Περί Οικουμενισμού από τον μακαριστό Επίσκοπο Αυγουστίνο Καντιώτη
Ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι γέννημα τῆς πνευματικῆς συγχύσεως τῶν ἡμερῶν μας καί εἶναι αἵρεσις τῶν αἱρέσεων, παναίρεσις. «Οἱ προσβληθέντες ἐκ τοῦ μιάματος τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἔχουν πνευματικόν δαλτονισμόν. Δέν διακρίνουν τάς διαφοράς μεταξύ Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἑτεροδόξων, ἔτι δέ καί ἀλλοθρήσκων. Οὗτοι βλέπουν μόνον ὁμοιότητας. Καί χάριν τῶν ὁμοιοτήτων καλοῦν ὅλους νά ἑνώσουν ὅλας τάς πίστεις καί νά γίνουν ἕν! Ὀργίζονται δε καί ἐξανίστανται ἐάν τίς τολμήσῃ καί ὑπενθυμίσῃ εἰς αὐτούς δογματικάς διαφοράς καί ὅτι χάσμα μέγα ἐστήρικται μεταξύ Ὀρθοδόξων, ἑτεροδόξων καί ἀλλοθρήσκων, καί ὅτι εἶναι ἄκρως ἐπικίνδυνον νά ἐπιχειροῦν ἰλιγγιώδη ἅλματα. Ἐντός τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἡ Ὀρθοδοξία χάνει τό χρῶμα καί τό ἄρωμά της, τό αἷμα καί τήν εὐωδίαν Χριστοῦ.
Νά γνωρίσουμε καλύτερα τήν Ἐκκλησία μας, τήν Ὀρθοδοξία… Νά μείνουμε πιστοί καί ἀφωσιωμένοι στήν Ὀρθόδοξο Ἀνατολική Ἐκκλησία μας, νά κρατήσουμε σφιχτά, παντοτεινά, αἰώνια τήν Ὀρθόδοξο πίστι μας. ἡ Ὀρθόδοξος πίστις μας εἶναι θησαυρός πολύτιμος, καί δυστυχῶς δέν τήν γνωρίζουμε καλά… Χαίρετε, ἀδελφοί μας διότι ἀνήκετε στήν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία….
Ὁ Παπισμός εἶναι ἀνατροπή θεμελιωδῶν νόμων τῆς Ἐκκλησίας, τοῦ γνησίου Χριστιανισμοῦ.
Ἡ Οὐνία εἶναι Δούρειος ἵππος, σατανικόν μηχάνημα τοῦ παπισμοῦ, πρός ἐκπόρθησιν τῆς ψυχῆς τῶν ὀρθοδόξων…Ἡ Οὐνία εἶναι ἕνα ἀπό τά ὅπλα πού χρησιμοποιοεῖ ἡ παπική προπαγάνδα διά νά ὑποτάξῃ τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν.
Ὁ πάπας εἶναι πηγή αἱρέσεων. Ἡμεῖς θά μείνωμεν ὀρθόδοξοι. Δέν θά προδώσωμεν τήν πίστιν μας.
Τό σπουδαιότερο πού μᾶς ἄφησαν οἱ πατέρες μας, δέν εἶναι τά χωράφια, τά σπίτια, τά χρήματα· εἶναι ἡ Ὀρθόδοξος πίστις. Αὐτή εἶναι ὁ θησαυρός ὁ ἀνεκτίμητος. Κράτα λοιπόν καλά τό θησαυρό αὐτόν «Κράτει ὅ ἔχεις ἵνα μηδείς λάβει τόν στέφανόν σου» (Ἀπ. 3, 11). Κλεῖσε τ’ αὐτιά σου στούς ἐχθρούς. Μεῖνε πιστός στήν Ἐκκλησία πού βαπτίσθηκες· προτίμησε θάνατο μᾶλλον παρά νά χάσῃς τήν Ὀρθόδοξο Ὁμολογία. Λέγε σ’ ἄνθρώπους καί δαίμονες· Ὀρθόδοξος γεννήθηκα-Ὀρθόδοξος θά πεθάνω· ἔχω ρίξει τήν ἄγκυρά μου ἐδῶ καί κανένα κῦμα δέν μέ παρασύρει ἀπό τό λιμάνι τῆς Ὀρθοδοδοξίας. Ὅσο γιά τούς ἄλλους πού εἶναι ἔξω ἀπό τή μάνδρα τῆς Ὁρθοδοξίας, ἐμεῖς δέν ἔχουμε παρά νά εὐχηθοῦμε, καί αὐτοί καί ὅλοι οἱ ἄλλοι πού βρίσκονται μακριά, νά ἐπιστρέψουν στούς κόλπους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Εἴθε ὁ Κύριος νά εὐδοκήσῃ, ὥστε νά παύσουν αἱρέσεις καί σχίσματα, νά ἑνωθοῦν ὅλοι στήν Ὀρθοδοξία, νά γίνῃ ὁ κόσμος «μία ποίμνη εἶς ποιμήν» (Ἰω. 10,16), πρός δόξαν τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Αὐτό θά γίνῃ ὁπωσδήποτε.
Ἀλλά ἀπό πολλούς πολέμους. Θά χυθῇ πολύ αἷμα, καί μετά ἀπό τά πολλά αἵματα πού θά χυθοῦν, ἡ ἀνθρωπότης θά μετανοήσῃ καί θά πέσῃ νά προσκυνήσῃ τόν Χριστό. Καί τότε ὅλα τά στόματα καί ὅλες οἱ καρδιές, καί ὅλοι θά ποῦνε·
«Εἰς Ἅγιος, εἰς Κύριος, Ἰησοῦς Χριστός, εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός· ἀμήν»!
Πηγή: «πνευματικά ἐφόδια σωτηρίας καί ἐορτολόγιο τοῦ 2011», ἐκδόσεις «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»