Σελίδες

Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2018

Διδάγματα "ζωής και θανάτου" από τον καρδιακό βίο του Αγίου Ιγνατίου

Διδάγματα "ζωής και θανάτου" από τον καρδιακό βίο του Αγίου Ιγνατίου


ΘΕΜΑ: ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ «ΚΑΡΔΙΑΣ;» ΚΑΙ «ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΥΡΙΟΥ»

          Αγαπητοί αδελφοί, λέγεται ότι ο νόμος της αγάπης έχει γραφτεί από το χέρι του ίδιου του Θεού στις καρδιές των πιστών δούλων του!
         Όποιος τώρα θέλει να διαβάσει ένα τέτοιο βιβλίο δεν έχει παρά να βρει τίμιες φράσεις που να κλείνουν μέσα τους τη λέξη «καρδιά». Κάθε «πρόταση» ζωής που συνδέεται με το όρος της του Θεού αγάπης γίνεται ταυτόχρονα πρόταση ζωής αλλά και θανάτου, επίσης και κάθε φράση όταν απ’ αυτή λείπει η ιδέα της «καρδιάς» και ταυτόχρονα του «πολέμου»! Όσοι πάλι επιμένουν πως η υπόθεση της αγάπης έχει ως κεντρικό ζευγάρι ιδεών την ειρήνη και την ασφάλεια σφάλλουν οικτρά και ενεργούν αντιχριστιανικά καθώς οικοδομούν ένα άλλο σώμα πιστών, πιθανόν αυτό του αντιχρίστου!
          Αν ο 20ος αιώνας χαρακτηρίστηκε ως αιώνας των παιδιών, ο 21ος διεκδικεί για τον εαυτό του έναν μοναδικό τίτλο: Ο αιώνας της αγάπης! Πράγματι στον αιώνα μας οι ουσίες των ανθρώπων ως σπέρματα πολιτισμού και τέχνης, επιστήμης και αγωγής, κινούνται στους σύγχρονους διαδικτυακούς δρόμους προς γονιμοποίηση των απελεύθερων κυρίως νέων ανθρώπων ή αλλιώς όλων εκείνων που το σύστημα ονομάζει «ανθρώπους καλής θελήσεως». Τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του «επιθυμητού ανθρώπου», ή αλλιώς του «νέου παιδιού» ή απλά του «άλλου», δεν είναι άγνωστα σε κανέναν που παρακολουθεί τα περί «τρίτου φύλου» και μαζί τις οικουμενιστικές συγχύσεις (περί «τρίτης διαθήκης» των Οικουμενιστών), και νέες εγχύσεις που αφορούν τόσο την ειρήνη όσο και την ασφάλεια του κόσμου! Τα «τίμια» δώρα του πνεύματος αυτού ως γνωστό έχουν διάφορα περιτυλίγματα με πολύχρωμα νοήματα και ετικέτες όπως «διαφορετικότητα», «σεβασμός», «ισότητα», «δικαιώματα», «ελευθερία» και τα όμοια!
          Αν ανοίξουμε ένα λεξικό εύκολα βρίσκουμε για την «καρδιά» σχήματα λόγου όπως αυτό: «η καρδιά είναι η έδρα, το κέντρο των συναισθημάτων, σε αντιδιαστολή προς την έδρα των νοητικών λειτουργιών, το μυαλό»…  Επειδή απ’ το κείμενο αυτό λείπει ο «άλλος» όρος, δηλαδή ο «πόλεμος» ας διαβάσουμε και τούτο: Ποιός δεν βλέπει γιατί και αυτό εδώ το βιβλίο ονομάσθηκε κατάλληλα Αόρατος Πόλεμος, από αυτήν αμέσως την ύλη και τις υποθέσεις µε τις οποίες ασχολείται; Γιατί διδάσκει αυτή, (όχι για κάποιον αντιληπτό και ορατό πόλεμο, όχι για εχθρούς σωματικούς και οφθαλμοφανείς, αλλά για τον αόρατο πόλεμο που γίνεται στο µυαλό, στον οποίο παίρνει µέρος κάθε χριστιανός, αμέσως από την ώρα που θα βαπτισθή και υποσχεθή απέναντι στον Θεό, να πολεµάη σε αυτόν µέχρι να πεθάνη, για χάρι του θείου αυτού ονόµατος. Γι’ αυτό και σχετικά µε αυτόν τον πόλεµο, παραβολικά γράφτηκε στους Αριθµούς... Γι’ αυτό λέγεται στο βιβλίο ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΥΡΙΟΥ (Αριθµ. 21,14), και διδάσκει για εχθρούς ασώματους και αφανείς, οι οποίοι είναι τα διάφορα πάθη, οι θελήσεις της σάρκας και οι πονηροί δαίμονες, οι οποίοι µισούν τους ανθρώπους και δεν σταματάνε ημέρα και νύχτα να µας πολεμάνε. Όπως είπε ο µακάριος Παύλος «δεν έχουμε να παλέψουμε µε ανθρώπους, αλλά µε αρχές και εξουσίες, δηλαδή µε τους κυρίαρχους του κόσμου τούτου, τα πονηρά πνεύματα που βρίσκονται ανάµεσα στη γη και στον ουρανό».(Έφεσ. 6,12). Και οι στρατιώτες που πολεμούν σε αυτό τον πόλεμο είναι όλοι οι χριστιανοί, όπως µαθαίνουµε από αυτό το βιβλίο. Αρχιστράτηγος των χριστιανών παρουσιάζεται ο Κύριος ηµών Ιησούς Χριστός, περιτριγυρισμένος µε όλους τους χιλιάρχους και εκατοντάρχους, δηλαδή µε όλα τα τάγµατα των «Αγγέλων και των Αγίων»· πεδίο αγώνα και τόπος και πολεµήστρα, µέσα στον οποίο ο πόλεμος αυτός γίνεται, είναι η ίδια η καρδιά και όλος ο εσωτερικός άνθρωπος, και χρόνος του πολέμου είναι όλη µας η ζωή» [1].      
        Επιθυμώντας να γίνουν τα  θηρία ο τάφος του!
        Αδελφοί μια πρόταση αγία (για μία Αγία Μεταμόσχευση) είναι κι αυτή: Να ανοίξουμε κυριολεκτικά μια «καρδιά», αυτήν του αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου, με τη βοήθεια φυσικά ενός έμπειρου ιατρού προκειμένου να τονωθεί η πίστη και η ευσέβεια ημών των ορθοδόξων Χριστιανών που μαχόμαστε υπέρ των απροστάτευτων παιδιών, των δήθεν «εγκεφαλικά νεκρών»: «Ό Πολύκαρπος γράφει σε μια επιστολή του, για να τονώσει την πίστη και την ευσέβεια και Χριστιανών: «Σάς παρακαλώ, αδελφοί, να έχετε υπακοή και υπομονή, καθώς είδατε και τον μακάριο Ιγνάτιο και πολλούς άλλους και σ’ αυτόν τον απόστολο των εθνών και διδάσκαλο Παύλο και άλλων που πίστεψαν. Όλοι αυτοί δεν έτρεξαν άσκοπα και χαμένα, αλλά κοπίασαν στην πίστη και δικαιοσύνη τού Θεού. Δεν αγάπησαν αυτόν τον ψεύτικο και αμαρτωλό κόσμο αλλά τον Δεσπότη Χριστό, με τον όποιο και συμμαρτύρησαν. Γι' αυτό και απ’ Αυτόν δοξάστηκαν. Έτσι, λοιπόν, ο Θείος Ιγνάτιος, επιθυμώντας να γίνουν τα  θηρία ο τάφος του, κατοίκησε περισσότερο στις ψυχές και φιλόθεων αντρών και όλοι τον είχαν σε μεγάλη ευλάβεια» [2].
         Να την μοιράσω στον κόσμο και υστέρα να πεθάνω! Δηλαδή;
         Μία ακόμη εγχείρηση ανοιχτής «καρδιάς» μάς αποκαλύπτει τα εξής γράμματα: "Αυτό που λέει η καρδιά μου είναι να πάρω το μαχαίρι, να την κόψω κομματάκια, να την μοιράσω στον κόσμο και υστέρα να πεθάνω" (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)! Ο έμπειρος χειρουργός ογκολόγος Γεώργιος Μπλάτζας με τη σειρά του μας προτρέπει: «να έχετε υπακοή και υπομονή, καθώς είδατε και τον μακάριο Παΐσιο!». Υπήρξε επί 25 χρόνια διευθυντής του Τμήματος Ογκολογικής του Θεαγένειου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης και αναπληρωτής καθηγητής του ΑΠΘ. Ήταν όμως και ο γιατρός που απάλυνε τον πόνο του λαοφιλέστερου σύγχρονου Αγίου, του Αγίου Παϊσίου, τον οποίο χειρούργησε… Και ο άγιος άφησε ανεξίτηλα σημάδια χαραγμένα στην ψυχή του.
           «Έβλεπες έναν άνθρωπο που ήταν όλος αγάπη. Τα μάτια του εξέπεμπαν αγάπη. Εντυπωσιάσθηκα, σε αιχμαλώτιζε από την πρώτη στιγμή. Όταν ζήτησε να τον επισκεφθώ, είχε μια απλή κήλη, με την οποία δεν ήθελε να ασχοληθεί, αλλά κάνοντας υπακοή σε έναν Επίσκοπο, μου ζήτησε να τον χειρουργήσω… Παρότι υπέφερε πάρα πολύ, μόνο αν ήσουν γιατρός καταλάβαινες έναν μικρό σπασμό στο πρόσωπό του. Δεν εξέφρασε ποτέ κανένα παράπονο. Φυσικά, ήταν γνώστης της κατάστασής του και των σταδίων που θα ακολουθήσουν, έχοντας πλήρη εμπιστοσύνη στον Θεό… Την αγωγή του την έπαιρνε πλήρως. Έκανε τα πάντα. Ό,τι του λέγαμε. Ήταν ο πιο καλός, ο πιο τυπικός, ο πιο ήσυχος ασθενής. Την ώρα που του ανακοινώσαμε ότι έχει νεόπλασμα και ότι πρέπει να κάνουμε ακτινοβολία, εκείνος αστειεύτηκε: ”Εντάξει, πρώτα το Πυροβολικό και μετά θα έρθει το Πεζικό να μας κάνει την εγχείρηση!”».
           »Τον πλησίασε μια κυρία και τον ρώτησε τι θα γίνει με τον άνδρα της. Εκείνος της είπε με καλοσύνη και χαμόγελο “να έχεις εμπιστοσύνη στους γιατρούς, γιατί είναι άνθρωποι του Θεού και θα τον φροντίσουν τον άνδρα σου. Ό,τι αποφασίσει ο Θεός”. Η γυναίκα έφυγε ανακουφισμένη».
           »Τους τελευταίους μήνες ο γέροντας είχε καταλάβει ότι πλησίαζε το τέλος της εγκόσμιας ζωής του λόγω της μετάστασης σε πνεύμονες και ήπαρ.
           »Με κάλεσε λίγες ημέρες πριν κοιμηθεί, λέγοντάς μου κάτι που με συγκλόνισε: “Να προσεύχεσαι πρώτα για τους κεκοιμημένους, δεν μπορούν να προσευχηθούν για τον εαυτό τους”. Κατάλαβα ότι γνώριζε τι θα συμβεί…
           »Μόνο την τελευταία εβδομάδα της ζωής του με κάλεσε και μου είπε: “Τώρα θα σε παρακαλέσω να με αφήσετε με τον Θεό. Έκανα τα πάντα, έφαγα ακόμα και κρέας το οποίο μου είπες να φάω”. Ήταν η τελευταία του επιθυμία…
          »Θα εκμυστηρευτώ κάτι που δεν το ξέρουν πολλοί. Ο γέροντας αγαπούσε υπερβολικά τον κόσμο, έτσι την ημέρα που έβγαινε από το Θεαγένειο και τον αποχαιρετούσαν όλοι, μου είπε: “Θα ήθελα να ζήσω λίγο ακόμη”. Αμέσως κατάλαβα γιατί το είπε, ήθελε να συνεχίσει να δίνει αγάπη στον κόσμο, παρά την ασθένεια και την κόπωσή του».
          Αδελφοί ως έμπειρος γιατρός ο Γεώργιος Μπλάτζας «διδάχθηκε πολλά από τον Παΐσιο, που άλλαξαν τον τρόπο ζωής του»[3]! Είθε αυτά τα Χριστούγεννα να αλλάξουν πολλές ιδέες που σπάρθηκαν στα παγερά και αδιάφορα μυαλά μας που σιωπηρά αποδέχονται έναν άλλο τρόπο «ζωής και θανάτου», αυτόν της «άλλης» επιστημονικής δωρεάς των οργάνων και ιστών, που είναι τόσο μα τόσο αδιάφορος και ξένος  Χριστού! Αν η πρώτη επιτυχημένη μεταμόσχευση καρδιάς έγινε το 1967 και ήδη οι πρώτες τράπεζες οργάνων και ιστών διεκδικούν τα μεγαλύτερα κέρδη για τους πονηρούς επιστήμονες της υγείας (παραγγελία κερατοειδούς μόνο με 2.500 ευρώ), η εξαγγελία της Γεννήσεως του Ιατρού των ψυχών και των σωμάτων ημών ας γεννήσει στην καρδιά μας τη διπλή επιθυμία της «άλλης ζωής» και του «άλλου θανάτου» υπέρ της Πίστεως και της πατρίδος και μαζί υπέρ των μικρών και απροστάτευτων φίλων μας που φονεύονται λόγω πώρωσης των καρδιών μας, πύρωσης της σαρκός μας, και χάρη του «βάρβαρου βιολογικού βιοπορισμού» μας, αμήν!
ΜΗΝ ΠΡΟΔΩΣΕΙΣ ΠΟΤΕ ΤΟ ΑΝΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟ ΠΑΙΔΙ, ΜΗ ΓΙΝΕΙΣ «Ο ΠΑΡΑΔΙΔΟΥΣ» ΑΥΤΟΥ ΧΑΡΗ ΟΛΙΓΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ! ΜΑΘΕ ΟΤΙ Η ΚΟΛΑΣΗ ΕΓΙΝΕ ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ «ΑΓΓΕΛΟΥΣ», ΕΠΕΙΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ «ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ», ΓΙΑ ΤΟΥΣ «ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ»…. ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥΜΕΝΟΥΣ ΩΣ «Ανθρώπους του Καιρού», αμήν.
Μετά τιμής
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ, Ιεροψάλτης
Πτολεμαΐδα 20 Δεκεμβρίου, Αγίου Ιγνατίου