Σύναξις Ορθοδόξων Κληρικών και Μοναχών, «Οικουμενιστών λεχθέντα και πραχθέντα»
ΣΥΝΑΞΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ
ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΛΕΧΘΕΝΤΑ ΚΑΙ ΠΡΑΧΘΕΝΤΑ
Ἀποκλειστικά γιά τό Katanixi.gr
e-mail : synaxisorthkm@gmail.com
Θεσσαλονίκη, 15 Ἀπριλίου 2019
Θεσσαλονίκη, 15 Ἀπριλίου 2019
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Μέ τήν Χάρη τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ, ξεκινᾶμε ἀπό σήμερα τήν δημοσίευση ἀνά τακτά διαστήματα συνεχομένων ἄρθρων μέ γενικό θέμα : «Οἰκουμενιστῶν λεχθέντα καί πραχθέντα» στή νέα ἐκκλησιαστική πύλη «Katanixi.gr».
Ἡ παρουσίαση καί δημοσίευση τῶν λεχθέντων καί πραχθέντων ἀπό τούς Οἰκουμενιστές εἶναι ἀπόφαση τῆς ἱστορικῆς καί ἀγωνιστικῆς μας «Συνάξεως Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καί Μοναχῶν», ἡ ὁποία ἐλήφθη τόν Φεβρουάριο τοῦ 2011. Εἶχε τότε ἀποφασισθεῖ ἡ ἔκδοσή τους σέ δύο τόμους, ἐκ τῶν ὁποίων ὁ ἕνας θά περιεῖχε ρήσεις καί πράξεις κληρικῶν (Πατριαρχῶν, Ἀρχιεπισκόπων, Μητροπολιτῶν, Ἐπισκόπων, Ἀρχιμανδριτῶν, Ἡγουμένων, Πρωτοπρεσβυτέρων καί Πρεσβυτέρων) καί λαϊκῶν (Ἀκαδημαϊκῶν θεολόγων), οἱ ὁποῖοι προωθοῦν τήν παναίρεση τοῦ διαχριστιανικοῦ καί διαθρησκειακοῦ συγκρητιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, καί ὁ ἄλλος θά περιεῖχε φωτογραφικό ὑλικό, ὡς ἀποδεικτικό στοιχεῖο τῶν λεχθέντων καί πραχθέντων τους. Ἡ πραγματοποίηση τῆς ἀνωτέρω ἀποφάσεως ἀνετέθη ἀρχικά σέ μέλη τῆς «Συνάξεως», τά ὁποῖα, παρά τίς ἀρχικές φιλότιμες προσπάθειες καί τόν κόπο, στόν ὁποῖο ὑποβλήθηκαν, στή συνέχεια ἐγκατέλειψαν τήν προσπάθεια, λόγῳ τῆς δυσκολίας τοῦ ἐγχειρήματος, ἀφοῦ τό τεράστιο ὑλικό φάνταζε ἀδάμαστο, ὁ χρόνος τῆς ἐνασχολήσεώς τους ἦταν λιγοστός καί τό οἰκονομικό βάρος δυσβάστακτο, μέ ἀποτέλεσμα ἡ ἔκδοση τῶν δύο τόμων νά καθυστερεῖ. Σέ ἑπόμενη «Σύναξη» ἀποφασίστηκε τά κυριώτερα «Οἰκουμενιστῶν λεχθέντα καί πραχθέντα» νά δημοσιευθοῦν σέ συνέχειες στό τριμηνιαῖο περιοδικό «Θεοδρομία» τῆς «Ἑταιρείας Ὀρθοδόξων Σπουδῶν». Γιά ποικίλους, ὅμως, λόγους καί αὐτή ἡ δημοσίευση δέν καρποφόρησε. Θεωρώντας ὅτι ἡ ἀνωτέρω ἀπόφαση τῆς «Συνάξεως», μετά ἀπό ἀλλεπάλληλες ἀναβολές, πρέπει ἐπιτέλους νά ἐνυλωθεῖ καί νά λάβει σάρκα καί ὁστά, καί ἐκμεταλλευόμενοι τόν φιλόξενο ἱστοχῶρο τῆς νέας ἐκκλησιαστικῆς πύλης «Katanixi.gr», προβαίνουμε, μέ τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, στήν σύνταξη καί δημοσίευση συνεχομένων ἄρθρων, ὅπου θά παρουσιάζονται ρήσεις καί πράξεις κληρικῶν καί λαϊκῶν, πού προωθοῦν τόν Οἰκουμενισμό, μέ τίς ἀνάλογες πηγές καί παραπομπές, καί θά παρατίθεται ὁ ἀνάλογος σχολιασμός. Στό ἄμεσο σχέδιό μας εἶναι νά παρουσιασθοῦν πρῶτα τά λεχθέντα καί πραχθέντα τῶν Πατριαρχῶν, ξεκινώντας βεβαίως ἀπό τούς Οἰκουμενικούς Πατριάρχες.
Σκοπός μας τίθεται ἡ φανέρωση τῶν ἀσεβῶν καί κακοδόξων ὀνομαστικά, ὄχι βεβαίως ἀπό κακία, ἐμπάθεια καί μῖσος ἐναντίον τους, ἀλλά ἀπό παιδαγωγική καί ποιμαντική φροντίδα καί ἀγάπη, ὥστε οἱ μέν κακόδοξοι, ἐλεγχόμενοι, νά μετανοήσουν καί νά ἀποκηρύξουν τήν πλάνη τους, οἱ δέ ὑπόλοιποι πιστοί νά ἐνημερωθοῦν καί κυρίως νά προφυλαχθοῦν ἀπό τό νά ἀκολουθήσουν τήν πλάνη. Εὐχῆς ἔργον θά ἦταν μία Ὀρθόδοξη Σύνοδος νά ἀσχοληθεῖ μέ τό ἐν λόγῳ θέμα καί νά λάβει τίς κατάλληλες ἀποφάσεις. Ξεκαθαρίζουμε ἀπό τήν ἀρχή ὅτι δέν εἴμαστε ὑπέρ τοῦ ὀνοματοκρυπτισμοῦ, δηλ. τῆς ἀποκρύψεως τῶν ὀνομάτων τῶν κακοδόξων, ἀλλά ὑπέρ τῆς ὀνοματοφάνειας, δηλ. τῆς φανερώσεως τῶν ὀνομάτων τῶν κακοδόξων. Διότι, πῶς ἀλλιῶς θά γνωρίσει τό ποίμνιο ποιοί εἶναι οἱ κακόδοξοι, γιά νά προφυλαχθεῖ; Ἐξ ἄλλου ἡ αἵρεση, ὅταν ἐμφανίζεται, δέν εἶναι ἀπρόσωπη, ἀφηρημένη καί ἀόριστη, ἀλλά προσωποποιημένη καί συγκεκριμένη καί ὁπωσδήποτε ὑπάρχει ἕνα πρόσωπο, ἕνας ἄνθρωπος, πού, ὡς ἀρχηγός, τήν ἐκφράζει, τήν διδάσκει, τήν διαδίδει καί προσπαθεῖ νά τήν ἐπιβάλει εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδόξου διδασκαλίας. Ὁ Ἀρειανισμός ἐξεφράσθη ἀπό τόν Ἄρειο˙ ἡ Πνευματομαχία ἀπό τόν Μακεδόνιο˙ ὁ Νεστοριανισμός ἀπό τόν Νεστόριο˙ ὁ Μονοφυσιτισμός ἀπό τόν Εὐτυχή, τόν Διόσκορο καί τόν Σεβῆρο˙ ὁ Ὠριγενισμός ἀπό τόν Ὠριγένη˙ ὁ Μονοθελητισμός καί ὁ Μονοενεργητισμός ἀπό τούς Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως Σέργιο, Πύρρο, Πέτρο καί Παῦλο, τόν Πάπα Ρώμης Ὀνώριο, τόν Κῦρο Ἀλεξανδρείας, τόν Θεόδωρο τῆς Φαράν καί τόν γέροντα Πολυχρόνιο˙ ἡ Εἰκονομαχία ἀπό τούς Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως Ἀναστάσιο, Κωνσταντῖνο καί Νικήτα˙ ὁ Παπισμός ἀπό τόν Πάπα Ρώμης˙ ὁ Προτεσταντισμός ἀπό τόν Λούθηρο, τόν Καλβῖνο καί τόν Ζβίγγλιο κ.ο.κ. Ἔτσι καί ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, πού κατατρώγει τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ πάνω ἀπό ἕνα αἰώνα, σέ κάθε ἐποχή ἔχει τούς ἐκφραστές της, τούς ὁποίους θά καταδείξουμε.
Δέν πρέπει νά παραβλέψουμε τό γεγονός ὅτι, παρ’ὅλη τήν πολυχρόνια καθυστέρηση τῆς ἐκδόσεως τῶν «Οἰκουμενιστῶν λεχθέντων καί πραχθέντων», ὑπῆρξαν ἀξιόλογες προσπάθειες καταγραφῆς τῶν κυριωτέρων λεχθέντων καί πραχθέντων τῶν βασικωτέρων προωθητῶν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ἐνδεικτικῶς ἀναφέρουμε :
Α) Τό περιοδικό «Ἐν Συνειδήσει˙ Οἰκουμενισμός˙ Ἱστορική καί κριτική προσέγγιση», ἔκτακτη ἔκδοση τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεγάλου Μετεώρου, Ἅγια Μετέωρα, Ἰούνιος 20091.
Β) Τό περιοδικό «Ἀφιέρωμα στήν ἀναίρεση τῆς ἐπιχειρηματολογίας τοῦ Οἰκουμενισμοῦ», ἔκδοση τῆς Συνάξεως Ὀρθοδόξων Ρωμηῶν «Φώτης Κόντογλου», Χριστούγεννα 20112.
Γ) Τήν ἐπιστολή τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιῶς κ. Σεραφείμ πρός τήν Α.Θ.Π., τόν Ἀρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης καί Οἰκουμενικό Πατριάρχη κ. κ. Βαρθολομαῖο Α΄ (27-6-2013)3,
Δ) Τό περιοδικό «Ἅγιον Ὄρος˙ Διαχρονική μαρτυρία στούς ἂγῶνες ὐπέρ τῆς πίστεως»,ἔκδοση Ἁγιορειτῶν Πατέρων, Ἅγιον Ὄρος 20144.
Ε) Τό κείμενο τῆς «Συνάξεως Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καί Μοναχῶν» μέ τίτλο : «Ἡ νέα ἐκκλησιολογία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου»5, τό ὁποῖο δημοσιεύθηκε στίς 26-11-2014 καί περιέχει βασικές ρήσεις τοῦ εἰρημένου Πατριάρχου,
ΣΤ) Τό κείμενο τοῦ Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π. Χρυσοστόμου Ν. Πήχου, Ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Κοινοβιακῆς Μονῆς «Ἡ Ζωοδόχος Πηγὴ» Λογγοβάρδας Πάρου, μέ τίτλο : «Κατάγνωσις ἑτεροδιδασκαλιῶν, διατυπωθεισῶν ὑπὸ τῆς αὐτοῦ Θειοτάτης Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου»6, τό ὁποῖο δημοσιεύθηκε τόν Μάρτιο τοῦ 2017 καί περιέχει βασικές ρήσεις τοῦ ἀνωτέρω Πατριάρχου,
Ζ) Τό κείμενο τοῦ «Πορφυρίτη» μέ τίτλο : «Ἡ πίστις τοῦ Πατριάρχη καί ἡ Πίστις τῶν Πατέρων»7, πού δημοσιεύθηκε στίς 13-9-2017 καί περιέχει βασικές ρήσεις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου σέ ἀντιδιαστολή μέ ὅσα λέγουν ὁ Χριστός καί οἱ ἅγιοι Πατέρες,
Η) Τά κείμενα τοῦ Αἰδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου Ἀγγέλου Ἀγγελακοπούλου μέ τίτλο :
α) «Λογοκρισία, ρατσιστική συμπεριφορά καί ἄσκηση ἐκκλησιαστικοῦ ἐκφοβισμοῦ (Bullying) ἔναντι τῶν Ὀρθοδόξων ἐκ μέρους τῶν Οἰκουμενιστῶν»8, τό ὁποῖο δημοσιεύθηκε στίς 23-12-2016 καί περιέχει βασικές ρήσεις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου,
β) «Λεχθέντα καί πραχθέντα τοῦ μεγάλου Οἰκουμενιστοῦ καί μασόνου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κυροῦ Ἀθηναγόρα»9, πού δημοσιεύθηκε στίς 20-4-2018,
γ) «Οἰκουμενιστικά λεχθέντα καί πραχθέντα Ἀρχιεπισκόπου Ἀλβανίας κ. Ἀναστασίου»10, πού δημοσιεύθηκε στίς 4-2-2019,
δ) «Ἐκκλησιολογικές ἐκτροπές τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σισανίου καί Σιατίστης κυροῦ Παύλου»11, πού δημοσιεύθηκε στίς 25-2-2019, καί
ε) «Λεχθέντα καί πραχθέντα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Προικοννήσου κ. Ἰωσήφ (Χαρκιολάκη)»12, πού δημοσιεύθηκε στίς 29-3-2019.
Θά ξεκινήσουμε, λοιπόν, τήν δημοσίευση σειρᾶς ἄρθρων μας, πού θά ἔχουν ὡς εἰδικό τίτλο : «Λεχθέντα καί πραχθέντα τῆς Α.Θ.Π., τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης καί Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου Α΄».
Πρίν, ὅμως, θά θέλαμε νά προβοῦμε στίς παρακάτω ἀπαραίτητες διευκρινήσεις.
Στήν ἐποχή μας, τὸ ἐπιχείρημα τῶν Οἰκουμενιστῶν εἶναι ἡ δῆθεν ἀθέτηση καὶ ὁ κλονισμὸς τῶν θεσμῶν, ποὺ τοὺς ταυτίζουν, ὅμως, μὲ τὰ πρόσωπά τους. Λησμονοῦν, ὅμως, ὅτι ἄλλο οἱ θεσμοὶ καὶ ἄλλο τὰ πρόσωπα, ποὺ φέρονται ὡς φορεῖς τους. Ὁ Χριστός κάνει λόγο γιὰ ψευδοποιμένες καὶ μισθωτούς13, καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μιλεῖ γιὰ «λύκους βαρεῖς», ποὺ δὲν «φείδονται τοῦ ποιμνίου», ἀλλὰ καὶ «ἄνδρας λαλοῦντας διεστραμμένα»14. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι στὰ ἐκκλησιαστικὰ μας πράγματα ὑπάρχουν φορεῖς καὶ «ἀχθοφόροι» τῶν θεσμῶν καὶ τῶν ἀξιωμάτων. Οἱ πρῶτοι πρέπει νὰ ἔχουν πάντα τὸν σεβασμό καὶ τὴν ἀγάπη μας. Οἱ δεύτεροι, ὅμως, ἀξίζουν τὴν ἀποστροφή καὶ τὸν μόνιμο ἔλεγχό μας, διότι σφετερίζονται καὶ καπηλεύονται τοὺς θεσμοὺς καὶ τὰ ἀξιώματα, κατοχυρωνόμενοι πίσω τους, γιὰ νὰ μποροῦν νὰ τὰ ἀθετοῦν καὶ εὐτελίζουν15. Δέν τορπιλλίζουμε τόν θεσμό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Ἀντιθέτως, ἀγαπᾶμε τόν θεσμό καί τά πρόσωπα, ἀλλά ἐλέγχουμε τίς οἰκουμενιστικές ἐνέργειες τῶν προσώπων, διότι προσπαθοῦμε νά εἴμαστε «ἀγαπῶντες ἐν ἀληθείᾳ καί ἀληθεύοντες ἐν ἀγάπῃ», ἀφοῦ ἡ ἀγάπη καί ἡ ἀλήθεια εἶναι ἀλληλένδετες καί ἀρρήκτως συνδεδεμένες μεταξύ τους. Καί γιά νά εἴμαστε ἀκριβέστεροι, ἐμεῖς ἀγαπᾶμε καί σεβόμαστε τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, ἔτσι ὅπως ἦταν μέχρι καί τά τέλη τοῦ 19ου αἰ., δηλ. ὀρθόδοξο καί φάρος τῆς Ὀρθοδοξίας, μέ ὄντως ἁγίους καί ὀρθοδόξους Ἱεράρχες, πού ἐλάμπρυναν καί ἐκόσμησαν τόν Οἰκουμενικό Θρόνο. Δυστυχῶς, ὅμως, ἀπό τίς ἀρχές τοῦ 20οῦ αἰ. ἐπῆλθε μιά τρομερή καί τραγική μετάλλαξη τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τό ὁποῖο ἀπό τότε μέχρι καί σήμερα τελεῖ σέ μία οἰκουμενιστική, βατικάνεια καί ἀμερικανική αἰχμαλωσία. Εἶναι δυνατόν νά μήν πονᾶμε καί νά μήν θλιβόμαστε γι’αὐτήν τήν μετάλλαξη καί μετατροπή καί νά μήν ποθοῦμε τήν ἐπαναφορά τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου στό πρότερο Ὀρθόδοξο κάλλος του; Εἶναι δυνατόν νά μήν συνέχεται ἡ καρδία μας, ὅταν διαπιστώνουμε ὅτι ὁ νῦν Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος ἔχει καταστεῖ ὁ κύριος ὑπεύθυνος τῆς διασπάσεως, κατατμήσεως καί διχοτομήσεως τῆς Ὀρθοδοξίας, μέ τήν προώθηση καί ἐφαρμογή τοῦ συγκρητιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, μέ τήν σύγκληση τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης,
μέ τήν μονομερῆ καί ἀντικανονική ἀπόδοση ψευδοαυτοκεφαλίας στούς σχισματικούς τῆς Οὐκρανίας,
καί μέ τήν καινοφανῆ θεωρία περί ἐξυψώσεώς του ὡς πρώτου ἄνευ ἴσων (primus sine paribus), κατά τούς ὁρισμούς καί τίς διαταγές τοῦ Βατικανοῦ, τῆς Κουρίας καί τῆς Ἀμερικῆς;
Ὁ Οἰκουμενισμός, ὡς γνωστόν, ἔχει καταγνωστεῖ ὡς παναίρεση ὑπό τοῦ συγχρόνου ἁγίου γέροντος τῆς ἀδελφῆς Ἁγιοσαββιτικῆς Σερβικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί καθηγητοῦ τῆς Δογματικῆς καί Οἰκουμενικοῦ Διδασκάλου, Ὁσίου καί Θεοφόρου Πατρός Ἰουστίνου Πόποβιτς, ὁ ὁποῖος στό ἐξαίρετο σύγγραμμά του «Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καί Οἰκουμενισμός» σημειώνει : «Ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι κοινόν ὄνομα διά τούς ψευδοχριστιανισμούς, διά τάς ψευδοεκκλησίας τῆς Δυτικῆς Εὐρώπης. Μέσα του εὑρίσκεται ἡ καρδία ὅλων τῶν εὐρωπαϊκῶν οὐμανισμῶν μέ ἐπικεφαλῆς τόν Παπισμό. Ὅλοι δέ αὐτοί οἱ ψευδοχριστιανισμοί, ὅλαι αἱ ψευδοεκκλησίαι δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά μία αἵρεσις παραπλεύρως εἰς τήν ἄλλην αἵρεσιν. Τό κοινόν εὐαγγελικόν ὄνομά τους εἶναι ἡ παναίρεσις. Διατί; Διότι εἰς τό διάστημα τῆς ἱστορίας αἱ διάδοροι αἱρέσεις ἠρνοῦντο ἤ παρεμόρφωνον ἰδιώματα τινά τοῦ Θεανθρώπου καί Κυρίου Ἰησοῦ, αἱ δέ εὐρωπαϊκαί αὗται αἱρέσεις ἀπομακρύνουν ὁλόκληρον τόν Θεάνθρωπον καί εἰς τήν θέσιν του τοποθετοῦν τόν Εὐρωπαῖον ἄνθρωπον. Ἐδῶ δέν ὑπάρχει οὐσιαστική διαφορά μεταξύ τοῦ Παπισμοῦ, Προτεσταντισμοῦ, Οἰκουμενισμοῦ καί ἄλλων αἱρέσεων, ὧν τό ὄνομα ‘’λεγεών’’»16.
Πηγή καί μήτρα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ τυγχάνει ἡ Μασονία, πού προωθεῖ μέσῳ αὐτοῦ τήν παγκόσμια θρησκεία τοῦ Ἐωσφορισμοῦ. Πηγή καί μήτρα τῆς Μασονίας εἶναι ὁ φρικώδης διεθνής Σιωνισμός17, ὁ ὁποῖος μετήλλαξε τόν θεϊσμό τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καί τῶν Προφητῶν σέ αἴσχιστο Ἑωσφορισμό, μέ τήν Καμπαλά καί τό Ταλμούδ, τά ὁποῖα εἶναι ἔργα τῶν Ραββίνων τοῦ ἐκπεσόντος Ἰουδαϊσμοῦ καί τῆς ἰδεοληψίας τους περί τῆς παγκοσμίου κυριαρχίας καί διακυβέρνησης, μέσῳ τοῦ ἀναμενομένου ἀκόμη ψευδομεσσία τους, δηλ. τοῦ Ἀντιχρίστου.
Τά παραπάνω τά τονίζουμε γιά δύο κυρίως λόγους. Πρῶτον, διότι ὁ Σιωνισμός καί ἡ Μασονία ὡς κύριο ἐργαλεῖο γιά τήν ἐξάπλωση καί τήν κυριαρχία τους ἔχουν τόν Οἰκουμενισμό. Πολεμώντας, λοιπόν, τόν Οἰκουμενισμό, οὐσιαστικά πολεμοῦμε τόν Σιωνισμό καί τήν Μασονία καί συντελοῦμε στήν ὅσο τό ἀνθρωπίνως δυνατόν ἀναχαίτισή τους. Καί, δεύτερον, ὁ Σιωνισμός, ἡ Μασονία καί ὁ Οἰκουμενισμός εἶχαν καί ἔχουν τούς ἀνθρώπους τους στόν ὀρθόδοξο ἐκκλησιαστικό χῶρο. Εἶναι δυστύχημα νά διαπιστώνει κανείς ὅτι τέτοιοι ἄνθρωποι ὑπῆρξαν ἀπό τίς ἀρχές τοῦ 20οῦ αἰ. καί ἑξῆς Οἰκουμενικοί Πατριάρχες (Ἰωακείμ ὁ Γ΄, Μελέτιος Ματαξάκης, Ἀθηναγόρας). Καί στήν ἐποχή μας, ἀπό τό 1991 μέχρι σήμερα, ἄνθρωπός τους τυγχάνει – μέ πόνο καί ἀγάπη τό καταθέτουμε – ὁ νῦν Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος, ὁ ὁποῖος δημόσια, μέ παρρησία καί μέ γυμνή τήν κεφαλή ἐκφράζει, διδάσκει, κηρύττει, προωθεῖ καί προσπαθεῖ νά ἐπιβάλει τόν Οἰκουμενισμό. Ἀναδεικνύοντας, λοιπόν, τά λεχθέντα καί πραχθέντα τοῦ νῦν Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου καί ἀσκώντας τήν ἐπιβεβλημένη θεολογική καί ἐπιστημονική κριτική, δέν σημαίνει ὅτι μισοῦμε τόν κ. Βαρθολομαῖο ὡς πρόσωπο. Ἀντιθέτως, τόν ἀγαποῦμε ὡς πρόσωπο, σεβόμαστε τήν Ἀρχιερωσύνη του καί γι’αὐτό ἐπιθυμοῦμε, ὅπως καί γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους, τήν σωτηρία του, καί μάλιστα τώρα πού βρίσκεται στήν δύση τοῦ ἐπιγείου βίου του, διότι, ὡς γνωστόν, ὁ Κριτής Χριστός εἶναι δίκαιος, ἀδέκαστος καί ἀπροσωπόληπτος. Θεωροῦμε, ὅμως, τόν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο ὡς ἕνα ἀποτυχημένο διάκονο τοῦ πάλαι ποτέ περιπύστου Φαναρίου, πρᾶγμα τό ὁποῖο ἔχει τραγικές συνέπειες τόσο γιά τόν ἴδιο, ὅσο καί γιά τήν οἰκουμενική Ὀρθοδοξία. Δέν θεωροῦμε – ὅπως μερικοί ἀδαῶς ἰσχυρίζονται – ὅτι μέ τόν θάνατό του, θά τελειώσει καί τό πρόβλημα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Διότι, ὁ Οἰκουμενισμός, ἡ Μασονία και ὁ Σιωνισμός εἶναι σκοτεινά ἀντίχριστα συστήματα, πού ὑπερβαίνουν τό ἐπίπεδο τῶν προσώπων, τά ὁποῖα, ὅμως, σέ κάθε ἐποχή τά χρησιμοποιοῦν ὡς ἐργαλεία τους. Ἑπομένως, ἡ κατάδειξη τῶν λεχθέντων καί πραχθέντων τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου θά πρέπει νά ἐκληφθεῖ ὡς εὐκαιρία μετανοίας καί ἐπιστροφῆς του στήν Ὀρθόδοξη πορεία, ἀπ’ὅπου παρεξέκλινε και ἐκτροχιάστηκε, καί ὄχι ὡς πολεμική ἤ ἀντιπαλότητα ἤ ἐχθρότητα. Τό θέμα τυγχάνει ἄκρως σοβαρό καί ἅπτεται τῶν πραγμάτων τῆς ἀμωμήτου Ὀρθοδόξου ἡμῶν πίστεως˙ δέν εἶναι διόλου προσωπικό, ἀλλά καθαρά θεολογικό καί σωτηριολογικό.
Μέ αὐτές, λοιπόν, τίς ταπεινές σκέψεις, παρακαλοῦμε τούς ἀγαπητούς ἀναγνώστες τῆς νέας ἐκκλησιαστικῆς πύλης «Katanixi.gr» νά ἐνισχύσουν καί νά στηρίξουν τήν προσπάθειά μας μέ τήν προσευχή τους, θεωρώντας τό ἔργο αὐτό ὡς μία συμβολή στόν ἀντιαιρετικό καί ἀντιοικουμενιστικό ἀγώνα καί προσφορά στήν Ἐκκλησία, πρός δόξαν τοῦ Τρισυποστάτου Θεοῦ.
Σύν Θεῷ, θά συνεχίσουμε στό ἑπόμενο ἄρθρο μας.
- 1 https://www.impantokratoros.gr/9ADBA8B2.el.aspx
- 2 https://synaxiromion.wordpress.com//ἐντυπη-ἐκδοση/, https://synaxiromion.files.wordpress.com/2011/12/72dpi.pdf
- 3https://www.imp.gr/images/Epikairothta_2013/ANAKOINOTHEN_EPISTOLH_OIKOYMENIKOS_OIKOYMENISMOS_DIALOGOI.pdf
- 4 https://www.impantokratoros.gr/dat/storage/dat/BD6CBA56/periodiko_agiou_orous.pdf
- 5 http://www.theodromia.gr/A9455A79.el.aspx
- 6 https://www.katanixis.gr/2017/03/blog-post_305.html
- 7 https://www.katanixis.gr/2017/09/blog-post_597.html
- 8 https://www.katanixis.gr/2016/12/bullying.html
- 9 https://www.katanixis.gr/2018/04/blog-post_854.html
- 10 https://www.katanixis.gr/2019/02/blog-post_0.html
- 11 https://www.katanixis.gr/2019/02/blog-post_628.html
- 12 https://www.katanixis.gr/2019/03/blog-post_361.html
- 13 Ἰω. 10, 12.
- 14 Πράξ. 20, 29 – 30.
- 15 ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΣ, «Φορεῖς καί ‘’ἀχθοφόροι’’», ἐν ἐφημερίδᾳ Ὀρθόδοξος Τύπος (6-4-2012), http://thriskeftika.blogspot.com/2012/04/blog-post_7406.html
- 16 ΟΣΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ, Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καί Οἰκουμενισμός, Θεσσαλονίκη 1974, σ. 224.
- 17 ΜΗΤΡ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ, Ποιμαντορική ἐγκύκλιος ἐπί τῆ Κυριακῆ τῆς Ὀρθοδοξίας 2013 καί Ἐπιστολή πρός τόν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερώνυμο καί τά μέλη τῆς Σεπτῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, 8-5-2013, http://imp.gr/2012-03-27-20-22-23/520 -κραυγή-αγωνίας-του-σεβασμιωτάτου-μητροπολίτη-μας-προς-τον-αρχιεπίσκοπο-και-τους-αρχιερείς,-για-την-αίρεση-του-οικουμενισμού.html, ΑΡΧΙΜ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ, Ὁ Οἱκουμενισμός χωρίς μάσκα, ἐκδ. Ὀρθόδοξος Τύπος, Ἀθήνα 1988, σσ. 43-45, 107-108, ΣΥΝΑΞΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ, Διακήρυξις διά τήν Μασονίαν, http://www.impantokratoros.gr/67D9F5DF.el.aspx.