ΤΙ ΑΠΑΝΤΑΕΙ Ο Π.ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ ΣΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΝΘΙΜΟ;
(...) Άλλο κανονικότητα, άλλο νομιμότητα. Η αποτείχιση δεν είναι σχίσμα.Δεν κατανοώ τι σημαίνει η συμβουλή σας να σέβομαι και την «νομιμότητα της τοπικής Διοικούσης Εκκλησίας», στην οποία ανήκω. Ο όρος «νομιμότητα» στη γλώσσα του Κανονικού και Εκκλησιαστικού Δικαίου σημαίνει ότι είσθε μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, αναγνωριζόμενος και από τους νόμους του Κράτους στα πλαίσια των σχέσεων Εκκλησίας και Πολιτείας. Ποιος σας το αμφισβήτησε αυτό ποτέ; Είπα εγώ ποτέ ότι παρανόμως κατέχετε τον θρόνο της Θεσσαλονίκης; Κάποιοι αμφισβητούν όχι την νομιμότητα, αλλά την κανονικότητα της εκλογής σας, λόγω της μεταθέσεως σας από την Αλεξανδρούπολη. Άλλο όμως κανονικότητα και άλλο νομιμότητα· είναι δυνατόν να είναι κανείς νομικώς εν τάξει αλλά όχι κανονικώς η και το αντίστροφο. Εγώ πάντως δεν έχω θέσει ποτέ ούτε το ένα ούτε το άλλο, και σας μνημονεύω μέχρι τώρα στις ιερές ακολουθίες ως κανονικό και νόμιμο επίσκοπο Θεσσαλονίκης. Αν η παναίρεση του Οικουμενισμού και η ψευδοσύνοδος της Κρήτης, τις οποίες υποστηρίζετε, με οδηγήσουν να ασκήσω το κανονικό δικαίωμα της διακοπής του μνημοσύνου σας, η οποία μόνο από τους αδιάβαστους και αμελέτητους η σκοπίμως και ψευδώς χαρακτηρίζεται ως σχίσμα, τότε θα σας εξηγήσω για ποιους σοβαρούς θεολογικούς, εκκλησιαστικούς, κανονικούς λόγους προβαίνω σ᾽ αυτό το απολύτως δικαιολογημένο διάβημα, οπότε και σείς, ανάλογα με την καλή η ελλιπή γνώση των Ιερών Κανόνων και την πατρική σας (χωρίς εισαγωγικά) φροντίδα και αγάπη, θα προχωρήσετε στις επιβαλλόμενες ενέργειες. Πάντως η ακροτελεύτια συμβουλή σας να μη συμβάλλω εις «την δημιουργίαν «αποτειχίσεων», «σχισμάτων» και «ανταρσιών»», πράγμα που «τυγχάνει αντικανονικόν και εκκλησιολογικώς απαράδεκτον», αποδεικνύει ότι δεν γνωρίζετε δυστυχώς τι σημαίνουν αυτοί οι όροι και δεν επιθυμώ τώρα ως πανεπιστημιακός διδάσκαλος να σας τους αναλύσω. Επισημαίνω απλώς ότι η «αποτείχισις», την οποία επαινεί ο ΙΕ´ Κανών της Πρωτοδευτέρας Συνόδου του Μ. Φωτίου (861), δηλαδή η διακοπή μνημοσύνου του κηρύσσοντος αίρεση επισκόπου, και την οποία συνιστά σύνολη η προηγούμενη και η επόμενη Πατερική Παράδοση δεν έχει καμμία σχέση ούτε με το «σχίσμα», ούτε με την «ανταρσία», με τα οποία την τσουβαλιάζετε η αμαθώς η σκοπίμως. Σχισματικοί και αντάρτες είναι οι υποστηρίζοντες την παναίρεση του Οικουμενισμού. Διαβάστε, παρακαλώ, τον Ιερό Κανόνα[22].[22]. Κανών ΙΕ´
«Τα οριθέντα περί Πρεσβυτέρων και Επισκόπων και Μητροπολιτών, πολλώ μάλλον επί Πατριαρχών αρ-μόζει. Ώστε ει τις Πρεσβύτερος, η Επίσκοπος, η Μητροπολίτης τολμήσοι αποστήναι της προς τον οικείον Πατριάρχην κοινωνίας, και μη αναφέροι το όνομα αυτού, κατά το ωρισμένον και τεταγμένον, εν τη θεία Μυ-σταγωγία, αλλά προ εμφανείας συνοδικής και τελείας αυτού κατακρίσεως, σχίσμα ποιήσοι· τούτον ώρισεν η αγία Σύνοδος πάσης ιερατείας παντελώς αλλότριον είναι, ει μόνον ελεχθείη τούτο παρανομήσας. Και ταύτα μεν εσφράγισταί τε και ώρισται περί των προφάσει τινών εγκλημάτων των οικείων αφισταμένων προέδρων, και σχίσμα ποιούντων, και την ένωσιν της Εκκλησίας διασπώντων. Οι γαρ δι᾽ αίρεσίν τινα παρά των αγίων Συνόδων, η Πατέρων, κατεγνωσμένην, της προς τον πρόεδρον κοινωνίας εαυτούς διαστέλλοντες, εκείνου δηλονότι την αίρεσιν δημοσία κηρύττοντος, και γυμνή τη κεφαλή επ᾽ Εκκλησίας διδάσκοντος, οι τοιούτοι ου μόνον τη κανονική επιτιμήσει ουχ υπόκεινται προ συνοδικής διαγνώσεως εαυτούς της προς τον καλούμενον Επίσκοπον κοινωνίας αποτειχίζοντες, αλλά και της πρεπούσης τιμής τοις ορθοδόξοις αξιωθήσονται. Ου γαρ Επισκόπων, αλλά ψευδεπισκόπων και ψευδοδιδασκάλων κατέγνωσαν, και ου σχίσματι την ένωσιν της Εκκλησίας κατέτεμον, αλλά σχισμάτων και μερισμών την Εκκλησίαν εσπούδασαν ρύσασθαι».