Σελίδες

Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2019

Η δωρεά «νεκρών» οργάνων και η δωρεά της του Χριστού Αναστάσεως

Αποτέλεσμα εικόνας για αγια σοφια κλεισουραςΌχι, τα μαλλιά μου θα τα παραδώσω στον Κύριό μου, εσύ να πάρεις το τσεμπέρι μου!!!

Ο ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΩΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΙΠΕ: ΟΤΙ Ο ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ;
Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΚΛΕΙΣΟΥΡΑΣ ΤΙ ΛΕΓΕΙ;

ΘΕΜΑ: Η ΔΩΡΕΑ «ΝΕΚΡΩΝ» ΟΡΓΑΝΩΝ ΚΑΙ Η ΔΩΡΕΑ ΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Είναι γνωστά τα λόγια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού: Αφήστε τους νεκρούς να θάψουν τους νεκρούς! Ο Κύριος φανερώνει στον νεανία (εκείνον που ήθελε μεν να Τον ακολουθήσει αλλά ζήτησε μια μικρή παράταση για να κηδεύσει τον θανόντα πατέρα του) αλλά και σε όλους εμάς ότι τόσο ο βιολογικά νεκρός όσο και ο «εγκεφαλικά» είναι εξίσου ΝΕΚΡΟΙ! Είναι πάλι γνωστό από το Πιστεύω της Ορθοδοξίας μας το «Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος»…
Αδελφοί, δεν είναι άγνωστοι σε μας τους αναξίους οι αγώνες των αγίων Πατέρων ενάντια στους «εγκεφαλικούς» ανθρώπους που λογαριάζουν τα πράγματα της ζωής και του θανάτου με τον νου παρά με την καρδιά! Μία σύγχρονη έκδοση Βαρλααμισμού είναι κι αυτή που θεωρεί έναν άνθρωπο ΝΕΚΡΟ μόνο όταν νεκρωθεί ο εγκέφαλός του ασχέτως με το αν η καρδιά του χτυπά! Απίστευτη θεωρία κι όμως πιστευτεί απ’ όλους εκείνους που κατ’ ουσίαν αρνούνται (όπως και στην εποχή των αγίων επτά παίδων από την Έφεσο) την Ανάσταση των Σωμάτων! Οι άνθρωποι αυτοί διέγνωσαν δήθεν ορθά το ΤΕΛΟΣ της βασιλείας του ανθρώπου αλλά ξεχνούν ότι η βασιλεία του Βασιλέως Ιησού Χριστού δεν έχει ΤΕΛΟΣ και ότι τόσο οι «ζωντανοί» όσο και οι «νεκροί» θα δικαστούν απ’ Αυτόν τον Δικαιοκρίτη Θεό. Αλήθεια για σκεφτείτε την χήρα εκείνη που ο Κύριος της ανέστησε τον υιό ή και τον άγιο Λάζαρο… Αν οι η χήρα χάριζε τα όργανα του παιδιού της ή οι αδελφές του Λαζάρου τα όργανά του, αυτό που θα ανέστηνε ο Κύριος τι θα ήταν; Άνθρωπος δίχως μάτια, δίχως νεφρά, δίχως καρδιά….; Αδελφοί, εμείς που  παραλάβαμε –εξ ακοής- ότι τρις ημέρες θα πρέπει να κρατούμε τους νεκρούς μας άθαπτους γιατί απλά Πιστεύουμε στον Ιησού Χριστό τον «αναστάντα τη Τρίτη ημέρα, κατά τας Γραφάς», πώς θα δωρίσουμε τα όργανά μας ή του παιδιού μας ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΡΙΝ; Αν και μετά την εξόδιο ακολουθία του νεκρού προς το κοιμητήριο υπάρχει το ενδεχόμενο της «Χήρας», δηλ. να σταθεί μπροστά μας ο Ιησούς και να αναστήσει το παιδί μας, ή πάλι το ενδεχόμενο της έγερσις  τετραήμερου μέσα από το μνήμα! πως επιτρέπουμε σε «νεκρούς» επιστήμονες να απλώνουν τας «Χείρας» των και να αποκόβουν άλλοτε υγιή «όργανα» του σώματός μας, αλλά και «νεκρούς» πατριάρχες να σχίζουν  υγιή «μέλη» της Εκκλησίας μας από το τίμιο Σώμα της; Ή πάλι να εισάγουν «νεκρά» (ενν. σχισματικά) όργανα στο ΑΡΤΙΟΤΑΤΟ ΣΩΜΑ ΤΗΣ; Αλήθεια, πότε η ορθοδοξία απέβαλε τον έναν της Πνεύμονα; Κ.λ.π.
Ας αφήσουμε όμως τους «εγκεφαλικά» νεκρούς, είτε πολιτικούς είτε θρησκευτικούς ηγέτες των ημερών μας, κι ας διδαχτούμε από την ζωή των αγίων μας τα πρέποντα:
 Α΄. Από τη ζωή της αγίας Σοφίας γνωρίζουμε τα εξής: - Η κυρ. Κυριακή Κ. τρεις μέρες συνεχόμενες έβλεπε στον ύπνο της το μοναστήρι της Κλεισούρας. Ημέρα Πρωτομαγιάς  παρακαλεί τον σύζυγό της να επισκεφτούν την γερόντισσα Σοφία. Βρίσκουν αυτήν ξαπλωμένη πάνω σε μια σανίδα δίχως στρώμα και δίχως σκεπάσματα. «Η Παναγία είπε ότι θα με πάρει…»! Στο άκουσμα αυτό η κυρ. Κυριακή ζήτησε μια χάρη: Δώσε μου μια τούφα από τα μαλλιά σου (ως ευλογία). Η απάντηση της γερόντισσας; Όχι, τα μαλλιά μου θα τα παραδώσω στον Κύριό μου, εσύ να πάρεις το τσεμπέρι μου!!! Ο νοών νοείτω.
Β΄. ΛΟΓΟΣ ΔΕΚΑΤΟΣ ΕΒΔΟΜΟΣ (Του Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος)
Περί αναισθησίας
(Δια την νέκρωσιν της ψυχής και διά τον θάνατον του νου προ του σωματικού θανάτου)
ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ και στα σώματα και στις ψυχές είναι απονεκρωμένη αίσθησις, η οποία από χρονία ασθένεια και αμέλεια κατέληξε να αναισθητοποιηθή.
2. Η αναλγησία είναι πολυκαιρισμένη και μονιμοποιημένη αμέλεια, ναρκωμένη σκέψις, γέννημα των «προλήψεων»*. Είναι παγίδα της πνευματικής προθυμίας, βρόχος της ανδρείας, άγνοια της κατανύξεως, θύρα της απογνώσεως. Είναι μητέρα της λήθης, (λησμοσύνης του Θεού και των εντολών του), και εν συνέχεια θυγατέρα της ιδικής της θυγατέρας ( Από την αναλγησία δηλαδή γεννάται η λήθη και από την λήθη πάλι η αναλγησία). Είναι ακόμη απόκρουσις από την ψυχή του φόβου του Θεού.
3. Ο ανάλγητος είναι άφρων φιλόσοφος…

Μετά τιμής
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ
Πτολεμαΐδα 22 Οκτωβρίου 2018 (Μνήμη και των Αγίων επτά Παίδων των εν Εφέσω)