ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ
Ιερομ. Παϊσίου Παπαδόπουλου
Δεν βρίσκει, φίλοι μου, τρόπο η ψυχή μου να το πει,
τον εξευτελισμό αυτό, που υποστήκαμε την εθνική ντροπή,
μ' όλη αυτή την τραγική, άθλια και γελοία συμφωνία
που μόλις χθες ξεπουλήθηκε πλέον για καλά η Μακεδονία.
Ο πόνος μου βαρύς, σπαράζει η καρδιά μου
άναψε πυρ και καίει πολύ τα σωθικά μου.
Τα δάκρυα μου δεν στέρεψαν, έγιναν ποταμός
αναλογίζομαι την ζημιά που κάνει ο ιταμός
άθεος πολιτικός, πατρίδα να πουλά, ο ποταπός
Σκέφτομαι, μήπως ζω στη πατρίδα μου αλλοδαπός;
Είναι, πώς να σας το πω; Πριν ακόμη να το δώ
προβληματίζομαι, ίσως πρέπει να φύγω απ' δώ;
Όμως, μου 'ρχεται ξάφνου ένας λογισμός.
Ανασκουμπώνομαι, θα 'ναι παραρριπισμός!
Πώς, γίνεται Έλλην Μακεδών, γνήσιος Ρωμιός
να σκέφτεται ότι είναι βέρα Σκοπιανός;
Υπάρχει περίπτωση εδώ να ζει σ' αυτή την γη και χώρα
γένος Σλάβων Μακεδνών; Ανέκδοτα θα λέμε τώρα;
Οι άνθρωποι δεν διάβασαν ποτέ τους ιστορία
Όσοι ζήσαμε εδώ κοντά, στην Φλώρινα ψηλά,
και κάναμε στα χωριά τα γνωρίζουμε καλά!
Ο πρωθυπουργός δεν έχει ιδέα που μιλά. Έλληνες με την συμφωνία οικτρά σας ξεγελά!
Εδώ, στις απόκρημνες και ψηλές βουνοκορφές
Χύθηκαν αίματα που έφτασαν έως τις παρυφές.
Τώρα, εσείς έρχεστε εδώ και ψάχνετε την πέστροφα
Τότε οι παππάδες εδώ λειτουργούσαν με τα περίστροφα.
Γύρισα και έμεινα πάνω στα χωριά γνώρισα γέροντες πατριώτες.
Μου έλεγαν ώρες ατέλειωτες ιστορίες με Κομιτατζήδες και προδότες.
Εδώ κόσμος απ 'τον φόβο ήταν τόσο διχασμένος,
και πως καθένας που μιλούσε για πατρίδα πήγαινε δεμένος!
Οι εκκλησιές δεν είναι διόλου τυχαίο που ήτανε διπλές,
είχαν χωριστεί οι κάτοικοι και εσύ δεν γνωρίζεις τί λες!
Υπήρξαν τέτοιες συμφορές που οι γυναίκες δεν προλάβαιναν να βγάλουνε από πάνω τους τα μαύρα,
και σεις δημοσιογράφοι και πολιτικοί δεν προλαβαίνετε να παίρνεται από ξένους μαύρα.
Γνωρίζετε κύριοι ότι πάνω στην άγια τράπεζα βρίσκονταν τα πιστόλια;
Και πώς ξεδιάντρπα εκχωρείτε την γη των παππούδων μας τώρα στα Μπιτόλια;
Όχι! Δεν καταλάβατε δεν κάναμε αυτό, μας λέτε.
Όταν αργά θα το καταλάβετε εσείς, όλοι μαζί θα κλαίτε!