους Ιουδαίους στην ενδόμυχη πρόθεση. Αυτοί οι άνθρωποι διώκουν τον Χριστό στα πρόσωπα των αδελφών τους  «εἰ ἐμὲ ἐδίωξαν, καὶ ὑμᾶς διώξουσιν» (Ιω. 15,20)· Ας ψάξει, λοιπόν, ερμηνευτικά στα συγγράμματα το βαθύτερο νόημα της λεγομένης φράσεως από τον Ιησού Χριστό και ας κατανοήσει που πορεύεται! Σημείωσα στα τελευταία μου άρθρα κάτι, που αν ακόμη το έλεγα σε παιδιά του νηπιαγωγείου θα το είχαν καταλάβει: «Μην μπερδεύετε τους πιστούς με ζητήματα που τους αποπροσανατολίζουν». Αυτή την ώρα το ζητούμενο δεν είναι η διένεξη για το παλαιό ή για οτιδήποτε άλλο που μεταθέτει το θέμα από αυτό που γίνεται με τον Οικουμενισμό,  το ότι οι ψυχές οδηγούνται επισήμως στην αίρεση. Και επειδή αδίκως χτυπάτε το παλαιό ημερολόγιο επεσήμανα και την στάση του φωτισμένου διδασκάλου της Καισαρείας της Καππαδοκίας, του Μεγάλου Βασιλείου για να δείξω ότι, πρωτίστως, τον ενδιέφερε να σωθούν οι άνθρωποι εν τη Εκκλησία, και ότι είχε τον τρόπο να ελίσσεται μη χάνοντας κάτι από την δογματική αλήθεια διατυπώνοντας όμως την ίδια αλήθεια με όρους στους οποίους διέκρινε σημασίες, ώστε τελικά να κάνει το θεάρεστο, δηλαδή, να βοηθά να σώζονται οι άνθρωποι.

Δεν γνωρίζω με ποια λογική -προσωπικά δεν βρίσκω λογική- να προσπαθείτε να αποδείξετε ότι το παλαιό είναι στην πλάνη. Με όσα ήδη σας απάντησαν αποδεικνύεται ότι έχουν δίκαιο! Προβαίνουν τώρα επιπλέον σε μια δήλωση που δείχνει την καλή τους τοποθέτηση εκκλησιολογικά και λέγουν: «ότι εμείς δεν δεχόμαστε ως άκυρα τα μυστήρια της Εκκλησίας μολονότι στην ελληνική επικράτεια κακώς ακολουθεί το νέο ημερολόγιο». Τί δείχνει αυτό; Αγαθή προαίρεση! Γι’ αυτό και είναι πασιφανές ότι το ζήτημα με το παλαιό ημερολόγιο πρέπει να διευθετηθεί και μάλιστα άμεσα πλέον! Αφού ανακινήσατε το θέμα, τώρα δεχθείτε την καλή τους προαίρεση, ώστε να αγωνισθούμε για την επικράτηση της Ορθοδόξου πίστεως και την καταδίκη του Οικουμενισμού από κοινού! Γιατί ωρύεστε;  Βλέπω, λοιπόν, ότι δόγμα το πιάσατε με τα δόντια και όχι με την καρδιά γι΄αυτό και τρίζετε τα δόντια εναντίον των αδελφών σας. Το αν κάποιοι εμμένουν σε ορισμένες θεωρήσεις που δεν είναι εκκλησιολογικά παραδεκτές δεν αίρει την σωστή τοποθέτηση όσων ξεκαθαρίζουν την θέση τους, στους οποίους βέβαια χρωστά η Εκκλησία αποκατάσταση, τουλάχιστον, σε μια πανορθόδοξη Σύνοδο στην οποία θα καταδικάσουμε τον οικουμενισμό και θα δηλώσουμε όλοι μαζί την επιστροφή μας στο παλαιό ημερολόγιο το οποίο κρατούν όλες οι Εκκλησίες και το Άγιον όρος. Προσωπικά θεωρώ ότι όπως κακώς η Εκκλησία της Ελλάδος δέχθηκε της αποφάσεις της Κολυμβάριας ψευτοσυνόδου το ίδιο λάθος έκανε νωρίτερα να χαρακτηρίσει άκυρα τα μυστήρια του παλαιού. Λάθη και εκκλησιαστικά εγκλήματα συσσωρευμένα το ένα πάνω στο άλλο που κάνουν την Εκκλησία του Χριστού να αιμορραγεί. Και δεν σας κάνει αυτό να πονά η ψυχή σας για την σωτηρία των αδελφών; Και λέγεστε χριστιανοί; Αντί να προσπαθούμε να λύσουμε το ζήτημα με αγάπη και κατανόηση εξαπολύουμε πνεύμα φθόνου. Είναι πνεύμα Χριστού αυτό; Οι αδελφοί μας σαφώς δεν είναι αιρετικοί! Δηλώνουν καλοπροαίρετα ότι τα μυστήρια μας τα θεωρούν έγκυρα! Δεν μπορώ να καταλάβω τί ψάχνετε! Εδώ οι οικουμενιστές τα βρίσκουν με τους αιρετικούς. Ακόμη, και σχησματικοί να ήταν όλοι στο παλαιό έπρεπε να βρούμε τρόπο να τους βοηθήσουμε να ενταχθούν σωστά στην Εκκλησία. Μην πετούμε λοιπόν την ευθύνη σ’ αυτούς γιατί όπως έγιναν τα πράγματα με την καθιέρωση του νέου ημερολογίου έχουμε  μόνο άδικο. Έπειτα, το να μην θεραπευθεί μια νοσούσα κατάσταση και να υπάρχει διαίρεση στους κόλπους της Εκκλησίας, μάλιστα τους ορθόδοξα αγωνιζομένους τί σημαίνει; ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι με διάκριση για να ενώσουν τα διηρημένα. Τί έλεγε όμως ο άγιος Παΐσιος, ο Αγιορείτης, αυτός που θα ενώσει τα άκρα θα στεφανωθεί! Τί έλεγε το Μήνυμα της πέμπτης Συνόδου της Επαρχίας Ράσκας και Πριζρένης στην εξορία - Έκκληση για δημιουργία ενωμένου αντιοικουμενιστικού μετώπου: «Η αίρεση του οικουμενισμού αμείλικτα επιτίθεται στα ίδια τα θεμέλια της Εκκλησίας, στην εκκλησιαστική ενότητα και την συνοδικότητα, ειδικά στη συνοδικότητα μέσα στην αμετάβλητη Ορθόδοξη Πίστη. Ως εκ τούτου, με κάθε προσοχή και αφοσίωση, προσκαλούμε όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς να διατηρήσουμε την αληθινή ορθόδοξη συνοδικότητα, μέσω της δημιουργίας του ενωμένου μετώπου, στο ομολογητικό ανδραγάθημα προστασίας της Πίστεως μας. Όντας βαθιά ενήμεροι πόση ευθύνη έχουν σήμερα όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, πρέπει να παραμελήσουμε κάθε μηδαμινό πράγμα και όλες τις λεπτομέρειες, που δεν έχουν τον ουσιαστικό δογματικό χαρακτήρα (στην ενδεχόμενη μας διαφωνία). Βλέποντας τον ψιλό στόχο προστασίας και διατήρησης της Πίστεως και της Ορθόδοξης Εκκλησίας, πρέπει να έχουμε όχι μόνο την ενότητα στην Πίστη, αλλά και την ενότητα στη μάχη για την Πίστη. Προσκαλούμε όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς να ενωθούμε γύρω από τον ψηλό και ιερό στόχο διατήρησης της Ορθοδοξίας με βάση τα εξής δύο κριτήρια:

1. η σαφής και αναμφίβολη καταδίκη της αίρεσης του οικουμενισμού.

2. η διακοπή της λειτουργικής και διοικητικής κοινωνίας (σύμφωνα με τον ΙΕʹ κανόνα της Πρωτοδευτέρας Συνόδου Κωνσταντινουπόλεως) με τους ψεύτικους ποιμένες της εκκλησιαστικής ιεραρχίας, οι οποίοι φανερά ή σιωπηρά αποδέχονται και κηρύσσουν την αίρεση του οικουμενισμού».

Συνεπώς, αυτό που λέγεται σε σχόλιο με τίτλο: «Γίνονται ζυμώσεις με …οικουμενιστική μαγιά!» του ιστολογίου  «πατερική παράδοση», «...προτιμότερο να πάμε με Αρτέμιο», αντιβαίνει σε αυτό που λέγει ο ίδιος ο Σεβασμιώτατος Αρτέμιος! Άρα δεν είστε και του πνεύματος του ομολογητού Αρτεμίου. Επομένως ποίου πνεύματος φορείς είστε;

Και ας έρθουμε τώρα στους ομοιουσιανούς! Παραθέσατε κείμενο στο ιστολόγιο σας σύμφωνα με το οποίο οι ομοιουσιανοί ήταν ορθόδοξοι,«ξενίζοντα τινά εἰσφέρετε εἰς τὰς ἀκοὰς ἡµῶν». Η μισή αλήθεια ποτέ δεν είναι αλήθεια. Κατ’ αρχήν εσείς ένα ιστολόγιο με τίτλο «πατερική παράδοση» έπρεπε να δείτε αν μαρτυρείτε από τους Αγίους Πατέρες κάτι τέτοιο -υποτίθεται ότι είστε και θεολόγοι- αλλά δεν ανοίξατε καν την εκκλησιαστική ιστορία να δείτε τι συμβαίνει. Στην πραγματικότητα δεν σας ενδιέφερε να ευρευνήσετε αν αυτό που παραθέσατε είναι σωστό αλλά σας ενδιέφερε να πλήξετε την μαρτυρία που παρέθεσα για να δείξω ότι οι φωτισμένοι από τον Θεό άνθρωπο δεν κοιτάζουν πως θα θάψουν τους αδελφούς των αλλά δίνουν ευκαιρίες να εκδηλώσουν τα φρονήματά τους και τους βοηθούν να διορθωθούν, διότι και αν ακόμη έσφαλαν δεν είναι αιρετικοί όπως οι παπικοί, οι μονοφυσίτες, οι προτεστάντες και οι άλλοι που με τον οικουμενισμό προσπαθούν να τους υποστασιάσουν ως Εκκλησία. Τόσα χρόνια στις θεολογικές σχολές που σπούδαζα έμαθα ότι οι ομοιουσιανοί ήταν ημιαρειανοί, να τώρα πού έμαθα και κάτι καινούργιο! Δεν θα πλατειάσω εδώ, διότι δεν θεωρώ σωστό να βάζουμε σε τέτοια διαδικασία τους αναγνώστες, επειδή όμως θεώρησα ότι προσπαθείτε στην πραγματικότητα να πλήξετε το πνεύμα του άρθρου, που είναι να τα βρούμε με το παλαιό προκειμένου για να προχωρήσουμε από κοινού στην καταδίκη του οικουμενισμού, διότι έτσι χειριζόταν τα ζητήματα  σχετικά με έριδες και ο Μέγας Βασίλειος, θα σας παραπέμψω:

1ον    Στην Ορθόδοξη Δογματική του Νικολάου Ξεξάκη, «Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΟΜΟΟΥΣΙΟΥ», Εκδόσεις “Έννοια” 2006,  κανονικώς όλο το βιβλίο, επειδή όμως καθώς φαίνεται δεν μελετάτε τις σελίδες 19–59, 288, 299-303.

2ον  Στην Εκκλησιαστική Ιστορία του Βλασίου Ιω. Φειδά, τ. Α’ σελίδες 470-518.

3ον  Στην Εκκλησιαστική Ιστορία του Βασιλείου Κ. Στεφανίδου, εκδόσεις Παπαδημητρίου 1998, σελίδες 192 -199.

4ον   Στην Ιστορία Δογμάτων του Κωνσταντίνου Σκουτέρη, 2004, σελίδες 122, 130, 141-153, 329, 499.

 Από το τελευταίο θα παραθέσω πιο ειδικά μια μαρτυρία του Βαλσαμώνα όπου «εκαλούντο Ημιάρειοι»... «οι ουχ ομούσιον μεν ομοιούσιον δε τω Πατρί τον Λόγον και το Πμεύμα εδογματίζον» (σελ. 141). Αν, λοιπόν, -ερωτώ- ήταν ορθόδοξοι γιατί οι Ζωναράς και Βαλσαμών τους ονομάζουν Ημιαρείους; Αν μπει κανείς στον κόπο να δει την εκκλησιαστική ιστορία του Σωζομενού VI, 12, 4 καθώς και την 113η επιστολή του Μεγάλου Βασιλείου (ΒΕΠΕΣ 55,143) θα πάρει μια ιδέα για το ότι, αν και ξεκίνησαν οι ομοιουσιανοί να είναι εναντίον της διδασκαλίας του Αρείου στην συνέχεια ξέφυγαν. Συνεπώς, αυτό που εδώ μας ενδιαφέρει, μια και γίνεται λόγος για την τακτική ευελιξίας του Μεγάλου Βασιλείου είναι ότι με τον τρόπο που χειρίσθηκε το θέμα πέτυχε να τους κερδίσει στην εκκλησιαστική κοινωνία και να αποδυναμώσει του Αρειανούς. Κλείνοντας θέλω να δηλώσω ότι αν δεν φανείτε αξιοπρεπείς στους χειρισμούς σας ως ιστολόγιο δεν επιθυμώ  του λοιπού να ασχοληθώ μαζί σας γιατί το θεωρώ ψυχοφθόρο να προσπαθώ σε ανθρώπους που δεν θέλουν να κατανοήσουν τα αυτονόητα μέσα στην Εκκλησία να ξοδεύω τον χρόνο που χάρισε ο Θεός προς σωτηρίαν! Καλή Φώτιση!  



         ΠΗΓΗ: http://krufo-sxoleio.blogspot.gr/2017/06/825.html