ΠΕΡΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΔΕΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΙΚΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
ΜΙΑ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η επίμονη αναφορά μας στον Ινδουισμό και στον Βουδισμό ως Γιόγκα και Ζεν αντίστοιχα έχει ιδιαίτερη αξία λόγω ενός ορατού κινδύνου που απειλή τους μαθητές και μαθήτριες της υποχρεωτικής εκπαίδευσης εντός του σχολείου. Τι εννοώ «απειλή» θα εννοήσετε εν τάχει.
Θα έχετε ακούσει για τον περίφημο θεσμό της θεματικής εβδομάδας όπου όλοι οι καθηγητές σταματούν το μάθημα της ειδικότητάς τους υποχρεωτικά, για να διδάξουν στα παιδιά (που είναι υποχρεωμένα και αυτά να ακούσουν αλλ’ όχι και να πράξουν) πράγματα και του Πονηρού θαύματα όπως ο διαλογισμός (εννοείται πάντα για να διώξουν το στρες). Ίσως τώρα και να είδατε ένα από τα έξι «πολύχρωμα βίντεο» (τα εγκεκριμένα από το ΙΕΠ και ΥΠΕΠΘ), ένα βίντεο που σύντομα θα δουν οι μαθητές χάρη στην αδιαφορία, ίσως και δειλία, ημών και υμών, όπου ένας άντρας «πλέκει» όπως ακριβώς και οι Μακεδόνισσες γιαγιάδες! Φτάνει να σας θυμίσω εδώ τον περίφημο τίτλο του εν λόγο βίντεο: «Το ζεν του πλεξίματος» (Zen of Knitting) [1] και μαζί λίγα λόγια για «Τα οφέλη του πλεξίματος»:
"Καταρχάς-όπως λένε- μπορεί να μειώσει την αρτηριακή πίεση και τις ασθένειες που σχετίζονται με το στρες. Όσοι πλέκουν μπαίνουν σε μια κατάσταση «ζεν» με αποτέλεσμα εκείνη τη στιγμή να χαλαρώνουν και να νιώθουν πιο ευτυχισμένοι. Αν είστε και εσείς ανήσυχοι και αγχώνεστε με το παραμικρό, αντί να κάθεστε σε μια καρέκλα και να κουνάτε το γόνατο σας, αρχίστε το πλέξιμο."!
Αυτά θα διδαχτούν τα παιδιά σας αγαπητοί Γονείς και Κηδεμόνες. Στην υγειά τους!
Για την πνευματική υγεία των παιδιών μας και όλων μας που αγωνιούμε εν Χριστώ προσδοκώντας την έκβαση του πράγματος που δεν είναι άλλη από τη νίκη του Αρνίου, καταθέτουμε ως ακρογωνιαίο λίθο - του πτωχού αρθροοικοδομήματος αυτού - λίγα πνευματικά λόγια του π. Σεραφείμ Ρόουζ ώστε να γίνει αντιληπτός ο κίνδυνος της αλλαγής του «Πιστεύω» των παιδιών μας δια μέσω νόμιμων μεθόδων και θεσμών τύπου «Θεματικής εβδομάδας».
Θυμίζω επιπλέον, πρώτον ότι μετά από την πρώτη εφαρμογή του θεσμού (2016 - 2017) ήρθε η αλλαγή φύλου από το 15ο έτος. Αφήνω την δεύτερη για να πω χάρη συντομίας πως ο σκοπός της τρίτης και φαρμακερής εβδομάδας δεν είναι άλλος από την «Αλλαγή του Συντάγματος». Να και ο επιπρόσθετος τίτλος της Νέας Θεματικής Εβδομάδος: «Δημοκρατική Συνύπαρξη και Ανθρώπινα Δικαιώματα». Όσο για τον παλαιό θεμελιακό τίτλο που υπάρχει σταθερός για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, θυμάστε…
Ας αφήσουμε όμως την γκρίνια μαζί και ερωτήματα του τύπου: «Μπαίνει μια τρανς φιλόλογος στην τάξη, πώς την αντιμετωπίζετε;» που θα απασχολήσουν σε λίγες ημέρες και για πολλές ώρες πολλούς καθηγητές και μαθητές μαζί και ας θέσουμε το δικό μας ερώτημα (χωρίς φόβο και πάθος):
Πώς θα χαρακτηρίζατε έναν που στρέφει και το άλλο μάγουλο;
Ας ακούσουμε τι έχει να μας πει ο π. Σεραφείμ σχετικά με το τεθέν ερώτημα, ευχόμενοι από καρδίας τα λόγια του, που είναι όντως λόγια Κυρίου, να μας βοηθήσουν ώστε να αντιληφθούμε τη νέα πολύχρωμη πραγματικότητα που υφίσταται εντός των Σχολικών μας Μονάδων (μιας και ο διαλογισμός ως Γιόγκα και Ζεν διδάσκεται από καιρό με άδεια πάντοτε του Συλλόγου των καθηγητών)! Ακούστε:
«Ακόμα, όλες οι θρησκείες ήταν μόνο βήματα προς την έσχατη θρησκεία, που ήταν η Αντβαΐτα Βεδάντα (έσχατη θρησκεία). Περιφρονούσε (o Ινδός Γκουρού Σουάμι Βιβεκανάντα Σικάγο 1893) ιδιαίτερα τον Χριστιανισμό, ο οποίος στην καλύτερη περίπτωση ήταν μια χαμηλότερη αλήθεια – μια δυϊστική αλήθεια. Σε προσωπικές συζητήσεις έλεγε ότι μόνο ένας δειλός θα έστρεφε και το άλλο μάγουλο. Όμως ό, τι και να έλεγε για τις άλλες θρησκείες επανερχόταν πάντα στην αναγκαιότητα της Αντβαΐτα Βεδάντα. «Τέχνη, επιστήμη και θρησκεία», έλεγε, «δεν είναι παρά τρεις διαφορετικοί τρόποι για να εκφράσεις μια μοναδική αλήθεια. Αλλά για να το καταλάβουμε αυτό πρέπει να έχουμε τη θεωρία της Αντβαΐτα» [2].
Αντβαΐτα Βεδάντα ίσον έσχατη θρησκεία, «ίσον Οικουμενισμός;»!
ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Αδελφοί και φίλοι,
Όπως θα ξέρετε, «Τη βλάσφημη θέση ότι ο Κύριος δείλιασε προ του πάθους και πάνω στον σταυρό εξέφρασαν οι Αρειανοί. Σ’ αυτούς απάντησε ο Μέγας Αθανάσιος ως εξής: (…) αυτός που έγινε στους άλλους βοηθός διά να μη φοβούνται (Κύριος γάρ, φησίν, ἐμοί βοηθός˙ ου φοβηθήσομαι τί ποιήσει μοι ἄνθρωπος Ψαλμ. 117.6) εφοβείτο ηγεμόνας, οι οποίοι ήσαν θνητοί άνθρωποι; αυτός που ήλθε διά να καταργήσει τον θάνατον, εφοβείτο τον θάνατον; Πώς όμως δεν είναι παραλογισμός και ασέβεια να ισχυρίζονται ότι εφοβείτο τον θάνατον αυτός, τον οποίον βλέποντες οι φύλακες του Άδου εφοβήθησαν; Εάν δε, όπως ισχυρίζεσθε σεις, εφοβείτο ο Λόγος, διατί ενώ προ πολλού ωμιλούσε περί της κακής διαθέσεως των Ιουδαίων, δεν έφευγε, αλλά και όταν εζητείτο έλεγε, “ἐγώ εἰμί”; (Ιωαν. 18.5)» [4].
Αυτά και άλλα πολλά γράφουν οι άγιοι Πατέρες με λόγια και με έργα, με μελάνι και με αίμα! Ορθώς ο Μέγας Αθανάσιος λέγει: Αυτός που έγινε στους άλλους βοηθός διά να μη φοβούνται εφοβείτο; Πράγματι, πώς γίνεται να ονομάζουν δειλό Αυτόν που οι πιστεύοντες απλά και μόνον στο όνομά Του μπόρεσαν και «ανέτρεψαν βασίλεια, έκαναν έργα δικαιοσύνης, επέτυχαν την πραγματοποίησιν υποσχέσεων του Θεού, έφραξαν στόματα λεόντων, έσβησαν τὴν δύναμιν της φωτιάς, διέφυγαν την σφαγήν, έγιναν απὸ αδύνατοι δυνατοί, έγιναν ίσχυροὶ σε καιρὸν πολέμου, έτρεψαν εις φυγὴν παρατάξεις των εχθρών;» (Απόστολος Παύλος).
Επομένως...
«Επομένως, αφού έχομεν γύρω μας ένα τόσον μεγάλο σύννεφο απὸ μάρτυρας, ας αποτινάξωμεν κάθε βάρος και την αμαρτίαν, η οποία εύκολα μας εμπλέκει, και ας τρέχωμεν με υπομονὴν το αγώνισμα του δρόμου που είναι εμπρός μας, με τους οφθαλμούς μας προσηλωμένους προς τον αρχηγὸν και τελειωτὴν της πίστεώς μας, τον Ιησούν, ο οποίος, χάριν της χαράς που τον ανέμενε, υπέμεινε σταυρόν, περιφρονήσας την αισχύνην, και κάθισε εις τα δεξιὰ του θρόνου του Θεοῦ» (ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΙΑ΄ 33 – ΙΒ΄ 2).
Εν τέλει, η περίφημη επαναστατική της ΑΧΙΜΣΑ [4] (μη-βίας) είναι μια υπόθεση Ανδρείας ή «Δειλίας»; Η καλή πρακτική της "σιωπής" και της τυφλής υπακοής που φτάνει στα όρια της λατρεία ενός ανθρώπου, του Γκουρού, αλλά και του ίδιου του εαυτού μας, τι είναι; Πράξεις ανδρείας;
Αγαπητοί, όσοι Γονείς και Κηδεμόνες, καλό είναι να ζητήσετε την απαλλαγή των παιδιών σας από την ονομαζόμενη "Θεματική Εβδομάδα" που δεν είναι δημιουργική αλλά διαστροφική ως προς την Πίστη και καταστροφική δια το έθνος μας...
Καλή εβδομάδα
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ, Εκπαιδευτικός ΠΕ11
Πτολεμαΐδα 30 Μαρτίου 2019
[2] «Η Ορθοδοξία και η θρησκεία του μέλλοντος», Ιερομονάχου Σεραφείμ Ρόουζ (1934-1982), Εκδόσεις «Μορφή», Αθήνα Δεκέμβριος 2006, Σελ. 60
[3]https://www.impantokratoros.gr/46311BB1.el.aspx]
[4] ΑΧΙΜΣΑ: «Σατυαγκράχα» &«Αχίμσα» :Οι πνεύμονες του Γκάντι
Στην «Βραχμαχάρυα» ο Γκάντι θα προσθέσει δυο αρχές, που θα αποτελέσουν τους «πνεύμονες» του αγώνα του. Τη «Σατυαγκράχα» (αναζήτηση της Αλήθειας) και την «Αχίμσα» (την άσκηση της μη βίας). Είναι οι κατευθυντήριες γραμμές που τον οδηγούν και χωρίς αυτές έλεγε, δεν θα μπορούσε να ζήσει. Είναι οι δύο όψεις ενός λείου δίσκου. Η μη βία είναι το μέσον και η Αλήθεια είναι ο Σκοπός. (https://archive.patris.gr/articles/126456/69697)