Αναζητώντας τον δρόμο της ακρίβειας!
Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΕΝ ΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΟΡΓΑΝΩΝ Ή΄ ΖΩΗΣ
ΜΕΡΟΣ Γ’ [ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΝ!]
Θέμα: Αναζητώντας τον δρόμο της ακρίβειας!
«Ετοιμάσατε την οδόν Κυρίου, ευθείας ποιείτε τας τρίβους αυτού» (Ησ. 40,3)
Αδελφοί, μία πατερική γνώμη του αγίου Παϊσίου του Αγιορείτη για τις εκτρώσεις θα βοηθήσει όλους εμάς που αναζητούμε την «ευθεία οδό», τον δρόμο της ακρίβειας, σε σχέση πάντοτε με τη δήθεν αγία και μεγάλη «ιδέα» της δωρεάς οργάνων και ιστών, της δωρεάς δηλαδή ολοκλήρου του σώματός μας υπέρ της σωτηρίας πασχόντων αδελφών μας. Μία πρώτη έρευνα με λέξη κλειδί «δωρεά» μας δίνει το εξής αποτέλεσμα: «Η Δωρεά είναι μία σύμβαση, με την οποία ο δωρητής αναλαμβάνει την υποχρέωση να μεταβιβάσει και να παραδώσει στον δωρεοδόχο πράγμα ή δικαίωμα. Είναι σύμβαση ετεροβαρής χαριστική, επειδή μόνο το ένα μέρος (ο δωρητής) αναλαμβάνει υποχρεώσεις ενώ το άλλο μέρος δεν οφείλει αντιπαροχή…»[1]!
Σε σχέση με την ώρα «μηδέν» της ανθρώπινης ζωής, της βιολογικής μας «αρχής» που είναι στενά συνδεδεμένη με το ερώτημα «Πότε «εμψυχούται» το ανθρώπινο έμβρυο;» ο άγιος Παΐσιος λέγει: «Πόσες χιλιάδες έμβρυα σκοτώνονται κάθε μέρα! Η έκτρωση είναι φοβερή αμαρτία. Είναι φόνος, και μάλιστα πολύ μεγάλος φόνος, γιατί σκοτώνονται αβάπτιστα παιδιά. Πρέπει να καταλάβουν οι γονείς ότι η ζωή αρχίζει από την στιγμή της συλλήψεως» [2]!
Από τα λόγια του αυτά καταλαβαίνουμε α) ότι η ζωή αρχίζει από την στιγμή της συλλήψεως γι΄ αυτό και η αφαίρεσή της είναι φόνος, β) ότι η έκτρωση ως φόνος είναι αμαρτία φοβερή, και γ) ότι το να σκοτώνονται αβάπτιστα παιδιά είναι «πολύ μεγάλος φόνος»! Με τα αγιασμένα του λόγια ο άγιος βάζει θεμέλιο λίθο στο ερευνητικό μας οικοδόμημα λόγω του ότι η συγκομιδή οργάνων από δήθεν πτωματικούς δότες είναι φόνος, είναι «πολύ μεγάλος φόνος» και αμαρτία φοβερή γιατί δεν σκοτώνονται μόνο αβάπτιστα παιδιά, μικρά και μεγάλα, αλλά και βαπτισμένα στο όνομα της Αγίας Τριάδος! Παιδιά που έχουν πατέρα τους τον Θεό Πατέρα, πατέρα και μητέρα και αδελφό τον Ιησού Χριστό, τον Θεό Λόγο και πατέρα Παρηγορητή το Άγιο Πνεύμα! Θα τολμούσα εδώ να πω πως θα ήταν καλύτερα να μην είχαν γεννηθεί αυτοί που θα προδώσουν Σώμα δεσποτικό! Όπως πολύ σωστά ανέφερε ο Αρχιμ. Βασίλειος Μπακογιάννης: «Τόν Δεσπότη σου κατασπαράζεις καί δέν φρίττεις; Ξεσκίζονται μέλη δεσποτικά, καί δέν τρέμεις;», λέει ὠρυόμενος ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὀ Χρυσόστομος (Εἰς Ἐφεσσίους ΙΑ΄ P.G. 62:87). Καί πάλι: «Ὅποιος σφάζει τόν Χριστό καί Τόν διαμελίζει (μέ τό σχῖσμα), εἶναι ἄξιος πάσης κολάσεως!» (Αὐτόθι). Τό ἴδιο ἰσχύει καί γι'αὐτόν, πού ἐνῶ βλέπει τόν Χριστό νά σφαγιάζεται καί νά διαμελίζεται, ἀδιαφορεῖ...!» [3].
Αλήθεια, ποιοι είναι αυτοί που ομιλούν «εξ ονόματος Του», και που «θεολογούν εν Αγίω Πνεύματι»; Δεν είναι οι Άγιοί μας; Αυτοί που βάδισαν την ευθεία οδό όπως ο δίκαιος Νώε (που γνώριζε και φύλαττε τα καθήκοντά του και τις υποχρεώσεις του τόσο απέναντι του Θεού, όσο και απέναντι των ομοίων του) που ήσαν άνθρωποι «τέλειοι» στη γενιά τους…
Μετά τιμής
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ
Πτολεμαΐδα 16-01-2019
[2] Από το βιβλίο του Γέροντος «ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ», εκδ. Ιερού Ησυχαστηρίου «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσ/νίκης.