Απόστολος Σαραντίδης, Είναι θαυμάσια ημέρα
Ο περιώνυμος και περισπούδαστος ελληνικός λαός του θεού αρέσκεται πολύ τα τελευταία πενήντα μεταπολεμικά χρόνια να βγαίνει έξω και να παίρνει μαζί με τη μοναξιά στην έξοδό του και το απεριτίφ του σε κέντρα πολυτελείας που αντικαθιστούν ολοένα τα παραδοσιακά καφενεία με τις ψάθινες καρέκλες και τους ξύλινους πάγκους. Έχει και ΙΧ. Ήδη από την εμφάνιση των πρώτων τρόλεϊ στους αθηναϊκούς δρόμους του ’50 που βλέπουμε στον ασπρόμαυρο κινηματογράφο της εποχής, κάνουν την εμφάνισή τους σύγχρονα καφέ και οινόπνευμα βρετανικό, ουίσκι, και μπράντι γαλλικό, μουσική ποπ. Οι μέρες διαδέχονται ηλιόλουστες η μία την άλλη με εκδρομές στα περίχωρα από τους νέους ασφαλτοστρωμένους δρόμους, δείγματα τεχνικής, προόδου και πολιτισμού. Φτώχεια ακόμη τότε είναι η αλήθεια, και τα μεταπολεμικά μπαλώματα τα είπαν πολυκατοικίες. Δηλαδή, καθετοκατοικίες για όσους έμεναν πίσω και δεν ξενιτεύονταν για εργάτες. Τώρα ξενιτεύονται επιστήμονες.
Πάνε οι αυλές. Και πολιτικά πάθη για να μη λησμονούμε ότι είμαστε γνήσιοι Έλληνες. Κάποιος αρχιμανδρίτης Αυγουστίνος στην Αθήνα φώναζε πολύ και ενοχλούσε αλλά είχαν τη φαεινή ιδέα αργότερα για να τον ξεφορτωθούνε να τον κάνουν επίσκοπο και να τον στείλουνε δυσμενή στη Φλώρινα και την πάτησαν. Δεν πρόσεξαν καλά το βιογραφικό του. Η μέρα και πάλι θα ήταν θαυμάσια. Ηλιόλουστη αλλά και να μην ήταν, στη χώρα που ζούμε είναι θέμα χρόνου να βγει ήλιος. Έτσι γίνεται με το φως. Κάτι σημαδάκια εκεί στην ατμόσφαιρα που λέγονται σύννεφα το εμποδίζουν μα σιγά μην υπολογίζει ο ηλιάτορας αυτές τις σκόνες από κει ψηλά. Ούτε σκόνες! Ανύπαρκτα προβλήματα. Συνεπώς η μέρα λαμπερή πάντοτε και γεμάτη από φως. Με καθόλου εισαγωγικά. Αληθινή. Για όσους τη βλέπουν. It’s a perfect day!
Κατόπιν, άρχισαν να τη διακρίνουν λιγότεροι. Η κοινωνία μας είπαν πως άλλαζε και η εκκλησία το ίδιο. Στο Τορόντο το 1950 κάτι εκκλησιαστικές ασυναρτησίες γράφτηκαν που κανείς δεν έδωσε σημασία. Μετά, το 1964 ανακατεύτηκε κι ο Πάπας με τον Πατριάρχη αλλά οι μέρες ήσαν τόσο καλές που κανείς πάλι δεν νοιάστηκε. Κάποιοι πολιτικοί μόνο που το πλήρωσαν ακριβά, το Άγιο Όρος και τρεις επίσκοποι. Ο ένας, ο γνωστός στη Φλώρινα. Αυτόν τον είπανε τρελό αλλά τους τρέλανε όλους στο τέλος. Μετά ήρθε τουρισμός πολύς. Ξαφνικά, μια θαυμάσια ηλιόλουστη ημέρα χάσαμε τη μισή την Κύπρο. Ύστερα ήρθε λέει Αλλαγή που μας άλλαξε τα φώτα και έβαλε τις βάσεις για την κατεδάφιση που θα επιχειρούνταν τριάντα χρόνια μετά. Και πάλι όμως οι μέρες ήταν θαυμάσιες και πηγαίναμε στις ντίσκο και στα μπαράκια και ο τουρισμός ανέβαινε και τα κάναμε όλα μόδα. Στο μεταξύ οι ιεράρχες περιστοιχειωμένοι έφευγαν από τη σκοπιά τους και έκαναν προσυνοδικές και προετοιμασίες για Σύνοδο με κάτι λύκους καλούς για το καλό μας χωρίς να μας ρωτήσουν. Το γεύμα των κακών λύκων είναι μαλακά πρόβατα. Των καλών λύκων, σκληρά πρόβατα. Όλα όμως μαγειρεμένα. Η αλήθεια είναι ότι πρόβατο δεν γλιτώνει. Μόνο βελάζει για να το ακούσει ο ποιμένας. Από τη Ρόδο ξεκίνησαν, στο Σαμπεζύ το πήγαν και κατέληξαν τελικά στο Κολυμπάρι της Κρήτης πρόσφατα, με στάσεις στη Γερμανία, στον Λίβανο, τη Βραζιλία και στην Κορέα. Οι μέρες παρέμεναν θαυμάσιες κι ο κόσμος πάλι δεν κατάλαβε τίποτα γιατί τα προηγούμενα χρόνια του έδωσαν πολλά αγαθά και τώρα του τα έπαιρναν σταδιακά πίσω μην του φανεί απότομο και αντιδράσει πολύ και όλα πήγαιναν ρολόι για κάποιους. Οι πολλοί τα έχαναν με την κρίση μα πάντα στην Ελλάδα η μέρα είναι όμορφη. Και τη Μακεδονία μια μέρα θερινή θαυμάσια την πρόδωσαν. Οι πολλοί τότε ξύπνησαν και βγήκαν στους δρόμους αλλά ήταν αργά. Οι λύκοι κυκλοφορούσαν ανενόχλητοι με στολή παραλλαγής.
Με κολοβή πατρίδα και πίστη, δίχως χρήματα, η εκκλησιαστική διοίκηση αναγνώρισε και ψεύτικους επισκόπους στην Ουκρανία και έκανε τεράστιο σχίσμα για να εξυπηρετήσει συμμάχους που πάντα μας κατέστρεφαν αλλά τώρα λένε ότι θα είναι για το καλό μας χωρίς ολόκληρη την πίστη. Θα εισαγάγουμε είπαν απ’ έξω πίστεις εμφιαλωμένες με ειδική κατεργασία και επεξεργασία, ευκολοχώνευτες για συμπλήρωμα σε συσκευασία δώρου και οι μέρες θα εξακολουθούν να είναι θαυμάσιες. Για να πωλούνται όμως σε καλές προσφορές έπρεπε να αλλάξουν μερικά μαθήματα στο σχολείο. Θρησκευτικά και Ιστορία κυρίως. Αυτά τα έκαναν ευλύγιστα και ελαφρά. Σαν ντεκαφεϊνέ με καλαμάκι σε πάρκο. Κατόπιν πείραξαν και την οικογένεια για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Να έχουν τα παιδιά πολλές επιλογές γονέων και φύλων ή και να μην έχουν καθόλου. Αφού οι μέρες θα είναι θαυμάσιες δεν πειράζει. Αν υπάρχει αγάπη όλα γίνονται. Ακόμη και εγκλήματα αγάπης. Με πολλή αγάπη, τη λαθρομετανάστευση τη βάφτισαν προσφυγικό ζήτημα και ενσωματώνουν τους εισβολείς στον πληθυσμό δίνοντας πλαστή ιθαγένεια. Οι Έλληνες παιδιά δεν κάνουν και τα μισά που είναι για να γεννηθούν τα σκοτώνουν πριν γεννηθούν, για οικογενειακό προγραμματισμό. Όσα λείπουν τα αντικαθιστούν με σκυλιά τα οποία κάθε θαυμάσια ημέρα που έρχεται τα βγάζουν έξω για βόλτα λόγω μόδας και κάλυψης υπαρξιακών κενών, που μαζί με την εισαγόμενη πίστη το πακέτο γίνεται ανάρπαστο. Εσχάτως και από επισκοπικά γραφεία. Η τέλεια προώθηση!
Τώρα είμαστε στο στάδιο της επιχείρησης που τις ηλιόλουστες θαυμάσιες ημέρες του Οκτωβρίου αναγνωρίζονται ο ένας με τον άλλον οι κανονικοί με τους ψεύτικους σε εκκλησίες, αρχίζοντας από τη Θεσσαλονίκη και από το Άγιο Όρος το οποίο είναι πολύ χαρούμενο για όλα αυτά και υποδέχεται με τιμές τον ηγέτη όλης αυτής της κίνησης επειδή οι μέρες είναι πολύ καλές για τέτοια. Αποκλείεται να μην κατάλαβαν εκεί τι γίνεται. Με τόσον καλό καιρό όμως είναι δυνατόν να μιλάς για λεπτομέρειες που σκοτώνουν; Με τον θάνατο θα ασχολούμαστε τώρα ή με τη μέρα τη θαυμάσια και τον ευλογημένο ερχόμενο που θα μας σκοτώσει όταν πεθάνουμε; Ως τότε, έχουν καιρό να πεθάνουν μαζί του μια θαυμάσια ημέρα και να μην ξαναδούνε το Φως το αληθινό στον αιώνα τον άπαντα! It’s a perfect day.