ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ... ΣΚΕΨΕΙΣ-ΑΠΟΨΕΙΣ του ΜΙΧΑΛΗ Ε.ΣΤΑΥΡΙΔΗ
Πας γραμματεύς μαθητευθείς είς την βασιλείαν των ουρανών όμοιος εστίν ανθρώπω οικοδεσπότη, όστις εκβάλλει εκ του θησαυρού αυτού καινά και παλαιά { ΜΘ 13,52} είναι μία από τίς συντομώτερες παραβολές του Κυρίου μέσα στα Ευαγγέλια. Γραμματεύς είναι ογραμματικός, ο επιστήμων των κειμένων, ο διδάσκαλος των γραμμάτων, ο φιλόλογος, η βασιλεία των ουρανών είναι και σχολείο, αφού ο Κύριος είναι διδάσκαλος και αυτοί που τον ακολουθούν μαθηταί Του. Κι έχουν βιβλίο τους την Βίβλον, θησαυρός εδώ, από το τίθημι-θήκη, είναι η αποθήκη, η βαλίτσα, η κασσετίνα, δηλαδή η καρδία, η διάνοια, η συνείδηση, το φρόνημα. Κάθε άνθρωπος που θησαυρίζει, αντικαθιστά στην αποθήκη του τα παλαιά με τα καινούργια. Όταν προσαποκτήσει κάτι καινούργιο, και του χρειάζεται χώρος γι αυτό, πετάει {εκβάλλει} απ αυτήν τα πιο φθαρμένα ή ξεπερασμένα για να βάλλει τα πιο καινούργια και άφθαρτα. Όταν όμως ένας γραμματεύς, καλός εκτιμητής των μαθημάτων, γίνει μαθητής στην βασιλεία των ουρανών και πάρει το μάθημα που περιέχει η διδασκαλία του σχολείου αυτού, τότε δεν λογαριάζει ούτε παλαιά ούτε καινούργια αλλά τα πετάει από την αποθήκη του {τον θησαυρό αυτού} όλα, καινά και παλαιά, για να βάλλει αυτό το ένα που ανακάλυψε κι έμαθε, το μάθημα της βασιλείας των ουρανών, το ασύγκριτα ανώτερο και πολυτιμότερο κάθε παλαιού και κάθε καινούργιου. Μπροστά στο μάθημα αυτό τα πάντα, κάθε διδαχή και κάθε φρόνημα, κάθε παράδοση και κάθε μάθημα, αβελτίωτα και βελτιωμένα, είναι σκουπίδια για πέταμα. Στον θησαυρό της καρδίας του Χριστιανού ανθρώπου ένα μόνο μάθημα αξίζει να υπάρχει, η διδασκαλία του Κυρίου, της βασιλείας των ουρανών, το περιεχόμενο της Βίβλου.
Η ουσία του νοήματος της παραβολής είναι ότι ο καλός μαθητής της βασιλείας των ουρανών, του κηρύγματος του Κυρίου Ιησού Χριστού, της Βίβλου, της Χριστιανικής πίστεως, πιστεύει ασάλευτα στην αυτάρκεια της Βίβλου, της χριστιανικής πίστεως και δεν την συμπληρώνει με τίποτε. Ούτε με ελληνική σοφία, ούτε με ιουδαική παράδοση, ούτε με άλλες τέτοιες πεποιημένες " αξίες" καινούργιες ή παλαιές, ούτε με οποιαδήποτε εθνικοφροσύνη, ούτε με οποιονδήποτε πατριωτισμό, ούτε με οποιονδήποτε ανθρωπισμό ή αλτρουισμό, ούτε με οποιαδήποτε άλλα "ιδανικά", ούτε με οποιοδήποτε άλλο τέτοιο σέμνωμα και καύχημα. Δεν θεωρεί την Χριστιανική πίστη χρήζουσα συμπληρώσεως ή συνυπάρξεως μέσα στο ίδιο θησαυροφυλάκιο, στην καρδία του, στη συνείδηση του, με κάτι άλλο σπουδαίο, ούτε με τίποτα άλλο από τα θεωρούμενα ευγενή και υψηλά. Μπροστά στην Χριστιανική πίστη είναι όλα σκύβαλα και σκουπίδια για πέταμα. Ο σωστός Χριστιανός δεν έχει κανένα πάθος και κανέναν έρωτα {παλαιόν} ούτε κανένα ιδανικό { καινόν} εκτός από την Χριστιανικη πίστη που εκτίθεται μέσα στη Βίβλο, το βιβλίο της βασιλείας των ουρανών. Η Βίβλος κατέχει μόνη της το νοητό χώρο της ψυχής του καλού γραμματέως, του σωστού Χριστιανού, είναι το μοναδικό του φρόνημα.
Ο Χριστιανός βέβαια είναι καλό και υγιές μέλος της κοινωνίας, μέσα στην οποίαν ζει, το καλύτερο και υγιέστερο, είναι καλός πολίτης του επίγειου κράτους του και καλός πατριώτης της πατρίδος του, ο καλύτερος, αλλά είναι επειδή αυτό συμβαίνει να το θέλει ο Κύριος. Ο βασιλεύς της βασιλείας των ουρανών στην οποίαν εμαθητεύθη, είναι καλός, αγνός, σεμνός και πιστός σύζυγος, όχι για τη σύζυγό του αλλά για τον Κύριο. Απλώς η σύζυγος απολαμβάνει αυτές, για τον παντεπόπτη Κύριο, ανυπόκριτες επιδόσεις του συζύγου της. Και αντιστρόφως βέβαια, ο σύζυγος τα της συζύγου. Έτσι λειτουργεί και ως πολίτης και μέλος του έθνους του και της κοινωνίας του. Ενδεχομένως είναι και κάτοχος μιας επιστήμης και μερικές φορές ο καλύτερος, επειδή αυτό το προτιμάει κι ο Κύριος, όπως προτιμάει να είναι ο άνθρωπός του κι ο καλύτερος ξυλουργός, αλλά είναι τέτοιος ο Χριστιανός ως επαγγελματίας μόνο και όχι ως εραστής του αντικειμένου της επιστήμης του.
Ο καλός Χριστιανός ο μαθητευθείς εις την βασιλείαν των ουρανών, ο εκπαιδευθείς δηλαδή για να αποτελέσει μέλος της της βασιλείας των ουρανών- αυτή είναι η ακριβέστερη ερμηνεία του χωρίου- δεν έχει καμμία απολύτως ιδεολογία. 'Εχει μόνο την Χριστιανική πίστη. Κι αν είναι πολύ σοφός επιστήμων, δεν έχει απόψεις, γιατί απόψεις του είναι τα διδασκάλια της Βίβλου. Κι ας έχουν δίπλα του απόψεις, και σκληρές απόψεις, οι πιο αμαθείς άνθρωποι. Εκείνοι το έχουν ανάγκη να έχουν απόψεις για να "γεμίσουν" το κενό τους. Αυτός δεν έχει ανάγκη να έχει απόψεις γιατί είναι γεμάτος. Έχει αυτά που έβαλε στον θησαυρό του, όταν πέταξε έξω απ αυτόν καινά και παλαιά. Η Χριστιανική του πίστη τόσο ως περιεχόμενο της Βίβλου όσο και ως βίωμα του είναι και αποκλειστική και αυτάρκης. Είναι εκείνο που εκτοπίζει { εκβάλλει} από την καρδία του καινά και παλαιά. Και για κανένα από αυτά δεν λέει " αυτό καλούτσικο είναι, ας το κρατήσω". Όλα είναι για πέταμα μπροστά στη Βίβλο, στην Χριστιανική πίστη. Η Βίβλος δεν έχει ανάγκη από τίποτε,από καμμιά επικουρία και κανένα συμπλήρωμα. Η Χριστιανική πίστη είναι αυτάρκης και απαραλλήλιστη. Και μόνο η ιδέα για κάποια συμπλήρωση, είναι βλασφημία όσο και τα γλυκά μάτια μιας παντρεμένης σε κάποιον, είναι απιστία στον σύζυγό της. Ο Κύριος ως εραστής δεν δέχεται να είναι συνεραστής. Δεν είναι πελάτης πόρνης αλλά σύζυγος, νυμφίος. Η Χριστιανική πίστη δεν συνυπάρχει με καμμιά ιδεολογία και καμμιά φιλοσοφία. Για τον Χριστιανό όλα αυτά είναι σκουπίδια για πέταμα μπροστα σε αυτήν.
Η Χριστιανική πίστη δεν είναι κάτι καινούργιο ούτε κάτι παλιό. Είναι το αιώνιο, δεν επιδέχεται βελτίωση επειδή είναι το τέλειο. Δεν προσαρμόζεται σε τίποτε επειδή τα πάντα οφείλουν να προσαρμόζονται σε αυτήν. Είναι το αξεπέραστο, το απάλιωτο, το απόλυτο. Στον κόσμο όλοι οι νεωτερισμοί είναι φθοροποιοί και όλες οι παραδόσεις και οι " αξίες" είναι εκείνα που αναχαιτίζουν την πρόοδο και προκαλούν καθυστέρηση κι οπισθοδρόμηση. Η Χριστιανική πίστη και ως παράδοση και συντηρητικότης και ως νεωτερισμός και ριζοσπαστικότης είναι μόνο προκοπή και πρόοδος. Είναι η επιτυχία, η ομορφιά , ο πραγματικός πολιτισμός.
Στις τρείς ηπείρους που κυκλοφόρησε η Βίβλος, Ευρώπη, Β. Αμερική και Αυστραλία, ζούν οι επιστημονικώς και τεχνολογικώς προηγμένοι κι ελεύθεροι λαοί. Στις άλλες τρείς που δεν διείσδυσε, Ασία, Αφρική κ Ν. Αμερική, ζούν οι λαοί οι καθυστερημένοι και ανελεύθεροι. Μπροστά στη Βίβλο και στην Χριστιανική πίστη, που είναι το περιέχομενό της, τίποτε δεν είναι διατηρητέο, ούτε το καινούργιο ούτε το παλαιό. Τα πάντα είναι απόβλητα.
Καλός Χριστιανός και συνετός γραμματεύς, εκπαιδευμένος και δόκιμος για την βασιλεία των ουρανών, είναι μόνο εκείνος που για αυτήν τα πετάει όλα, όχι μόνο τα παλιά αλλά και τα καινούργια.
Χριστιανικά γράμματα εκτός από την θεόπνευστη Βίβλο είναι η θεοφώτιστη Χριστιανική γραμματεία, όσο πιο πολύ ευθυγραμμίζεται με την Βίβλο, τόσο πιο θεοφώτιστη είναι. Διότι από αυτήν φωτίζεται ως ένα ετερόφωτο σώμα που δεν είναι η πηγή του φωτός, όπως η θεόπνευστος Βίβλος, αλλά το φωτιζόμενο κι όσο λιγότερο ευθυγραμμίζεται με τη Βίβλο, τόσο πιο αφώτιστη είναι, σαν τα σκοτεινά και παγωμένα μέρη των πόλων.
ΣΗΜ. Την τέλεια αυτή ερμηνεία την έγραψε στις περιοδικές εκδόσεις, μελέτες, ο μεγαλύτερος 'Ελληνας φιλόλογος και θεολόγος ΚΩΝ/ΝΟΣ ΣΙΑΜΑΚΗΣ