«Η Ανάστασις»του Κωνσταντίνου Παρθένη
ΕΝΑΣ ΑΘΕΟΣ ΞΕΡΕΙ ΠΑΝΤΑ ΠΟΙΟ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ!
ΚΥΡΙΕ ΦΙΛΗ,
ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΤΕ ΓΙΑ ΛΙΓΟ 2019 ΧΡΌΝΙΑ ΠΙΣΩ! ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΑΠΟ ΓΙΟΓΚΑ ΚΑΙ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ! ΣΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΜΙΑ Ή ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΔΥΟ "ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ" ΠΟΥ ΟΜΟΙΑΖΟΥΝ ΠΛΗΡΩΣ Μ' ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΣΥΜΠΕΡΙΕΛΑΒΑΝ ΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΣΑΣ (ΑΠΛΟΙ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΜΑΣ! ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΣΥΝΗΣ! ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΑ ΑΦΟΣΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΙ ΤΟΥ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΚΡΑΙΟΥ ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΥ, κτλ.) ΣΤΟΥΣ "ΦΑΚΕΛΟΥΣ ΜΑΘΗΤΗ". ΛΟΙΠΟΝ,
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
1. Γινόμαστε δημοσιογράφοι και παίρνουμε δύο συνεντεύξεις.
Μία από τις μυροφόρες όταν έμαθαν για την ανάσταση του Χριστού και μία δεύτερη
από τους Μαθητές λίγο μετά την πληροφόρησή τους από τις μυροφόρες για το
χαρμόσυνο γεγονός της
Ανάστασης.
2. Παρατηρούμε την εικόνα (;) του Κωνσταντίνου Παρθένη «Η
Ανάστασις»:
α. Ποια πρόσωπα εικονίζονται; Ποια είναι η κυρίαρχη μορφή;
Ποια είναι τα βασικά χρώματα που επικρατούν; Γιατί πιστεύετε ο ζωγράφος
χρησιμοποίησε αυτά τα
χρώματα;
β. Μπαίνουμε και εμείς μέσα στην εικόνα (;) στη θέση των
εικονιζόμενων προσώπων. Εκφράζουμε τα συναισθήματα που νιώθουμε.
("Φάκελος μαθητή" Ε' Δημοτικού, σελ. 115)
Υ.Γ.
ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ "ΠΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ"!
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ, Εκπαιδευτικός
Θρησκευτικά: Αντιδράσεις προκαλεί η απόφαση του ΣτΕ – Τι απαντά το υπουργείο [Βίντεο]
Φίλης: Γυρίζουμε την εκπαίδευση στη δεκαετία του ’50
Αντίθετη στο Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, χαρακτηρίζει την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για το μάθημα των Θρησκευτικών ο τομεάρχης Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Φίλης, και σημειώνει ότι, εφόσον οδηγεί το μάθημα να λάβει τη μορφή της κατήχησης, τελικώς, οδηγεί τα πράγματα ώστε το μάθημα των θρησκευτικών να γίνει προαιρετικό.
«Με την απόφασή του, το ΣτΕ επαναλαμβάνει την προηγούμενη σύμφωνα με την οποία το μάθημα των θρησκευτικών πρέπει να έχει κατηχητικό χαρακτήρα» επισημαίνει ο κ. Φίλης και προσθέτει: «Πρόκειται για απόφαση που αντίκειται στο Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Είναι περίεργο ότι το Ανώτατο Δικαστήριο, που έχει επιφορτιστεί με την αρμοδιότητα της υπεράσπισης των δικαιωμάτων των πολιτών, να νομολογεί επί θεολογικών και παιδαγωγικών ζητημάτων, ως να ήταν Οικουμενική Σύνοδος ή Παιδαγωγικό Ινστιτούτο».
Όπως τονίζει ο κ. Φίλης, «με τα νέα Προγράμματα Σπουδών (τα επονομαζόμενα Φίλη και στη συνέχεια Γαβρόγλου), επιχειρήσαμε το μάθημα των θρησκευτικών να είναι μάθημα γνώσης και όχι πίστης, προβληματισμού και ουσιαστικής μάθησης και όχι κατήχησης και προσηλυτισμού. Αυτή η κατεύθυνση αντανακλά τη νέα κοινωνική πραγματικότητα και ανταποκρίνεται σε ένα σχολείο κοσμικό και δημοκρατικό. Γι’ αυτό, άλλωστε, τα νέα προγράμματα, παρά τον πόλεμο ορισμένων κέντρων, αγκαλιάστηκαν από τη μεγάλη πλειοψηφία των εκπαιδευτικών, των μαθητών και των γονέων. Οι αποφάσεις του ΣτΕ γυρίζουν την εκπαίδευση στη σκοτεινή δεκαετία του ’50 και στο «ελληνοχριστιανικό» Σύνταγμα του 1952».