Ὁ Πάπας Φραγκίσκος ἀποκαλεῖ τήν σταυρική θυσία τοῦ Χριστοῦ «ἀποτυχία τοῦ σταυροῦ»!
(βίντεο)
Συνεχίζω τίς ἀποκαλύψεις τῶν ἑωσφορικῶν καί ἀντίχριστων βλασφημιῶν τοῦ «ἀλαθήτου» καί «πρώτου» τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν, μέ τούς ὁποίους οἱ «Ὀρθόδοξοι Οἰκουμενιστές» ὀρέγονται «ἕνωση»!
Αὐτήν τήν φορά ὁ Πάπας ἀποδομεῖ τό Σύμβολο τῆς νίκης καί τῆς Πίστεώς μας, τόν Τίμιο Σταυρό, καί ὡς ἐκ τούτου ἐξευτελίζει τήν σταυρική θυσία τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ, γελοιοποιεῖ ἐμμέσως πλήν σαφῶς τήν δύναμή του κι ἑπομένως καί τήν πίστη τῶν Χριστιανῶν!
Σέ κήρυγμά του, ἀναφερόμενος στίς ἀποτυχίες πού ἔχουμε οἱ ἄνθρωποι σέ προσπάθειες καί ἔργα μας, εἶπε πώς ὡς ὁπαδοί (ἀδόκιμος ὅρος) τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, θά πρέπει νά θυμόμαστε ὅτι καί Αὐτός ὡς ἄνθρωπος κατέληξε στήν ΑΠΟΤΥΧΙΑ! Στήν ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ!
Ὡς γνωστόν ὀρθοδόξως, ὁ Τίμιος Σταυρός εἶναι τό Σύμβολο τῆς νίκης τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ὡς ἐκ τούτου καί πάντων τῶν πιστῶν Του. Γι’ αὐτό φορᾶμε συνέχεια σταυρό, κάνουμε πάντα τόν σταυρό μας, σταυρώνουμε τά πάντα.
Χωρίς Σταυρό δέν ὑπάρχει νίκη, ἁγιότης, σωτηρία!
Γιατί ἐπάνω στόν Σταυρό ὁ Ἐσταυρωμένος Χριστός Θεός καί ἄνθρωπος νίκησε κι ἔδωσε ὁριστικό πλῆγμα στίς τρεῖς μεγαλύτερες πληγές τῆς ἀνθρωπότητας:
στήν ἁμαρτία,
στόν θάνατο,
καί στόν Διάβολο!
Ὡς γνωστόν ὀρθοδόξως, ὁ Τίμιος Σταυρός εἶναι τό Σύμβολο τῆς θυσίας καί τῆς ἀγάπης· «οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ᾿ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον» (Ἰωά. 3, 16), τῆς ὑπακοῆς καί τῆς ταπείνωσης· «ἀλλ᾿ ἑαυτὸν ἐκένωσε μορφὴν δούλου λαβών, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος, καὶ σχήματι εὑρεθεὶς ὡς ἄνθρωπος ἐταπείνωσεν ἑαυτὸν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δὲ σταυροῦ» (Φιλιπ. 2, 7-8), τῆς νίκης, τῆς δυνάμεως καί τοῦ θριάμβου· «διὸ καὶ ὁ Θεὸς αὐτὸν ὑπερύψωσε καὶ ἐχαρίσατο αὐτῷ ὄνομα τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα, ἵνα ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ πᾶν γόνυ κάμψῃ ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων, καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσηται ὅτι Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς εἰς δόξαν Θεοῦ πατρός» (Φιλιπ. 2, 9-11), τῆς προσωπικῆς μας ἁγιαστικῆς πορείας καί σωτηρίας μας· «Ὃστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μοι» (Μάρκ. 8, 34).
Ποῦ βρίσκεται ἡ ἀποτυχία σέ ὅλα αὐτά; Μόνο στό μυαλό τοῦ Πάπα!
Πρίν δέ τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Χριστοῦ, θά προηγηθεῖ, κατά τήν Ἁγία Γραφή, ἡ ἐμφάνιση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ στόν οὐρανό, ὥστε νά ἐπισφραγισθεῖ ἡ τελική καί ὁριστική νίκη Του καί νά ἀκολουθήσει ἡ ὁριστική κι ἀτελεύτητος Βασιλεία Του!
Σημειώνω σέ αὐτήν τήν συνάφεια, πώς αὐτό θά εἶναι κι ἕνα βασικό διακριτικό σημεῖο προκειμένου νά ξεχωρίσει κάποιος τήν ἔλευση τοῦ ἐπερχομένου Ἀντιχρίστου, ἀπό τήν Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ, χωρίς νά πλανηθεῖ καί νά ἀσπασθεῖ τόν τρισκατάρατο Ἀντίχριστο!
Ὁ Ἀντίχριστος θά ἔλθει ἀπό κάτω ἀπό τήν γῆ, ἀπό τά καταχθόνια.
Αποκ. 13,1 Καὶ ἐστάθην ἐπὶ τὴν ἄμμον τῆς θαλάσσης· καὶ εἶδον ἐκ τῆς θαλάσσης θηρίον ἀναβαῖνον, ἔχον κέρατα δέκα καὶ κεφαλὰς ἑπτά, καὶ ἐπὶ τῶν κεράτων αὐτοῦ δέκα διαδήματα, καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτοῦ ὀνόματα βλασφημίας.
Αποκ. 13,1 Και εστάθηκα εις την αμμουδιά της θαλάσσης και είδα να ανεβαίνη από την θάλασσαν (η οποία συμβολίζει την άβυσον του Αδου και τον τεταραγμένον αμαρτωλόν κόσμον) θηρίον, το οποίον είχε δέκα κέρατα και επτά κεφαλάς και επάνω εις τα κέρατα δέκα διαδήματα, (σύμβολα της κυριαρχίας του επάνω εις τας βασιλείας του κόσμου) και εις τας κεφαλάς αυτού ήσαν γραμμένα ονόματα βλασφημίας. (Ονόματα θεοποιηθέντων αυτοκρατόρων της Ρωμης και άλλων κυριάρχων εις τα βασίλεια της γης).
Αποκ. 13,2 καὶ τὸ θηρίον ὃ εἶδον ἦν ὅμοιον παρδάλει, καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ ὡς ἄρκου, καὶ τὸ στόμα αὐτοῦ ὡς στόμα λέοντος. καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ὁ δράκων τὴν δύναμιν αὐτοῦ καὶ τὸν θρόνον αὐτοῦ καὶ ἐξουσίαν μεγάλην· -
Αποκ. 13,2 Και το θηρίον, το οποίον είδα ήτο όμοιον με πάνθηρα και τα πόδια του σαν της αρκούδας και το στόμα του σαν στόμα λέοντος. (Δια των θηρίων αυτών, που εκφράζουν την αιμοβορίαν, την λαιμαργίαν, την θηριωδίαν και αλαζονείαν συμβολίζεται η απανθρωπία, η απληστία και η αλαζονεία των διεφθαρμένων κοσμικών αυτοκρατοριών και ειδικώτερα της Ρωμης). Και ο δράκων έδωκε εις αυτό το θηρίον, που συμβόλιζε τον θηριώδη αντίχριστον, την δύναμιν του και τον θρόνον του και την μεγάλην εξουσίαν του (εφ' εσον άλλωστε θα το εχρησιμοποιούσε ως όργανον του εναντίον της Εκκλησίας).
Ὁ Χριστός ἀντιθέτως, θά ἔλθει ξανά ἀπ’ τά οὐράνια, ἀπό ἐκεῖ δηλαδή πού ἀνέβηκε κατά τήν Ἀνάληψή Του, μέ τόν Τίμιο Σταυρό νά προηγεῖται τῆς ἐμφανίσεώς Του ὡς σημεῖο τοῦ θριάμβου Του!
«Τότε θά πέσουν καί τά ἄστρα ἀπ’ τόν οὐρανό, τότε θά φανεῖ στόν οὐρανό τό σημεῖο τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου» (Ματθ. 24, 30).
Ποῦ βρίσκεται ἡ ἀποτυχία στο ὅλα αὐτά; Μόνο στο μυαλό τοῦ Πάπα, ὄργανο τῶν Διαβόλου καί Ἀντιχρίστου πού σιχαίνονται τόν Σταυρό καί σίγουρα θά ἐπιθυμοῦσαν τήν «ἀποτυχία του»!...
Δεῖτε τό βίντεο τῆς ἀποτυχίας (τοῦ Πάπα):