Η ΑΓΙΟΜΑΧΙΑ ΕΣΤΙ ΠΝΕΥΜΑΤΟΜΑΧΙΑ
(ΙΕΡΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΚΑΙ ΣΚΗΝΩΜΑΤΑ ΕΝ ΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ)
ΘΕΜΑ: Η ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ ΚΑΙ ΙΣΤΩΝ, ΩΣ ΑΡΝΗΣΗ ΤΩΝ «ΧΡΙΣΤΩΝ»
Αδελφοί, σήμερα εορτάζουμε μεταξύ πολλών αγίων και τον Όσιο Θεόδωρο τον Στουδίτη λόγω της ανακομιδής των ιερών του λειψάνων. Όπως διαβάζουμε: «Το ιερό λείψανο είχε διαφυλαχθεί σώο, ακέραιο και αδιάλυτο σε τέτοιο βαθμό, ώστε ούτε το δέρμα να μην πάθει την παραμικρή αλλοίωση»[1]. Επίσης σήμερα στον εσπερινό ψάλλαμε τα όμορφα δογματικά τροπάρια του αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου, Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως λόγω ανακομιδής των ιερών λειψάνων αυτού. Όσοι αγιόφιλοι γνωρίζετε α) ότι: Η κάρα με αδιάφθορο το αριστερό αυτί βρίσκεται στη Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους, β) η δεξιά του Αγίου βρίσκεται αδιάφθορη στη Μονή Φιλοθέου Αγίου Όρους, γ) δύο τμήματα της αριστεράς του αγίου βρίσκονται στη Μονή Μεγίστης Λαύρας Αγίου Όρους και ένα τμήμα της στη Μονή Βαρλαάμ Μετεώρων, δ) μεγάλο τεμάχιο κνήμης και τέσσερα τεμάχια του Αγίου βρίσκονται στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους, ε) δάκτυλος του αγίου βρίσκεται στη Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους, στ) αδιάφθορο μέρος του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Μεγάλου Μετεώρου, ζ) αποτμήματα του ιερού λειψάνου του βρίσκονται στις Μονές Ιβήρων Αγίου Όρους, Προυσού Ευρυτανίας, Κύκκου Κύπρου και στη Λαύρα Αγίου Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως [2].
Από τα δεκαεπτά άγια «κομμάτια» του θείου Χρυσοστόμου ας εξετάσουμε ένα μόνο κι ας είναι αυτό ο «Δάκτυλος του Αγίου». Πριν πούμε ο,τιδήποτε, καλό είναι να γνωρίζουμε ότι το δεξί μας χέρι είναι μέλος του σώματός μας και ο δάκτυλος μέρος του χεριού δια του οποίου και ο έλεγχος. Επίσης ότι το κεφάλι είναι κι αυτό μέλος του σώματός μας και μέρη αυτού είναι το μάτι, το μέτωπο, κλπ. Για να συνδέσουμε τώρα το δεξί χέρι με το κεφάλι αλλά και όλα τα άλλα μέλη του σώματος, έτσι ώστε να εξετάσουμε την σύγχρονη ταυτότητα του σώματός μας σε σχέση με τη θέση των ιερών λειψάνων και ιερών σκηνωμάτων εν τη Εκκλησία μας ας θέσουμε στον νου μας έναν «αρχαίον οπλίτη οπλισμένο με τόξο»! Αν εξ ορισμού τοξότης ή τοξοφόρος είναι αυτός «που κυνηγούσε με τόξο» η όλη υπόθεσή μας φτάνει στην ικανότητα και δεξιότητα του ανθρώπου να χτυπάει ακριβώς στην καρδιά του «θηρίου»! Επιπλέον σε μια από τις εννέα ωδές της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης που περιέχονται στο βιβλίο του Ψαλτηρίου γίνεται γνωστό ότι το δεξί χέρι του πολεμιστή ήταν επιδέξιο στο ξίφος, ο δε δάκτυλός του εκπαιδευμένος στο τόξο! «Θα τεντώσης (Κύριε) την χορδήν του πολεμικού σου τόξου όσον το δυνατόν περισσότερον, όχι εναντίον αψύχων, αλλ’ εναντίων βασιλέων, οι οποίοι κρατούν τα σκήπτρα, λέγει ο Κύριος (Η ωδή διακόπτεται απότομα και γίνεται σιωπή· ακούεται ισχυρός ήχος εγχόρδων οργάνων). Η γη θα σχισθή και θα ανοίξη, θα αναβλύσουν δε άφθονα ύδατα ποταμών»» (Ωδή δ΄ 9).
Αδελφοί, πηγή έμπνευσης της έμμεσης εξέτασης των προφητευμένων για το σφράγισμα του Αντιχρίστου στο δεξί χέρι ή στο μέτωπο στάθηκε η καλή συνήθεια των πιστών να διαβάζουμε στον κεκοιμημένο εν είδει αποχαιρετισμού τους 150+1 ψαλμούς του Βασιλέως και Προφητάνακτα Δαυίδ. Στο βιβλίο του Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα με τίτλο «ΨΑΛΜΟΙ» βρίσκουμε τον 151ο Ψαλμό που αναγράφεται «Μικρός ήμιν εν τοις αδελφοίς μου». Ακούστε: «Ο ψαλμός αυτός συνετέθη από άγνωστον ποιητήν εις χρόνους μεταγενεστέρους του Δαυΐδ. (Ψαλ. 151,21) Μικρός και άσημος ήμην μεταξύ των αδελφών μου. Νεώτερος κατά την ηλικίαν εις την οικίαν του πατρός μου. Δι' αυτό και έβοσκα τα πρόβατα του πατρός μου. (Ψαλ. 151,2) Τα χέρια μου κατεσκεύασαν μουσικόν όργανον και τα δάκτυλά μου συνηρμολόγησαν ψαλτήριον, δια να ανυμνολογώ τον Κύριον. (Ψαλ. 151,3) Ποίος είναι ικανός και άξιος να ανυμνολογήση τον Κύριον; Αυτός όμως ο ίδιος ο Κύριος, αποβλέπων εις την αγαθήν διάθεσιν της καρδίας μου, θα κάμη ευμενώς δεκτόν τον ύμνον, που θα του ψάλω»…
Για τη διαχρονική αξία των Ψαλμών του Βασιλέως και Προφητάνακτος Δαυίδ (και χωρίς να αγνοούμε τους 150+3 βουλευτές μας των κρατούντων τα σκήπρτα εν τη Βουλή των Ελλήνων) ο άγιος Βασίλειος αναφέρει πως «η ανάγνωσή τους ηρεμεί την αγριότητα, γαληνεύει τον θυμό μας, καθησυχάζει την ταραχή των λογισμών μας και χαλιναγωγεί την κλίση προς την ασωτία τού ανθρώπου· ενώνει τα χωρισμένα, συμφιλιώνει τα εχθρευόμενα και φέρει την ειρήνη και την αγάπη. Ο αναγνώστης βρίσκει ανάπαυση από τους κόπους της ημέρας και λύτρωση… Ο Όσιος Πορφύριος έλεγε πως οι ψαλμοί γράφτηκαν με πολλή ταπείνωση και δάκρυα και ο Θεός είπε: βρήκα ανάπαυση μόνο στην καρδιά του Δαβίδ· οι ψαλμοί έχουν πολλή μεγάλη δύναμη. Ο Άγιος Παΐσιος έλεγε: «Ζήτα ως ο Δαβίδ και θα λάβεις όπως εκείνος» [2].
Αδελφοί, είθε ο «Δάκτυλος του Αγίου» της ημέρας να γράψει στο βιβλίο της καρδιάς μας που ομοιάζει με μια σύγχρονη οθόνη αφής τον φόβο του Θεού προς εργασία των ενταλμάτων του. Η θεολογία του προσώπου που χωρίζει τους επισκόπους από τον κλήρο και τους λαϊκούς είναι έγκλημα πνευματικό και προσβάλει την Αλήθεια, δηλαδή αυτό το Άγιον Πνεύμα που ενεργεί σε ολόκληρο το Σώμα της Εκκλησίας από άκρη ως άκρη! Όσοι υποστηρίζουν τη θεολογία του προσώπου ή των επισκόπων, αν είναι Ιεράρχες θα σφραγιστούν στο μέτωπο, κι αν είναι κληρικοί και λαϊκοί που δέχονται πρωτεία στους Αρχιερείς, αυτοί θα σφραγιστούν στο δεξί χέρι λόγω του ότι δεν σημάδεψαν σωστά και δεν έδειξαν με τον εν δακτύλω δείκτη της χειρός τους την χειρότερη αίρεση των εσχάτων χρόνων και εννοώ τον αντίχριστο Παπισμό των εξ ανατολών Αρχιερέων μας! Χωρίς τη συνεργασία ολοκλήρου του σώματος της Εκκλησίας μας είναι αδύνατο να πέσει το θηρίο της Αποκαλύψεως που αποκαλύπτεται λόγω Οικουμενισμού! Με το να βλασφημούν από την μία πλευρά οι Οικουμενιστές τους αγίους μας ως πρόσωπα δήθεν πλανεμένα με δακτύλους δήθεν πονηρούς και άνευ αγάπης, και από την άλλη δήθεν Ιεράρχες να παρασύρουν τους πιστούς στο να δωρίζουν τα τίμια σώματά τους δήθεν μετά τον θάνατό τους, το να διδάσκουν δηλαδή ότι είναι προτιμότερο να δωρίσουμε τα «κομμάτια» μας σε άλλους από το να καταθέσουμε στο χώμα, είναι έγκλημα εγκλημάτων και μέγα βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος! Ακόμη κι όταν χωρίζεται η ψυχή από το σώμα, Αυτός παραμένει ενωμένος με αυτούς που αγάπησαν και αφιέρωσαν όλο τους το είναι προς την Δόξα Εκείνου, του Ιησού Χριστού, του Κυρίου μας. Αντί με αγωνία να ανοίγουμε τους πατρικούς μας τάφους (για να βρούμε πάνω στα κόκκαλά τους τη Χάρη των αποδείξεων ότι και σήμερα και πάντοτε ο Παράκλητος μένει μεθ΄ ημών φυλάσσοντας τα σώματά μας λόγω Σώμα Χριστού), έχουμε λυκοποιμένες που παρασύρουν τους πιστούς ώστε να προτιμήσουν από την είσοδό τους στο χώμα τη μεταμόσχευσή τους σε άλλο σώμα. Αλήθεια, οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι η άλλη όψη της αγιομαχίας (ώστε να μην υπάρχουν αποδείξεις αγιασμένων σωμάτων ή τμημάτων αυτών) και δεν είναι οι ΠΝΕΥΜΑΤΟΜΑΧΟΙ των ημερών μας, ων η βλασφημία τους ασυγχώρητος;
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ
Πτολεμαΐδα 26/1/2019
Εις μνημόσυνον αιώνιον έσται δίκαιος