Ο πρώτος Αρχιερέας του Ισραήλ και ο «Πρώτος» Πάπας της καθ’ ημάς Ανατολής
ΘΕΜΑ: ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ ΚΑΙ Ο ΛΕΓΟΜΕΝΟΣ «ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ»
«Ἰδοὺ δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν, ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτό;» (Ψαλ. 132,1)
Αδελφοί, είναι γνωστά τα λόγια του Προφήτη και Βασιλέα Δαυίδ «Ἰδοὺ δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν, ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτό;», δηλαδή, Τί ωραιότερον ή τί τερπνότερον υπάρχει, παρά το να κατοικούν αδελφοί εν αγάπη και ομονοία επί το αυτό; Αλήθεια, «Τί ωραιότερο ή τί τερπνότερο υπάρχει;»!
Ο «Πρώτος» Πάπας της καθ’ ημάς Ανατολής!
Για να εννοήσουμε τη θέση που έχει ο προφητικός στίχος μέσα στη σύγχρονη ζωή της οικουμενιστικής Επισκοποκεντρικής Εκκλησίας μας (που αδιαφορεί για την ενότητα του κλήρου και του λαού και ενδιαφέρεται αποκλειστικά για την μεταξύ των αρχιερέων ενότητα μέσω της ποιμαντικής «προβάτων επισκόπων;») αρκεί λοιπόν να διαβάσουμε τα παρακάτω λόγια του «πρώτου άνευ ίσων;», του σχισματοεφευρέτη πατριάρχη μας «πρὸς τοὺς Σεβ. Ἱεράρχας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου τῶνΛεγομένων "Νέων Χωρῶν" (Σιδηρόκαστρον, 23 Ὀκτωβρίου 2012)! Λέγει: «Ἱερώτατοι ἀδελφοί Ἀρχιερεῖς,οἱ ἀνήκοντες εἰς τό κλῖμα τοῦ καθ᾿ ἡμᾶς Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί ἐλθόντες σήμερον προφρόνως ἐνταῦθα πρός συνάντησιν τῆς ἡμετέρας Μετριότητος… σᾶς ἐκφράζομεν ὁλοκαρδίως τήν ἐν Κυρίῳ χαράν καί εὐφροσύνην ἡμῶν προσωπικῶς διά τήν σημερινήν συνάντησιν, ἡ ὁποία πυκνώνει τούς συνδέοντας ἡμᾶς καί τό Ἱερόν ἡμῶν Κέντρον τῆς Ὀρθοδοξίας μετά πάντων ὑμῶν, ἀδελφῶν καί συλλειτουργῶν προσφιλεστάτων, ἀδιαρρήκτους δεσμούς. “Ἰδού δή τί καλόν, ἤ τί τερπνόν, ἀλλ᾿ ἤ τό κατοικεῖν ἀδελφούς ἐπί τό αὐτό”. Πράγματι, καλόν καί τερπνόν εἶναι ἡ συνάντησις ἀδελφῶν, εὑρισκομένων ἐν ἀγάπῃ καί εἰρήνῃ Χριστοῦ καί αἰνούντων τόν Θεόν, ὁ Ὁποῖος ἐδωρήσατο τήν εὐλογίαν τοῦ εἶναι ἡμᾶς ἐπί τό αὐτό…» [1].
ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ
Για να εννοήσουμε τώρα την κεντρική θέση που έχει ο προφητικός στίχος του Δαυίδ στη διαχρονική Εκκλησία μας ας δούμε την σχέση που έχει με το ιερό Μυστήριο του Ευχελαίου. Στο βιβλίο με τίτλο «ΤΟ ΙΕΡΟ ΕΥΧΕΛΑΙΟ, Φάρμακο ζωής και σωτηρίας» διαβάζουμε για τη θρησκευτική χρήση του λαδιού της ελιάς (της «ωραίας» κατά τον προφήτη Ιερεμία, 11,16): «Ο προφήτης Ησαΐας παρομοιάζοντας τον περιούσιο λαό, τον καιρό της αποστασίας του από το Θεό, με σώμα γεμάτο πληγές, παραπονείται που δεν έχει λάδι να το αλείψει για να το θεραπεύσει: «ουκ έστιν μάλαγμα επιθείναι, ούτε έλαιον ούτε καταδέσμους» (1,6)… Τέλος με λάδι αγιασμένο ανάμικτο με αρωματικές ουσίες, έχριαν οι πιστοί του περιουσίου λαού τους βασιλείς, τους ιερείς και τους αρχιερείς των. Τόσο δε, εντυπωσιακή και ωραία ήταν η τελετή της χρίσεως του ιουδαίου αρχιερέως ώστε ο ψαλμωδός του 132ου Ψαλμού να την χρησιμοποιεί σαν εικόνα καθώς εγκωμιάζει τη συγκατοίκηση των αδελφών: «Ἰδοὺ δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν, ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτό. Ως μύρον ἐπὶ κεφαλῆς τὸ καταβαῖνον ἐπὶ πώγωνα, τὸν πώγωνα τοῦ Ἀαρών, τὸ καταβαῖνον ἐπὶ τὴν ᾤαν τοῦ ἐνδύματος αὐτοῦ» (1-2)»! Δηλαδή, (…) Είναι ωσάν το άγιον ευώδες μύρον, το οποίον εχύθη τότε εις την κεφαλήν του αρχιερέως Ααρών και καταβαίνει στον πώγωνά του, τον πώγωνα του Ααρών και φθάνει έως εις τα κράσπεδα του ενδύματός του….
Ο πρώτος Αρχιερέας του Ισραήλ!
Ως γνωστό, ο Ααρών υπήρξε ο πρώτος Αρχιερέας του Ισραήλ. «Η Αγία Γραφή αποκαλεί τον Ααρών "Άγιον Κυρίου" (Ψαλμοί 105,16), τον οποίο ο Κύριος ευλόγησε μαζί με τους απογόνους του (Ψαλμοί 113,18-20)»[2]!
Αν αδελφοί, ο σκοπός μας ήταν να στηρίξουμε και όχι να καταστρέψουμε την εικόνα του θηρίου, δηλαδή την εικόνα του «πρωτείου», τα παρακάτω χωρία της Παλαιάς Διαθήκης θα ήταν πολύ ταιριαστά!
1. «Υιοί του Αμβράμ ήσαν ο Ααρών και ο Μωϋσής. Ο Ααρών είχε ξεχωρισθή και ορισθή από τον Θεόν, να προσφέρη θυσίας εις τα Άγια των Αγίων αυτός και οι απόγονοί του πάντοτε· να προσφέρουν θυμίαμα ενώπιον της Σκηνής του Μαρτυρίου, να υπηρετούν μέσα εις αυτήν και να εύχωνται επί τω ονόματι του Θεού πάντοτε» (Α΄ Παραλ. 23,13 ).
2. «Ο Δαυίδ έθεσεν αυτούς (ενν. τους Λευίτες) υπό την διεύθυνσιν των απογόνων του Ααρών, δια να υπηρετούν στον ναόν του Κυρίου, δηλαδή εις τας αυλάς αυτού του ναού, εις τα διάφορα διαμερίσματα, να επιβλέπουν τον καθαρισμόν όλων των ιερών σκευών, να βοηθούν εις τα έργα, τα οποία αναφέρονται προς εξυπηρέτησιν του ναού του Θεού» (Α΄ Παραλ. 23,28).
3. Στους Ψαλμούς αναφέρεται ότι ο Μωυσής και ο Ααρών, ως ιερείς του Κυρίου επικαλούνταν τ' όνομά του και ο Κύριος τους άκουγε και τους μιλούσε μέσα από μια νεφέλη (Ψαλμοί 98,6-7) [2].
Εν τέλει: «Ο Ααρών είχε ξεχωρισθή και ορισθή από τον Θεόν (και όχι από τον Λαόν;), να προσφέρη θυσίας εις τα Άγια των Αγίων αυτός και οι απόγονοί του πάντοτε;»! Ή «Ο Ααρών είχε ξεχωρισθή (από τον Λαόν;) και ορισθή από τον Θεόν, να προσφέρη θυσίας εις τα Άγια των Αγίων αυτός και οι («ωραίοι;») απόγονοί του πάντοτε»;…
Ο ΛΕΓΟΜΕΝΟΣ «ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ»!
Απ’ όσα μέχρι σήμερα μελετήσαμε ή ακούσαμε από Πατέρες της Εκκλησίας μας, κεκοιμημένους και μη, ιατρούς και θεολόγους, κατανοούμε ότι ο ονομαζόμενος «εγκεφαλικός θάνατος» είναι ένας επιστημονικά όρος αποδεκτός (κι από πολλούς Ορθοδόξους δυστυχώς) που περιγράφει και δήθεν ορίζει «τη στιγμή του θανάτου;», με επιστημονικά πάντα κριτήρια! (Ψάξε τώρα με ηλεκτρονικό μικροσκόπιο να βρεις τι είναι "ψυχή", τι "σώμα", τί "άνθρωπος", και τελικά τί είναι θάνατος και πότε χωρίζει η ψυχή από το σώμα....) Λοιπόν, τότε, όταν ακριβώς διαπιστωθεί και πιστοποιηθεί - από τους ειδικούς ιατρούς - ότι ο ασθενής θα καταλήξει βιολογικώ τω τρόπω, τότε «ΠΟΣΟ ΩΡΑΙΟ ΕΙΝΑΙ Τ' ΑΔΕΡΦΙΑ ΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΟΥΝ ΜΑΖΙ!», είτε γιατροί είτε νοσοκόμες και νοσοκόμοι, είτε συγγενείς και φίλοι, είτε επισκέπτες και ντελιβεράδες, να φωνάξουν τον Αρχιερέα της Μητροπόλεως για να τελέσει το Μυστήριο του Αγίου Ευχελαίου!
Αλήθεια, «Τί ωραιότερο ή τί τερπνότερο υπάρχει;»! Τί ποιο «ωραίο» και τί ποιο «ελπιδοφόρο» απ΄ αυτό: «ΚΑΝ ΑΜΑΡΤΙΕΣ Ή ΠΕΠΟΙΗΚΩΣ, ΑΦΕΘΗΣΕΤΑΙ ΑΥΤΩ» (Ιάκ. 5,14)!
Και τι ποιο αντιχριστιανικό απ’ αυτό: ΑΝΤΙ ΤΟ ΣΩΜΑ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΧΩΜΑ (ΣΕ ΤΑΦΟ-ΜΝΗΜΕΙΟ), ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΕ «ΑΛΛΟ ΣΩΜΑ;»! Αυτό λέγει η Ιερά μας Παράδοση; Αλλά και αυτά που λέγει η Ιερά Σύνοδος μας, το σώμα δηλαδή των Αρχιερέων της Εκκλησίας της Ελλάδος, ότι «Ο λήπτης λαμβάνει θνητό σώμα κι ο δότης δίνει από την αθάνατη ψυχή του» ή ότι «Σώζει ο δότης σωματικά τον λήπτη, πνευματικά τον εαυτό του», «ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΑ;»!
Αδελφοί, ο πρώτος Ιεράρχης των Ιεροσολύμων, από την πρώτη στιγμή μάς συμβουλεύει:
1. «Εἶναι κανεὶς ἀνάμεσά σας ἄρρωστος; Ἂς προσκαλέσει τοὺς πρεσβυτέρους τῆς Ἐκκλησίας, κιαὐτοὶ ἂς προσευχηθοῦν ἐπάνω του, καὶ συγχρόνως ἂς τὸν ἀλείψουν μὲ λάδι, ἐπικαλούμενοι τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου. Καὶ ἡ προσευχὴ αὐτὴ ποὺ γίνεται μὲ πίστη θὰ σώσει ἀπὸ τὴ σωματικὴ ἀσθένεια τὸν ἄρρωστο. Ὁ Κύριος θὰ τὸν κάνει καλὰ καὶ θὰ τὸν σηκώσει ἀπὸ τὸ κρεβάτι τῆς ἀρρώστιας του. Κι ἂν ὁ ἀσθενὴς ἔχειδιαπράξει ἁμαρτίες ποὺ προκάλεσαν τὴν ἀσθένειά του, ὁ Κύριος θὰ τοὺς τὶς συγχωρήσει. (Στίχ. 13-15).
2. «Ὁ Ἠλίας ἦταν ἄνθρωπος ποὺ εἶχε τὴν ἴδια ἀσθενικὴ φύση μὲ μᾶς;» (Ἡ δύναμη τῆς προσευχῆς): «Γενικότερα σᾶς προτρέπω νὰ ἐξομολογεῖσθε μεταξύ σας τὶς ἁμαρτίες σας καὶ νὰ προσεύχεσθε ὁ ἕνας γιὰ χάρη τοῦ ἄλλου, γιὰ νὰ γιατρευτεῖτε ὄχι μόνο ἀπὸ τὶς σωματικές σαςἀσθένειες ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὶς ψυχικές. Ἔχει μεγάλη δύναμη ἡ δέηση τοῦ δικαίου καὶ ἐνεργεῖ δραστικὰ καὶ ἀποτελεσματικὰ ἐπιφέροντας μεγάλες ὠφέλειες. Ὁ Ἠλίας ἦταν ἄνθρωπος ποὺ εἶχε τὴν ἴδια ἀσθενικὴ φύση μὲ μᾶς… (Στίχ. 16-18).
3. «Ἡ εὐλογία νὰ ὁδηγεῖ κανεὶς ἕναν ἁμαρτωλὸ ἀπὸ τὴν πλάνη στὸ σωστὸ δρόμο;»: «Σᾶς κάνω καὶ τὴν τελευταία μου ἔκκληση καὶ προτροπή, ποὺ εἶναι καὶ ἡ ἐπισφράγιση τῆς ἐπιστολῆς μου. Ἀδελφοί, ἂν κανεὶς ἀπὸ σᾶς πλανηθεῖ καὶ ξεστρατίσει μακριὰ ἀπὸ τὴ χριστιανικὴ ἀλήθεια, καὶ κάποιος ἄλλος ἀδελφὸς τὸν ἐπαναφέρει στὴν ἀλήθεια, ἂς γνωρίζει ὅτι ἐκεῖνος ποὺ ἐπέστρεψε ἕναν ἁμαρτωλὸ ἀπὸ τὸν πλανεμένο καὶ ὀλέθριο δρόμο ποὺ βάδιζε, θὰ σώσει μιὰ πολύτιμη ψυχὴ ἀπὸ τὸ θάνατο καὶ θὰ ἐξαλείψει πλῆθος ἁμαρτιῶν ποὺ διέπραξε ἢ σκόπευε νὰ διαπράξει ὁ ἄνθρωπος ποὺ εἶχε πλανηθεῖ. (Στίχ. 19-20).
ΟΧΙ ΣΤΗ ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ ΔΗΘΕΝ «ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ» ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟ ΕΙΔΟΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ
Ο,ΤΙ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΔΩΣΕΙΣ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΔΩΣΕ ΤΟ ΣΤΟΝ «ΩΡΑΙΟ» ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΠΟΥ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΣΟΥ ΣΤΑΥΡΩΘΗΚΕ, ΠΕΘΑΝΕ ΚΑΙ ΕΤΑΦΗ ΚΑΙ ΑΝΕΣΤΗ «ΑΠΟ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ» ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΡΕΙΣ ΗΜΕΡΕΣ
Ευχαριστώ
Δημήτριος Β Εμμανουήλ
Πτολεμαΐδα 5 Ιανουαρίου 2019