ΔΗΛΩΣΗ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ
ΕΔΕΣΣΗΣ - ΠΕΛΛΗΣ ΚΑΙ ΑΛΜΩΠΙΑΣ κ. ΙΩΗΛ
ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ 3-04-2018
Ἐδῶ καί πάνω ἀπό ἕναν ὁλόκληρο αἰῶνα, ἡ Ἐκκλησία μας μαστίζεται ἀπό μία παναίρεση, σύμφωνα μέ τόν Ἅγιο Ἰουστίνο Πόποβιτς, πού λέγεται Οἰκουμενισμός. Αὐτή τήν παναίρεση τήν ἔχετε ἀποδεχθεῖ ὅλοι σχεδόν οἱ Πατριάρχες, Ἱεράρχες, Ἀρχιεπίσκοποι, ἐπίσκοποι, κληρικοί, μοναχοί καί λαϊκοί. Ἔπεσαν πλέον τά ὅρια πού ἔθεσαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες καί δέν ὑπάρχει ὁριοθετική γραμμή μεταξύ αἱρέσεως καί Ἐκκλησίας, μεταξύ ἀληθείας καί πλάνης.
Ἔχετε ἀποδεχθεῖ ἅπαντες ὅτι ἡ ἀλήθεια τῆς πίστεως δέν βρίσκεται στήν Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία μας, δηλαδή τήν Ὀρθοδοξία, ἀλλά ἀναγνωρίσατε τίς διάφορες παρασυναγωγές ὡς Ἐκκλησίες, οἱ ὁποῖες κατέχουν μέρος τῆς ἀληθείας καί μαζί μέ τήν Ὀρθοδοξία ἀποτελοῦν ὁλόκληρη τήν Ἐκκλησία, δηλαδή ὅλες μαζί ἀποτελοῦν τήν Ἐκκλησία.
Τήν παναίρεση αὐτή τήν διδάσκετε πλέον «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ, τήν ἐφαρμόζετε στήν πρᾶξη κοινωνοῦντες παντοιοτρόπως μέ τούς αἱρετικούς, μέ συμπροσευχές, ἀνταλλαγές ἐπισκέψεων, συνεργασίες σέ ποιμαντικό καί κοινωνικό ἐπίπεδο, θέτοντας ἔτσι τόν ἑαυτόν σας ἐκτός Ἐκκλησίας.
Τελευταῖα στό Κολυμπάρι τῆς Κρήτης, στήν λεγομένη Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο, πού στήν οὐσία ἦταν μία ληστρική ψευδοσύνοδος, ρίξατε τήν ταφόπλακα τῆς Ὀρθοδοξίας μέ τά ὅσα βλάσφημα καί ἀκατονόμαστα ἀποφασίσατε καί ὑπογράψατε ἐκεῖ.
Ἐσεῖς προσωπικά, ὡς ὀφείλατε, δέν ἀντιδράσατε μέχρι τώρα σέ τίποτε ἀπό αὐτά πού γίνονται εἰς βάρος τῆς πίστεώς μας, ἀντίθετα κάνοντας ὑπακοή, ὄχι στόν Χριστό, ἀλλά στούς ἀνωτέρους Σας καί δή στόν αἱρεσιάρχη ὅλων τῶν αἰώνων Οἰκουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαῖο καί στόν δουλικώτερο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος Ἱερώνυμο καί μέ ἕνα κατάπτυστο κείμενο πρός τόν Λαό, προσπαθήσατε νά μᾶς κάνετε συνεργούς στό ἔγκλημά σας, στήν προδοσία τῆς Ὀρθοδοξίας μας.
Ἡ συνείδησή μου δέν μοῦ ἐπιτρέπει νά ἀκολουθήσω πλέον τόν κατήφορο αὐτό τῆς διοικούσας Ἐκκλησίας, γι’αὐτό ἀποφάσισασύμφωνα καί μέ τή διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων, τήν Ἁγία Γραφή, τήν Ἱερά Παράδοση καί τῶν Ἱερῶν Κανόνων τῆς Ἐκκλησίας μας (31ο Ἀποστολικό καί 15ο τῆς ΑΒ Συνόδου) νά διακόψω κάθε πνευματική σχέση καί κάθε ἐκκλησιαστική επικοινωνία μαζί σας.
Σᾶς δηλώνω ὅτι ἀποτειχίζομαι ἀπό ἐσᾶς καί συστάσσομαι μέ ὅλους τούς ἀδελφούς μου, ἱερεῖς, μοναχούς καί λαϊκούς πού ἔχουν ἤδη ἀποτειχισθεῖ ἀπό αἱρετικούς οἰκουμενιστές ἐπισκόπους, χωρίς νά προσχωρήσω σέ καμμία παράταξη τοῦ Παλαιοῦ Ἡμερολογίου, ἔχοντας τήν πεποίθηση ὅτι δι’ αὐτοῦ τοῦ τρόπου παραμένω στήν διαχρονική Ἐκκλησία τῶν Ἁγίων Πατέρων καί τηρῶ ὅσα ὑποσχέθηκα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ὅταν ἔλαβα τό ἅγιον μοναχικόν σχῆμα.
Δέν μοῦ ἐπιτρέπει ἡ συνείδησή μου νά διώκονται ἀδελφοί μου ἕνεκα τῆς πίστεως κι ἐγώ νά ἀπολαμβάνω τήν ἡσυχία τοῦ μοναστηριοῦ καί διά τῆς σιωπῆς μου καί ἀνοχῆς μου νά συμμετέχω στήν αἵρεση.
Δανείζομαι ἐνδεικτικά λίγα χωρία ἀπό τήν διδασκαλία τοῦ Ὁσίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου,θέλοντας νά τονίσω πόσο σημαντικά εἶναι αὐτά τά λόγια τοῦ Ὁσίου γιά μία ἁπλή μοναχή σάν καί ἐμένα.
«Ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ, ἐν ὦ ὁ Χριστός διώκεται, οὐ μόνον ἐάν βαθμῷ τις καί γνώσεως προέχων ὀφείλει διαγωνίζεσθαι λαλῶν καί διδάσκων τόν τῆς Ὀρθοδοξίας λόγον ἀλλά καί ἐάν μαθητοῦ τάξιν ἐπέχων εἴη, χρεωστεῖ παρρησιάζεσθαι τήν ἀλήθειαν, καί ἐλευθεροστομεῖν».
«Διό ὑπομιμνήσκω, μή σιγήσωμεν, ἵνα μή κραυγῇ Σοδόμων γενώμεθα· μή φεισώμεθα τῶν κάτω ἵνα μή ἀπολέσωμεν τά ἄνω· μή θῶμεν σκάνδαλον τῇ Ἐκκλησίᾳ τοῦ Θεοῦ, ἥτις ἐστί καί ἐν τρισίν Ὀρθοδόξοις ὁριζομένη κατά τούς Ἁγίους».
«Ἐάν λοιπόν Μοναχοί εἰσί τινες ἐν τοῖς νῦν καιροῖς δειξάτωσαν ἐπί τῶν ἔργων. Ἔργον δέ Μοναχοῦ, μηδέ τό τυχόν ἀνέχεσθαι καινοτομεῖσθαι τό Εὐαγγέλιον».
«Ἡ τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησία οὐ μεμένηκεν ἀποίμαντος, κἄν πολλοῖς ἐβλήθη τοξεύμασι· καί πῦλαι ἅδου κατισχύσαι αὐτῆς οὐ δεδύνηνται· οὐδέ παρά τούς κειμένους ὅρους καί νόμους πράττειν τι καί λέγειν ἀνέχεται· κἄν πολλοί πολλαχῶς ποιμένες ἠφρονεύσαντο. Ἐπεί καί συνόδους συνεκρότησαν μεγάλας καί παμπληθεῖς, καί Ἐκκλησίαν Θεοῦ ἑαυτούς ὠνομάκασι· καί ὑπέρ κανόνων ἐφρόντισαν τῷ δοκεῖν, κατά κανόνων τό ἀληθές κινούμενοι».
«Σύνοδοι τοίνυν, οὐ τό ἁπλῶς συνάγεσθαι Ἱεράρχας τε καί Ἱερεῖς κἄν πολλοί ὦσι. Κρείσσων γάρ φησιν εἷς ποιῶν τό θέλημα τοῦ Κυρίου, ἐν τῇ εἰρήνῃ καί φυλακῇ τῶν Κανόνων ἤ μυριάδες παραβαίνοντες· καί τό δεσμεῖν καί λύειν οὐχ ὡς ἔτυχεν, ἀλλ' ὡς δοκεῖ τῆ ἀληθείᾳ καί τῷ Κανόνι, καί τῷ γνώμονι τῆς ἀκριβείας.... Καί ἐξουσία τοῖς Ἱεράρχαις ἐν οὐδενί δέδοται ἐπί πάσῃ παραβάσει κανόνος· ἤ μόνον στοιχεῖν τά δεδογμένα, καί ἕπεσθαι τοῖς προλαβοῦσιν».
«Ἐντολή γάρ Κυρίου μή σιωπᾶν ἐν καιρῷ κινδυνευούσης Πίστεως. Ὥστε ὅτε περί Πίστεως ὁ λόγος, οὐκ ἐστιν εἰπεῖν , ἐγώ τίς εἰμί; Ἱερεύς; ἀλλ' οὐδαμοῦ. Ἄρχων; καί οὐ δ’ οὕτως. Στρατιώτης; καί ποῦ; Γεωργός; καί οὐ δ' αὐτό τοῦτο. Πένης, μόνον τήν ἐφήμερον τροφήν ποριζόμενος, οὐδείς μοι λόγος καί φροντίς περί τοῦ προκειμένου. Οὐά, οἱ λίθοι κράξουσι, καί σύ σιωπηλός καί ἄφροντις;» (P.G. 99, 1321 B).
Θά ἐπικαλεσθῶ καί ἕνα ἀκόμη χαρακτηριστικό χωρίο ἀπό τόν Κήρυκα τοῦ Φωτός καί τῆς Χάριτος, Ἅγιο Γρηγόριο Παλαμᾶ, ὁ ὁποῖος θέτει ἐπακριβῶς τά ὅρια τῆς Ἐκκλησίας, στήν ὁποία θέλω νά ἀνήκω ἕως ὅτου κλείσω τά μάτια μου:
« Καί γάρ οἱ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησίας τῆς ἀληθείας εἰσί· καί οἱ μή τῆς ἀληθείας ὄντες οὐδέ τῆς τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησίας εἰσί, καί τοσοῦτο μᾶλλον, ὅσον ἄν καί σφῶν αὐτῶν καταψεύδοιντο, ποιμένας καί ἀρχιποίμενας ἱερούς ἑαυτούς καλοῦντες καί ὑπ’ ἀλλήλων καλούμενοι· μηδέ γάρ προσώποις τόν χριστιανισμόν, ἀλλ’ ἀληθείᾳ καί ἀκριβείᾳ πίστεως χαρακτηρίζεσθαι μεμυήμεθα» (Συγγράμματα Ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ, Ἀναίρεσις γράμματος Ἰγνατίου 2-4 σελ.626-627).
Ὅπως καταλαβαίνετε, δέν πράττω τίποτε λιγότερο καί τίποτε περισσότερο ἀπό αὐτά πού μᾶς διδάσκουν οἱ Ἅγιοι, ἐσεῖς δέ ἐφ’ ὅσον δέν εἴστε ἑπόμενος τοῖς Ἁγίοις Πατράσι, ὥστε νά διαφυλάσσετε τά δόγματα καί τήν παρακαταθήκη τῆς πίστεως, ὅπως τά παραλάβατε διά τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς, ἀπεναντίας εἴστε παραβάτης τῶν Ἱερῶν Κανόνων συμμετέχοντας στήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, δέν ἔχετε πλέον καμμία δικαιοδοσία πάνω μου, οὔτε δικαίωμα ἐπιβολῆς ποινῆς.
Θά παραμείνω στήν ἀπόφασή μου αὐτή, τῆς ἀποτειχίσεως, μέχρις ὅτου καταδικάσετε ἔργοις καί λόγοις τήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί δή τήν πρόσφατη ληστρική Σύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου καί τίς ἀποφάσεις αὐτῆς καί διακόψετε τήν μνημόνευση τῆς προϊσταμένης σας ἀρχῆς, δηλαδή τοῦ παναιρετικοῦ Πατριάρχη Κων/πόλεως Βαρθολομαίου. Μόνον τότε θά σᾶς ἀναγνωρίσω ὡς κανονικό καί Ὀρθόδοξο Ἐπίσκοπό μου.
Τῇ πρεσβείᾳ Κύριε πάντων τῶν Ἁγίων καί τῆς Θεοτόκου τήν Σήν εἰρήνην δός ἡμῖν καί ἐλέησον ἡμᾶς ὡς μόνος Οἰκτίρμων.
Μοναχή Μαριάμ
http://opaidagogos.blogspot.gr/