ΣτΕ
664/2006
Αρχή
της αμεροληψίας
Πρόεδρος:
Μ. Βροντάκης, Αντιπρόεδρος ΣτΕ
Εισηγήτρια:
Α. Χριστοφορίδου, Σύμβουλος ΣτΕ
Δικηγόροι:
Γ. Μαύρος, Γ. Δημόπουλος, Π. Σπανός, Πάρεδρος ΝΣΚ
Σύμφωνα με την αρχή της αμεροληψίας, τα όργανα της
διοικήσεως, πρέπει να παρέχουν τα εχέγγυα της αμερόληπτης κρίσης. Τα παραπάνω
τίθενται σε αμφισβήτηση όχι μόνον όταν υπάρχει είτε προσωπικό συμφέρον ή οξεία
αντίθεση λόγω έχθρας προς τα πρόσωπα που αφορά η ενέργεια αλλά και γενικότερα στις περιπτώσεις που είναι δυνατό να
δημιουργηθεί εύλογα η υπόνοια ότι το διοικητικό όργανο έχει ήδη σχηματισμένη
και άρα προκατειλημμένη γνώμη για την υπόθεση που πρόκειται να κρίνει.
Η
ενέργεια του διοικητικού οργάνου που έγινε παρά τη συνδρομή των παραπάνω λόγων
είναι ελαττωματική και συνεπάγεται την ακυρότητα της διοικητικής πράξης λόγω
του τεκμηρίου επηρεασμού που δημιουργείται, ακόμη και αν δεν αποδεικνύεται ότι
η πράξη αυτή υπήρξε πράγματι μεροληπτική. Σύμφωνα με την παραπάνω αρχή της
αμεροληψίας, που αποτελεί ειδικότερη έκφανση της αρχής του κράτους δικαίου και
την αρχή της δίκαιης δίκης που θεσπίζεται από το άρθρο 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ, δεν είναι ανεκτή η ανάθεση αρμοδιότητας
για την κίνηση και τη διεξαγωγή της πειθαρχικής διαδικασίας καθώς και για την
επιβολή της πειθαρχικής ποινής στο ίδιο το διοικητικό όργανο, κατά του οποίου
στρέφεται η επίμαχη ενέργεια, συμπεριφορά ή πράξη. Εν προκειμένω η όλη
πειθαρχική διαδικασία που κατέληξε στην επιβολή πειθαρχικής ποινής, πάσχει
ακυρότητα λόγω παραβίασης της αρχής της αμεροληψίας, δηλαδή λόγω του τεκμηρίου
επηρεασμού του κρίναντος διοικητικού οργάνου, δεδομένου ότι το τελευταίο
επελήφθη και απεφάνθη για πράξη του αιτούντος που στρέφετο κατ’ αυτού του
ιδίου.