Διάφορα αφυπνιστικά (Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος)
Για τον θάνατο και την μέλλουσα ζωή
…Δεν αρκεί να σκεπτόμαστε μόνο το θάνατο, ότι δηλαδή θα πεθάνουμε, διότι πάντες αποθνήσκομε. «Απόκειται τοις ανθρώποις άπαξ αποθάνειν», λέγει ο θεσπέσιος Παύλος. Πάντες αποθνήσκομε και βασιλείς και πατριάρχαι, και πρωθυπουργοί και υπουργοί, και αρχιερείς και ιερείς, και λαϊκοί και κληρικοί, και μεγάλοι και μικροί, και πλούσιοι και πτωχοί, και άνδρες και γυναίκες, και πάσης ηλικίας, τάξεως και καταστάσεως άνθρωποι. Δεν υπάρχει άνθρωπος ο οποίος θα ζήσει και δεν θα αποθάνει, λέγει ο Προφητάναξ Δαβίδ. Όλα τα πράγματα του κόσμου αυτού, όσα σκέπτονται οι άνθρωποι είναι αβέβαια, το μόνο δε βέβαιο είναι ο θάνατος. Είναι λοιπόν βέβαιο ότι θα αποθάνουμε, αλλά πρέπει να σκεφτούμε πώς θα αποθάνουμε, καλώς ή κακώς, έτοιμοι ή ανέτοιμοι; Πού θα μεταβούμε μετά θάνατον; Εις την αιώνιον ζωή ή εις την αιώνιον κόλαση; Αυτό πρέπει να βάλουμε καλά-καλά εις το νου μας, ώδε η σοφία…
Δυστυχείς και ελεεινοί είναι όσοι δεν φροντίζουν διά την έξοδο αυτών, όσοι δεν εξομολογούνται τις αμαρτίες τους, όσοι δεν μεταλαμβάνουν, όσοι δεν πηγαίνουν Εκκλησία, όσοι δεν προσεύχονται, όσοι είναι πλούσιοι και δεν ελεούν τους πτωχούς, αλλά πορεύονται σαν να μην είχαν ψυχή, για αυτούς λέγει ο Προφήτης Δαβίδ ότι μοιάζουν με τα κτήνη… Εάν δε κάποιος πει ότι δεν υπάρχει μέλλουσα κρίση και ανταπόδοση, ο τοιούτος, δεν πρέπει να λέγεται χριστιανός, αλλά άπιστος, αιρετικός, βλάσφημος! Εάν δεν υπάρχει μέλλουσα ζωή, κρίση και ανταπόδοση, γιατί ήλθε ο Χριστός επί της γης και έγινε άνθρωπος και εσταυρώθη υπέρ ημών και απέθανε και ανέστη; Γιατί το βάπτισμα, η μετάνοια, η ιεροσύνη και τα λοιπά μυστήρια;
Εάν δεν υπάρχει μέλλουσα κρίσις και ανταπόδοσις τις η χρεία οι Άγιοι Απόστολοι να περιέλθουν όλη την οικουμένη, υστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, λοιδορούμενοι και παντοιοτρόπως βασανιζόμενοι και διδάσκοντες ότι υπάρχει μέλλουσα ζωή, γιατί τόσα εκατομμύρια μαρτύρων έχυσαν το αίμα τους; Γιατί τόσες μυριάδες Οσίων και ασκητών εις τα σπήλαια, ερήμους και οπές της γης αγγελικώς εβίωσαν; Και εάν δεν υπάρχει μέλλουσα κρίση και ανταπόδοση, γιατί τους νεκρούς κοιμίζουμε εις τις εκκλησίες και οι ψάλτες μετά των ιερών ψάλλουν και εύχονται, ίνα ο Θεός αναπαύσει τις ψυχές των τεθνεώτων εις τόπο ανέσεως και μετά των Αγίων ένθα ουκ έστι πόνος ου λύπη, ου στεναγμός κ.λπ.;
Όσοι δεν πιστεύουν θα έλθει ημέρα, όταν το δρέπανο του θανάτου θερίσει αυτούς να πιστεύσουν ότι όσα η Εκκλησία διδάσκει είναι αληθή και βέβαια, και θα ζητούν καιρό διορθώσεως και μετανοίας, αλλά εις τον Άδη δεν υπάρχει μετάνοια. Νυν καιρός ευπρόσδεκτος, νυν ημέρα μετανοίας, αποθώμεθα τα έργα του σκότους και ενδυσώμεθα τα όπλα του φωτός, ευσχημόνως ας ζήσουμε εις τον πρόσκαιρο αυτό βίο, με αγάπη και εξομολόγηση, με ελεημοσύνες και προσευχές, με νηστείες και λοιπές αρετές, ώστε, όταν έλθει ο θάνατος μας βρει έτοιμους, και αξιωθούμε των αιωνίων αγαθών. Αμήν.