Είναι καιρός να καταλάβουν μερικοί που αφιονίζουν τα παιδιά, πως η ιστορία του πολιτισμού δεν σκυλεύεται, η γνώση δεν δολοφονείται για να συληθεί και το πανεπιστημιακό άσυλο δεν είναι οίκος ανοχής, είναι το καταφύγιο των ερωτευμένων με τη γνώση και την ελευθερία των ιδεών
ΚΑΛΟ ΝΑ ΤΟ
ΞΑΝΑΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΤΙ ΚΑΙ ΠΩΣ
ΛΕΜΕ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ, ΑΦΟΥ ΒΟΥΤΗΞΟΥΜΕ ΛΙΓΟ
ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΙΚΗ ΜΑΣ
ΜΝΗΜΗ, ΑΝ ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΣΤΟΜΩΣΕΙ
ΚΑΙ ΠΑΓΩΣΕΙ Η ΞΥΛΟΚΑΙΝΗ ΠΟΥ ΜΕ
ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΕΝΕΣΙΜΕΣ ΔΟΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΓΓΙΖΕΙ
Η ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΙΚΗΣ
ΜΑΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ
Αναφέρομαι στο ετυμολογικό και σημασιολογικό περιεχόμενο της
λέξης «άσυλο». Ετυμολογικά αμφίβολης καταγωγής, πιθανόν να συνδέεται με το
αρχαιότατο «τα σκύλα» απ΄ όπου και η «σκύλευση» που σημαίνει το ξεγύμνωμα
νεκρού και ο εξευτελισμός του σκηνώματός του. Το ρήμα «συλώ» βέβαια απ΄ όπου με
το στερητικό α παράγεται το «άσυλο» σημαίνει τη λεηλασία κυρίως ιερού τόπου,
χώρου ή αντικειμένου, την κλοπή, την καταστροφή. Η σύληση νεκρών, τάφων, ιερών,
αγίων λειψάνων, τελετουργικών σκευών αρχαίων ή εν ενεργεία θρησκειών έχει
γεμίσει τις σελίδες της παγκόσμιας ιστορίας.
Ο θηριώδης άνθρωπος, ο φανατικός, ο εγκληματίας, ο θυμοειδής
συχνά σε στιγμές οργής, εκδικητικής μανίας, στον πόλεμο ξεσπώντας σ΄ ό,τι
σεβαστό και ιερό έχει ο αντίπαλος συλεί, λεηλατεί, υβρίζει και χλευάζει. Ο
πολιτισμένος άνθρωπος, αναγόμενος όμως και στις ρίζες της βαθιάς μνήμης,
ανακηρύσσει σε ταμπού, ιερά, τόπους αβάτους, απροσπέλαστους ιστορικές και
θρησκευτικές τοποθεσίες, κτίρια, σημεία, σημαίες, και στη συνέχεια σχέσεις,
θεσμούς και ιδέες. Άσυλο είναι κάθε τέτοιος τόπος ή θεσμός ή τελετή! Έτσι
καθιερώθηκε (προσοχή στην καταγωγή της λέξης καθ-ιέρωση) να είναι
προστατευμένος και ελεγχόμενος από τον νόμο κάθε τέτοιος υλικός ή άυλος άβατος,
απαραβίαστος χώρος.
Έτσι ναοί, μνημεία, τάφοι (η παρούσα παρέμβαση γράφεται την
ημέρα που μας άφησε άφωνους η σύληση του τάφου του Προέδρου της Κύπρου Τάσσου
Παπαδόπουλου), αιχμάλωτοι πολέμου, πρέσβεις, πολιτικοί φυγάδες, βουλευτές,
επιστήμονες, δάσκαλοι προστατεύονται πλέον με διεθνείς συνθήκες.
Όταν ιδρύθηκαν τα πρώτα πανεπιστήμια στην Ευρώπη και άρχισε
η έρευνα να θεωρείται από το Βατικανό εχθρός της πίστης, τα πανεπιστήμια
κήρυξαν τους χώρους τους άσυλα, ώστε να προστατεύσουν την ελεύθερη διακίνηση
ιδεών, την απρόσκοπτη έρευνα, τις νέες ιδέες και τις τολμηρές νέες αξίες ζωής
που οδήγησαν στην Αναγέννηση και στον Διαφωτισμό και εν συνεχεία στην Αστική
Επανάσταση στη Γαλλία.
Ο Γαλιλαίος, ο Νεύτων, ο Κοπέρνικος, ο Φρόυντ, ο Αϊνστάιν
που κυνηγήθηκαν από τις δογματικές εξουσίες, θρησκευτικές ή τυραννικές, ήταν
παραδείγματα βιασμού της ελεύθερης σκέψης και έρευνας και μέγιστα σύμβολα της
υπεράσπισης του ασύλου στον κατ΄ εξοχήν χώρο της έρευνας και των νέων ιδεών, το
πανεπιστήμιο.
Σε μας εδώ ο Σαρίπολος και ο Αριστόβουλος Μάνεσης,
υπερασπιζόμενοι ως συνταγματικοί δάσκαλοι την ελευθερία της σκέψης,
συνελήφθησαν διδάσκοντες για να δείξουν στους φοιτητές τους το μέγεθος της βίας
των διωκτών τους.
Τι προστατεύει το άσυλο; Προστατεύει τον πρεσβευτή και σε
εχθρική χώρα και σε εμπόλεμη κατάσταση να εκπροσωπεί και να υπερασπίζεται τα
συμφέροντα της χώρας του και τα δικαιώματα των πολιτών της. Προστατεύει από την
εποχή των «Ικετίδων» του Αισχύλου (467 π.Χ.!!) τους πολιτικούς φυγάδες που
ζητούν προστασία σε ξένη χώρα για να αποφύγουν διώξεις για λόγους
θρησκευτικούς, πολιτικούς, κοινωνικούς, φυλετικούς. Προστατεύει τον εκλεγμένο
βουλευτή για όσα λέει και πράττει ως εκπρόσωπος των συμφερόντων και των
επιδιώξεων των ψηφοφόρων του. Προστατεύει τα μνημεία του πολιτισμού, τους
χώρους λατρείας και, τέλος, τα επιστημονικά ιδρύματα, εκπαιδευτικά, ερευνητικά,
πειραματικά, ώστε η διακίνηση των ιδεών, των μεθόδων να γίνεται απρόσκοπτα και
να δημοσιοποιείται ακώλυτα.
Κάθε απόπειρα παραβίασης, λεηλασίας, καταστροφής,
παρεμπόδισης, απαγόρευσης, φίμωσης, νάρκωσης ή για αλλότριους λόγους κατάληψης
και καταπάτησης των ιερών αυτών χώρων είναι ιεροσυλία, βιασμός της ελευθερίας
και παρεμπόδιση στη διακίνηση και τη διάδοση γνώσεων και νέων ιδεών. Δεν είναι
κατανοητό από την κοινή λογική οι ίδιοι θεωρητικοί ή ακτιβιστικοί κύκλοι που,
δικαίως, υπερασπίζονται κάθε Κούρδο μετανάστη που ζητάει πολιτικό άσυλο, κάθε
απόπειρα παρεμπόδισης κάθε ακραίου συνδικαλιστή να εκφράζει δημόσια τις απόψεις
του, κάθε λογοκριτική εκδήλωση στον λόγο ενός απλού πολίτη να μη θεωρούν
κατάφωρη παραβίαση θεμελιωδών δικαιωμάτων διδασκόντων και διδασκομένων στους
πανεπιστημιακούς χώρους να διδάξουν, να διδαχθούν, να πειραματιστούν, να
ερευνήσουν, να μελετήσουν στη βιβλιοθήκη και να χειροδικούν εναντίον καθηγητών
και πρυτάνεων, να κλειδώνουν τις αίθουσες, να καταστρέφουν δημόσιο υλικό, να
βρωμίζουν κοινόχρηστους χώρους, να απαγορεύουν την είσοδο στους νόμιμους
τροφίμους.
Ο υπάρχων νόμος είναι επαρκέστατος. Ορίζει το άσυλο αυτό που
πράγματι ιστορικά είναι: χώρος ελεύθερης διακίνησης και παραγωγής νέων
επιστημονικών ιδεών έρευνας, μελέτης και πειραματισμού. Όποιος με οποιονδήποτε
τρόπο παρεμποδίζει αυτές τις ελευθερίες δεν καταπατά μονάχα την έννοια και τη
σημασία του ασύλου αλλά και θεμελιώδες, συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα που
έχει να κάνει με τις εγγυήσεις της πολιτείας για την ελεύθερη ανάπτυξη και
πνευματική ολοκλήρωση της προσωπικότητας των πολιτών.
https://www.tanea.gr/2009/12/19/lifearts/by-the-book/asyloy-sylisi/
|
