π. Άγγ. Αγγελακόπουλος, Πατριαρχική Εικονομαχική Ασέβεια
- [ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ] ἐξάγεται ἀβίαστα τό συμπέρασμα ὅτι ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος, στό ὄνομα τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης, ἀπροκάλυπτα πλέον ἀναγνωρίζει τούς Προτεστάντες-Λουθηρανούς ὡς «ἐκκλησία», ἀσπάζεται τήν «ἱερωσύνη» τῶν γυναικῶν, ἀποδέχεται καί ἐφαρμόζει τίς ἀντικανονικές συμπροσευχές, καταπατεῖ τους Ἱερούς Κανόνες καί διαπράττει μέγιστες εἰκονομαχικές, ἁγιομαχικές, πατρομαχικές, μεταπατερικές καί ἀντισυνοδικές ἀσέβειες.
Καί μετά διερωτῶνται μερικοί γιατί ὑπάρχουν πατέρες πού προχώρησαν ἤ ζητοῦν νά ἐφαρμοστεῖ ἡ παύση μνημονεύσεως τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου καί τῶν σύν αὐτῷ καί ζητοῦν τήν σύγκληση ὄντως Πανορθοδόξου Συνόδου, γιά νά καταδικάσει τόν Οἰκουμενισμό, τήν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης καί τούς Οἰκουμενιστές.
Πρωτοπρεσβ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος
ἐφημ. Ἱ. Ν. Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου - Παναγίας Ὀδηγητρίας Λόφου Βώκου
Ἐν Πειραιεῖ 20-10-2017
Ἡ Ζ΄ Ἁγία καί Οἰκουμενική Σύνοδος
Τήν περασμένη Κυριακή, 15-10-2017, ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἑόρτασε τήν μνήμη τῶν Ὁσίων καί Θεοφόρων Πατέρων, πού συνεκρότησαν τήν Ζ΄ Ἁγία καί Οἰκουμενική Σύνοδο στή Νίκαια τῆς Βιθυνίας τό Β΄ τό 787 μ.Χ. ἐπί τῆς βασιλείας Κωνσταντίνου καί Εἰρήνης τῆς μητρός αὐτοῦ. Ἑόρτασε τούς Πατέρες ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι κατεδίκασαν τήν μεγάλη αἵρεση τῆς εἰκονομαχίας καί τούς εἰκονομάχους, οἱ ὁποῖοι ταλαιπώρησαν τήν Ρωμαϊκή Αὐτοκρατορία παραπάνω ἀπό ἕνα αἰῶνα, ἀπό τό 726 μ.Χ., ἐπί τῆς ἐποχῆς τοῦ Λέοντος τοῦ Ἰσαύρου, μέχρι τό 843 μ.Χ., ὅταν ἡ ἁγία Θεοδώρα ἀνεστήλωσε τίς ἅγιες εἰκόνες.
Στή Σύνοδο αὐτή συμμετεῖχαν 367 Ὅσιοι καί Θεοφόροι Πατέρες ἀπό τά πέντε πρεσβυγενῆ Πατριαρχεῖα, μεταξύ τῶν ὁποίων καί δύο ἐκπρόσωποι τοῦ τότε Ὀρθοδόξου Πάπα Ρώμης Ἀδριανοῦ. Μετεῖχαν, ἐπίσης, καί πολλοί μοναχοί καί ἀρχιμανδρίτες μοναστηριῶν, οἱ ὁποῖοι ἔφθαναν τούς 136. Στή Σύνοδο αὐτή συμμετεῖχαν πολύ μεγάλα ὀνόματα ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, ὅπως ὁ ἅγιος Ταράσιος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως κ.ἄ.
Ἡ Σύνοδος συνεκλήθη κατά τῶν δυσσεβῶν καί χριστιανοκατηγόρων εἰκονομάχων, τούς ὁποίους ἀναθεμάτισε, μεταξύ τῶν ὁποίων ἦταν οἱ ψευδοπατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως Ἀναστάσιος, Κωνσταντῖνος καί Νικήτας, οἱ ὁποῖοι ὄχι μόνο δέν ἀσπάζονταν καί δέν προσκυνοῦσαν τίς ἅγιες εἰκόνες, ἀλλά τίς ὀνόμαζαν εἴδωλα, τίς ἔκαιγαν, τίς καταπατοῦσαν, τίς ἔσερναν στούς δρόμους καί τίς ἔβριζαν μέ ὁποιονδήποτε τρόπο μποροῦσαν. Ἡ Σύνοδος ἀποκατέστησε τήν τιμή τῶν ἁγίων καί σεπτῶν εἰκόνων, τίς ὁποῖες πρέπει τιμητικῶς νά προσκυνοῦμε καί νά σεβόμαστε, γιατί, βλέποντας τά εἰκονιζόμενα πρόσωπα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τῆς ἁγίας Θεοτόκου, τῶν τιμίων Ἀγγέλων καί πάντων τῶν Ἁγίων, ἐγείρεται ἡ μνήμη καί ὁ πόθος μας πρός τά πρωτότυπα. Ἡ τιμή τῆς εἰκόνος, σύμφωνα μέ τόν οὐρανοφάντορα Μεγάλο Βασίλειο, διαβαίνει στό πρωτότυπο καί αὐτός, πού προσκυνᾶ τήν εἰκόνα, προσκυνᾶ τήν ὑπόσταση, τό πρόσωπο τοῦ εἰκονιζομένου[1]. Τέλος, ἡ Ζ΄ Ἁγία καί Οἰκουμενική Σύνοδος ἐξέδωσε 22 Ἱερούς Κανόνες[2].
- Εἰκονομαχική καί ἀντισταυρική ἐποχή
Ἡ εἰκονομαχία, παρ’ὅλο πού καταδικάστηκε ἐπισήμως καί συνοδικῶς ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, δυστυχῶς ἐπανέρχεται καί πάλι στό προσκήνιο. Κι ἐμεῖς σήμερα στήν ἐποχή μας ζοῦμε μιά νέα εἰκονομαχία. Ἰδιαίτερα, στήν πατρίδα μας, τήν Ἑλλάδα, λυσσομανοῦν οἱ ἐκκλησιομάχοι ἐναντίον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί ζητοῦν τήν ἀποκαθήλωση τῶν θρησκευτικῶν της συμβόλων. Ἡ ἑκάστοτε πολιτειακή ἡγεσία, γιά χάρη τῶν αἱρετικῶν καί ἀλλοθρήσκων μειονοτήτων, πού ζοῦν στή χώρα μας, ζητᾶ νά βγοῦν οἱ ἅγιες καί ἱερές εἰκόνες καί ὁ Ἐσταυρωμένος ἀπό τά δημόσια κτήρια καί τίς ὑπηρεσίες, ἰδιαίτερα ἀπό τά σχολεῖα, ἐπειδή προσβάλλεται δῆθεν τό θρησκευτικό πιστεύω τῶν παιδιῶν τους. Διευθύνουσα σύμβουλος τοῦ ΕΟΠΠΕΠ, (Ἐθνικός Ὀργανισμός Πιστοποίησης Προσόντων καί Ἐπαγγελματικοῦ Προσανατολισμοῦ), ὀργανισμοῦ, πού ὑπάγεται στό Ὑπουργεῖο Παιδείας, κατηγορήθηκε ὅτι παραμονές Δεκαπενταύγουστου τοῦ 2017 πέταξε εἰκόνες τῆς Παναγίας στό καλάθι τῶν ἀχρήστων, ἐνῶ προσπάθησε νά ἀφαιρέσει σταυρό ἀπό τόν λαιμό ὑπαλλήλου της[3]. Σέ διάφορα νοσοκομεία τῆς χώρας ἀπαγορεύονται οἱ εἰκόνες, στερῶντας ἀπό τούς ἀσθενεῖς καί τούς συγγενεῖς τους τήν μεγίστη παρηγοριά τῆς προσευχῆς καί τῆς ἀναφορᾶς τους στόν Ἅγιο Τριαδικό Θεό, αὐτές τίς ἰδιαίτερα κρίσιμες ὥρες, πού βρίσκονται στό κρεββάτι τοῦ πόνου.
Σχεδιάζεται, ἐπίσης, ἡ ἀφαίρεση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἀπό τήν Ἑλληνική σημαία. Στίς εὐρωεκλογές τοῦ 2009, τό κανάλι ΑΝΤ1 παρουσίασε τήν Ἑλληνική σημαία χωρίς τόν Σταυρό, ἀλλά μόνο μέ τίς γαλανόλευκες γραμμές. Στήν παρέλαση γιά τήν ἐθνική μας ἐπέτειο τῆς 25ης Μαρτίου, τό 2014, ὁ Δῆμος Ξάνθης ἦταν σημαιοστολισμένος μέ Ἑλληνικές σημαῖες, πού δέν εἶχαν τόν Σταυρό, παρά μόνο τίς γραμμές[4]. Κατά τήν ἐπίσημη ἐπίσκεψη τοῦ Γάλλου Πρωθυπουργοῦ κ. Μακρόν στήν Ἀθήνα τόν Σεπτέμβριο τοῦ 2017, ὁ Πρωθυπουργός κ. Τσίπρας τόν ὑποδέχθηκε στό ἴδρυμα «Σταῦρος Νιάρχος», ὅπου στόν χῶρο, πού παρακάθισαν, γιά νά συνομιλήσουν, πίσω τους ὑπῆρχαν τρεῖς σημαῖες˙ ἡ Εὐρωπαϊκή, ἡ Γαλλική καί ἡ Ἑλληνική, ἡ ὁποία, ὅμως, στήν κορυφή τοῦ κονταριοῦ της δέν εἶχε τόν Σταυρό, ἀλλά μιά λόγχη[5]. Οἱ ὑπεύθυνοι τοῦ γερμανικοῦ σοῦπερ μάρκετ LIDL, τόν Ὀκτώβριο τοῦ 2016, ἔβγαλαν τήν κανονική Ἑλληνική σημαία, πού σηματοδοτοῦσε τά ἑλληνικά προϊόντα, καί στή θέση της ἄφησαν μόνο ἕνα σχέδιο μέ γαλάζιες-λευκές ρίγες[6]! Τόν Αὔγουστο τοῦ 2017, τά LIDL ἀφαίρεσαν τούς σταυρούς ἀπό τούς τρούλους τῶν ναῶν τῆς Σαντορίνης στίς συσκευασίες τῶν ἑλληνικῶν προϊόντων της[7]. Ἄλλες τρεῖς ἑταιρεῖες, τόν Σεπτέμβριο τοῦ 2017, ἐφήρμοσαν τήν ἴδια πρακτική. ΜΕΒΓΑΛ, Nestle καί Carrefour ἀφήρεσαν τόν σταυρό ἀπό ἀνάλογες συσκευασίες γιαουρτιῶν[8].
Παραλλήλως, σχεδιάζεται ἡ ἀφαίρεση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἀπό τό σῆμα τῆς ἀστυνομίας καί ἀπό τήν στολή τῶν ἐθελοντῶν τοῦ Ἐρυθροῦ Σταυροῦ. Ἐπίσης, ἡ κυκλοφορία παπουτσιῶν τά τελευταῖα τρία χρόνια, πού ἔχουν ἀποτυπωμένα ἀπό κάτω, στή σόλα, τόν Σταυρό, ἀποσκοπεῖ στήν καταπάτησή του[9].
Στή Νορβηγία, τέλος, τόν Νοέμβριο τοῦ 2013, μιά δημοφιλής παρουσιάστρια τηλεοπτικῶν δελτίων εἰδήσεων ἀπολύθηκε ἀπό τή δουλειά της ἐπειδή ἔβγαινε «ζωντανά» στά δελτία, φορώντας ἕνα ἁλυσιδάκι μέ ἕνα σταυρό[10].
Ὅλα τα παραπάνω ἀποσκοποῦν στήν ἀποκοπή τοῦ λαοῦ τῆς Ἑλλάδος ἀπό τίς Ἑλληνορθόδοξες ρίζες του καί στή δημιουργία ἑνός ρηχοῦ, ἀθέου, ἀθρήσκου, οὐδετερόθρησκου, εἰκονομαχικοῦ καί ἀντισταυρικοῦ κράτους. Καταρρίπτονται, ταυτόχρονα, οἱ ἰσχυρισμοί οἰκουμενιστῶν ἀκαδημαϊκῶν «θεολόγων»[11], ὅτι στήν Ἑλλάδα ἔχουμε θεοκρατία. Βεβαίως, στή χώρα μας δέν ἔχουμε θεοκρατικό καθεστώς, διότι οἱ ἑκάστοτε κυβερνήσεις νομοθετοῦν διαφόρους ἀντιχριστιανικούς νόμους, χωρίς νά λαμβάνουν καθόλου ὑπ' ὄψιν τίς θέσεις τῆς Ἐκκλησίας (π.χ. ἀλλαγή ταυτότητας φύλου, ὁμοφυλοφιλία, νέα προγράμματα σπουδῶν στό μάθημα τῶν θρησκευτικῶν, πολιτικός γάμος, σύμφωνο συμβίωσης, καύση νεκρῶν).
- Πατερικότητα καί μεταπατερικότητα
Τό ἀπολυτίκιο τῆς ἑορτῆς τῶν Ἁγίων Πατέρων λέγει : «Ὑπερδεδοξασμένος εἶ Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν, ὁ φωστῆρας ἐπί γῆς τούς Πατέρας ἡμῶν θεμελιώσας καί δι'αὐτῶν πρός τήν ἀληθινήν πίστιν πάντας ἡμᾶς ὁδηγήσας, πολυεύσπλαγχνε δόξα σοί». Τό τροπάριο αὐτό, πού ἔχει μεγάλη σημασία καί βαρύτητα, ἐκφράζει μιά πρώτιστη θεολογική πτυχή τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησιολογίας. Ἡ πτυχή αὐτή, πού μαρτυρεῖται ἀπό τό ἀνωτέρω τροπάριο, εἶναι ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ἐκτός ἀπό Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική, εἶναι κατεξοχήν καί Πατερική. Θά μπορούσαμε κάλλιστα οἱ Ὀρθόδοξοι, δίπλα ἀπό τά τέσσερα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά τῆς Ἐκκλησίας, νά προσθέταμε καί τήν Πατερικότητα καί νά ὁμολογούσαμε στό Σύμβολο της Πίστεως τήν πίστη μας «εἰς Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν, Ἀποστολικήν καί Πατερικήν Ἐκκλησίαν». Ἡ προσθήκη, ὅμως, αὐτή, ὅπως καί κάθε ἄλλη προσθήκη ἤ ἀφαίρεση στό Σύμβολο τῆς Πίστεως, ἀπαγορεύεται ρητῶς ἀπό τόν 7ο Ἱερό Κανόνα τῆς Γ΄ Ἁγίας καί Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἐν Ἐφέσῳ (431), ἀπό σεβασμό καί ὑπακοή στά θεσπισμένα ὑπό τῶν Ἁγίων καί Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί τῶν Ἁγίων Πατέρων. Ἐντούτοις, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας εἶναι Ἐκκλησία Ἀποστολική καί Πατερική. Τό κήρυγμα τῶν Ἀποστόλων, ἀλλά καί ἡ ἀνάπτυξη αὐτῆς τῆς διδασκαλίας ἐκ μέρους τῶν Ἁγίων Πατέρων ἔκαναν μία τήν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας. Πρός τήν ἀληθινή πίστη ὁδηγούμαστε μόνο «δι'αὐτῶν», μέσῳ τῶν Ἁγίων Πατέρων. Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας, λοιπόν, εἶναι συγχρόνως Ἀποστολική καί Πατερική, καί ἀκολουθεῖ τούς Ἁγίους Πατέρες σέ κάθε Οἰκουμενική Σύνοδο. Κι ἐμεῖς πρέπει νά εἴμαστε «ἑπόμενοι τοῖς ἀγίοις πατράσιν˙ μή μεταίρειν ὅρια, α έθεντο οἱ πατέρες ἡμῶν». Νά εἴμαστε ἑπόμενοι, νά ἀκολουθοῦμε τούς Ἁγίους Πατέρες, νά μή μετακινοῦμε ὅρια, τά ὁποία ἔθεσαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες μας. Διότι, οἱ Ἅγιοι Πατέρες δέν κάνουν τίποτε ἄλλο, παρά νά συνεχίζουν τό ἔργο τοῦ Κυρίου καί τῶν Ἀποστόλων. Αὐτό ἔκαναν καί στήν Ζ΄ ἐν Νικαίᾳ τό Β΄ Ἁγία καί Οἰκουμενική Σύνοδο.
Ἡ Ἐκκλησία μας παραμένει κατεξοχήν Πατερική, κι ἄς μήν τό ἐνστερνίζονται, ἄς τό ἀρνοῦνται αὐτό οἱ Οἰκουμενιστές, οἱ προοδευτικοί, οἱ ἐκσυγχρονιστές Πατριάρχες, Ἀρχιεπίσκοποι, Ἀρχιερεῖς, Ἱερεῖς, Κληρικοί καί ἀκαδημαϊκοί θεολόγοι, οἱ ὁποῖοι, γιά νά μποροῦν νά υἱοθετοῦν καί νά διδάσκουν καινούργιες διδασκαλίες, πού δέν στηρίζονται στή διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων καί τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ἀρνοῦνται, ἀκόμη, καί τό ὅτι ἡ Ἐκκλησία μας εἶναι Πατερική. Ἀνεφύη, δυστυχῶς, στήν ἐποχή μας μιά καινούργια αἵρεση, ἡ αἵρεση τῆς πατρομαχίας. Μάχονται οἱ πατρομάχοι καί πολεμοῦν τους Ἁγίους Πατέρες. Ἡ Ἐκκλησία μας, ἰσχυρίζονται, δέν εἶναι πατερική, ἀλλά εἶναι μία εὐχαριστιακή σύναξη, ὅπου μποροῦμε νά λέμε καί νά κάνουμε ὅ,τι θέλουμε καί, μή δεσμευόμενοι ἀπό τούς Ἁγίους Πατέρες, νά υἱοθετοῦμε καί νά κηρύττουμε κοσμικές διδασκαλίες καί νά δεχόμαστε ἀκόμη καί τήν «ἱερωσύνη» τῶν γυναικῶν. Θεωροῦν οἱ Οἰκουμενιστές πατρομάχοι ὅτι οἱ Ἅγιοι Πατέρες μᾶς κληροδότησαν τό σχίσμα Ἀνατολῆς καί Δύσεως, ἐπειδή ἔπεσαν θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως, τοῦ Διαβόλου. Καί τώρα τελευταία, ἀνέπτυξαν οἱ πατρομάχοι μία καινοφανή αἵρεση, τήν μεταπατερική, νεοπατερική καί συναφειακή αἵρεση, ἡ ὁποία ἐκφράζεται κυρίως ἀπό τούς Οἰκουμενιστές τοῦ Φαναρίου καί τήν λεγομένη «Ἀκαδημία Θεολογικῶν Σπουδῶν» τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Δημητριάδος. Κατά τήν μεταπατερική αἵρεση οἱ Ἅγιοι Πατέρες εἶναι πλέον ξεπερασμένοι. Ἦταν καλοί γιά τήν ἐποχή τους, ἀλλά τώρα στήν ἐποχή μας δέν μᾶς χρειάζονται. Θεωροῦν οἱ πατρομάχοι ὅτι στην σημερινή ἐποχή αὐτοί εἶναι οἱ «νέοι πατέρες», ἀνώτεροι ἀπό τούς παλαιούς Ἁγίους Πατέρες καί θά πρέπει νά ἀναπτύξουν μιά νέα θεολογία ἀνεξάρτητη καί πέρα ἀπό τούς Ἁγίους Πατέρες, μία «μεταπατερική θεολογία», προσαρμοσμένη στά σύγχρονα προβλήματα τοῦ κόσμου. Δέν εἶναι, ὅμως, αὐτό φοβερός ἑωσφορικός ἐγωϊσμός, τό νά λένε ὅτι εἶναι ἀνώτεροι ἀπό τούς Ἁγίους Πατέρες; Ἡ ὑπέρβαση καί ἡ ἀπεξάρτηση τῶν πατρομάχων ἀπό τήν διδασκαλία καί τήν θεολογία τῶν Ἁγίων Πατέρων, τούς ἀποδεσμεύει καί τούς ἀφήνει ἐλεύθερους καί ἀνεξέλεγκτους, γιά νά πραγματοποιοῦν τά ἀπαράδεκτα οἰκουμενιστικά τους ἀνοίγματα μέ τούς αἱρετικούς καί τούς ἀλλοθρήσκους, μέ σκοπό τήν ψευδοένωση καί τήν ἐγκατάσταση τῆς ἀντίχριστης Πανθρησκείας. Οἱ Ἅγιοι Πατέρες πρέπει νά ξεπερασθοῦν, τονίζουν ἐμφαντικά οἱ πατρομάχοι. Τό διανοούμαστε αὐτό τό πράγμα; Δηλ. οἱ ἅγιοι Πατέρες τῆς Ζ΄ Ἁγίας καί Οἰκουμενκῆς Συνόδου, ὅπως ὁ ἅγιος Ταράσιος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως καί ὅλοι οἱ ἅγιοι Πατέρες τῶν ἄλλων Ἁγίων καί Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί ὅλων τῶν ἐποχῶν εἶναι ξεπερασμένοι! Καταλαβαίνουμε ὅλοι μας σέ ποιά κατάντια καί βλασφημία κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἔχουν φθάσει!
Ἀλήθεια, πῶς μποροῦν οἱ πατρομάχοι Οἰκουμενιστές νά χρησιμοποιοῦν τούς ἁγίους Πατέρες, τούς ὁποίους δέν πιστεύουν οὔτε ἀκολουθοῦν, στίς ὁμιλίες, στά κηρύγματα, στή Θεία Λειτουργία; Πῶς εἰσέρχονται στούς Ὀρθοδόξους Ἱερούς Ναούς, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἁγιογραφημένοι μέ ἁγίους Πατέρες; Πῶς μποροῦν νά λένε τό «Δι'εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων ἡμῶν…»; Πῶς τελοῦν τή Θεία Λειτουργία τῶν ἁγίων Πατέρων, τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου, τοῦ Μεγάλου Βασιλείου κ. ἄ; Πῶς ἑορτάζουν τίς Κυριακές τῶν Ἁγίων Πατέρων μέ τήν τόσο πλούσια πατερική καί δογματική ὑμνογραφία;
- Τό εἰκονομαχικό «Π.Σ.Ε.»
Ἡ συμμετοχή τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας στό λεγόμενο «Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν», (Π.Σ.Ε.) δηλ. αἱρέσεων, εἶναι πολύ πικρή καί ἄχαρη ἱστορία. Στηρίχθηκε σέ πρωτοβουλίες καί θέσεις μερικῶν ὀρθοδόξων κληρικῶν καί θεολόγων, ἐπηρεασμένων ἀπό τόν Προτεσταντισμό, οἱ ὁποῖοι ἀπό τήν ἀρχή τοῦ 20οῦ αἰῶνος προσπάθησαν, καί προσπαθοῦν καί σήμερα μέ τους διαδόχους τους, νά ἐνισχύσουν καί νά ἐγκαθιδρύσουν τήν μεγαλύτερη ἐκκλησιολογική αἵρεση καί πλάνη, δηλ. τήν ἐγκατάλειψη τῆς ἀποστολικῆς καί πατερικῆς διδασκαλίας περί τοῦ ὅτι οἱ Χριστιανοί πρέπει νά ἔχουν τήν ἑνότητα τῆς πίστεως καί τήν ὀρθότητα τῶν δογμάτων, γιά νά ἀποτελοῦν μέλη τῆς Ἐκκλησίας καί νά ἀνήκουν στό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Ὅσοι δέν συμφωνοῦν μέ «τῶν Ἀποστόλων τό κήρυγμα καί τῶν Πατέρων τά δόγματα»[12] ἀποβάλλονται ἀπό τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας καί ἀναθεματίζονται πρός τό συμφέρον τους, γιά νά ὁδηγηθοῦν στήν ἐπιστροφή, ὅπως αὐτό πανηγυρικά ἐκφράζεται τήν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας, κατά τήν ἀνάγνωση τοῦ «Συνοδικοῦ ὑπέρ τῆς Ὀρθοδοξίας». Τώρα οἱ Οἰκουμενιστές, ὄχι μόνο δέν ἀποβάλλουν καί δέν ἀναθεματίζουν τίς αἱρέσεις, ἀλλά ἐξισώνουν, σμικρύνουν καί εὐτελίζουν τήν Una Sancta, τήν Μία, Ἁγία Ἐκκλησία, τήν κατήντησαν ἕνα μικρό ἀσήμαντο κομμάτι μεταξύ τριακοσίων πενήντα περίπου προτεσταντικῶν αἱρέσεων καί μονοφυσιτῶν, τήν ὁδήγησαν σέ βαβυλώνια αἰχμαλωσία, τῆς ἀφήρεσαν τόν χιτώνα τῆς ἀληθείας, «τόν ὑφαντόν ἐκ τῆς ἄνω θεολογίας», καί τῆς φόρεσαν τά ράκη τῆς αἱρέσεως καί τῆς πλάνης.
- Προτεστάντες˙ Νέοι Εἰκονομάχοι
Ἡ διευρυμένη ἐκκλησιολογία τοῦ Προστεσταντισμοῦ γκρεμίζει τά δογματικά ὅρια καί δέχεται ὅτι καί οἱ αἱρετικοί εἶναι «ἐκκλησίες», γι' αὐτό καί ὅλοι χωροῦν στό ψευδεπίγραφο «Π.Σ.Ε.». Πρόκειται ὄντως, ὄχι ἁπλῶς περί νέων εἰκονομάχων, ἀφοῦ ὄντως οἱ Προτεστάντες δέν τιμοῦν τίς ἅγιες εἰκόνες, ἀλλά περί πολύ μεγαλύτερης καί χειρότερης πλάνης, διότι καί τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο ὑποτιμοῦν καί ὑβρίζουν, ὅπως καί ὅλους τούς ἁγίους. Οὔτε εἰκόνες, οὔτε ἑορτές τῶν Ἁγίων ἔχουν οἱ αἱρετικοί Προτεστάντες. Ἐκτός ἀπό τίς αἱρέσεις, πού κληρονόμησαν ἀπό τήν αἵρεση τοῦ Παπισμοῦ, δημιούργησαν πλῆθος ἄλλων. Δέν εἶναι μόνο εἰκονομάχοι, ἀλλά καί Θεοτοκομάχοι καί Ἁγιομάχοι, τελικῶς δέ καί Χριστομάχοι, ἀφοῦ πολλοί ἀπό αὐτούς ἀρνοῦνται ἀκόμη καί τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Ἡ ἔκπτωσή τους αὐτή ἀπό τήν ὀρθή πίστη τούς ὁδήγησε καί σέ ἠθικές παρεκκλίσεις, γιατί ὑπάρχει στενή καί αἰτιώδης σχέση μεταξύ δόγματος καί ἤθους, ὅπως αὐτό φαίνεται στό ὅτι κατέληξαν νά εὐλογοῦν τόν σοδομιτισμό, νά ἀποδέχονται δηλ. καί νά ἱερολογοῦν γάμους ὁμοφυλοφίλων καί νά χειροτονοῦν σέ «ἱερεῖς» καί «ἱέρειες», σέ «ἐπισκόπους» καί «ἐπισκοπῖνες», ὁμοφυλόφιλους καί λεσβίες, ἀντρέποντας ἐκ βάθρων τό Εὐαγγέλιο, αὐτοί οἱ δῆθεν «Εὐαγγελικοί»[13].
- Θεολογικός Διάλογος Ὀρθοδόξων καί Λουθηρανῶν
Ὁ Σεβ. Μητρ. Σασίμων κ. Γεννάδιος σέ εἰσήγησή του[14] στή Σύναξη τῶν Ἱεραρχῶν τοῦ Θρόνου στό Φανάρι (29 Αὐγούστου - 2 Σεπτεμβρίου 2015), ἐνημέρωσε τήν Σύναξη γιά τήν πορεία τοῦ Διεθνοῦς Θεολογικοῦ Διαλόγου μεταξύ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί τῆς Παγκοσμίου Λουθηρανικῆς Ὁμοσπονδίας, ὁ ὁποῖος ἄρχισε τό 1981, δηλ. ἐδῶ καί 36 χρόνια. Στόν Διάλογο δέν συμμετέχουν οἱ Ἐκκλησίες Βουλγαρίας, Τσεχίας καί Σλοβακίας. Ὁ ἔντονος σκεπτικισμός του γίνεται ὁλοφάνερος ἀπό τά ὡς ἔπονται γραφόμενά του : «…Ἐκτίμησις ἡμῶν τυγχάνει ὅτι, δυστυχῶς, ὁ ἐν λόγῳ διμερής Διάλογος ἐδῶ καί ἔτη δέν ἀποτελεῖ ὑψηλήν προτεραιότητα διά τήν Παγκόσμιον Λουθηρανικήν Ὁμοσπονδίαν…
…Ὡς πρός τάς προοπτικάς αὐτοῦ, ὑφίσταται ἔντονος σκεπτικισμός ἁπάντων τῶν Ὀρθοδόξων διά τόν ἀπώτερον στόχον τῶν διεξαγομένων συζητήσεων, καθ’ἥν στιγμήν διαφαίνεται μᾶλλον δύσκολος ἡ ἀποκατάστασις τῆς ὁρατῆς ἑνότητος μεταξύ τῶν δύο Ἐκκλησιῶν εἰς τό μέλλον. Ἡ ἀπαισιόδοξος ἐκτίμησις ἑδράζεται ἐπί τῆς διατυπώσεως ὅτι ἡ Μεταρρύθμισις (Reformation) εἰς τούς κόλπους τοῦ Λουθηρανισμοῦ ἀποτελεῖ ζῶσαν καί διαρκῆ πρακτικήν ἕως τῆς σήμερον, δυσχεραίνουσα τήν ἐπίλυσιν τῶν ἤδη ὑπαρχουσῶν διαφορῶν, μᾶλλον δέ προσθέττουσα καί νέας, ὡς ἡ «Χειροτονία τῶν Γυναικῶν», ἡ ἀποδοχή τῆς ὁμοφυλοφιλίας κληρικῶν καί ἡ σύναψις διαμυστηριακῶν συμφωνιῶν (intercommunion) μεταξύ διαφόρων Προτεσταντικῶν Ὁμολογιῶν…
…Ὁ Θεολογικός Διάλογος τῆς Ὀρθοδοξίας μετά τῆς Παγκοσμίου Λουθηρανικῆς Ὁμοσπονδίας δυνάμεθα νά εἴπωμεν ὅτι ἐξελίσσεται μέ πολύ ἀργούς, πλήν ὅμως σταθερούς ρυθμούς. Ἡ ἤδη ἀρξαμένη, ἐν τούτοις, ἐνασχόλησις τοῦ Διαλόγου μέ ἀκανθώδη ζητήματα, ὡς τό ‘’Μυστήριον τῆς Χειροτονίας/Ἱερωσύνης’’ (Ordained of Women) ἐν γένει καί δή τῆς ‘’Χειροτονίας τῶν Γυναικῶν’’ (Ordination of Women) καί ὁ γάμος καί ἡ συμβίωσις ὁμοφυλοφίλων ἀσφαλῶς καί θά ἐπιφέρει ἐπιπλοκάς λίαν συντόμως εἰς τήν πορείαν τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου, πρός ἐπίτευξιν τῆς τυχόν μυστηριακῆς ἑνώσεως μελλοντικῶς μεταξύ τῶν ἐν λόγῳ ἐκκλησιαστικῶν παραδόσεων».
- Ψευδοσύνοδος τῆς Κρήτης καί Προτεσταντισμός
Παρ’ὅλη τήν διαφαινόμενη ἀποτυχία τοῦ διαλόγου Ὀρθοδοξίας καί Προτεσταντισμοῦ καί τόν ἐκτροχιασμό τῶν Προτεσταντῶν ἀπό τήν Ὀρθόδοξη πίστη καί ἠθική, ἡ ψευδοσύνοδος τῆς Κρήτης (Ἰούνιος 2016) ἀνεγνώρισε ἐκκλησιαστικότητα στόν εἰκονομάχο, θεοτοκομάχο, ἁγιομάχο καί Χριστομάχο Προτεσταντισμό. Ὁ Προτεσταντισμός πλέον, γιά τήν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης, δέν εἶναι αἵρεση, ἀλλά Ἐκκλησία ἰσότιμη, ἰσόκυρη καί ἰσάξια μέ τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Στό κείμενο τῆς ψευδοσυνόδου «Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρός τόν λοιπόν χριστιανικόν κόσμον»[15], στήν §6, γράφεται ὅτι «ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἀποδέχεται τήν ἱστορικήν ὀνομασίαν τῶν μή εὑρισκομένων ἐν κοινωνίᾳ μετ’ αὐτῆς ἄλλων ἑτεροδόξων χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν καί Ὁμολογιῶν». Ἐπίσης, στίς §§ 9 ἕως 15, 20 καί 23 ἀξιολογεῖ θετικῶς τούς διεξαγομένους διαλόγους καί στίς §§ 16 ἕως 19 καί 21 πράττει τό ἴδιο γιά τήν συμμετοχή τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας στό λεγόμενο «Π.Σ.Ε.».
- Εἰκονομαχική ἀσέβεια τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου
Ὁ προεστώς τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος, ἐφαρμόζοντας τίς αἱρετικές ἀποφάσεις της περί Προτεσταντισμοῦ καί «Π.Σ.Ε.», ἐπισκέφτηκε ἐπισήμως τήν Ἰσλανδία, μία χώρα ὅπου εἶναι ἔντονο τό Προτεσταντικό-Λουθηρανικό καί τό Παπικό στοιχεῖο, ἀπό 12 ἕως 15-10-2017, ὡς ἐπίσημος προσκεκλημένος καί κύριος ὁμιλητής στό Διεθνές Συνέδριο τοῦ Ἀρκτικοῦ Κύκλου. Ἐκεῖ εἶχε ἐπαφές καί συζητήσεις μέ διαφόρους Λουθηρανούς καί Παπικούς «κληρικούς» καί λαϊκούς[16].
Τό πλέον ἐξωφρενικό καί ἀσεβές ἀπό τήν πλευρά τοῦ Πατριάρχου καί τῶν σύν αὐτῷ ἦταν ὅτι τήν Κυριακή, 15-10-2017, πού ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τίμησε τήν μνήμη τῶν Ὁσίων καί Θεοφόρων Πατέρων τῆς Ζ΄ Ἁγίας καί Οἰκουμενικῆς Συνόδου, καί ἑόρτασε τήν νίκη της ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν εἰκονομάχων καί τόν θρίαμβό της ὑπέρ τῶν ἁγίων εἰκόνων, ὁ Πατριάρχης ἐπέλεξε νά χοροστατήσει, ὄχι σέ κάποιον Ὀρθόδοξο Ναό (στό Ρέικιαβικ ὑπάρχουν δύο Ὀρθόδοξοι Ναοί˙ ἕνας Ρωσικός καί ἕνας Σερβικός), ἀλλά στόν Λουθηρανικό ναό Ηallgrímskirkja στό Ρέικιαβικ, στόν ὁποῖο βεβαίως δέν ὑπῆρχαν εἰκόνες οὔτε Ἐσταυρωμένος. Δηλ. «ἑόρτασε» μέ τούς ἐχθρούς τῆς Ἐκκλησίας, τῆς Ζ΄ Συνόδου καί τῶν Ἁγίων Πατέρων, τούς εἰκονομάχους, Θεοτοκομάχους, Ἁγιομάχους καί Χριστομάχους Προτεστάντες-Λουθηρανούς καί τούς Παπικούς, τούς ὁποίους εὐλόγησε καί διένειμε ἀντίδωρο.
Τήν οἰκουμενιστική Ὀρθόδοξη Θεία Λειτουργία, την ὁποία παρακολούθησαν περίπου 500 ἄτομα (οἱ περισσότεροι Λουθηρανοί καί Παπικοί και λιγότεροι Ὀρθόδοξοι), τέλεσε πάνω στήν Λουθηρανική «τράπεζα» ὁ Ἀρχιμανδρίτης Ἀλεξάνδρος Λουκάτος καί ὁ Ἀρχιδιάκονος Ἰωάννης Χρυσαυγής, στήν ἑλληνική, ἀγγλική καί νορβηγική γλώσσα.
Ὁ Πατριάρχης δέν ἀπέφυγε βεβαίως καί τήν ἀντικανονική συμπροσευχή μέ κατεγνωσμένους Λουθηρανούς καί Παπικούς «κληρικούς». Στήν Πατριαρχική Χοροστασία παρέστησαν ἡ ἐπικεφαλῆς τῆς Εὐαγγελικῆς Λουθηρανικῆς Κοινότητος τῆς Ἰσλανδίας γυναίκα «ἐπίσκοπος» κ. Agnes M. Sigurðardóttir, ὁ Παπικός «Ἀρχιεπίσκοπος» τῶν νήσων Fiji Dr. Peter Loy Chong, ὁ «Ἐπίσκοπος» κ. Darren McCartney τῆς «Ἐπισκοπῆς» τοῦ Ἀρκτικοῦ Καναδᾶ, οἱ ὁποῖοι παραβρέθηκαν σέ περίοπτη θέση στή Θ. Λειτουργία, μέ τίς ἐπίσημες ἀμφιέσεις τους, φορώντας σταυρό, καί κληρικοί ἀπό διάφορες χριστιανικές ὁμολογίες καί πολιτειακοί ἄρχοντες τῆς Ἰσλανδίας[17].
Τέλος, ὁ Πατριάρχης δέν εἶπε λέξη στήν «ἐπίσκοπο» τῶν Λουθηρανῶν κα Ἄγκνες γιά τό ἀδύνατον τῆς «ἱερωσύνης» τῶν γυναικῶν, παρ'ὅλο πού τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο συνεκάλεσε τό 1988 στή Ρόδο Διορθόδοξο θεολογικό συνέδριο, τό ὁποῖο τάχθηκε ἐναντίον τῆς «ἱερωσύνης» τῶν γυναικῶν.
Ἀπό τά παραπάνω ἐξάγεται ἀβίαστα τό συμπέρασμα ὅτι ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος, στό ὄνομα τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης, ἀπροκάλυπτα πλέον ἀναγνωρίζει τούς Προτεστάντες-Λουθηρανούς ὡς «ἐκκλησία», ἀσπάζεται τήν «ἱερωσύνη» τῶν γυναικῶν, ἀποδέχεται καί ἐφαρμόζει τίς ἀντικανονικές συμπροσευχές, καταπατεῖ τους Ἱερούς Κανόνες καί διαπράττει μέγιστες εἰκονομαχικές, ἁγιομαχικές, πατρομαχικές, μεταπατερικές καί ἀντισυνοδικές ἀσέβειες.
Καί μετά διερωτῶνται μερικοί γιατί ὑπάρχουν πατέρες πού προχώρησαν ἤ ζητοῦν νά ἐφαρμοστεῖ ἡ παύση μνημονεύσεως τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου καί τῶν σύν αὐτῷ καί ζητοῦν τήν σύγκληση ὄντως Πανορθοδόξου Συνόδου, γιά νά καταδικάσει τόν Οἰκουμενισμό, τήν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης καί τούς Οἰκουμενιστές.
[1] Σχ. βλ. ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ, Οἱ εἰκόνες στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἐκδ. Βρυέννιος, Θεσ/κη 2007.
[2] ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ἈΓΙΟΡΕΙΤΗΣ, Πηδάλιο, ἐκδ. Β. Ρηγόπουλος, Θεσ/κη 2003, σσ. 314-317.
[3] Είσαγγελέας γιά τό στέλεχος τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, πού πέταξε τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας στά σκουπίδια, 30-8-2017, http://www.newsbomb.gr/ellada/
[4] Καταργοῦν τόν σταυρό ἀπό τήν Ἑλληνική σημαία; 25-8-2014, https://ellas2.wordpress.com/
[5] Ὑπάκουος ἐπιστάτης ἑνός προτεκτοράτου ὁ Ἀ. Τσίπρας : Ἐξαφάνισε τόν Σταυρό ἀπό τήν ἑλληνική σημαία στήν ὑποδοχή τοῦ Μακρόν καί ἄκουσε τά «γαλλικά» τῆς Total, 10-9-2017, https://www.pentapostagma.gr/
[6] «Ἑλληνική σημαία ἀπό τά LIDL»! – Πῶς ἡ γερμανική ἀλυσίδα ἐξαφάνισε τόν σταυρό ἀπό τήν γαλανόλευκη καί ἄφησε... ρίγες! 10-10-2016, http://www.pronews.gr/
[7] Τά Lidl ἀφαίρεσαν τό σταυρό ἀπό ἐκκλησίες τῆς Σαντορίνης (ΦΩΤΟ), 31-8-2017, http://www.tilegrafima.gr/nea/
[8] Μετά τή Lidl, οἱ ΜΕΒΓΑΛ, Nestle καί Carrefour «σβήνουν» τόν σταυρό, 13-9-2017, https://www.aixmi.gr/index.
[9] Σταυροί στίς σόλες παπουτσιῶν – Φωτογραφίες ἀπό τήν Θεσσαλονίκη, 16-01-2017, http://www.vimaorthodoxias.gr/
[10] Ἀπέλυσαν παρουσιάστρια, γιατί φορούσε σταυρό!19-11-2013, http://www.pronews.gr/
[11] ΜΑΡΙΟΣ ΜΠΕΓΖΟΣ, «Ἡ πολιτική θεοκρατία τῆς Ἐκκλησίας», ἐν ἐφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ - νέες ἐποχές, 15-10-2017. http://www.tovima.gr/opinions/
[12] Κοντάκιον Ἁγίων Πατέρων «Τῶν Ἀποστόλων τὸ κήρυγμα, καὶ τῶν Πατέρων τὰ δόγματα, τῇ Ἐκκλησίᾳ μίαν τὴν πίστιν ἐκράτυνεν, ἣ καὶ χιτῶνα φοροῦσα τῆς ἀληθείας, τὸν ὑφαντὸν ἐκ τῆς ἄνω θεολογίας, ὀρθοτομεῖ καὶ δοξάζει, τῆς εὐσεβείας τὸ μέγα Μυστήριον».
[13] ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ, «Νέοι Εἰκονομάχοι˙ Συνοδοιποροῦμεν καυχώμενοι», ἐν Θεοδρομία Ζ2 (Ἀπρίλιος - Ἰούνιος 2005) 221-226.
[14] Μητροπολίτου Σασίμων Γενναδίου, Ὁ Διεθνής Θεολογικός Διάλογος μεταξύ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί τῆς Παγκοσμίου Λουθηρανικῆς Ὁμοσπονδίας. Ἡ προβληματική τοῦ Διαλόγου καί προοπτικαί διά τό μέλλον, http://aktines.
[16] Ἡ πρώτη μέρα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη στήν Ἰσλανδία (ΦΩΤΟ), 13-10-2017, http://www.romfea.gr/
[17] Ἡ 4η Ἡμέρα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου στήν Ἰσλανδία (ΦΩΤΟ), 16-10-2017, http://www.romfea.gr/