Σελίδες

Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2019

Ποιοι ομιλούν εξ Ονόματός Του; Ποιοι θεολογούν εν Αγίω Πνεύματι;

Ποιοι ομιλούν εξ Ονόματός Του; Ποιοι θεολογούν εν Αγίω Πνεύματι;

Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΕΝ ΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΟΡΓΑΝΩΝ Ή ΖΩΗΣ ΜΕΡΟΣ Α΄
Θέμα: Ποιοι ομιλούν εξ Ονόματός Του; Ποιοι θεολογούν εν Αγίω Πνεύματι;

«Είπε τότε ο Κύριος ο Θεός προ το Νώε "Για μένα έφτασε το τέλος των ανθρώπων, γιατί γέμισε η γη από τα εγκλήματά τους...» (Γέν. 6,11)
Αδελφοί εν Χριστώ, έχετε θάρρος! Είναι τόσο αθεολόγητοι οι άνθρωποι του Θεού σήμερα είτε επίσκοποι είτε πανεπιστημιακοί θεολόγοι που ο Θεός θα θεωρήσει ημάς τους αμόρφωτους εν Χριστώ, τα εκτρώματα του λόγου, ως τελείους, και το λέγω αυτό έχοντας κατά νου τον Νώε που βρέθηκε ο πιο δίκαιος στην εποχή του! Η Αγία Γραφή γράφει: «Νώε, λέει, άνθρωπος δίκαιος, τέλειος ων εν τη γενεά αυτού· τω Θεώ ευηρέστησε Νώε»και ο Π. Τρεμπέλας εξηγεί: «Ήταν άνθρωπος τέλειος στη γενιά του. Σε σύγκριση με την εποχή του και μάλιστα ζώντας ανάμεσα σε μια γενιά διεφθαρμένη και πονηρή, ο Νώε ήταν τέλειος. Δεν υπήρχε τίποτε που θα μπορούσε να ζητήσει ο Θεός από έναν άνθρωπο της εποχής εκείνης, που ζούσε μέσα σε γενιά διεστραμμένη και πονηρή, το οποίο ο Νώε να μην το είχε τηρήσει με πιστότητα και με ακρίβεια»[1]. Θάρρος λοιπόν, θάρρος ταπεινό, και αν ελεγχθούμε για σφάλμα θεολογικό ή και δογματικό να έχουμε τη δύναμη της μετανοίας ενώπιον Θεού και ανθρώπου…
Λάβετε θάρρος, θάρρος επισκοπικό, κι από τον λόγο αυτό του π. Αυγουστίνου Καντιώτη: «Ναι, αλλά θα μου πείτε ‘’μέχρι ποίου σημείου πρέπει να φτάνει η υπακοή;’’. Δεν είναι αδελφοί μου απολύτως η υπακοή. Υπάρχουν, περιπτώσεις κατά τας οποίας ο Χριστιανός δεν πρέπει να υπακούσει στον ιερέα του! Δεν είναι φοβερός ο λόγος αυτός; Από το ένα μέρος το Ευαγγέλιον μας συνιστάει υπακοή στον ιερέα του Υψίστου και από το άλλο μέρος υπάρχει η περίπτωσης κατά την οποία δεν πρέπει να υπακούσει τον ιερέα! Ποια είναι αυτή η περίπτωση; Υπάρχουν  περιπτώσεις τέτοιες; Υπάρχουν! Υπήρχαν πάντοτε…» (0:01) [2]. Λίγο πιο πέρα και πιο κοντά στην πλατεία της εν Ελλάδι ανομίας μάς ωθούν τα αμέσως επόμενα λόγια του: «Θα έρθει ημέρα αδελφοί μου που και ημείς, αυτή η νεκρά Εκκλησία, η νεκρά Εκκλησία, η νεκρά Εκκλησία θα αναστηθεί εκ του τάφου της... δεν υπάρχει ζωή, δεν υπάρχει Πνεύμα άγιον..." (εννοεί μέσα εις την ιεραρχία της Ελλάδος) (1:34)  [2]…
Περισσότερο θάρρος και δύναμη μας δίνει ο Δημήτριος Παναγόπουλος, ο ιεροκήρυκας που μιλάει υπέρ των «νεκρών»! «Ο μακαριστός ιεροκήρυκας Δημήτριος Παναγόπουλος μιλάει για το μεγάλο μυστήριο του θανάτου, τονίζοντας ότι οι κεκοιμημένοι δεν είναι νεκροί, αλλά θα εγερθούν κατά την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, που σταυρώθηκε και αναστήθηκε για να χαρίσει την Ανάσταση σε όσους έζησαν σύμφωνα με τις Ευαγγελικές εντολές» [3].
Συγκεκριμένα λέγει τα εξής ενθαρρυντικά υπέρ των «νεκρών» και κατά των «δωρεών;»! Ακούστε: «Αδελφοί, τι δηλαδή; Για ποιο θέμα θέλει να πει (ενν. ο απόστολος Παύλος); «Περί των κεκοιμημένων θέλω να σας μιλήσω»(13:00)! Περί των κεκοιμημένων, όχι περί των νεκρών; «Όχι περί των νεκρών»!  Όχι περί των πεθαμένων, που λέμε εμείς; «Όχι περί των πεθαμένων»! Αλλά τι; «Περί των κεκοιμημένων θέλω να σας μιλήσω»! Μεγάλο θέμα. Το παν έγκειται σ’ αυτήν τη λέξη, σ’ αυτό τον χαρακτηρισμό, εδώ υπάρχει όλη η φιλοσοφία κι όλη η υπόθεσης του νεκρού (13:30). Εμείς: «Πού θάψατε;»! Στο Α΄ Νεκροταφείο! Συ; Στο Β΄… Σοβαρά; Τα μετονόμασαν τα κοιμητήρια σε νεκροταφεία. Είναι τέχνασμα του Σατανά κι αυτό (13:53). Η Εκκλησία δεν δέεται υπέρ νεκρών, αλλά υπέρ κεκοιμημένων! Κι αυτά λέγονται «Κοιμητήρια», «Υπνοδωμάτια»! Κοιμητήρια, υπνοδωμάτια, διότι πίσω από το «κοιμούμαι» υπάρχει ξύπνημα! «Τι κάνει αυτός;»: Κοιμάται! Δώστου μια κλωτσιά να σηκωθεί επάνω! Κοιμάται… θα ξυπνήσει… θα σηκωθεί…! Αλλά δεν το «πιάνουμε» εμείς (14:26)!
Αλλά δεν παρεξηγώ, γιατί δεν το ‘πιασαν οι Απόστολοι! Οι Απόστολοι δεν το‘χαν πιάσει αυτό το θέμα! Το θυμόσαστε πού;» [3]
Μετά τιμής
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ
Πτολεμαΐδα 14-01-2018
[1] «Ο ΝΩΕ», ΠΑΝ. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ, Αδελφότης Θεολόγων «Ο ΣΩΤΗΡ», Σελ. 24).