ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΑ
ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ
Μάθημα
5ον
Ο ΘΕΟΣ
ΤΙΜΩΡΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΔΡΩΝΤΑΣ ΕΙΣ ΤΟ ΚΑΛΟΝ
(Πράξ. ΙΓ’ 4-12)
Δια τον
Κατηχητήν. Η πείρα της ζωής επιβεβαιοί πάντοτε ότι πλησίον και κατ’
αντιπαραβολήν προς τους εργάτας του καλού, προς τους λάτρεις τηςαρετής,
ευρίσκονται οι εργάται του κακού. Ο αγών θα συνεχισθή μέχρι συνταιλείας του
αιώνος τούτου, αλλ’εν τω μεταξύ έκαστος των πιστευόντων εις τον Χριστόν και
αγωνιζομένων δια την εσωτερικήν του
αρτίωσιν αλλά και δια την αγάπην, την ειρήνην και την αλήθεια είναι
υποχρεωμένος να μάχεται εναντίον του κακού και των αναρίθμητων ανθρώπων οι
οποίοι ποικιλοτρόπως το εκπροσωπούν. Εις αυτόν τον ιερόν αγώνα πρωτοστατεί και
βοηθεί ο Κύριος ο Θεός, ο Οποίος τιμωρεί τους εργάτας της κακίας, τους αντιδρώντας
εις το καλόν.
ΔΙΗΓΗΣΙΣ- Ας μεταφερθούμε, αγαπητά παιδιά, σ’ εκείνα τα
ευλογημένα χρόνια που η χαρούμενη αγγελία της σωτηρίας μετεδίδετο σαν ευλογημένη
φωτιά από τους αγίους Αποστόλους του Χριστού από τόπο σε τόπο και γέμιζε φως
και ευτυχία τις διψασμένες, τις κουρασμένες κι’ απελπισμένες καρδιές.
Σε μια από αυτές
τις περίφημες ιεραποστολικές περιοδείες των ο Παύλος με τον Βαρνάβα έφθασαν και
στην ωραία Ελληνική Κύπρο. Στην Πάφο,
μια παλιά και φημισμένη πόλι του νησιού, συνήντησαν , όπως μας αναφαίρουν «αι
Πράξεις των Αποατόλων» έμαμ Ιουδαίο, σκοτεινό και επικίνδυνο πρόσωπο, που
παρίστανε τον μάγο και τον ψευδοπροφήτη.
Το όνομά του ήτο Ελύμας.
Οι Απόστολοι,
φυσικά, δεν έχασαν τ5ην ευκαιρία να κυρήξουν και εις την Πάφον και πολλές ευγενικές
και ευσεβείς ψυχές προσελκύσθηκαν από τον ευαγγελικό λόγο και ηκολούθησαν τους Αποστόλους.
Στην πόλι αυτήν, παιδιά, ήτο άρχοντας ο ανθύπατος Σέργιος Παύλος, άνθρωπος
συνετός σοβαρός και καλός, όπως ωμολογούσαν οι Πάφιοι, που άκουε με πολλή
προσοχή τους ανθρώπους που του μιλούσαν για τον Θεό. Βαθειά στα στήθη του ο ευγενικός αυτός άρχοντας
έκρυβε μια καρδιά ανήσυχη, που διψούσε για την αλήθεια. Αυτή ακριβώς την δίψα εξεμεταλλεύετο ο
ψευδοπροφήτης Ελύμας. Είχε συνδεθή με φιλίαν με τον Σέργιον Παύλον, εδέχετο
δώρα από αυτόν, του εζήτει διαφόρους εξυπηρετήσεις και δεν έχανε ευκαιρία (ο
Ελύμας) δια να τον επηρεάση προς το κακόν ·
Ένα πρωϊνό,
εμπήκε στο γραφείο του ανθύπατου ένας έμπιστός του άνθρωπος. Το πρόσωπό του
είχε μια ζωηρότητα, ένα φως παράδοξο.
-
Τί συμβαίνει αγαπητέ μου; Ερώτησε ο συνετός άρχοντας σηκώνοντας το κεφάλι του από τα χαρτιά που εκρατούσε.
-
Άρχοντά μου, ήλθα να σου αναγγείλω κάτι που
ασφαλώς δεν θα έχης πληροφορηθή. Στην
πόλι μας ευρίσκονται εδώ και μερικές ημέρες δύο παράξενοι άνθρωποι, Ιουδαίοι,
μαζί μ’ έναν υπηρέτη τους. Εμίλησαν
προχτές εις την Συναγωγή, χθες δε κατόπιν προσκήσεως των συμπατριωτών μου,
εκύρηξαν και εις την πλατείαν, εμπρός εις τον ναόν του Διός.
-
Και τί λέγουν; Ερώτησε με πολύ ενδιαφέρον ο
ανθύπατος και τα μάτια του φωτίσθηκαν από μια μυστική φλόγα.
-
Κηρύττουν για ένα Θεό που ήλθε και στη γη, έγινε
άνθρωπος, πως εξήρυξε, εθαυματούργησε, εσταυρώθηκε ως ληστής για να σώση με το
αίμα Του τους ανθρώπους από το κακό και την αμαρτία, πως ετάφη και μετά τρεις
ημέρας ανεστήθη, όπως είχεν προείπη. Δεν
είναι όμως, άρχοντά μου, μόνον αυτά που
λέγουν. Νομίζεις πως λάμπουν ολόκληροι
από ένα παράξενο φως και πως τα χείλη τους στάζουν μέλι. Η πόλις είναι ανάστατη και πολλοί είναι
εκείνοι που επίστευσαν.
Ο Σέργιος Παύλος
έμεινε για ένα λεπτό σιωπηλός. Έκαμε δυο-τρία βήματα προς τον ολάνθιστο κήπο
του αρχοντικού του, ύστερα νιώθοντας την καρδιά του να χτυπά, σαν να εδέχετο
ένα μυστηριώδες μήνυμα, εστράφη απότομα και διέταξε:
-
Φρόντισε να προσκαλέσης αυτούς τους ξένους
Ιουδαίους απόψε εδώ, από μέρους μου. Είμαι πολύ περίεργος ν’ ακούσω για την νέα
θρησκεία που κηρύττουν, για τον νέο Θεό
(Συνεχίζεται)
Δ.Β.Γ.Ε.
Πηγή: «ΟΙ ΝΕΟΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ»,
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΑ ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ, ΑΘΗΝΑΙ
1962, Σελ. 39-40
·