ΟΙ ΣΧΙΣΜΑΤΟΕΦΕΥΡΕΤΕΣ, ΤΑΡΑΧΟΠΟΙΟΙ Ή ΣΚΑΝΔΑΛΟΠΟΙΟΙ;
ΤΙ ΜΑΣ ΕΙΠΕ Ο κ. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ Ο ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΓΕΙ Ο κ. ΤΕΛΕΒΑΝΤΟΣ Ο ΣΧΙΣΜΑΤΟΕΦΕΥΡΕΤΗΣ;
ΠΗΓΗ:http://www.ptolemaidanews.gr/new/news.php?lang=173&cat=144&id=36134]
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Τον τελευταίο καιρό εξ ανάγκης ορισμένοι αδελφοί μας κυρίως λαϊκοί ανέλαβαν ως άλλος Κυρηναίος να σηκώσουν εκουσίως τον βαρύτατο σταυρό του Κυρίου μας, τον της Ομολογίας έμπροσθεν των ανθρώπων, επί της σκηνής θα λέγαμε και όχι παρασκηνιακά. Ο Άγιος Βασίλειος που ονομάστηκε Μέγας επειδή έκτισε μία ολόκληρη Βασιλειάδα και έγινε υπηρέτης των αδυνάτων αλλά και ελεγκτής των δυνατών λέγει πως «Το να εφησυχάζει κανείς όταν το κινδυνευόμενον είναι η Πίστις, τούτον είναι ίδιον της αρνήσεως, το δε να ελέγχει είναι Ομολογία ειλικρινής».
Παρακολουθούμε λοιπόν την εν Χριστώ αγωνία επώνυμων αδελφών μας που αρθρογραφούν με τις όποιες πέτρινες αδυναμίες – ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΤΡΕΣ ΘΑ ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΕΣΥ ΣΙΩΠΑΣ; - αλλά γινόμαστε μάρτυρες και μίας ακόμη αγωνίας, αγίας μεν, επικίνδυνης δε! «Ποιάς;»… Ας μου επιτραπεί να θυμίσω πρώτα τα λόγια ενός ακόμη Μεγάλου, του Αββά Αντωνίου: «Αυτός που χτυπάει την ακατέργαστη μάζα του σίδερου, βάζει πρώτα στο μυαλό του τι πρόκειται να κάμη, δρεπάνι, μαχαίρι, τσεκούρι. Έτσι κι εμείς οφείλουμε να αναλογιώμαστε ποιαν αρετή επιδιώκομε, για να μην κοπιάζομε στα κούφια. (Πρέπει να ξέρουμε τι ζητάμε κάθε φορά και όχι ν’ ανακατώνωμε τις πνευματικές μας επιδιώξεις)» [1].
Αδελφοί αν δεν γνωρίσετε ή δεν γνωρίζετε το παρασκήνιο της υπόθεσης αυτής η απάντησή μου στο ερώτημα «ποιάς;» (ενν, ποιάς αγωνίας) ίσως και να παρεξηγηθεί. Λοιπόν, ΤΙ ΜΑΣ ΕΙΠΕ Ο κ. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ Ο ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ;
Εικάζω ότι ο Νίκος Σακαλάκης είναι νέος όπως και εγώ, γύρω στα πενήντα, ότι όπως εγώ έτσι και αυτός περιγράφει γεγονότα εποχής που δεν έζησε και το ακόμη πιο σοβαρό – πιθανόν όπως κι εγώ - να αγνοεί «εξ ολοκλήρου» συγκεκριμένα ιστορικά δεδομένα των οποίων «το παρασκήνιο» του είναι άγνωστο!… Είπε λοιπόν ότι: “Η σημερινή οικουμενιστική διάβρωση θα είχε ίσως αποφευχθεί και σίγουρα θα είχε μετριασθεί, αν στην εποχή που ο οικουμενισμός απαριθμούσε μια δράκα επισκόπων, είχε δημιουργηθεί μια πνευματική Πατερική θωράκιση, μια θεολογική αφύπνιση διάρκειας, που είχαν ξεκινήσει οι π. Φιλόθεος Ζερβάκος, ο επίσκοπος Φλωρίνης Αυγουστίνος και σχεδόν όλο το Άγιο Όρος. Δυστυχώς, η θεωρία των δύο άκρων του π. Επιφανίου, δημιούργησε μια απλή ενωτική επιφάνεια στην Εκκλησία και έδωσε χώρο διαμόρφωσης της οικουμενιστικής πλάνης – αίρεσης και παραπλάνησης πολλών πνευματικών ανθρώπων.”[2]. Αλήθεια αδελφοί βρήκατε μέσα στα λόγια αυτά κάτι που θα πρέπει οπωσδήποτε να ελεγχθεί ως τάση «σχισματική»; Αν όχι, σίγουρα δεν γνωρίζεται από «παρασκήνια»!
ΚΑΙ ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΓΕΙ Ο κ. ΤΕΛΕΒΑΝΤΟΣ Ο ΣΧΙΣΜΑΤΟΕΦΕΥΡΕΤΗΣ;
«Διάβασα – λέγει - το ακόλουθο απόσπασμα, στο άρθρο του μαθηματικού κ. Νίκου Σακαλάκη «Ουδέ δύναμαι αυτόν κοινωνόν ηγήσασθαι των αγίων» (Μ. Βασίλειος – "Επιστολή (214) προς Κόμητα Τερέντιον).
Τι μας λέγει αυτό το απόσπασμα του άρθρου του κ. Σακαλάκη;
1.) Ότι οι Οικουμενιστές επίσκοποι τη δεκαετία του 1970 ήταν ελάχιστοι.
2.) Ότι ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης, ο π. Φιλόθεος Ζερβάκος και το Άγιον Όρος προσπάθησαν να αφυπνίσουν το λαό.
3.) Ότι ο π. Επιφάνιος με τη θεωρία των δύο άκρων έδωσε χώρο για τη δημιουργία οικουμενιστικής πλάνης και παραπλάνησης πολλών πνευματικών ανθρώπων.
Καμιά από τις τρεις διαπιστώσεις του κ. Σακαλάκη δεν ευσταθεί.
Εικάζω ότι o κ. Σακαλάκης είναι νέος στην ηλικία και έχει το ελαφρυντικό ότι δεν έζησε τα γεγονότα της εποχής που περιγράφει. Το ακόμη πιο σοβαρό αγνοεί εξ ολοκλήρου τα ιστορικά δεδομένα και εκφέρει κρίσεις για θέματα το παρασκήνιο των οποίων δεν γνωρίζει….»[3].
Αγαπητοί - αν και καμία από τις τρεις μεταδιαπιστώσεις του Παναγιώτη Τελεβάντου δεν ισχύει - το πιο σοβαρό στην υπόθεσή μας είναι ότι ο «παρασκηνιακός» τύπος δεν αρμόζει σε ορθόδοξο Χριστιανό που αγωνίζεται ενάντια στην πλάνη. Ο Κύριός μας σε έναν χαρακτηριστικό «λόγο άγνοιας» (από τους πολλούς που υπάρχουν μέσα στην Αγία Γραφή) ρωτάει να μάθει το όνομα του τιμονιέρη της αυτοκρατορίας που η «κεφαλή» του ήταν τυπωμένη και χαραγμένη πάνω στο νόμισμα που κρατούσε το Πανάγιο χέρι Του… Ο απόστολος Παύλος είναι συγκαταβατικός εν σχέσει μ’ αυτούς που δεν γνωρίζουν και επιρρίπτει ευθύνες στο κήρυκα του λόγου που σιωπά… Και ο ιερός Χρυσόστομος τονίζει πως ένας (ενν. ο δεύτερος) από τους τρεις λόγους που«δεν είναι ακριβής η κρίση μας… είναι ότι τα περισσότερα απ’ όσα συμβαίνουν μας διαφεύγουν και μένουν κρυφά». Ως πρώτο λόγο ο άγιος θεωρεί αυτόν: «ο πρώτος λόγος είναι ότι, κι’ αν ακόμη η συνείδησή μας δεν μας κατηγορεί για τίποτε, εν τούτοις έχουμε ανάγκη από κάποιον που θα ελέγχει με ακρίβεια τις αμαρτίες μας και θα μας τις υποδεικνύει». Ο ίδιος Πατήρ πάλι θα πει γι’ αυτούς που ξέρουν τα πολλά! «Αυτός (ο Πνευματικός οδηγός) προ παντός χρειάζεται τη Χάρη και την ειρήνη του Θεού. Γιατί, αν δεν κυβερνάει το λαό μ’ αυτήν, όλα θα χαθούν και θα εξαφανισθούν, αφού δε θα κρατάει στα χέρια του το πηδάλιο. Ακόμη κι’ αν έχει μεγάλη πείρα στην κυβερνητική τέχνη, αν δεν κρατάει στα χέρια του το πηδάλιο αυτό, τη Χάρη δηλαδή και την ειρήνη που δίνει ο Θεός, θα καταποντίσει και το σκάφος και τους ταξιδιώτες» (ΧΑΡΩΝΗ-ΛΑΝΑΡΑ, ΤΟΜΟΣ Γ’, Σελ. 414-416), (ενν. και τους επισκέπτες ιστοσελίδων)…
Όταν τώρα ο άνθρωπος του Θεού δεν κάνει δίκαια κρίση χάνει όχι μόνο την εσωτερική - ψυχική του ειρήνη αλλά και την ψυχραιμία του! Όταν οι άγιοι Πατέρες μας, έφτασαν να δικάσουν εν Συνόδω την υπόθεση του Αρείου καταδίκασαν αυτόν τον ίδιο και μόνο. Το ανάθεμα έπεσε στο κεφάλι του Αρείου και μόνο διότι ήταν το «κεφάλι» εκείνο που επινόησε τα ανορθόδοξα «όρια» της Εκκλησίας! Με τον τρόπο αυτό δόθηκε - και πάντοτε δίδεται ως μετάνοια - η ευκαιρία στους πλανεμένους κληρικούς και λαϊκούς της εποχής του Μεγάλου Βασιλείου να επαναπροσδιορίσουν τη θέση τους εν σχέσει με τη θέση και τον ρόλο που είχαν μέσα στην Εκκλησία πριν την ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΦΡΑΞΗ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ ΤΟΥ (ενν. Αρείου)! Σήμερα όμως πολλοί που μιλούν για τον «τρόπο» των Πατέρων αγνοούν ότι οι Άγιοι Πατέρες δεν μιλούσαν «για την ακρίβεια», αλλά «μιλούσαν με ακρίβεια» σε κάθε εποχή χωρίς να τους ενδιαφέρει το πώς θα πολεμήσουν τα μέλη του πονηρού σώματος παρά μόνο να αποκόψουν αυτούς που παρασύρθηκαν από τον επικεφαλή της αίρεσης ΠΡΙΝ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΧΙΣΜΑ!!! Έπειτα λοιπόν με «αυτόματο» θα λέγαμε τρόπο και όσους φανερά συντάσσονταν με τον αίτιο ή δεν αποτάσσονταν αυτόν και τις κακοδοξίες του, τουτέστιν την «κεφαλή», τον ονομαστικό αίτιο του σχίσματος, το αιρετικό «πρόσωπο» του ανθρώπου, τον αρχηγό, κ.τ.ό.!
Αλλ’ αντί όλων αυτών των πρακτικών ακούστε σχισματοεφευρήματα «Του Παναγιώτη Τελεβάντου»:
«- Προς αποφυγή παρεξηγήσεων αναφέρω ότι τα πιο πάνω γράφτηκαν, όχι για τον π. Θεόδωρο Ζήση και τους Πρωτοπρεσβύτερους που τον ακολουθούν, αλλά για την ολιγομελή ομάδα των Καρεωτών Αγιορειτών που εκτίθενται με τις αθεολόγητες θέσεις τους, οι οποίες δυσφημίζουν, όχι μόνον τις αποτειχίσεις, αλλά και τον αντιοικουμενιστικό αγώνα.
- Προς άφατη θλίψη των παραδοσιακών πιστών οι πενήντα όλοι και όλοι αποτειχισθέντες, σε ολόκληρη την Ελληνική επικράτεια (συμπεριλαμβανομένης και της ημιαυτόνομης Εκκλησίας της Κρήτης και του Αγίου Όρους), διασπάστηκαν σε τρεις διαφορετικές ομάδες.
- Όλοι αναμέναμε ότι το θεολογικό κύρος και η ηγετική παρουσία του π. Θεόδωρου Ζήση στον αντιοικουμενιστικό αγώνα θα τον καθιστούσαν αδιαφιλονίκητο αρχηγό των αποτειχισμένων, αλλά δυστυχώς οι ελπίδες μας διαψεύστηκαν οικτρά.
- Δυστυχώς ο δοκησίσοφος Αρχιμανδρίτης της Φλώρινας [σημ. σε Φώτο ο π. Παϊσίος Παπαδόπουλος] , που τα έχει κάνει πλακάκια με τον γνωστό και μη εξαιρετέο Κυριάκο Κυριαζόπουλο, καθώς επίσης η ολιγομελής ομάδα των Σαββατιανών και Νοβατιανών Καρεωτών Αγιορειτών σήκωσαν δικό τους μπαιράκι και έφτασαν στην κατάντια να απορρίπτουν την εγκυρότητα των μυστηρίων της Εκκλησίας[σημ. ΨΕΜΑ]!!!
- Οι πιο πάνω πλανεμένοι σχισματικοί -και όχι αποτειχισμένοι- ιερομόναχοι και μοναχοί είναι σκέτο παθητικό για τον αντιοικουμενιστικό αγώνα, επειδή οι Οικoυμενιστές -αργά ή γρήγορα- θα αξιοποιήσουν στρατηγικά τις πλάνες που διατυπώνουν για να υποσκάψουν τον αντιοικουμενιστικό αγώνα.»
Αλήθεια, τι μας λέγει αυτό το απόσπασμα του άρθρου του αγαπητού κ. Τελεβάντου; Οι θέσεις του είναι βιαστικές και ακραίες ή όχι; Ενώνουν ή διχάζουν τον αντιοικουμενιστικό αγώνα; Ο κ. Νίκος Σακαλάκης και οι καμιά σαρανταεννιά άπειροι πενηντάρηδες αποτειχισμένοι όταν άρχισαν να χτυπούν με κείμενα ή με «φακέλους μαθητών» τους φανερούς Οικουμενιστές, την ψευδοσύνοδο του Κολυμβαρίου και τους επισκόπους που φανερά υποστηρίζουν την «Αγιότητα» της συνόδου και υπογράψαντες το απαράδεκτο κείμενο προς τον λαό, κ.τ.ό., όλοι αυτοί αποσκοπούσαν στο σχίσμα; Αυτό θέλει να μας πει ο φίλος και αδελφός μας που βιάζεται να βάλει ετικέτες του αυτού χρώματος καί στους ΠΕΝΗΝΤΑ ΠΕΝΗΝΤΑΡΗΔΕΣ; Εντάξει λοιπόν, ας μιλήσουν από εδώ και πέρα «τα παρασκήνια» και ας σωπάσουν οι «πέτρες» ΟΤΑΝ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ τους ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΠΕΝΗΝΤΑ (ενν, αριθμητικά), ώστε κάποιοι δόκιμοι - σοφοί εβδομηνταπεντάρηδες να μην ταράζονται και για να μην σκανδαλίζουν το λαό του Θεού…!
Επειδή απευθύνομαι προς το λαό του Θεού - ως λαϊκός - θυμίζω τέλος τον λόγο του Μοναχού Σεραφείμ εν σχέσει με τον ρόλο των λαϊκών μέσα στην Εκκλησία. Λέγει: « Ἡ ἐκ μέρους τῶν λαϊκῶν παραμέληση τῆςπροφυλάξεως τῶν ἀδελφῶν-πιστῶν τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τίς ἱεροκανονικές παραβάσεις καί ἰδίως τίς αἱρέσειςκαθιστᾷ τούς ἀμελεῖς αὐτούς λαϊκούς ἐχθρούς τῆς Ἐκκλησίας» [4]. Και κλείνω την παρέμβασή μου με τον λόγο του Αγίου Βασιλείου τον οποίο συμπεριλαμβάνει ο αδελφός Νικόλαος σε ένα άλλο άρθρο του με τίτλο:«Ουδέποτε πεπλανημένας έσχον τας περί Θεού υπολήψεις», πιστεύοντας ότι τα τελεβάντια άκρα δεν τιμούν τον π. Επιφάνειο αλλά προσβάλλουν όλους εμάς τους μικρούς μελετητές για τους οποίους ο Κύριος είπε «αφήστε τα παιδιά αυτά - σε Μένα έρχονται - και μην τα εμποδίζετε»… Λέγει ο Μέγας Φωστήρ και αληθής οικουμενικός διδάσκαλος Βασίλειος: «διότι ημπορεί όλαι αι άλλα ενέργειαί μας να είναι αξιοθρήνητοι, αλλ’ ως προς το συγκεκριμένον τούτο σημείον τολμώ να καυχώμαι εν Κυρίω ότι δεν είχα ποτέ πεπλανημένας τας περί Θεού αντιλήψεις, ούτε είχα παλαιότερα διάφορα φρονήματα και τα μετέβαλα αργότερα» (Απόδοση Ν. Σακαλάκης)[5]…
«Ποιάς;»…
ΟΜΟΛΟΓΩ ΕΝ ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΕΙΣ ΑΦΕΣΙΝ ΑΜΑΡΤΙΩΝ (ενν. της Μίας, Αγίας, καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, τουτέστιν της Εκκλησίας στην οποία ανήκω κι εγώ), ΠΡΟΣΔΟΚΩ ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ ΝΕΚΡΩΝ…
Μετά τιμής και συγγνώμης
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ
[1] ΒΙΒΛΙΟΝ: Ο ΜΕΓΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Β. ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2008, Σελ. 174