Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΠΑΤΜΟΥ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ ΚΑΛΕΙ ΤΟΥΣ ΙΕΡΑΡΧΑΣ ΜΑΣ ΝΑ ΥΨΩΣΟΥΝ ΤΟ ΑΝΑΣΤΗΜΑ ΤΩΝ
Γράφει ο Πρεσβύτερος Πασχάλης Γρίβας
Οι σχέσεις Πολιτείας και Εκκλησίας, η αξιοποίηση της Εκκλησιαστικής Περιουσίας και η μισθοδοσία του κλήρου είναι μερικά από τα θέματα που συζητούν αυτήν την περίοδο εκπρόσωποι της Εκκλησίας της Ελλάδος και του Υπουργείου Παιδείας με πρωτοβουλία βέβαια της Κυβερνήσεως που προτείνει συγκεκριμένο σχέδιο συμφωνίας προκειμένου στο τέλος αυτού του διαλόγου να νομοθετήσει σχετικώς και να προχωρήσει και σε αλλαγές στο Σύνταγμα της Χώρας μας ενόψει της συνταγματικής αναθεωρήσεως.
Θα θέλαμε να συνεισφέρουμε στον διάλογο αυτό όχι δικές μας απόψεις, αλλά δύο πολύ σημαντικές αναφορές του αγίου Γέροντος της Πάτμου Αμφιλοχίου Μακρή. (1889 – 1970). Ο Γέροντας Αμφιλόχιος, όπως είναι γνωστό, ενετάχθη στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας μας με απόφαση της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου στις 29 Αυγούστου του 2018. Στο βιβλίο του Μητροπολίτου Βερατίου Αυλώνος και Κανίνης κ. Ιγνατίου Τριάντη: «Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΠΑΤΜΟΥ: ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ ΜΑΚΡΗΣ», Πάτμος 1993, και συγκεκριμένα στην σελίδα 123, που αναφέρεται στο Εκκλησιαστικό ήθος του Γέροντα, διαβάζουμε:
Γνήσιος ομολογητής της αληθείας ο Γέροντας, χωρίς δισταγμόν, αλλά με παρρησίαν και αντικειμενικότητα, εκθέτει τας απόψεις του σχετικώς με την μέριμναν την οποίαν πρέπει ν’ αναλάβη η Πολιτεία δια τον εφημέριον της υπαίθρου, τον στυλοβάτην του έθνους, καθώς και την σθεναράν και ανιδιοτελή στάσιν των Ιεραρχών προς αποτροπήν πάσης υποδουλώσεως της Εκκλησίας εις την Πολιτείαν. Ιδού οι λόγοι του:
«Ενώ τόσον ευεργετική είναι η συμβολή του ιερέως εις την εν γένει ζωήν των Χριστιανών, δυστυχώς οι Ιερείς μας, ιδίως οι της υπαίθρου, πένονται,1 Είναι τελείως περιφρονημένοι και παραγκωνισμένοι. Είναι δυνατόν ο Ιερεύς με ένα ράσο να περάση όλην του την ζωήν; Δια τούτο η μέριμνα της Πολιτείας και της Εκκλησίας προς τους στυλοβάτας του Έθνους μας πρέπει να είναι ουσιαστική και γενναία».
Και συνεχίζει ο άγιος Γέροντας Αμφιλόχιος:
«Νομίζω ότι η στάσις της Πολιτείας προς την Εκκλησίαν είναι ψυχρά. Δια να δράση και επιτελέση το θείον έργον της η Εκκλησία, πρέπει να είναι ελευθέρα. Μεγαλυτέραν ελευθερίαν, παρά τους σκληρούς διωγμούς, έχει η Ορθόδοξος Εκκλησία υπό αντίχριστα καθεστώτα, παρά εις την Πατρίδα μας.
Εννοείται ότι και η Εκκλησία μας πρέπει να ίσταται εις το ύψος της και να διοική καλώς τα του οίκου της. Οι σεπτοί Ιεράρχαι, εάν κινδυνεύη η Εκκλησία να υποδουλωθή εις την Πολιτείαν, οφείλουν να υψώσουν το ανάστημά των. Να μη φοβηθούν τίποτε. Εν ανάγκη να εξορισθούν, να χάσουν τας θέσεις των και να θυσιασθούν».
Τα λόγια αυτά του Αγίου Αμφιλοχίου, του Γέροντος της Πάτμου, έχουν πολύ μεγάλη επικαιρότητα, διότι η ιστορία επαναλαμβάνεται. Στις μέρες μας μάλιστα η στάσις της Πολιτείας προς την Εκκλησία δεν είναι απλώς ψυχρά αλλά και εχθρική. Πως αλλοιώς να ερμηνεύσουμε το ουδετερόθρησκον του Κράτους, που θέλει να προσθέσει στο Σύνταγμα, αλλά και την βίαιη έξοδο των κληρικών από την απευθείας μισθοδοσία από το Δημόσιο Ταμείο;
Καλούνται λοιπόν και σήμερα οι σεπτοί Ιεράρχες μας να υψώσουν το ανάστημά τους, να αγωνισθούν χωρίς φόβο και να θυσιασθούν αν χρειστεί, θυσιάζοντες τους θρόνους τους και υπερασπιζόμενοι μέχρι εσχάτων τα δίκαια της Αγίας μας Εκκλησίας και του πιστού λαού. Αυτή είναι η προτροπή του Αγίου Αμφιλοχίου και σε αυτήν οφείλουμε όλοι να ανταποκριθούμε κλήρος και λαός, με επικεφαλής τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπό μας και όλους τους Επισκόπους μας. Δεν θα έχουμε καμιά δικαιολογία, αν αφήσουμε ανενόχλητους όσους με πονηρή μαεστρία και διάφορα προσχήματα εφευρίσκουν τρόπους και μεθόδους, για να κατεδαφίσουν σιγά – σιγά τα Πνευματικά θεμέλια της Πατρίδας μας. Οι πρόγονοί μας αγωνίσθηκαν και θυσιάστηκαν «υπέρ πίστεως και Πατρίδος». Αυτός ο αγώνας δεν θα πρέπει να σταματήσει ποτέ. Γιατί με την πίστη στον Θεό και τις πρεσβείες των αγίων μας είναι πάντοτε νικηφόρος.
Σημείωσις:
1. Εγράφη εις εποχήν κατά την οποίαν δεν εμισθοδοτείτο ο ιερός κλήρος.