Σελίδες

▼

Σάββατο 29 Φεβρουαρίου 2020

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Όταν ο Χριστιανισμός εξέπεσε σε διπλωματία…

Μεγάλες προδοσίες επιτελούνται από εκκλησιαστικά και πολιτικά πρόσωπα τουλάχιστον εις τον ορθόδοξο χώρο. Όταν Πατριάρχες ορθοδόξου λαού μπορούν να συγκρίνουν και να εξισώνουν τον Χριστόν με τον Μωάμεθ, πέστε μου αν η εποχή μας είναι δεινή, φοβερή! Πατριάρχες να εξισώνουν τον Χριστόν με τον Μωάμεθ!

Ο π. Αθανάσιος Μυτιληναίος για τη βλάσφημη πατριαρχική ρήση ότι «ο Θεός λατρεύεται κι από το Κοράνιο»


… Όταν Πατριάρχες ορθοδόξου λαού μπορούν να συγκρίνουν και να εξισώνουν τον Χριστόν με τον Μωάμεθ, πέστε μου αν η εποχή μας είναι δεινή, φοβερή!..

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr
Λάβαμε προς δημοσίευση στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση infokatanixis@gmail.com, από φίλο της Ιστοσελίδας, το ακόλουθο άρθρο. Τα στοιχεία του, τα διατηρούμε στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση.

Ο π. Αθανάσιος Μυτιληναίος για τη βλάσφημη πατριαρχική ρήση ότι «ο Θεός λατρεύεται κι από το Κοράνιο»

Έτσι λοιπόν. (Ο Μέγας Αθανάσιος) στάθηκε πολύ τολμηρός, αλλά και συνετός. Εγνώριζε να πολεμά και να νικά. Εχθροί του; Ο διάβολος, οι βασιλείς -δυστυχώς- (και) οι αιρετικοί. Σύμμαχός του; Ο Χριστός και ο λαός. Και ενίκησε ο Μέγας Αθανάσιος! Και η ιστορία όντως τον ονόμασε «Μέγαν». Αυτόν τον επίζηλον τίτλον.

Αγαπητοί! Και η εποχή μας (σ.σ.1998) είναι καταπληκτικά παράλληλη με την εποχή του Μεγάλου Πατρός. Ο αρειανισμός υποβόσκει στην ευρωπαϊκή θεολογία ή -καλύτερα- εις την δυτικήν θεολογίαν. Και επειδή υποβόσκει αυτός ο αρειανισμός-ποτέ δεν πέθανε ο αρειανισμός-  από εκεί ξεπήδησαν οι διάφορες σύγχρονες αιρέσεις και παρεκκλίσεις. 
Μεγάλες προδοσίες επιτελούνται από εκκλησιαστικά και πολιτικά πρόσωπα τουλάχιστον εις τον ορθόδοξο χώρο. Όταν Πατριάρχες ορθοδόξου λαού μπορούν να συγκρίνουν και να εξισώνουν τον Χριστόν με τον Μωάμεθ, πέστε μου αν η εποχή μας είναι δεινή, φοβερή! Πατριάρχες να εξισώνουν τον Χριστόν με τον Μωάμεθ! Όταν κριτήριον συνυπάρξεως θεωρείται ο μονοθεϊσμός – και οι Εβραίοι μονοθεϊστές είναι, και οι Χριστιανοί μονοθεϊστές είναι, και οι μωαμεθανοί μονοθεϊστές είναι – «ελάτε λοιπόν να δώσουμε τα χέρια για να ενωθούμε». Πω πω! Βλασφημία φοβερή! Ναι, μονοθεϊσμός είναι ο Χριστιανισμός αλλά το όνομά του είναι Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα. Εάν κύριοι αρνείσθε το τριαδικόν της Θεότητος δεν έχετε ουδεμίαν σχέσιν! Παίρνω το μωαμεθανισμό γιατί είναι στο προσκήνιο και στην επικαιρότητα. 
Προσέξατε! Φοβερός εχθρός! Αλλά δεν είναι αυτοί ο φοβερός εχθρός. Φοβεροί εχθροί είναι εκείνοι οι αξιωματούχοι της Εκκλησίας που βλέπουν και ζυγίζουν και μετρούν τα πράγματα με τον τρόπο που σας ανέφερα. Όταν ο Οικουμενισμός -αυτό το σύμπλεγμα «να ενωθούμε»- ήδη προχωρεί ακάθεκτος χωρίς πλέον να ερωτάται ο λαός, ερωτούμε: «τι γίνεται;»
Όταν ο Χριστιανισμός εξέπεσε σε διπλωματία… Τι θα πεί «διπλωματία»; (Είναι) η δυνατότητα του συμβιβασμού. Αυτό λέγεται «διπλωματία». Ο Χριστιανισμός όμως μπορεί να περιπέσει στη διπλωματία; Υπάρχει περίπτωσις συμβιβασμού με τα στοιχεία του κόσμου τούτου; Είναι δυνατόν ποτέ; Όταν το ευαγγελικό ήθος -από την άλλη μεριά- διαρκώς και αλματωδώς εκκοσμικεύεται, μια καινούργια ηθική ήδη προβάλλεται. Όχι ευαγγελική. Άλλη ηθική, κοσμική ηθική. Στην οποία δυστυχώς υπηρετούν και αξιωματούχοι της Εκκλησίας. Ένα πρόσφατο (γεγονός) θα σας έρθει στο μυαλό με αυτά που σας λέω.
Και για να χρησιμοποιήσω τη γλώσσα του Κυρίου – στο δεύτερο ερχομό Του- που θέτει υπό ερώτησιν, την ύπαρξη της πίστεως -της ακεραίας πίστεως: «Ναι! Εγώ θα ‘ρθω! -Θέμα δεν υπάρχει εκεί. Πρόβλημα δεν υπάρχει εκεί. Το πρόβλημα είναι δικό σας- Όταν Εγώ έλθω, θα βρω την πίστη επάνω εις την γην;» Αυτό είναι το πρόβλημα. Δικό μας πρόβλημα! 
Ή εκείνο που λέγει ο Παύλος -γράφει στον Τιμόθεο: «Τοῦτο δὲ γίνωσκε,» -αυτό να γνωρίζεις-  «ὅτι ἐν ἐσχάταις ἡμέραις ἐνστήσονται καιροὶ χαλεποί» -καιροί δύσκολοι- «ἔσονται γὰρ οἱ ἄνθρωποι φίλαυτοι» – αυτή η φιλαυτία είναι το μεγάλο κεφαλάρι που γεννάει όλα τα πάθη, όλες τις κακίες και όλες τις κοινωνικές αναστατώσεις…. «φιλήδονοι μᾶλλον ἢ φιλόθεοι» – δηλαδή οι άνθρωποι θα είναι περισσότερο φιλήδονοι (παρά φιλόθεοι). Βλέπετε ιδίως στη νεολαία μας, πώς προχωρά η φιληδονία, αντί να προχωρά η φιλοθεΐα; Δηλαδή το να είναι οι νέοι μας φιλόθεοι;  
«ἔχοντες μόρφωσιν εὐσεβείας» – δηλαδή μπορεί να ξέρουνε πολλά πράγματα, «τὴν δὲ δύναμιν αὐτῆς ἠρνημένοι.» –θα έχουν όμως αρνηθεί την δύναμη του Χριστού, την δύναμη του Αγίου Πνεύματος. 
Τότε εμείς που μελετάμε τον βίο και την πολιτεία, αγαπητοί μου, του Μεγάλου Πατρός Αθανασίου, τι πρέπει να κάνουμε; Είναι ή δεν είναι παράλληλοι οι καιροί; 
Αγαπητοί, «οἱ καιροί οὐ μενετοί»! – Οι καιροί δεν περιμένουν!
(Απόσπασμα από ομιλία του μακαριστού γέροντα για τον Μ.Αθανάσιο την 18/01/1998.
Πηγή http://www.arnion.gr/mp3/omilies/p_athanasios/mnhmh_agivn/mnhmh_agivn_001.mp3
Απομαγνητοφώνηση: Ι.Λ.)
στις