Σελίδες

Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2019

Ντρέπομαι

Ντρέπομαι

Του Bασίλειου Μαρτζούκου
(Αντιναύαρχος ε.α. ΠΝ, Επίτιμος Διοικητής ΣΝΔ και Πρόεδρος ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ.)
Ντρέπομαι για μία Κυβέρνηση μειοψηφίας, που στις παραμονές εθνικών εκλογών, εν μέσω εσωτερικών κατηγοριών για χρηματισμό από γνωστό ξένο ανθέλληνα, δίχως το τελικό κείμενο του αναθεωρημένου Συντάγματος των Σκοπίων και με την αρωγή ιδιοτελών τυχοδιωκτών πολιτικών άλλων κομμάτων (μεταξύ αυτών και πρώην «Μακεδονομάχοι»), σπεύδει στην ψήφιση μείζονος Διεθνούς Συμφωνίας εθνικά επιζήμιας στο διηνεκές, αγνοώντας τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα και κυρίως την συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
Ντρέπομαι διότι η «ισχυρή» Ελλάς, μακροχρόνιος και πιστός εταίρος των Δυτικών Συμμαχιών και Διεθνών Οργανισμών, υπέκυψε στις δήθεν διαπραγματεύσεις και έδωσε στο τεχνητό κράτος των Σκοπίων όλα όσα επεδίωκε κατά τις τελευταίες δεκαετίες έναντι ισχνών και νεφελωδών ανταλλαγμάτων. Από αύριο με ελληνική συγκατάθεση γεννάται η κρατική οντότητα με το όνομα «Βόρεια Μακεδονία» και η οποία είναι θέμα χρόνου να επιδιώξει σε κάποια ευνοϊκή συγκυρία και με την αρωγή «προθύμων» την ένωση με την «αλύτρωτη αδελφή Νότια Μακεδονία».
Ντρέπομαι διότι με ελληνική υπογραφή δύο εκατομμύρια Σλάβοι, Αλβανοί, Τούρκοι, Ρομά κ.λπ., ενός τεχνητού πολιτικού μορφώματος που ονειρεύονται την «Μακεδονία του Αιγαίου», θα αναγνωρίζονται διεθνώς ως «Μακεδονικός λαός» και θα αποκαλούνται από την διεθνή κοινότητα ως «Μακεδόνες», ομιλούντες την «Μακεδονική γλώσσα». Κατόπιν αυτού ο όρος «Βόρεια Μακεδονία» χάνει αυτομάτως την υποτιθέμενη γεωγραφική του και μόνο διάσταση και γίνεται η «ελεύθερη» κοιτίδα των απανταχού «Μακεδόνων».
Ντρέπομαι για την ηχηρή σιωπή του ανωτάτου πολιτειακού άρχοντα αλλά και για την συναινετική υπογραφή του σημερινού υπουργού άμυνας και χθεσινού ανωτάτου στρατιωτικού ηγέτου που είχε ταχθεί να φυλάσσει Θερμοπύλες.
Ντρέπομαι για στρατευμένους κονδυλοφόρους, ιδεοληπτικούς παπαγάλους των ΜΜΕ και ακαδημαϊκούς μαϊντανούς με βαρυσήμαντα βιογραφικά, που ευθυγραμμιζόμενοι με ξένα συμφέροντα επιχειρηματολογούν περισπούδαστα υπέρ της σκοπιμότητος της συμφωνίας των Πρεσπών, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι.
Ντρέπομαι για το μάταιο αίμα των προγόνων μου υπέρ της Μακεδονίας, αυτής που σήμερα παραδίδεται αμαχητί με μία υπογραφή. Ντρέπομαι τα παιδιά μας που δεν θα μαθαίνουν για τον μακεδονικό αγώνα και τους αγνούς Έλληνες πρωταγωνιστές του (εκτός εάν επιβληθεί να χαρακτηρίζονται «ακραίοι εθνικιστές ή και τρομοκράτες, όργανα του ιμπεριαλισμού της ελληνικής άρχουσας τάξης»).
Ντρέπομαι για την απόγνωση των 2,5 εκατομμυρίων πραγματικών Μακεδόνων της ελληνικής Μακεδονίας, οι οποίοι δεν θα τολμούν να εκστομίσουν προς την διεθνή κοινότητα την μακεδονική καταγωγή τους για να μην εκληφθούν ως Σκοπιανοί.
Ντρέπομαι για την Ελλάδα των επομένων ετών εντός της οποίας η προσωνυμία «μακεδονικός» θα εκλείψει από ελληνικά προϊόντα, από σταθμούς, από ιδρύματα, από μέγαρα και από τοπωνύμια, ενώ ανά την επικράτεια θα ανοίγονται φροντιστήρια εκμαθήσεως της «μακεδονικής» γλώσσας και ξένα κέντρα θα ανακαλύπτουν την ύπαρξη «μακεδονικής μειονότητας», στο όνομα των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», του «δικαιώματος του αυτοπροσδιορισμού», της «Διαβαλκανικής συνεργασίας» και της «σταθερότητος» στην περιοχή.
Ντρέπομαι κάθε μελλοντικό συμπολίτη μου, αρνητή της Συμφωνίας των Πρεσπών που όταν θα ορθώνει ανάστημα, θα χαρακτηρίζεται ως συναισθηματικός, αφελής, γραφικός, αμόρφωτος και ανιστόρητος ή ως φασίστας και ακροδεξιός, ενώ θα διώκεται για επιθετική συμπεριφορά κατά φίλης χώρας, όπως επιτάσσει η Συμφωνία των Πρεσπών.
Ντρέπομαι για τον πάντα ευκολόπιστο και πάντα προδομένο Έλληνα που ψηφίζει με κύριο κριτήριο ψευδείς και ανεφάρμοστες παροχές, ακόμη και αν η παράταξη που τις υπόσχεται πίστευε ενεργά στο παρελθόν ότι τα Σκόπια πρέπει να λέγονται «Μακεδονία» και ακόμη εάν παλαιότερα θυσιαζόταν για μία «αυτόνομη Μακεδονία» σχηματισμένη από τον εδαφικό ακρωτηριασμό της Ελλάδος.
Ντρέπομαι για την διαχρονική έλλειψη Εθνικής Στρατηγικής που οδηγεί σε πολιτικές παλινωδίες και εθνικές αποτυχίες.
Ντρέπομαι που όλα αυτά τα χρόνια της πολιτικής αβελτηρίας και αδράνειας, την σημαία του μακεδονικού ζητήματος σηκώνει συστηματικά, ακούραστα και με πατριωτικό ενθουσιασμό κυρίως ο απόδημος ελληνισμός, αυτός δηλαδή που η πατρίδα του στερεί το δικαίωμα να ψηφίζει, την ώρα που ελληνοποιεί προεκλογικά χιλιάδες μετανάστες από Αφρική και Ασία.
Ντρέπομαι που ανήκω στην ζώσα γενιά Ελλήνων, που λόγω της Συμφωνίας των Πρεσπών, του κατευνασμού της Τουρκίας, της ανικανότητος για οικονομική και τεχνολογική ανάπτυξη και κυρίως λόγω της παντελούς αδράνειας έναντι της υψίστης απειλής του συνδυασμού «δημογραφικό – μετανάστευση», θα κληροδοτήσει στα παιδιά και τα εγγόνια της μία κοινωνικά εφιαλτική, οικονομικά εξαρτημένη, τύποις δημοκρατική και δυστυχώς συρρικνωμένη Ελλάδα.
Ελπίζω σε ολική ανατροπή με παρέμβαση από μηχανής Θεού, που θα διαψεύσει τους φόβους μου.