Δημήτριος Β. Εμμανουήλ
Πτολεμαΐδα 21-3-2019
ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΙΔΩΝ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥΣ
Μέρος α΄
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Στην πρώτη εν αγωνία επιστολή μου προς εσάς τους αγαπητούς εν Χριστώ αδελφούς και πατέρες έδειξαπαρ΄όλη τη συγγραφική αδυναμία μου πως Ο,ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΜΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΚΑΛΟ! «Μερικοί άνθρωποι νομίζουν ότι, επειδή η χρήση της είναι νόμιμη σε κάποια μέρη, θα πρέπει να είναι και ασφαλής. Το σώμα σου όμως δεν αναγνωρίζει αν ένα ναρκωτικό είναι νόμιμο ή παράνομο. Το μόνο που γνωρίζει είναι οι επιπτώσεις του ναρκωτικού αφότου το έχεις πάρει [1]!
Θυμίζω εδώ στην αγάπη σας και τον λόγοτου αποστόλου των εθνών Παύλου προς τον λαό της Κορίνθου: «Πάντα μοι έξεστιν, αλλ' ουπάντα συμφέρει» (Α Κορ. 6,12), δηλαδή ‘’όλα μου επιτρέπεται να τα κάνω, αλλάδεν είναι προς το συμφέρον μου το πνευματικό να τα κάνω όλα’’. Ναι αγαπητέ, όσα λεςκαι κάνεις μέσα στην Τάξη ή στη Σχολική μονάδα είναι μοναδικά και πάντα νόμιμα αλλά είναι όλα μα όλααυτά για το πνευματικό συμφέρον των μαθητών και όχι μόνον αλλά και σύμφωνα με τη νομική αξίωσητων Γονέων και Κηδεμόνων «που απορρέει από το Ν.Δ. 53/1974 – ΦΕΚ 256/Α ́ πουκύρωσε την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ ήΣύμβαση της Ρώμης) και σύμφωνα με το άρθρο 2 του Προσθέτου Πρωτοκόλλουαυτής «Δικαίωμα στην εκπαίδευση» που ορίζει ότι : «Ουδείς δύναται ναστερηθή του δικαιώματος όπως εκπαιδευθή. Παν Κράτος εν τη ασκήσειτων αναλαμβανομένων υπ’ αυτού καθηκόντων επί του πεδίου τηςμορφώσεως και της εκπαιδεύσεως θα σέβεται το δικαίωμα των γονέωνόπως εξασφαλίζωσι την μόρφωσιν και εκπαίδευσιν ταύτην συμφώνωςπρος τας ιδίας αυτών θρησκευτικάς και φιλοσοφικάς πεποιθήσεις».»;
Επειδή Ο,ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΧΩΡΙΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΝΗΡΟ, προχωρώ σε ακόμη δύοεπισημάνσεις χάρη αληθείας, επικαλούμενος το όνομα του κυρού επισκόπου π. Αυγουστίνου Φλωρίνηςπου έλεγε: «ΑΓΑΠΗ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΤΗ», δηλαδή, «Ὁποιος δὲν λέει τὴν ἀλήθεια σ᾽αὐτόνπου ἀμαρτάνει καὶ τὸν κολακεύει, εἶναι ἀπατεῶνας καὶ δὲν τὸν ἀγαπᾶ» [2].
Α΄. Ό,ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΚΑΛΟ
Η πρώτη επιφαινόμενη οικουμενική ιδέα έχει να κάνει με τις έννοιες της φύσης, του φυσικού στοιχείουκαι κατ’ επέκταση της βιολογικής ζωής ολοκλήρου του φυτικού και ζωικού βασιλείου. Ό,ΤΙ ΕΙΝΑΙΦΥΣΙΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΚΑΛΟ. Ιδού: «Μπορεί να έχεις ακούσει κάποιον να λέει ότι, επειδή η μαριχουάναείναι φυτό είναι κάτι το «φυσικό» και, επομένως, είναι ακίνδυνη. Αλλά δεν είναι. Το κώνειο, έναδηλητηριώδες φυτό, είναι επίσης «φυσικό», αλλά μπορεί να σκοτώσει κάποιον» [1]…
Β΄. Ό,ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟ
Η δεύτερη ιδέα αγγίζει περισσότερο τον άνθρωπο - μαθητή λόγω του ότι έχει να κάνει με τις ψυχικές,ψυχολογικές εμπειρίες του και με την αντιμετώπισή τους από εμάς είτε με τρόπους επιστημονικούς είτεπρακτικούς - εμπειρικούς.
Οι περισσότεροι από εμάς ερχόμαστε αντιμέτωποι με προβλήματα μέσα στη Σχολική Μονάδα ήκαλούμαστε να απαντήσουμε στα αναπάντητα ερωτήματα των μαθητών μας. Είναι πολύ γνωστή καιπεντάκουστη η φράση «Καλές πρακτικές» που σημαίνει πρακτικά αποτελέσματα χάρη της εμπειρίας τωνέμπειρων ή της γνώσεως των εκπαιδευμένων συναδέλφων εν σεμιναρίοις. Όμως ό,τι είναιαποτελεσματικό είναι και αληθινό; Ο «διαλογισμός» για παράδειγμα που μπαίνει στο ελληνικό Σχολείοδια της Ψυχολογίας ως μία «καλή πρακτική» αντιμετώπισης του στρες τί είναι; Δεν είναι πράγματιαποτελεσματικός και δεν «λειτουργεί»; Σαφώς ναι, αλλά το «Αν λειτουργεί» ή το ότι «λειτουργεί» ή «ό,τιλειτουργεί» σημαίνει πως είναι αληθινό και καλό; Αλήθεια τι ακούμε για την έννοια της «πραγματιστικήςαπάτης»; Ιδού:
«Το Ζεν πράγματι δεν έχει θεολογικά θεμέλια, καθώς βασίζεται αποκλειστικά στην εμπειρία κι έτσιπέφτει στην «πραγματιστική απάτη» που έχει ήδη αναφερθεί νωρίτερα σ’ αυτό το βιβλίο, στο κεφάλαιογια τον Ινδουϊσμό: «Αν λειτουργεί, θα πρέπει να είναι αληθινό και καλό». Το Ζεν, χωρίς καθόλου θεολογία,δεν είναι περισσότερο ικανό από τον Ινδουϊσμό να διακρίνει τις καλές από τις κακές πνευματικέςεμπειρίες μπορεί μόνο να δηλώσει τι νομίζει ότι είναι καλό, επειδή φέρνει «ειρήνη» και «αρμονία». Όπωςκρίνουν οι φυσικές δυνάμεις του νου κι όχι κάποια αποκάλυψη - κάθε τι άλλο το απορρίπτει ωςπερισσότερο ή λιγότερο απατηλό. Το Ζεν γοητεύει την ανεπαίσθητη υπερηφάνεια - τόσο διαδεδομένησήμερα - αυτών που σκέφτονται ότι μπορούν να σωθούν μόνοι τους, κι έτσι δεν έχουν ανάγκη απόκανένα Σωτήρα έξω από τον εαυτό τους. [3]
Εν τέλει καλός ή κακός για την ελληνική πραγματικότητα ο διαλογισμός, δηλαδή η Ινδουιστική γιόγκα καιτο Βουδιστικό Ζεν; Αυτά τα «αρνητικά» τώρα που τα γνωρίζεις θα τα διδάξεις; Την αλήθεια για τοπνευματικό συμφέρον των μαθητών σου θα τη σεβαστείς ή όχι μέσα στο νόμιμο (κατ’ άνθρωπο) πολυπολιτισμικό - εκπαιδευτικό και οικουμενιστικό περιβάλλον, εντός και εκτός μαθητικής τάξεως; Τηναγωνία των Γονέων και Κηδεμόνων που δεν παρακολουθούν επαρκώς την ποικίλη εισβολή της«πραγματιστικής απάτης» την ακούς με την καρδιά σου;
ΌΤΙ Η «ΣΙΩΠΗ» ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΕΙΔΟΣ ΑΘΕΪΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΡΗΓΟΡΙΟ ΠΑΛΑΜΑ ΤΟ ΔΙΔΑΣΚΕΙΣ ΚΑΙΣΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΣΟΥ ΠΟΥ ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΑΚΟΥΣΟΥΝ «ΑΛΗΘΕΙΕΣ»ΚΑΙ ΝΑ ΔΟΥΝ ΤΙΣΔΙΚΕΣ ΣΟΥ «ΚΑΛΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ» ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΧΑΘΕΙ Η ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ Η ΑΡΜΟΝΙΑ ΣΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΑΣ (ενν. ΜΕ ΔΙΑΚΡΙΣΗ);
Ευχαριστώ για την υπομονή
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ
Πτολεμαΐδα 21-3-2019
[3] «Η Ορθοδοξία και η θρησκεία του μέλλοντος», Ιερομονάχου Σεραφείμ Ρόουζ (1934-1982), Εκδόσεις «Μορφή», Αθήνα Δεκέμβριος 2006, Σελ. 103