Κοριτσάκι πίνει νερό από λακκούβα σε πεζοδρόμιο και όλοι οι άνθρωποι νιώθουμε ντροπή |
ΚΥΡΙΑ, ΚΥΡΙΑ, ΤΙ ΕΧΕTE ΝΑ ΠΕΙTE ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΜΠΟΥΡΑ ΜΟΥ;
ΤΕΛΕΙΑ!
Μια φορά κι έναν καιρό ο φίλος μας ο Παύλος σαν άκουγε εμάς τους
φίλους του να τον καλούμε με το όνομα «Μά…» μας έκοβε την καλημέρα για ένα
μήνα. Μάλιστα! Έχω όνομα, μας έλεγε. Φώναξε το όνομά μου, γιατί με λες «Μά..»;
Και σού ‘κοβε την καλημέρα! Άξιος ο
φίλος μου, σ’ αυτόν χρωστάμε πολλά, όλη η παρέα. Εγώ που γράφω ετούτες τις γραμμές έμαθα από τον φίλο και
δάσκαλο της ντροπής να μη λέγω την λέξη αυτή για ΟΝΟΜΑ, την λέξη αυτή που
αρχίζει ανάποδα, δηλαδή από το «μα», ΌΝΟμα, κι έπειτα που χάνεται σε κάποια λάκα, όπως
λέμε λακκούβα.
Μα θα μου πεις: Άλλα χρόνια
τότε και άλλα σήμερα. Έτσι είναι! Άλλα χρόνια τότε γιατί τότε δεν είχαμε φτάσει
την τελειότητα των σημερινών νέων. Σήμερα όλα είναι τέλεια!
Μα-θήτρια/μα-θητής: Κυρία, Κυρία, τι έχετε να πείτε για την
καμπούρα μου; Τέλεια! Μα Κυρία…
ΕΠΙΜΕΤΡΟ
Αν τώρα θέλεις να είσαι , να μείνεις ή να γίνεις φίλος του
τέλειου Θεού, του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού, του τέλειου Ανθρώπου και τέλειου
Θεού, κι αν θες να είσαι μαθητής Του, βγάλε από το στόμα σου το όνομα «Μά..» και την λέξη «Τέ..» αλλιώς ΜΑ ΤΑΙ Α
ΓΙΑ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ ΜΙΛΑΣ.
Φίλε Παύλε Ελευθερ... σ’ ευχαριστώ!
Δ.Β.Ε
Πτολεμαΐδα 28/6/2019