ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ παρθενία και τον ευλογημένο γάμο!
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ AIDS: ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
Η παγκόσμια κοινότητα σηματοδοτεί την 1η Δεκεμβρίου ως παγκόσμια ημέρα κατά του AIDS. Διάφορες δράσεις λαμβάνουν χώρα: ενημερώσεις με διανομές φυλλαδίων και προφυλακτικών, γυμνές φωτογραφήσεις για «καλό σκοπό», συνθήματα για τη χρήση του προφυλακτικού ως πρόληψη1, και άλλα.
Την ίδια ημέρα, η παγκόσμια (και υπερκόσμια) Αγία Ορθόδοξη Εκκλησία μας, τιμά, μεταξύ άλλων, και την μνήμη του αγίου Φιλαρέτου. Ο Φιλάρετος, έζησε τον 8ο μ.Χ. αιώνα και αγάπησε τον Θεό με όλη του την καρδιά, με όλη του τη διάνοια, με όλη του τη δύναμη και με ολόκληρη την ύπαρξή του. Γι’ αυτό αγάπησε και τον άνθρωπο και ήταν κυριολεκτικά, φίλος όλων των αρετών!
Είναι αλήθεια ότι στην εποχή μας έχουν λησμονηθεί οι ιερές αξίες και αρετές, τα ηρωικά πρότυπα των Αγίων που αγωνίστηκαν με αγνότητα και εγκράτεια, καθώς προβάλλεται με κάθε μέσο η σήψη, η πορνεία και η διαστροφή και καθώς η «αμαρτία έγινε μόδα»(!) σύμφωνα με τον άγιο Παΐσιο.
Ζούμε όντως, σε δύσκολους και πονηρούς καιρούς. Και όπως γράφει ο γέροντας Μάξιμος, με ποιητικό τρόπο: «…Όπως στου Νώε τον καιρό Θεόν δεν λογαριάζαν,/ αλλ’ έτρωγαν και έπιναν, τις ηδονές κοιτάζαν/ και ήλθε ο Κατακλυσμός και τους επήρεν όλους·/ τούς έστειλεν στην κόλασι μαζί με τους διαβόλους./ Ή όπως εις τα Σόδομα πού ήταν σαρκολάτρες,/ κι έριξεν ο Θεός φωτιά και έκαψε τις σάρκες./ Έτσι και τώρα, αδελφοί, γίναμε μόνον σάρκα·/ τον δε Θεόν αφήκαμε και πήραμ’ άλλη στράτα/ πού φέρνει στήν καταστροφή, μακρυά ΄πό τον Θεόν μας,/ πού πρέπει όλοι νά ’χωμε σκέπη και οδηγό μας.»2
Χρειάζονται επειγόντως, πνευματικές αντιστάσεις: πνευματικός οδηγός (για να μην βαδίζουμε στα τυφλά), μυστηριακή ζωή και εφαρμογή των Εντολών του Χριστού μας. Δοκιμασμένος και ασφαλής δρόμος. Δρόμος που «παράγει» αγίους. Μόνο έτσι θα υπάρξει Πρόοδος!
Ενώ λοιπόν, οι άνθρωποι παγκοσμίως, προβάλλουν ως «σωτήρα» το προφυλακτικό, το παγκόσμιο και θεόπνευστο βιβλίο, το Ευαγγέλιο, για την καταπολέμηση των φοβερών και φονικών αυτών ασθενειών που η κύρια αιτία τους είναι η σεξουαλική επαφή3, προβάλλει: την παρθενία και τον ευλογημένο γάμο! Όπως χαρακτηριστικά έλεγε ο Άγιος Παΐσιος «η Εκκλησία μας δυο δρόμους διδάσκει. Τον μοναχισμό και τον γάμο. Θεωρούσε αφύσικο να μην ακολουθήση κάποιος ένα από τα δύο. ‘‘Το βόδι πού δεν πάει ούτε στον ζυγό ούτε στην αυλακιά πάει στον χασάπη’’. Βοήθησε πολλούς νέους να ακολουθήσουν την κλίση τους και να γίνουν είτε μοναχοί είτε να κάνουν οικογένεια. Πολλούς αναποφάσιστους που δεν ήταν για μοναχοί τους προέτρεπε να προχωρήσουν στον γάμο. Όταν ήθελαν να του στείλουν κάτι αρνιόταν λέγοντας: ‘‘Εγώ κουφέτα θέλω’’, ή ‘‘Να μου στείλης το προσκλητήριο του γάμου’’. Άλλους για να τούς βοηθήση τους έβαζε καλό ‘‘κανόνα’’, λέγοντάς τους: ‘‘Χωρίς βέρα να μην ξανάρθετε’’»4
Το σώμα μας είναι (ή θα έπρεπε να είναι) το κατοικητήριο του Αγίου Πνεύματος· να είναι καθαρό, χωρίς πορνείες, μοιχείες και διαστροφικές ομοφυλοφιλικές πράξεις. Όπως σημειώνει ο Καθηγητής της Δογματικής Θεολογίας, κος Δημήτριος Τσελεγγίδης: «Η πορνεία δεν αποτελεί μία ιδιωτική υπόθεση του πιστού, αλλά έχει ειδικό κοινωνικό χαρακτήρα. Ο κοινωνικός αυτός χαρακτήρας της πορνείας δεν περιορίζεται στο πρόσωπο, πού εμπλέκεται με τον πορνεύοντα άνθρωπο, αλλά, στο πλαίσιο της εκκλησίας, αναφέρεται στον ίδιο τον Χριστό, επειδή ο Χριστός είναι κεφαλή της Εκκλησίας. Ο πιστός, ως μέλος του μυστηριακού σώματος του Χριστού, οφείλει να έχει πιστότητα στον πνευματικό γάμο, που έχει συνάψει με τον Χριστό, διά του Βαπτίσματος. Και η πιστότητα αυτή διασφαλίζεται με την τήρηση των εντολών του Χριστού, ως θείας κεφαλής και νυμφίου της Εκκλησίας.»5
Δυστυχώς, έχουμε «μπαζώσει» (πάλι σύμφωνα με τον Γέροντα Παΐσιο) την ψυχή μας με όλα τα «σάπια φρούτα» που μας σερβίρουν, προερχόμενα (και ήδη αποτυχημένα) από την Δύση, με το γαρνίρισμα της «προόδου»! Η πρόοδος όμως, δεν μπορεί να είναι ανεξάρτητη από τον σκοπό της ζωής μας: την αγιότητα!
Όσο γι’ αυτούς που κοροϊδεύουν όλα αυτά, είναι ελεύθεροι από τον Θεό να το πράξουν. Ο καθένας έχει το δικαίωμα της επιλογής αλλά και την ευθύνη των αποφάσεών του. Αυτός ο χλευασμός όμως, δεν πρέπει να αποτελεί τροχοπέδη για εμάς, τους πιστούς· να θυμόμαστε πόσο χλευάστηκε ο Χριστός μας! Να μην ντρεπόμαστε να εφαρμόζουμε τα της Πίστεώς μας, να ντρεπόμαστε όταν αμαρτάνουμε! Ας διατηρήσουμε τις ελληνορθόδοξες ρίζες και παραδόσεις μας. Χωρίς ρίζες, είναι αδύνατο να τραφούμε, θα σβήσουμε…
Φοιτητές Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ
Τέκνα του Αγίου Δημητρίου
———————————————————-
1 http://www.xronos.gr/detail.php?ID=100205
2 Αρχιμ. Μάξιμος Καραβάς, Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου, «ΥΜΝΟΙ ΚΑΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ», ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ», Αθήναι 2013, σελ. 67.
3 http://www.sansimera.gr/worldays/76#ixzz3t9yOTSEF
4 Ιερομονάχου Ισαάκ «ΒΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ», ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ 2004, Σελ. 326-327.
5 Δημήτριος Τσελεγγίδης, Καθηγητής της Δογματικής Θεολογίας, Τμήμα Θεολογίας Α.Π.Θ., «Δεκατέσσερα υπαρξιακά ερωτήματα – Η θεολογική απάντησή τους». Ερώτημα: «Γιατί οι προγαμιαίες σχέσεις, ο πολιτικός γάμος και οποιαδήποτε άλλη συμβίωση είναι θανάσιμα αμαρτήματα;», σελ. 12. ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΓΙΩΝ ΚΥΡΙΛΛΟΥ & ΜΕΘΟΔΙΟΥ ΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΩΝ ΦΩΤΙΣΤΩΝ ΤΩΝ ΣΛΑΒΩΝ