Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΥΠΗΡΕΤΡΙΑ ΤΟΥ ΙΝΔΟΥΙΣΜΟΥ - ΒΟΥΔΙΣΜΟΥ
ΘΕΜΑ: «Επίπεδα αλήθειας». Μετάβαση (της παιδείας μας) από την υπερκόσμια δικαιοσύνη στην κοινωνική και εγκόσμια.
Αγαπητοί,
Και πάλι ο π. Σεραφείμ Ρόουζ πρωταγωνιστεί στον αγώνα της ορθοδόξου Εκκλησίας κατά των πονηρών δυνάμεων που εξουσιάζουν τους έχοντες εξουσία, αλλά και υπέρ ημών των απλών ανθρώπων των στερημένων από πολλές αρετές, κυρίως δε της διακρίσεως.
Στο βιβλίο του με τίτλο «Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ και η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ» αναφέρεται στον ευαγγελισμό του Δυτικού κόσμου από τον Ινδουϊσμό (1893) μέσω της εισαγωγής των ιδεών της Βεδάντα στην «κυκλοφορία αίματος» της ακαδημαϊκής σκέψης. Όπως διαβάζουμε: « Το 1893 ένας άγνωστος Ινδουϊστής μοναχός έφτασε στο «Κοινοβούλιο των θρησκειών» στο Chicago. Ήταν ο Σουάμι Βιβεκανάντα… Η υψηλή κοινωνία της Βοστώνης και της Νέας Υόρκης του απέδωσε αμέσως τιμές. Οι φιλόσοφοι στο Harvard εντυπωσιάστηκαν πάρα πολύ. Και δεν άργησε να συγκεντρώσει ένα σκληρό πυρήνα μαθητών που υποστήριζαν αυτόν και το μεγαλεπήβολο όνειρό του: τον ευαγγελισμό του Δυτικού κόσμου από τον Ινδουϊσμό, και πιο συγκεκριμένα, από τον Βεδαντικό (ή μοναστικό) Ινδουϊσμό»[1] (σελ. 57).
«Επίπεδα αλήθειας»
Σήμερα που οι μαθητές - απόφοιτοι του Χάρβαρντ εξουσιάζουν (κατά τη γνώμη τους) ολόκληρο σχεδόν τον πλανήτη (που κινδυνεύει λόγω μόλυνσης του ακαδημαϊκού περιβάλλοντος από τις ιδέες της Βεδάντα, π.χ.: «Χτυπήστε κάθε πόρτα. Πέστε σε όλους ότι είναι θεϊκοί») ας ακούσουμε τι έχει να μας πει ο π. Σεραφείμ για τα ‘’επίπεδα αλήθειας’’. Ιδού: «Το μήνυμα του Βιβεκανάντα σχετικά με τη Βεδάντα είναι αρκετά απλό. Φαίνεται πιο περίπλοκο εξαιτίας των παγίδων του: λίγη εκθαμβωτική σανσκριτική ορολογία, και πολύ μπερδεμένη φιλοσοφική δομή. Το μήνυμα είναι ουσιαστικά αυτό: Όλες οι θρησκείες είναι αληθινές, αλλά η Βεδάντα είναι η υπέρτατη αλήθεια. Οι διαφορές είναι μόνο θέμα «επιπέδων αλήθειας». Με λόγια του Βιβεκανάντα: «Ο άνθρωπος δεν ταξιδεύει από το λάθος στην αλήθεια, αλλά ανεβαίνει από αλήθεια σε αλήθεια, από αλήθεια που είναι χαμηλότερη σε αλήθεια που είναι υψηλότερη. Η ύλη του σήμερα είναι το πνεύμα του αύριο. Το σκουλήκι του σήμερα – ο Θεός του αύριο». Η Βεδάντα βασίζεται σ’ αυτό: ότι ο άνθρωπος είναι Θεός. Έτσι είναι ο ίδιος ο άνθρωπος που πρέπει να απεργαστεί τη σωτηρία του. Ο Βιβεκανάντα το έθεσε έτσι: «Ποιος μπορεί να βοηθήσει το Άπειρο; Ακόμα και το χέρι που έρχεται σε σένα μέσα από το σκοτάδι πρέπει να είναι το δικό σου».» [1](σελ. 59).
«Έτσι είναι ο ίδιος ο άνθρωπος που πρέπει να απεργαστεί τη σωτηρία του»
(Μετάβαση από την υπερκόσμια δικαιοσύνη στην κοινωνική και εγκόσμια)
Μία μοντέρνα λέξη ινδουϊστικής χροιάς, πολύ διαδεδομένη εντός της ελληνικής Εκπαίδευσης είναι η Μετάβαση, όπως π.χ. από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο, από το ένα φύλο στο άλλο, από την μία θρησκεία στην άλλη (Οικουμενισμός), δηλαδή ό,τι προαναφέραμε, «είναι ο ίδιος ο άνθρωπος που πρέπει να απεργαστεί τη σωτηρία του (κόσμου)».
Μία πλευρά αυτής της σωτηρίας είναι και η «ανθρώπινη δικαιοσύνη» που σήμερα έχει τρεις κυρίως άξονες, α) την εξάλειψη των διακρίσεων (χωρίς εθνική καταγωγή, χωρίς φύλο, χωρίς θρησκεία, κτλ.), β) την κοινωνική δικαιοσύνη (είτε γηγενής είτε αλλογενής, ιθαγενής ή μετανάστης, είτε αρσενικός είτε θηλυκός, γκέι ή στρέιτ, είτε πιστός είτε άπιστος και άθεος, χριστιανός ή βουδιστής, κτλ.), και γ) τα δικαιώματα ΟΛΩΝ των ανθρώπων, ΟΛΩΝ των (σεξουαλικών) κοινοτήτων, ΟΛΩΝ των ζώων, ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ της φύσης, κτλ…
Αυτό λοιπόν το «επίπεδο» της ανθρώπινης δικαιοσύνης είναι επί των ημερών μας το ανώτατο επίπεδο αλήθειας, εννοείται ανώτερο και από τη Θεία Δικαιοσύνη που κατά τη γνώμη πολλών ασεβών έχει δήθεν αποτύχει να φέρει την δικαιοσύνη (την αγάπη και την ειρήνη) στην Οικουμένη και την ισορροπία στην Φύση!
Στο σημείο αυτό ας ακούσουμε λίγα λόγια του Μητροπολίτου Λεμεσού κ. Αθανασίου για την θεία δικαιοσύνη και την ανθρώπινη.
«Γίνεται πολύς λόγος σήμερα για τη δικαιοσύνη. Υπάρχει όμως τεράστια διαφορά ανάμεσα στην ανθρώπινη και θεία δικαιοσύνη. Ο Αββάς Ισαάκ ο Σύρος αναφέρει: «μην πεις τον Θεό δίκαιο» διότι κατά την ανθρώπινη δικαιοσύνη ο Θεός είναι άδικος, με την έννοια ότι οι άνθρωποι θεωρούν ότι ένας κακός άνθρωπος θα πρέπει να τιμωρηθεί ανάλογα με την παρανομία που έκανε. Τα μέτρα όμως της δικαιοσύνης του Θεού είναι άλλα, μπορεί ένας άνθρωπος να πει απλώς ένα συγγνώμη και ο Θεός να τον συγχωρέσει, εάν έχει μετανοήσει πραγματικά. Ο Χριστός λέει ότι είναι μακάριοι όσοι διώκονται λόγω της δικαιοσύνης, δηλαδή για την επικράτηση του θελήματος του Θεού. Η θεία δικαιοσύνη είναι η αγάπη του Θεού. Κατ' ακρίβεια, δικαιοσύνη είναι να κατοικήσει ο Χριστός μέσα στον άνθρωπο και πραγματική αδικία είναι όταν οι πράξεις μας και οι ενέργειές μας απομακρύνουν τον Χριστό, τη θεία χάρη από την ψυχή μας…»[2].
Αδελφοί, πραγματική αδικία είναι και αυτή. Όταν οι πράξεις πολλών εκπαιδευτικών απομακρύνουν τον Χριστό (λόγω του ότι εφαρμόζουν ποικίλα προγράμματα οικολογικής αλογίας και δήθεν σωτηρίας του περιβάλλοντος, οικουμενιστικής αλογίας και δήθεν σωτηρίας του κόσμου, ομοφυλοφιλικής αλογίας (αλλαγή φύλου από τα 15), χριστιανική γιόγκα και χριστιανικό ζεν για την αντιμετώπιση του στρες. Δωρεά οργάνων και ιστών προς σωτηρία των «αστών κτλ.) και τη θεία χάρη από την ψυχή των «μαθητών»…
Χάρη δικαιοσύνης κλείνουμε την αρθρογραφική μας διαμαρτυρία για τα πράματα εντός των ελληνικών σχολείων με δύο - τρία σχόλια.
Α) Ο Μητροπολίτης Λεμεσού λέγει ότι: «Ο Θεός αγαπά όλο τον κόσμο εξίσου, δεν έχει καμία προσωποληψία. Ο ίδιος μάς υπέδειξε πώς να αντιμετωπίζουμε την αδικία λέγοντάς μας πως όταν έρθει κάποιος και σου πάρει τα πράγματά σου μην του πεις τίποτα, αν σ’ αγγαρεύσει να πας ένα μίλι, να πας δυο και αν σου δώσει ένα ράπισμα από τη μια πλευρά, τότε να γυρίσεις και την άλλη» [2].
Και ο π. Σεραφείμ Ρόουζ στο εν λόγω βιβλίο του θα πει: «Ο Βιβεκανάντα ήταν αρκετά εύστροφος για να ξέρει ότι η Βεδάντα θα ήταν υπερβολικό να ακολουθηθεί απ’ ευθείας από Χριστιανούς, από δική τους πρωτοβουλία. Αλλά τα «επίπεδα αλήθειας» προμήθευαν μια ωραία γέφυρα στον τέλειο οικουμενισμό – δεν υπήρχε σύγκρουση γιατί όλοι είχαν δίκιο… Ακόμα (έλεγε πως), όλες οι θρησκείες ήταν μόνο βήματα προς την έσχατη θρησκεία, που ήταν η Αντβαΐτα Βεδάντα. Οίκτιρε ιδιαίτερα για τον Χριστιανισμό, ο οποίος στην καλύτερη περίπτωση ήταν μια χαμηλότερη αλήθεια – μια δυϊστική αλήθεια. Σε προσωπικές συζητήσεις έλεγε ότι μόνο ένας δειλός θα έστρεφε και το άλλο μάγουλο».
Β) Ο Δήμος Εορδαίας μοίρασε δωρεάν στα σχολεία της Πτολεμαΐδας και των περιχώρων του τεύχος με θέμα: «Δεσποζόμενα και Αδέσποτα ζώα συντροφιάς: Δικαιώματα και Υποχρεώσεις (Νόμος 4235/2014)». Ζώα συντροφιάς! Όχι ζώα «κατάλληλα για χρήση», για ποικίλες χρήσεις, όπως φύλακας, κυνηγόσκυλο, τσομπανόσκυλο, παπιόσκυλο, σκύλος Στρατού, σκύλος «Αστυνόμος», κτλ., γάτες και ποντίκια ή άλλα τρωκτικά κτλ, αλλά «ζώο σύντροφος»! Ο νοών νοείτω… Ιδού το δεύτερο σχόλιο δια στόματος ιερού Χρυσοστόμου: «ΘΑ ΔΕΧΟΣΟΥΝ ΝΑ ΓΙΝΗΣ ΣΚΥΛΟΣ; Και για να μάθεις πόσο μεγάλο κακό είναι αυτό (ενν. την ομοφυλοφιλία)· αν κάποιος ερχόταν και σου υποσχόταν από άνθρωπο να σε κάνη σκύλο, άραγε δε θα τον απέφευγες σαν κακούργο; Αλλά να, δεν έκανες τον εαυτό σου σκύλο από άνθρωπο, αλλά εκείνο που είναι πιο ατιμωτικό από το ζώο αυτό. Διότι εκείνο το ζώο είναι κατάλληλο για χρήσι, ενώ αυτός, που είναι όμοιος με πόρνη, δεν είναι πουθενά χρήσιμος.
Ο ίδιος ιερός Πατήρ συνεχίζει μάλλον με θέμα την «αλλαγή φύλου», ίσως και με την «Δωρεά οργάνων - Μεταμόσχευση» π.χ μήτρας, καρδιάς, δηλαδή με δύο ΙΔΕΕΣ πολύ διαδεδομένες εντός του σχολικού μας περιβάλλοντος! Ιδού: «Τι λοιπόν πες μου, αν κάποιος απειλούσε να κάνη τους άνδρες να γεννούν και να περνούν το στάδιο της λοχείας, δε θα θύμωνες πάρα πολύ; Να, όμως που έκαναν τώρα φοβερότερο στον εαυτό τους αυτοί (οι ομοφυλόφιλοι), που με μανία επιθυμούν τα παρόμοια. Διότι δεν είναι ίδιο να μεταβάλει κάποιος τη φύση του σε γυναικεία, και να γίνει γυναίκα, ενώ παραμένει άνδρας, ή καλλίτερα ΟΥΤΕ ΤΟ ΕΝΑ, ΟΥΤΕ ΤΟ ΑΛΛΟ…» [3].
Γ) Εν σχέσει με τη φράση: «Έτσι είναι ο ίδιος ο άνθρωπος που πρέπει να απεργαστεί τη σωτηρία του» ο εν Χριστώ σχολιαστής π. Αθανάσιος Μυτιληναίος θα μας πει: «Ξέρετε πως ακριβώς θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε την όλη υπόθεση; Με ένα διάτρητο καλάθι που πάμε να βάλουμε νερό. Πού να κρατήσεις το νερό μες στο καλάθι; Τι να κρατήσεις; Τι να βουλώσεις; Ποια τρύπα να κλείσεις στο καλάθι για να κρατήσεις το νερό; Είναι μία κατάστασις φοβερή και σήμερα δεν θα είχε ο Κύριος να μας πει ότι έχει λίγα εναντίον μας. Θα είχε πολλά.
Ωστόσο, εδώ εκείνο που πρέπει να προσέξουμε, γιατί φαίνεται πια ότι το ποίμνιον πρέπει να φυλάει μόνο του τον εαυτό του. Έτσι φαίνεται. Προσέξτε τι είπα. Μην περιμένετε να σας φυλάξουμε εμείς (ενν. οι ιερείς και οι αρχιερείς). Λυπούμαι. Φυλάξτε τον εαυτό σας αγαπητοί. Φυλάξτε τον εαυτόν σας. Εάν δεν φυλάξετε εσείς τον εαυτόν σας μην περιμένετε να σας φυλάξει κάποιος άλλος. Λυπούμαι που το λέγω αλλά σας εξήγησα. Ποια τρύπα στο καλάθι να βουλώσουμε εκεί που φτάσαμε; Το αντιλαμβάνεσθε και μόνοι σας...» [4].
Αγαπητοί Γονείς και κηδεμόνες, προσέξτε τι είπα. Μην περιμένετε να φυλάξουμε εμείς οι "καθηγητές" τα παιδιά σας. Φυλάξτε τα παιδιά σας. Λυπούμαι που το ξαναλέω αλλά σας εξήγησα... Το αντιλαμβάνεσθε; Αντιλαμβάνεσθε π.χ. ότι το μήνυμα των νέων Φακέλων των Θρησκευτικών είναι ουσιαστικά αυτό: "Όλες οι θρησκείες είναι αληθινές"; Αντιλαμβάνεσθε ότι «Μετά τη
σεξουαλική διαπαιδαγώγηση εισάγουν τη θρησκεία της ΓΙΟΓΚΑ στην εκπαίδευση! (Ότι) Αρχίζουν πρώτα
από τους εκπαιδευτικούς ΚΑΙ συνέχεια θα έχουν τα παιδιά μας;» [5]. Το αντιλαμβάνεσθε;
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ, Εκπαιδευτικός ΠΕ11
Πτολεμαΐδα 3 Νοεμβρίου 2019
[3] «Ο ΓΑΜΟΣ, Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ» ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, Έκδοσις Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου Νέα Σκήτη Αγ. Όρους, Θεσσαλονίκη 2000, Σελ. 400
https://enromiosini.gr/paratiritirio/%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CE%B3%CE%BA%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CF%83%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%B1/