Η παρουσία του ονομαστού Πατριάρχη μας εν τη απουσία του ονόματος του Σωτήρα μας
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2018
Θέμα: Το «γλυκύ όνομα» και Το Χριστουγεννιάτικο μήνυμα του Πατριάρχη Βαρθολομαίου [1]
Αδελφοί πιστεύω πως δεν υπάρχει ορθόδοξος Χριστιανός που να μη γνωρίζει ότι το όνομα «Ιησούς» είναι το «Γλυκύτατο Όνομα» εν τη Εκκλησία, ότι αυτό είναι το Όνομα που θέλησε να δώσει ο Θεὸς Πατὴρ στον ενανθρωπήσαντα Υιό του! «Και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν» είπε ο άγγελος στον Ιωσήφ! «Αυτὸ το όνομα θέλησε να δώσει ο Θεὸς Πατὴρ στον ενανθρωπήσαντα Υιό του. Και έστειλε άγγελο στον Ιωσήφ αφενός μεν για να τον πληροφορήσει ότι η Παρθένος επρόκειτο να γεννήσει υιό με υπερφυσικό τρόπο, αφετέρου δε, για να του υποδείξει το όνομα που θα έδινε στο θείο Βρέφος: «καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν», του είπε. Δηλαδή, θα του δώσεις το όνομα «Ἰησοῦς».» [2]
Πριν να δούμε τί σημαίνει το θεόσδοτο όνομα «Ἰησοῦς» και ποια θέση πρέπει να έχει στη ζωή μας, καλό είναι να εξετάσουμε την θέση που έχει το όνομα Αυτού μέσα στο Χριστουγεννιάτικο μήνυμα του Πατριάρχη Βαρθολομαίου (το οποίο πρόκειται να αναγνωσθεί «Επ᾿ εκκλησίας» κατά την Θείαν Λειτουργίαν της εορτής των Χριστουγέννων, μετά το Ιερόν Ευαγγέλιον)! Αλήθεια, αν μετά από τις 1015 συνθηματικές λέξεις του μηνύματος του Βαρθολομαίου Α΄ δεν έβρισκες ούτε μία φορά το όνομα Αυτού που είναι το «Α και το Ω» δεν θα θύμωνες; Αν μετά από 100, 200, 300, 400, 500, 600, 700, 750, 790, 791, 792, 793, λέξεις συναντούσες όχι το γλυκύ όνομα που ο Θεός Πατὴρ θέλησε να δώσει στον ενανθρωπήσαντα Υιό του, αλλά, μόνο τη φράση «παιδίον Ἰησοῦς» (794), τί θα είχες να πεις τόσο για τον Ιερό Κανόνα της Αποτείχισης, όσο και για το «χρέος ευθύνης» ημών των Αποτειχισμένων (λόγω Βαρθολομαίου του Α΄ και εξαιτίας της αυτού ψευδοσυνόδου); Αλήθεια, το «παιδίον Ἰησοῦς» μπορεί να είναι το Όνομα Αυτού, που είναι το Α και το Ω, που είναι ο Ων, ο Ην και ο Ερχόμενος, ο «Κύριος»; Ας δούμε λοιπόν τί σημαίνει το θεόσδοτο όνομα «Ἰησοῦς» και ποια θέση πρέπει να έχει στη ζωή μας (τόσο Αυτό όσο και τα «Άλλα» ονόματα Αυτού).
«Το Όνομα Ιησούς στα Εβραϊκὰ σημαίνει «Σωτήρ». Κι όπως εξήγησε ο άγγελος στον Ιωσήφ, ο Θεὸς έδωσε αυτὸ το όνομα στον Υιό του, διότι Αυτός επρόκειτο να σώσει από τις αμαρτίες του τον νέο Ισραήλ, τον ευλογημένο λαό του, ο οποίος θα Τον πιστέψει ως σωτήρα.»[2]!
Στην Παλαιά Διαθήκη, 11 αιώνες πριν από το γεγονός της Χριστού Γεννήσεως, ο προφητάναξ Δαυίδ με αφορμή το ερώτημα «Τί όνομα αυτώ;» (Εξόδ. γ' 13), «Πλέκει θερμόν εγκώμιον εις ενθουσιαστικούς στίχους προς τον Λυτρωτήν και Σωτήρα και με συναίσθησιν του απείρου μεγαλείου Εκείνου [και] λέγει προς τους συνανθρώπους του: «Άγιον και φοβερόν το όνομα αυτού» (Ψαλμ. ρι' 9)»[3]!
Εάν πάλι «τα ονόματα του Κυρίου δεν περικλείουν μόνον υψίστας δογματικάς αληθείας, αλλά αποκαλύπτουν και ιερά καθήκοντα, απαραίτητα δια την πνευματικήν ζωήν και αναγέννησιν του πιστού. Διδάσκουν την πίστιν και την πράξιν, φωτίζουν και χειραγωγούν προς μίαν ωλοκληρωμένην εν Χριστώ ζωή» [3]… Ποια γνώμη έχετε τώρα για την μία, μοναδική, και έμμεση πατριαρχική αναφορά στο όνομά Του ως «παιδίον Ἰησοῦς»; Αλήθεια, αυτό είναι το «Άγιον και φοβερόν το όνομα αυτού», το «παιδίον Ἰησοῦς» ή μήπως ο «άνδρας Ιησούς»;
Αν «Πράγματι, εις την εβραϊκήν γλώσσαν το όνομα αυτό (Ιησούς), σύνθετον από δύο λέξεις, από την λέξιν Ιεχωβά, που σημαίνει Θεός, και Ιεσούα, που σημαίνει σωτηρία, ερμηνεύεται Θεός - Σωτήρ ή ο Θεός είναι σωτηρία"[3]! Αν και όταν από εξωχριστιανικές εγκωμιαστικές πηγές αντλούμε λόγια που μαρτυρούν την ύπαρξη του Ιησού Χριστού (όχι ως "παιδίον Ιησούς" αλλά ως ο "σοφός άνδρας Ιησούς"), και όταν λοιπόν εκείνοι που είναι άπιστοι και ειδωλολάτρες μαρτυρούν και γράφουν στις εξωχριστιανικές πηγές τους ότι «Εκείνο τον καιρό ήταν ένας σοφός άνδρας ο Ιησούς. Και πολλοί από τους Ιουδαίους και από τα άλλα έθνη τον ακολούθησαν. Ο Πιλάτος τον καταδίκασε να σταυρωθεί και να πεθάνει, καθ' υπόδειξιν ανδρών δικών μας εξουσίας, αλλά εκείνοι που τον αγάπησαν από την αρχή, δεν σταμάτησαν. Από τότε, δεν έπαψε η γενιά αυτών των ονομασμένων Χριστιανών» [4], πώς ημείς οι Ορθόδοξοι να παραδεχόμαστε αυτόν τον άνδρα ως «οικουμενικό ορθόδοξο πατριάρχη»; Αλήθεια, «Τί όνομα αυτώ;» (ενν. του νυν πατριάρχη)…
Αδελφοί, το όνομα «Ιησούς» είναι πράγματι «Όνομα γλυκύ και προσφιλές που συγκινεί βαθύτατα την καρδίαν του Χριστιανού και ανεβαίνει πολύ συχνά με πολύ σεβασμόν εις το στόμα του... Είναι το όνομα με το οποίον προ παντός γνωρίζομεν τον ενανθρωπήσαντα Θεόν και Σωτήρα μας. Με αυτό η Παρθένος Μαρία και ο δίκαιος Ιωσήφ προσφωνούσαν το «παιδίον».» [3], αμήν.
Πέρα όμως από το «Πατριαρχικό μήνυμα», ας έχουμε υπόψη μας και αυτά τα λόγια όταν μάλιστα μελετούμε ή ακούμε οποιοδήποτε «άλλο μήνυμα» Οικουμενιστών! Είναι γνωστό ότι το ψευδο -«ΜΗΝΥΜΑ Τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας» απευθύνονταν σ’ ένα σύνθετο λαό: «Πρός τόν Ὀρθόδοξο λαό καί κάθε ἄνθρωπο καλῆς θελήσεως» [5]. Τα πρώτα λόγια του ψευδομηνύματος «Αυτής» ήταν τα εξής: «Ὑμνοῦμε καί δοξολογοῦμε τόν Θεό τῶν «οἰκτιρμῶν καὶπάσης παρακλήσεως», διότι μᾶς ἀξίωσε νά συνέλθουμε τήν ἑβδομάδα τῆς Πεντηκοστῆς (18 - 26 Ἰουνίου 2016) στήν Κρήτη….». Ομοίως στο πατριαρχικό «μηνύματος των Χριστουγέννων 2018» διαβάζουμε: «Ἱερώτατοι καί Θεοφιλέστατοι ἀδελφοί, προσφιλέστατα τέκνα ἐν Κυρίῳ, Δοξάζομεν τόνΠανάγιον καί Πανοικτίρμονα Θεόν, διότι ἠξιώθημεν καί ἐφέτος νά φθάσωμεν εἰς τήν πανέορτον ἡμέραντῶν Χριστουγέννων, τήν ἑορτήν τῆς σαρκώσεως τοῦ προαιωνίου Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ «δι᾿ ἡμᾶς τούςἀνθρώπους καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν»...»! [1].
Δυστυχώς για τον ταλαίπωρο οικουμενιστή πατριάρχη μας που διαστρέφει το τρίτο άρθρο του Συμβόλου μας, το «δι᾿ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν», αφού πιστεύει πως όλα και όλοι είμαστε «ένα» άσχετα αν ακόμη οι «εκκλησίες» είναι πολλές! Αλλά και ημείς οι ορθόδοξοι Χριστιανοί που με νηστεία και ορθόδοξη λατρεία «ἠξιώθημεν» και φέτος να φθάσουμε στην πανέορτον μέρα των Χριστουγέννων, φαίνεται πως ακόμη είμεθα «παιδιά» και όχι «άντρες», «παιδιά κακήςυπακοής» παρά «άνδρες καλής ανυπακοής», παιδιά του ονομαστού Βαρθολομαίου του Α’ του οποίου και μνημονεύουμε το «όνομα» στις ιερές μας ακολουθίες άσχετα αν αυτός ο «ονομαστός πατριάρχης» δεν μνημονεύει το «γλυκύ όνομα», το όνομα του γλυκύτατου Ιησού, χωρίζοντας αυτό κατ’ ουσίαν από όλα τα άλλα «Ονόματα Αυτού», όπως το «Εμμανουήλ», και όχι μόνον… Θα τολμούσα να πω εδώ ότι ημείς οι Ορθόδοξοι μετά τη Θεία Γέννηση του Σωτήρος μας Ιησού γιορτάζουμε πράγματι «Χριστούγεννα χωρίς Χριστό»! Εμείς οι Ορθόδοξοι 2018 μ.Χ. γιορτάζουμε μόνον «Χριστούγεννα» και ποτέ, μα ποτέ του ποτέ, «Χριστούγεννα χωρίς Ιησού»… μόνο οι Οικουμενιστές γιορτάζουν «Χριστούγεννα με Χριστό» λόγω του ότι αναζητούν ακόμη αυτόν ως «άνδρα επί της γης», ως Αντίχριστοι που είναι!
Τέλος, «Εἶναι πολὺ χαρακτηριστικὴ ἡ σχετικὴ προτροπὴ τοῦ ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου: «Ὁ Ἰησοῦς ἂς εἶναι γλυκὺ μελέτημα τῆς καρδίας σου, ὁ Ἰησοῦς ἂς εἶναι ἐντρύφημα τῆς γλώσσης σου… ὁ Ἰησοῦς ἂς εἶναι ἡ ἀναπνοή σου» (Συμβουλευτικὸν Ἐγχειρίδιον, Κεφάλαιον: Περὶ φυλακῆς νοὸς καὶκαρδίας). Σὲ λίγες μέρες θὰ ἑορτάσουμε Χριστούγεννα! Θὰ προσκυνήσουμε τὸ Θεῖο Βρέφος ποὺ ἔλαβε τὸ «ὑπὲρ πᾶν ὄνομα»: Ἰησοῦς! Ἂν εἴχαμε συνειδητοποιήσει τί σημαίνει αὐτὸ τὸ ὄνομα… Ἂν εἴχαμε ἀντιληφθεῖ ὅσο πρέπει τὴν ἀκατανίκητη δύναμή του… Ἂν εἴχαμε λάβει πείρα τῶν ἀνεκτιμήτων δωρεῶν ποὺ μᾶςχαρίζει… Τότε δὲν θὰ ἀφήναμε νὰ περάσει …»[2]… Αν πράγματι και ημείς είχαμε συνειδητοποιήσει το μέγεθος της προδοσίας και ποιο το όνομα του «Παραδιδούς» των ημερών μας, τότε, τότε και ημείς δεν θα αφήναμε να περάσει ο οικουμενιστής Βαρθολομαίος σε κανέναν ορθόδοξο Ναό ή τουλάχιστον δεν θα επιτρέπαμε να διαβαστεί το «ΜΗΝΥΜΑ ΑΥΤΟΥ», αμήν.
Μετά τιμής
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ, Εκπαιδευτικός ΠΕ11
[3] "ΤΟ ΥΠΕΡ ΠΑΝ ΟΝΟΜΑ", ΥΠΟ ΙΩΑΝΝΟΥ Θ. ΚΟΛΙΤΣΑΡΑ, ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ Η "ΖΩΗ", ΑΘΗΝΑΙ 1962, Σελ.11-13.