Η σιωπή,
ο λόγος και η ζωή των μοναχών
«Πλησίασαν κάποιοι τον αββά Φήλικα, έχοντας μαζί τους λαϊκούς.
Και τον παρακάλεσαν να τους πη κάτι ωφέλιμο. Αλλά ο γέρων σιωπούσε. Αφού δε
πολύ τον παρακάλεσαν, τους είπε: «Λόγο θέλετε ν’ ακούσετε;» Του απαντούν: «Ναι αββά».
Είπε λοιπόν ο γέρων: «Τώρα πλέον δεν υπάρχει λόγος. Όταν ρωτούσαν οι αδελφοί τους
Γέροντες και έκαναν ό,τι εκείνοι τους έλεγαν, ο Θεός έδινε την Χάρι, πώς να μιλήσουν.
Τώρα όμως επειδή μεν ρωτούν, αλλά δεν κάνουν όσα ακούνε, ο Θεός πήρε την Χάρι
του λόγου από τους γέροντες. Και δεν βρίσκουν τι να πουν, μια και δεν υπάρχει
εκείνος όπου θα τα έκανε» Και ακούοντας αυτά οι αδελφοί στέναξαν και είπαν: «Προσευχήσου
για μας Αββά» (Γεροντικό)
[ΜΙΑ ΒΡΑΔΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ (Συζήτησι με Ερημίτη
για την «ευχή») Α.Ι.Β., Δ’ Έκδοσις, ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΜΕΣΗΜΕΡΙΟΝ ΕΔΕΣΣΗΣ,
Σελ. 17]