ΟΤΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟ ΚΑΙ ΚΑΛΟ!
Αγαπητοί,
Είναι εύκολο να φανταστούμε τη ζωή μας άνευ δασκάλων και αγωγής αλλά είναι απίστευτα δύσκολο να συλλάβουμε το νόημα της εν Χριστώ ζωής άνευ της συμβολής των αγίων μας.
Στις ημέρες μας πραγματώνεται η προφητεία του π. Αυγουστίνου Καντιώτη που λέγει ότι θα έρθει μια ημέρα όπου ο παλαιός δάσκαλος θα αχρηστευθεί και τη θέση του θα πάρει κάποιος νέος. Πιο μοντέρνα θα λέγαμε, πως μία ημέρα των ημερών οι άπειροι θα ασκούν το διδασκαλικό έργο ενώ οι έμπειροι θα σιωπούν όπως οι μαθητές κατά την ώρα του μαθήματος λόγω φόβου.
Είναι εύκολο να φανταστούμε τη ζωή μας άνευ δασκάλων και αγωγής αλλά είναι απίστευτα δύσκολο να συλλάβουμε το νόημα της εν Χριστώ ζωής άνευ της συμβολής των αγίων μας.
Στις ημέρες μας πραγματώνεται η προφητεία του π. Αυγουστίνου Καντιώτη που λέγει ότι θα έρθει μια ημέρα όπου ο παλαιός δάσκαλος θα αχρηστευθεί και τη θέση του θα πάρει κάποιος νέος. Πιο μοντέρνα θα λέγαμε, πως μία ημέρα των ημερών οι άπειροι θα ασκούν το διδασκαλικό έργο ενώ οι έμπειροι θα σιωπούν όπως οι μαθητές κατά την ώρα του μαθήματος λόγω φόβου.
Ας πούμε όμως λίγα λόγια για τα πράγματα εντός των σχολικών μας μονάδων, εννοείται των Δημοσίων Σχολείων όπου σχολάζει πλήθος ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών και άλλων συναφών ειδικοτήτων που ως σκοπό τους έχουν τη συναισθηματική αγωγή και διαπαιδαγώγηση των μαθητών κάθε ηλικίας. Σήμερα αγαπητοί μου, δάσκαλος και μαθητής είναι δύο έννοιες ταυτόσημες. Σήμερα δεν ξεχωρίζεις όχι μόνον τον μαθητή από τον δάσκαλο αλλά ούτε τον δάσκαλο από τον γονέα. Όχι λόγω του υψηλού μορφωτικού επιπέδου των γονιών και κηδεμόνων των μαθητών, αλλά λόγω του ότι τόσο ο μαθητής και ο γονιός του όσο και ο δάσκαλος είναι όλοι τους δια βίου μαθητές. Κι αν πράγματι είμαστε όλοι μαθητές, ποιος ο δάσκαλος, ποιο το μεγάλο σχολείο και ποιο το νόημα της εκπαίδευσης; Ποιος ο σκοπός της Παιδείας; Εξ αρχής η υπόθεση αυτή φαίνεται δύσκολη και τα ερωτήματα βαριά αλλ' όμως αξίζει να προσπαθήσουμε. Ήδη αναφέραμε ότι η αγωγή των συναισθημάτων και των αισθήσεων αποτελεί το πρώτο θέμα της διεθνιστικής - πολυπολιτισμικής - άθεης Παιδείας μας και λογικά του Υπουργείου μας, που συν τοις άλλοις ονομάζεται και υπουργείο Έρευνας! Επίλογο της παραπάνω πρότασης αποτελούν τα λόγια του π. Σεραφείμ Ρόουζ που αποκαλύπτουν μία έσχατη πραγματικότητα. Λέγει ότι ο κόσμος μας οδηγείται σε μια νέα θρησκεία ινδουιστικής φύσεως, όπου δάσκαλός μας θα είναι ο εαυτός μας ή καλύτερα ο θεϊκός εαυτός μας. Θρησκεία εξάλλου, όπως μας λέγει, είναι το να κάνει ο καθένας ό,τι θέλει! Το "χέρι" που έρχεται από το άπειρο σύμφωνα με την ινδουιστική θρησκεία για να σε βοηθήσει, δεν είναι ούτε το χέρι της οικογένειας ούτε το χέρι του δασκάλου, αυτό το μολυσμένο αυταρχικό χέρι που αιώνες και έως και προσφάτως ήταν οπλισμένο με βέργα και με ποικίλες άλλες τιμωρητικές επινοήσεις. Αλλ' ούτε και η κοινωνία με τα ποικίλα στερεότυπά της. Λοιπόν, ο εαυτός σου και τα θέλω σου. Ιδού ο δάσκαλος! Ιδού και το πεδίο έρευνας όλων μας, μικρών και μεγάλων. Ο π. Αυγουστίνος συνοψίζει άριστα τα της υποθέσεώς μας. Λέγει πως αν χωρίσεις τα Δόγματα από την Ηθική τότε το "Αγαπάτε αλλήλους" καταντάει σεξουαλικόν ζήτημα. Και πράγματι αυτή είναι η Παιδεία μας σήμερα. Συναισθηματική, αισθηματολογική, σεξουαλική, εαυτολογικά αυτοκτονική, εγωιστική - εωσφορική. Σκοπός της η οικουμενική ένωσις, όχι στο όνομα του Θεού αλλά του Εαυτού!
Όλα τα παραπάνω αρκούν για να δικαιολογήσουν την παρουσία των αρίστων ψυχολόγων εντός των σχολικών μας μονάδων που στηρίζουν τόσο μαθητές όσο και καθηγητές προς την ανακάλυψη της πνευματικής τους ταυτότητας με τις πρακτικές της Γιόγκα και του Διαλογισμού, όσο και των δασκαλεμένων κοινωνικών λειτουργών που προσκαλούν μικρούς και μεγάλους στην ανακάλυψη της σωματικής ή καλύτερα της σαρκικής τους ταυτότητας με ρηματικές φράσεις του τύπου: "Όλα είναι φυσιολογικά", "Να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου", "Απόλαυσε την εφηβεία σου". Απίστευτα πράματα, αδελφοί μου!
Εδώ ας εμφανίσουμε την πρωταγωνίστρια της ιστορίας μας η οποία δύο εβδομάδες μετά από τη συμμετοχή της σε ομαδικό σχολικό Γιόγκα και Διαλογισμό (εννοείται πως το μόνο που γνώριζε ήταν το ότι δύο κυρίες ψυχολόγοι έφτασαν στο σχολείο με μοναδικό σκοπό την εκδίωξη του στρες) άκουσε από κάποιον μεγαλύτερό της πως αυτά τα πράγματα απαγορεύονται για βαπτισμένους ορθοδόξους Χριστιανούς.
Αδελφοί, η ιστορία αυτή φανερώνει στην αγάπη σας τον μέγα κίνδυνο που διατρέχουν όλα τα παιδιά, δηλαδή όλοι όσοι πιστεύουν στα ψέματα, είτε μικροί είτε μεγάλοι είτε όσοι με απολυτήριο Γυμνασίου είτε με δέκα τίτλους μεταπτυχιακών άθεων σπουδών, ή καλύτερα ψυχοάθεων και μεταχριστιανικών σπονδών εις έναν αλάθητον Εαυτόν.
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ, Εκπαιδευτικόσ ΠΕ11
Πτολεμαΐδα 6-7-2019