«Τίς ὅμοιος τῷ θηρίῳ; Τίς δύναται πολεμῆσαι μετ᾽ αὐτοῦ;. Καί ἐδόθη αὐτῷ στόμα λαλοῦν μεγάλα καί βλασφημίαν. Καί ἐδόθη αὐτῷ πόλεμον ποιῆσαι μετά τῶν ἁγίων καί νικῆσαι αὐτούς, καί ἐδόθη αὐτῷ ἐξουσία ἐπί πᾶσαν φυλήν καί λαόν καί γλῶσσαν καί ἔθνος. Καί προσκυνήσουσιν αὐτόν πάντες οἱ κατοικοῦντες ἐπί γῆς, ὧν οὐ γέγραπται τό ὄνομα ἐν τῷ βιβλίῳ τῆς ζωῆς τοῦ ἀρνίου τοῦ ἐσφαγμένου ἀπό καταβολῆς κόσμου» (Ἀποκ. 13, 4-8)
«ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ» ΤΙΜΟΥΝ ΚΑΙ ΥΠΟΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΟΝ ΑΙΡΕΣΙΑΡΧΗ ΠΑΠΑ
Τούς αἱρετικούς δέν τούς τιμοῦμε. Τούς καταδικάζουμε
(...)
Ἐπίλογος
Θά τελειώσω μέ κάτι πού ἔγραψα λίγο πρίν ἔλθει ὁ πάπας στήν Ἑλλάδα σέ ἕνα μικρό κείμενο τό 2001, πού εἶχε ὡς τίτλο «Μέ τό ἀρνίο ἤ μέ τό θηρίο; Μέ τόν Χριστό ἤ μέ τόν πάπα;»[11]: «Αὐτό πού ἀπευχόμασταν νά γίνει ἔγινε. Ὁ πάπας ἔρχεται στήν Ἑλλάδα μέ τήν συγκατάθεση καί τήν συγκεκαλυμμένη συμμετοχή τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ὄχι τῆς Ἐκκλησίας… Ὁ αἱρεσιάρχης πάπας, ὁ αἴτιος τοῦ χωρισμοῦ Ἀνατολῆς καί Δύσεως μέ τίς ἑωσφορικές ἀξιώσεις περί πρωτείου καί παγκόσμιας δικαιοδοσίας, ἡ πηγή τῶν μετά ταῦτα διαιρέσεων στήν Δύση, ὁ διαστροφεύς τοῦ μηνύματος τῆς ἀγάπης καί τῆς ταπεινώσεως σέ κοσμική δικανική δύναμη ἐξουσίας, ὁ σταυρωτής καί θύτης ὀρθοδόξων καί ἀλλοδόξων λαῶν μέ αἱμοστάζοντα ἀκόμη τά χέρια ἀπό ὁλοκαυτώματα καί σφαγές, ὁ καταστροφεύς τῆς Ρωμιοσύνης, ἔχει προγραμματίσει μέ τό πρόσχημα ἱερῶν προσκυνημάτων, νά τόν προσκυνήσουν ὅλοι οἱ λαοί, πρό παντός οἱ ἀδούλωτοι Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες. Ποιός μπορεῖ νά ἀντισταθεῖ; «Τίς ὅμοιος τῷ θηρίῳ; Τίς δύναται πολεμῆσαι μετ᾽ αὐτοῦ;. Καί ἐδόθη αὐτῷ στόμα λαλοῦν μεγάλα καί βλασφημίαν. Καί ἐδόθη αὐτῷ πόλεμον ποιῆσαι μετά τῶν ἁγίων καί νικῆσαι αὐτούς, καί ἐδόθη αὐτῷ ἐξουσία ἐπί πᾶσαν φυλήν καί λαόν καί γλῶσσαν καί ἔθνος. Καί προσκυνήσουσιν αὐτόν πάντες οἱ κατοικοῦντες ἐπί γῆς, ὧν οὐ γέγραπται τό ὄνομα ἐν τῷ βιβλίῳ τῆς ζωῆς τοῦ ἀρνίου τοῦ ἐσφαγμένου ἀπό καταβολῆς κόσμου»[12].
Οἱ ἀπογεγραμμένοι ἐν τῷ βιβλίῳ τῆς ζωῆς Ἅγιοι Πατέρες δέν προσκύνησαν τόν πάπα· τόν καταράστηκαν καί τόν ἀναθεμάτισαν. Δέν θά τόν τιμήσει ὁ εὐσεβής ὀρθόδοξος ἑλληνικός λαός· δέν θά συμπεριληφθεῖ στούς προσκυνητάς του… Πολλοί ἐπίσκοποι, ἡγούμενοι, ἱερεῖς, μοναχοί καί πλῆθος πιστῶν, ὄχι μόνο δέν θά συμμετάσχουν στίς ὑποδοχές καί στά συμπόσια, ἀλλά θά κάνουν ὅ,τι μποροῦν, γιά νά μή συρθεῖ ταπεινωμένη ἡ Ἐκκλησία, ἀπό διστακτικούς καί φοβισμένους ἡγέτες, νά προσκυνήσει τό «θηρίο»».
Γνωρίζουμε ὅτι τελικά νικητής θά εἶναι τό Ἀρνίο καί μαζί του νικητές οἱ κλητοί καί ἐκλεκτοί: «Οὗτοι μετά τοῦ ἀρνίου πολεμήσουσι, καί τό ἀρνίον νικήσει αὐτούς, ὅτι κύριος κυρίων ἐστί καί βασιλεύς βασιλέων, καί οἱ μετ᾽ αὐτοῦ κλητοί καί ἐκλεκτοί καί πιστοί»[13].
ΠΗΓΗ: